۱۲تیرماه ۱۳۷۷، درگذشت کارگردان مبتکر و صاحب سبک سینمای ایران، سهراب شهیدثالث.
سهراب شهید ثالث، در سال ۱۳۲۲ در تهران بهدنیا آمد. پس از تحصیلات پایه، به آلمان رفت و تحصیلات سینماییاش را در آلـمان و فرانسه ادامه داد. سهراب فارغالتحصیل کنسرواتوار مستقل سینما در پاریس شد و نخستینبار در سال ۱۳۴۵ با اولین فیلـم کوتاه خود به جهان سینما پا گذاشت. اولین فیلمی که او را به جرگه سینماگران صاحبسبک وارد کرد، فیلم یک ا تفاق ساده بود. فیلم بعدی اش « طبیعت بیجان» بود که از زندگی یکنواخت یک سوزنبان قطار حکایت میکرد. این فیلم در سال۵۳ به فستیوال برلین عرضه و برنده جایزه گردید.
اغلب منتقدین براین عقیده بودند که سینمای سهراب بهسینمای «حقیقت» معروف است.
سهراب در سال ۵۵ به آلـمان بازگشت و در تلویزیون آن کشور مشغول فیلـمسازی شد. از آن پس کارهای برجسته اروپایی سهراب تحسین سینماگران جهان را برانگیخت.
سهراب شیهد ثالث با آن که سالهای سال از ایران دور بود و سالهای آخر عمر خود را در آمریکا و کانادا به سر برد، همیشه به میهنش عشق ورزید و با دشمنان مردمش ناسازگار بود. مهمترین ویژگی سهراب را باید در پایبندی او به اعتقاداتش و تعهدش در هنر دانست. او هیچگاه هنرش را به اختناقآفرینان نفروخت. او با مقاومت ایران نیزارتباط نزدیکی داشت و خود را از هواداران شورای ملی مقاومت می دانست.
درگذشت زودرس سهراب، سینمای ایران رااز یک استعداد درخشان محروم کرد. اما یادش در خاطر هموطنانش، بویژه علاقمندان سینما، همیشه زنده هست.
۱۳ تیرماه ۱۳۷۳ ترور اسقف میکاییلیان رئیس شورای کشیشان پروتستان توسط پاسداران رژیم خمینی.
روز چهارشنبه ۸ تیر اسقف میکائیلیان در تهران ناپدید شد و روز شنبه ۱۱ تیر جسدش پیدا شد.
اسقف میکائیلیان جانشین کشیش هوسپیانمهر، رئیس پیشین شورای کشیشان پروتستان ایران، شده بود. هوسپیان مهر در دیماه ۷۲ در تهران به قتل رسیده بود.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت درتیرماه ۷۳طی اطلاعیههایی از سوی مسئول شورا، ترور میکائیلیان وقتل کشیش دیباج را بهشدت محکوم کرده و تسلیتهای عمیق خود و مقاومت ایران را به خانواده این شهیدان، وهموطنان مسیحی و پیروان آیین مسیحیت در سراسر دنیا ابراز داشته بود.
اکبر گنجی از فرماندهان سابق سپاه، طی مصاحبه ای با روزنامه آریا روز ۱۳آذر اعلام کرد، وزارت اطلاعات کشیشان مسیحی که «نظام سیاسی ما» را قبول نداشتند، به قتل رساند وبه «گردن مجاهدین» انداخت و این کار «هم ما را از روحانیون مسیحی خلاص میکرد و در ضمن سازمان مجاهدین را بیآبروترمیکرد».
تیرماه ۱۳۰۳ شهادت میرزاده عشقی شاعر و روزنامهنگار مبارز و میهن پرست.
میرزاده عشقی در سال ۱۲۷۲ در همدان متولد شد . در ۱۷ سالگی برای ادامه تحصیلات به تهران رفت و در اوائل جنگ جهانی اول به استانبول مهاجرت کرد. در آن جا با مبارزان وطنپرست ایران آشنا شد و نخستین آثار شاعرانه خود به نام نوروزی نامه و اپرای رستاخیز شهریاران ایران را نوشت. پس از بازگشت به ایران عشقی به طرفداران حزب سوسیالیست پیوست. بخاطر اشعار و مقالاتی که علیه وثوق الدوله نخست وزیر و قرارداد استعماری ایران و انگلیس نوشت، مدتی زندانی شد. درآثار او که آرزوهای خلق را فریاد میزد از انواع تجربه های شعری تا قصه و نمایش نامه به چشم میخورد. بعداز کودتای سال ۱۲۹۹, و نخست وزیری رضاخان, عشقی به افشای چهره جمهوری طلبانِ دست نشانده پرداخت.
سرانجام بامداد روز دوازدهم تیرماه سال ۱۳۰۳ خورشیدی این شاعر میهنی، در مقابل خانه اش در محله فخرآباد تهران به دست دوتن از مزدوران شهربانی رضا شاه به شهادت رسید. در تجلیل از او سی هزار تن از مردم تهران در خاکسپاریاش شرکت کردند.
۱۲ تیر ۱۳۷۷، درگذشت صادق چوبک پیش کسوت قصه نویسی معاصر ایران.
صادق چوبک نویسنده برجستهای بود که با قلم دردآلود وتوانا وموثرخود و با استادی فراوان، تلخترین وجوه زندگی لایههای محروم اجتماع را تصویر میکرد.
صادق چوبک ، نویسنده برجسته میهنمان، که پس از صادق هدایت پابه صحنه ادبیات داستانی ایران گذاشت، در سال ۱۲۹۵ در بوشهر بدنیا آمد. اوتحصیلات خود را در بوشهر و شیراز به پایان برد و در آموزش و پرورش آغازبه کار کرد. سپس در شرکت ملی نفت استخدام شد و اداره بخشهایی از مجله شرکت نفت را برعهده گرفت. اولین کتاب صادق چوبک مجموعه داستانی بود به نام «خیمهشب بازی» که در سال ۱۳۲۴ منتشر شد. خواهند ماند. صادق چوبک در سال۱۳۵۴ ایران را ترک کرد و درآمریکا اقامت گزید و تاپایان زندگی خود در همانجا بهسر برد. چوبک در سالهای پایانی عمر خود بیناییاش را از دست داد و در عزلت و گوشهگیری زندگی کرد و در سیزدهم تیر ۷۷ در سن ۸۲ سالگی درگذشت. یاد این نویسنده برجسته میهنمان گرامی باد.