سخنرانی پائولو کازاکا در مراسم بزرگداشت شهیدان اسطوره اشرف
پائولو کازاکا: هر روز که میگذرد، به محاکمة جنایتکاران نزدیکتر می شویم
اول سپتامبر یک قتل عام صورت گرفت، ولی آن فقط یک قتل عام دیگر مثل قبلی ها نبود.
و این قتل عام، یک قتل عام کور نبود بلکه با هدف کشتار تک به تک اشرفیان و دستگیری رهبری سازمان مجاهدین بود. من همواره به تمامی کسانی که در این روز به خاک افتادند احترام میگذارم. من نمیتوانم دوست و استاد خودم حسین مدنی را فراموش کنم. چرا که واقعیت این است که من هرگز کسی را ندیده ام با چنین سطحی از معلومات، صبر، توان دیپلماتیک و بصیرت که حسین مدنی داشت. او یک ایرانی برجسته بود و ترور او بیانگر ماهیت رژیم پلید حاکم بر ایران است. همچنین مایلم شهادت بدهم که در چنین شبی که از 31 اوت به اول سپتامبر می رسید من اولین پیام را دریافت کردم و به کمیسر عالی پناهندگی که الان دبیر کل سازمان ملل است زنگ زدم و او 10 دقیقه بعد به من زنگ زد که ساعت 6 یا 7 صبح بود. من مطلقا مرهون درک و ظرفیت او هستم که تلاش کرد هر کار ممکن را برای توقف کشتار اشرفیان بکند.
ولی امروز فقط یک روز سوگواری نیست، بلکه یک روز امید و جشن هم هست . برای اینکه اکنون ما میدانیم که هر روز که میگذرد، به روزی که جنایتکاران بخاطر جنایتشان مورد مواخذه قرار بگیرند نزدیکتر می شویم.
من به تمام تلاشهای مستمر شما برای این که قتل عام سهمگین 1988 بطور کامل مورد تحقیق قرار بگیرد، با دیدة تحسین نگاه می کنم. قدرت شما و ارزشهای انسانی شما آنقدر بزرگ است که مطمئنم شما برای آینده ایرانیان و همچنین نوع بشر تلاش می کنید، چون تنها یک شیوه است که جنایتکاران دست از کشتن مخالفین خود بخاطر اهداف سیاسی شان بر خواهند داشت و آن این است که به مصونیت پایان داده شود و در تمامی شرایط. هرگز چنین چیزی را نپذیرید. هرگز اجازه ندهید قراردادها برای مقاصد تجاری و برای انگیزه های سیاسی کوتاه مدت و هر دلیل دیگری بسته شود ، هرگز ، هرگز مصونیت(مجرمان از مجازات) را نپذیرید و این درسی است که شما به همه ما دارید می دهید.
کلام آخر اینکه من به شما بسیار می بالم و از داشتن چنین دوستانی انسانی مانند شما مغرورم و به شما بسیار افتخار میکنم. بسیار متشکرم.
خانم مریم رجوی، رئیس جمهور گرامی. همکاران عزیز، اشرفیان عزیز. من بسیاری از شما را در سال 2004 در عراق ملاقات کردم. ما در اینجا بخاطر یک اندوه گرد هم آمده ایم.
اول سپتامبر یک قتل عام صورت گرفت، ولی آن فقط یک قتل عام دیگر مثل قبلی ها نبود.
و این قتل عام، یک قتل عام کور نبود بلکه با هدف کشتار تک به تک اشرفیان و دستگیری رهبری سازمان مجاهدین بود. من همواره به تمامی کسانی که در این روز به خاک افتادند احترام میگذارم. من نمیتوانم دوست و استاد خودم حسین مدنی را فراموش کنم. چرا که واقعیت این است که من هرگز کسی را ندیده ام با چنین سطحی از معلومات، صبر، توان دیپلماتیک و بصیرت که حسین مدنی داشت. او یک ایرانی برجسته بود و ترور او بیانگر ماهیت رژیم پلید حاکم بر ایران است. همچنین مایلم شهادت بدهم که در چنین شبی که از 31 اوت به اول سپتامبر می رسید من اولین پیام را دریافت کردم و به کمیسر عالی پناهندگی که الان دبیر کل سازمان ملل است زنگ زدم و او 10 دقیقه بعد به من زنگ زد که ساعت 6 یا 7 صبح بود. من مطلقا مرهون درک و ظرفیت او هستم که تلاش کرد هر کار ممکن را برای توقف کشتار اشرفیان بکند.
ولی امروز فقط یک روز سوگواری نیست، بلکه یک روز امید و جشن هم هست . برای اینکه اکنون ما میدانیم که هر روز که میگذرد، به روزی که جنایتکاران بخاطر جنایتشان مورد مواخذه قرار بگیرند نزدیکتر می شویم.
من به تمام تلاشهای مستمر شما برای این که قتل عام سهمگین 1988 بطور کامل مورد تحقیق قرار بگیرد، با دیدة تحسین نگاه می کنم. قدرت شما و ارزشهای انسانی شما آنقدر بزرگ است که مطمئنم شما برای آینده ایرانیان و همچنین نوع بشر تلاش می کنید، چون تنها یک شیوه است که جنایتکاران دست از کشتن مخالفین خود بخاطر اهداف سیاسی شان بر خواهند داشت و آن این است که به مصونیت پایان داده شود و در تمامی شرایط. هرگز چنین چیزی را نپذیرید. هرگز اجازه ندهید قراردادها برای مقاصد تجاری و برای انگیزه های سیاسی کوتاه مدت و هر دلیل دیگری بسته شود ، هرگز ، هرگز مصونیت(مجرمان از مجازات) را نپذیرید و این درسی است که شما به همه ما دارید می دهید.
کلام آخر اینکه من به شما بسیار می بالم و از داشتن چنین دوستانی انسانی مانند شما مغرورم و به شما بسیار افتخار میکنم. بسیار متشکرم.