جهان ما -منظرزیبا- قدرت توده - قسمت دوم- دوم آذر۹۶
جهان ما -منظرزیبا- قدرت توده - ق دوم- دوم آذر۹۶
گاهی اوقات شمار حیوانات به حدی میرسند که فهم وشعور ما را تحریک می کنند.
انگار زیاد می شوند وزندگی ما را تهدید می کنند.
آنها می‌توانند توده‌های انبوهی باشند.
آنقدر زیاد که نمی‌شود نادیده گرفته بشوند.
ازبیرون آنها می‌توانند مانند یک کابوس باشند.
ازدرون یک چیز زیبا هستند.
در این بی نظمی ظاهری یک چیز مهمی داره رخ میدهد.
یک نوع شگفت انگیز از هوشیاری توده رو کنترل میکند.
مانند یک توده می‌مانند.
مانند ابرهای سیاه هستند که دارند توی آسمان حرکت میکنند.
در پل کنگرس درآستین تکزاس هرساله هزار توریست.
برای دیدن یک منظره طبیعی شگفت انگیز به اینجا می آیند.
یک ونیم میلیون خفاشِ بدون دم، لانه‌هاشونو به خاطر شب ترک میکنند.
منظره‌ای پر هرج ومرج به چشمان ما دیده می‌شود.
در داخل توده تصویری کاملا متفاوت هست.
خفاش‌ها در هماهنگی کامل پرواز میکنند وهرکدام همیشه از کناریش باخبر هست.
وقتی که از لانه هاشون خارج می‌شوند با هم ارتباط برقرار می کنند.
توریستها بعضی وقتها یک پرنده‌ای را بین خفاش‌ها مشاهده میکنند.
که برای شکار غذا تلاش می کند
که این موضوع چیزی بیشتر از یک سرنخ در باره رویداد به ما میدهد
با آهسته کردن رویداد موضوع در حال اتفاق روشن‌تر می‌شود.
این پرنده برای موفقیت باید از بین خفاش ها یکی رو در بیاورد.
یک عمل کم و بیش نشدنی که سردر گمی زیادی به همراه دارد.
شاهین دم قرمز شانسش را امتحان میکند ولی با مشکل مشابه مواجه می‌شود
زنگ خطرخفاش‌ها بصدا در میاد چون آنها با همدیگر فعالیت میکنند.
آنها مانند سنگ از آسمان میریزند و با این تغییرات ناگهانی در جهت حرکت پرنده مهاجم، او را گمراه میکنند
خفاش‌ها وقتی تنها هستند راحت‌تر می شود آنها را شکار کرد و کسی نیست تا از آنها نگهبانی بکند.
با اشتراک گذاری اطلاعات، خفاش‌ها بطور موثری اگاهی‌شان را افزایش میدهند.
تنها 60مایل دورتر در غار برکن یک ملاقات مادرانه در حال رخ دادن هست.
اینجا خفاش‌های ماده درحال زاییدن بچه هستند.
40میلیون خفاش که بزرگترین توده پستانداران روی زمین هستند.
خفاش ها از امریکای مرکزی و جنوبی به این غارهای مادری کوچ میکنند.
مانند یک پرورشگاه عمومی بزرگ است که در آن مادرها صحبت را قطع نمی‌کنند.
ولی حرف شان سخن‌چینی نیست بلکه در حال دادوستد اطلاعات هستند.
در هنگام غروب ،خفاش های ماده و خفاش‌های جوان با هدف مشخصی شروع به پرواز میکنند.
شاید بی نظم بنظر بیاید. ولی این مدرسه پرواز برای خفاش‌هاست.
خفاش های جوان از مادرانشان یاد می‌گیرند که چطوری حشرات را شکار کنند.
در میان میلیونها خفاش، مادر می‌تواند صدای فرزندش را بشناسد و در تمامی طول پرواز باهم هستند
در سرعت معمولی شاید فکر کنید که چقدر سخت هست. این توده شگفت در هیچ کجای دیگر وجود ندارد.
خیلی سریعتر از ما واکنش نشان میدهند.
ماده های بزرگسال‌تر و با تجربه‌تر مانند پیشروها عمل می کنند.
قبل از همه غار را ترک میکنند تا ببینند که آیا همه چیز درست هست.
تازه کارها پیروی میکنند. باهمدیگر می چرخند تا یک گرد باد خفاشی را ایجاد کنند.
این گرد باد بسرعت بزرگ و بزرگتر می‌شود و همیشه در یک جهت معین می‌چرخد.
این کار بعنوان راهنما برای وقتیکه اتفاقی بیفتد و آنوقت زمان خروج از غار است.
همچنین خفاش‌ها از این گرد‌باد برای داد و ستد اطلاعا ت استفاده میکنند.
تصمیم می‌گیرند که کجا بروند.
در این گردهمایی نوعی از هوش گروهی ایجاد شده که در تک تک آنها وجود دارد.
در سایر توده‌های جانوری نیز از این روش استفاده میکنند.
گرداب‌هایی که ماهیها ایجاد میکنند می‌تواند بسیار تماشایی باشد. مانند موجودات زنده بیگانه، بنظر میاین.
مانند یک موجود واحد حرکت می کنند. موجودی که زودتر از چشمان ما تغییر مکان میدهد.
ماهیها یک دستگاه خط جانبی دارند که به فشار امواج حساس هستند. آن مانند گوش‌های پنهان در بدنشان کارایی دارد.
بوسیله این حس‌گرها می‌توانند حرکت ماهیهای کناریشان را بفهمند و آینه ای از حرکت همدیگر در یک هماهنگی بی نقص باشند.
همچنین این خطوط جانبی برای شناسایی درنده ها هم هست.
اره ماهیها برای مقابله با این توده بزرگ ساخته شده‌اند و از سریعترین ماهیها در اقیانوس می‌باشند.
ولی مانند پرنده‌ها آنها هم فهمیده‌اند که ارتباط با این انبوهی کار آسونی نیست .
اگر یکی از اعضای گروه احساس خطر کند. از فرمان‌ها برای هشدار به همدیگر استفاده میکنند.
با وجود حسگرهای فردی در آنها این کار باعث می‌شود که حواس آنها تقویت بشود .
برای درنده ها سخته که انها را غافلگیر کنند.
نقشه اره ماهیها این هست که تقسیم بشوند و عملیات رو انجام بدهند. برای اونا دسته های کوچکتر راحت‌تر هست.
از بین توده عبور میکنند و آنها را به طمعه‌های کوچکتر تقسیم میکنند.
ولی دنبال کردن توده کوچک هم کارسختی هست تنها توده‌های ضعیف و بیمار ربوده می شوند.
دسته‌های جدا شده به دنبال جای امنی همراه با توده اصلی میگردند.
در این گرداب ماهیها بوسیله بصدا در آوردن کیسه‌های هوا ویا با آسیاب کردن دندانهاشون با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند.
باهمدیگر بیشتر از جمع تک تک شون بنظر میایند. به این معنی است که هر ماهی هوش خودش را به دیگران اضافه میکند تا به یک تفکر واحد برسند.
در حیوانات ریشه این رفتار پیچیده ساده تر هست.
این دریاچه مونو در کالیفرنیا است.
یک منظره زیبا فراموش ناشدنی. دریاچه به خاطر برج‌های سنگ پایش معروف است.
دریاچه برخلاف ظاهر گول زننده آرامش ، دارای ماده جوشان سوزش آور هست. هیچ موجود زنده ای به غیر از حشراتی بنام براین در آن نمی تواند دوام بیاورد. تعداد این حشرات بیلیون هست.
بعضی وقتها زمین را سیاه می کنند. گونه جوان آنها در دریا زندگی می کنند. وقتی که بیرون میایند، چیزی جز جلبک نمی خورند.
مردم کمکی نمی توانند بکنند. ولی می توانند رفتار غیر عادی این توده را متوجه بشوند.
از هرکسی که به آنها نزدیک بشود دور می شوند.
مانند بازی تعقیب سایه هست.
یاغوها (نوعی پرنده)که حشرات را دنبال می کنند، واکنش مشابهی را بوجود می آورند.
10:29 حشرات به گونه موجی واکنش نشان میدهند. حرکات کنارشان را احساس میکنند وبه سرعت واکنش نشان میدهند .
برخلاف سایر گونه ها واکنش یاغو، طوری هست که حشرات را بتواند شکار کند.
به امید بهترین حشرات دهانش را باز میکنه ومی دود که این کاری خسته کننده است.
بیشتر وقتها حشرات به مسخره کردن (یاغو) و فرار از دست آنها ادامه میدهند
این موجودات به ظاهر رفتاری پیچیده و توانایی یاد گیری دارند.
حشرات با کار کردن گروهی، آگاهی جمعی‌شان را افزایش دادند وکار را برای درنده‌ها سخت کردند. حشرات بسار مغذی هستند.
خوشبختانه حشرات پر از پروتیین هستند. تنها 20 حشره، کالری کافی را برای آنها فراهم می کند .