راما یاد وزیر پیشین حقوق بشر فرانسه
راما یاد وزیر پیشین حقوق بشر فرانسه
خانم رئیس‌جمهور، دوستان عزیز،
مدتهای مدیدی بود که جهان چنین شتابی در تحولات در خاور میانه را به خود ندیده بود. به وضوح خطراتی در این تحولات است. همه این دگرگونیها حامل خطراتی هستند، ولی همچنین فرصتهای خارق‌العاده‌ای هستند برای ابتکار عمل.
این گردهمایی ضروری بود، چرا که در تنشهای کنونی، ایران نقش اول را ایفا می‌کند و در قلب دگرگونیهای کنونی است و در شرایطی که همه چیز ممکن است این رو به آنرو شود، مقاومت ایران باید نقش خود را ایفا کند. مقاومت ایران یکی از بازیگران اصلی است و کلید و راه حل است، به شرط اینکه جامعه بین‌المللی همین را درک کند. ما در معرض راه‌حلهای زیادی نیستیم. در معرض بازیگران با اعتبار زیادی هم نیستیم. انسانشناس معروف، مارگاریت میت گفته است هرگز شک نکنید که گروه کوچکی از افراد با وجدان و متعهد می‌تواند جهان را تغییر دهد. جهان همیشه بدین صورت تغییر کرده. و امروز اروپا باید چشمان خود را باز کند و شایان مقاومت ایران باشد. اروپا باید به سکوت مستاصل خود پایان دهد. این در شان اروپایی که ژان مونه Jean Monnet بنیان گذاشت نیست. باید مواضع ناقصی که مانع این می‌شوند که نماینده آن در امور خارجه حتی جرأت اشاره به حقوق بشر در صحبت با رژیم را نداشته باشد را کنار بگذارد. باید اتحاد با تروریستها را کنار بگذارد؛ رویکردی که باعث می‌شود بین داعش و اسد دومی را انتخاب کند، در حالیکه راه حل دست هیچکدام از این دو نیست. باید خطاهای برآوردی از قبیل امضای توافق هسته‌ای با دیکتاتوری در ایران که هیچ کس نباید به آن اعتماد کند را تکرار نکند.
اروپا کجاست؟ آنچه به اصطلاح برتری‌اش را ایجاد می‌کرد کجا رفته؟ چگونه نام اروپا اینقدر پایین رفته؟ آیا اروپا هنوز وفادار به ارزشهای اروپاست؟
. زمان آن برای اروپا و به خصوص فرانسه، کشور حقوق بشر فرا رسیده که موضع قاطعی اتخاذ کنند و نقض فاحش حقوق بشر در ایران و بطور خاص تعداد بالای اعدامها را محکوم کند و تجارت با ایران را مشروط به پایان دادن به نقض حقوق بشر کند. زمان آن برای اروپا و به خصوص فرانسه که تکرار می‌کنم کشور حقوق بشراست، فرا رسیده که از سوریه بخواهند که سپاه پاسداران و نیروهای وابسته به آن را که از گروههای تروریستی در منطقه حمایت می‌کنند بیرون کند. زمان آن برای اروپا و به خصوص فرانسه فرا رسیده که خواهان پایان دادن به برنامه موشکهای بالستیکی شوند که قطعنامه‌های سازمان ملل را زیر پا می‌گذارد. و اگر رژیم از بیرون کشیدن مزدورانش از سوریه و پایان دادن به برنامه بالستیکی‌اش ممانعت کند، باید مجازاتهایی را به ایران اعمال کرد.
در 4 سال اول صدارت روحانی، ایران صاحب رکورد مشمئزکننده بیشترین اعدام نسبت به تعداد جمعیتش در جهان بود. نمایش انتخابات ریاست جمهوری که او را دوباره در رأس امور قرار داد چیزی را تغییر نداد. چگونه صحبت از دموکراسی بکنیم در جایی که حق انتخاب بین شیادان و خودکامگان است؟ چگونه صحبت از دموکراسی بکنیم در جایی که وحشت و تهدید و شانتاژ در همه جا حاکم است؟
باید هر چه بیشتر و هر چه مصمم‌تر باشیم تا این تغییر ضروری را محقق کنیم. و این دین ما به خلق کبیر ایران است که صاحب یکی از پرقدمت‌ترین و برجسته‌ترین تمدنهایی است که جهان به خود شناخته. دینمان را ادا کنیم با حمایت از خواسته مردم ایران برای تغییر و برقراری حکومتی لائیک بر پایه جدایی دین از دولت، مساوات زن و مرد و آزادی بیان. پای اخلاق و امنیت در میان است. در زمینه اخلاق چه امتیازی شامل ما می‌شود با رژیم ایران که حقوق انسانی را پایمال می‌کند؟ چه امنیتی داریم با رژیمی که یکی بعد از دیگری آتشهای جنگ را در منطقه شعله‌ور می‌کند؟
ما که اینجا گردهم آمده‌ایم نه افکار مافوق طبیعی داریم نه افراد رویایی هستیم. ما شهردار، پارلمانتر، وزیر، معادل وزیر بوده یا هستیم. می‌فهمیم که دیپلوماسی و محدودیتهای آن چیست. می‌دانیم که نه رم نه تهران در یک روز ساخته نشده‌اند. البته که می‌خواهیم شرکتهایمان به یمن توافقات تجاری ثروتمند شوند. ما می‌خواهیم که شهروندانمان که با بیکاری دست و پنجه نرم می‌کنند به یمن این قراردادها به اشتغال دست پیدا کنند. و از آنجا که همه به زبان بی‌پرنسیپ در این رابطه‌ها با ما صحبت می‌کنند، باید بدانیم که با تعطیلی جبهه حقوق بشر به هیچی نخواهیم رسید. و بعضا حق با ماست. وقتی من در پست معادل وزیر خارجه و وزیر حقوق بشر بودم، یعنی دو موضوعی که همه آنرا در تناقض با هم می‌دیدند، در دولتی که در آن بودم با خودکامگیهای بن علی و قذافی به مخالفت پرداختم. اکنون چند لحظه فکر کنید به سرنوشتی که شامل آنها شد.
مسیرتاریخ در سمت ماست. شک نکنید که ما در اردوی بشریت قرار داریم و این به معنی حمایت از پایان دادن به سرکوب در کشوری است که اولین دژخیم جهان به نسبت تعداد جمعیتش است. در اردوی بشریت بودن یعنی دادخواهی برای حدود سی هزار زندانی سیاسی که در سال 1367 اعدام شده‌اند. اردوی بشریت بودن یعنی خواهان یک کمیسیون تحقیق مستقل باشیم. ایرانیها از اینکه تنها مبارزه کنند خسته شده‌اند. اگر ما واکنش نداشته باشیم، قهرمانان مقاومت منزوی خواهند شد. ممکن است تمام مردم ایران را مأیوس کنیم. سبک شدن تحریمها و آزاد کردن داراییهای مالی زندگی روزانه ایرانیها را بهبود نبخشیده‌اند. بحرانهای داخلی اینقدر عمیق هستند که رژیم حالا به ورطه درگیریهای جناحی افتاده.
در ایران یک آلترناتیو دموکراتیک وجود دارد. این آلترناتیو دارای اقبال مردمی، شبکه‌هایی در داخل ایران و برنامه‌ای واضح است و از سالها پیش توسط خانم مریم رجوی رهبری می‌شود. فراتر از همه این جنبش سازمانیافته است و دارای تشکیلات مورد نیازی است برای به پیروزی رساندن جنبش دموکراتیک و مهمتر از آن اداره کشور. به رسمیت شناختن این آلترناتیو باید در اولویت باشد و به همین دلیل آرزوی موفقیت تام و تمام را برای تمام این جنبش و به خصوص خانم رجوی دارم. خیلی ممنون.