ژیلبر میتران رئیس بنیاد دانیل میتران (فرانس لیبرته)
ژیلبر میتران رئیس بنیاد دانیل میتران (فرانس لیبرته)
خانمها و آقایان، خانم رئیسجمهور گرامی، اقای رئیس جلسه،
از ما دعوت به عمل آمد تا امروز در این گردهمایی شرکت کنیم تا هم را در مبارزهای طولانی بازیابیم و به تجزیه و تحلیل تحولات، امیدها و انتظارات و تصمیمهایی که انتظار آنرا داریم بپردازیم. هدف ارائه تحلیلی در پایان سال 2017 میباشد.
اگر به تحولات نگاهی بیندازیم و آنها را جستجو کنیم میتوانیم صحبت از زیر و رویی کنیم. در تحلیل باید بگویم عناصری تغییر کردند و متاسفانه عناصری بدون تغییر ماندند ولی همین عدم تغییر تولید تغییرات کرده است.
2017 سالی پرتنش در جهان بوده. متاسفانه این تنشها در خاورمیانه جنبه روزانه به خود گرفته. در اروپا نیز بحرانها به درازا کشیده میشوند و راه خروجی از آن یافته نمیشود. خروج انگلستان از اتحادیه اروپا نیز به آن اضافه شد، مگر نه متیو عزیز؟
ولی فقط اینها نیست. در آنطرف اقیانوس اطلس اوضاع تغییر کرد. در فرانسه نیز همچنین. منظره سیاسی تغییر کرده. خوب و بد آنرا قضاوت نمیکنم، ولی این تغییرات تعادل قوا را برای مقاماتی که در ایران در حکومت هستند تغییر داده است.
آنچه تغییر نکرده رفتار سرکوبگرانه مقامات رژیم ایران در قبال مردمشان است که این حکومت را در مقام اول اعدامها نسبت به جمعیتش قرار داده است. این ادامه دارد و تغییر نکرده ولی شاید شاهد شروع بیداری وجدانهای سایرین باشیم.
باز هم آنچه تغییر نکرده، رفتار خصومتآمیز رژیم ایران در اهداف کشورگشایانه خود در منطقه است که از طریق پاسداران یا شبه نظامیان وابسته به آن در عراق و سوریه و یمن اعمال میشود. و وقتی انگشت اتهام به سوی این رفتار نشانه میرود و موضوع موشکهای بالستیکی و مداخلات رژیم ایران در کشورهای همسایه را روی میز میآورد، آنچه تغییر نمیکند پاسخهای ضربتی و تغییرناپذیر به این سوالات است. در اینجا تغییری مشاهده نمیشود. اینچنین است که وقتی فرانسه خواهان مذاکره در موضوع بالستیک به عنوان مکمل توافق هستهای میشود، پاسخ علنی علیاکبر ولایتی، مشاور ولی فقیه در امور بینالمللی در تلویزیون حکومتی این است: واضح است که پاسخ منفی است! نه! پاسخ او این است که در زمینه دفاعی و موشکهای بالستیک ایران منتظر اجازه کسی نمیماند. در بسته است. مذاکره پیشاپیش رد شده است. تازه او به زبان خیلی دیپلوماتیک اضافه میکند که اصلا این چه ربطی به آقای ماکرون دارد و اصلا او کیست که در امور ما مداخله کند؟ اسمش ماکرون باشد یا هر کس دیگر در جهان، دموکراتها و عاشقان دفاع از آزادی همیشه در جایی که مردم را کشتار میکنند خود را دخیل دانسته و در چنین اموری مداخله میکنند، بهایش هم هر چه میخواهد باشد.
از دید رژیم تهران شلیک موشکی به ریاض از یمن تنشهای منطقهای را تشدید نمیکند، بلکه جانبداری فرانسه و جهان غرب این تنش را افزایش میدهد و تقصیر آنهاست. البته ولی فقیه که صاحب اصلی سیاست بینالمللی ایران است مستمرا تکرار کرده که تغییر رفتاری که غربیها انتظار آنرا دارند فقط میتواند منجر به تغییر حکومت بشود. فکر میکنم او از این طریق نگرانیاش را ابراز میدارد. ما ترجیح میدادیم که این اعتقاد او باشد، یعنی کمک او به یک راهحل مثبت که عبارت است از کنارهگیری او از قدرت. در واقع راه حل تغییر حکومت است. اما این حکومت هنوز هست و از عناصری است که تغییر نکرده.
حالا از آنچه تغییر میکند سخن بگوییم. قبل از هر چیز اشراف پیدا کردن مقامات فرانسه به این امر است که رژیم ایران شریک ما نیست، بلکه حکومتی است که فرانسه با آن روابطی سازمانیافته حول توافقی بر سر هستهای ایجاد کرده که باید با مذاکراتی در رابطه با بالستیک تکمیل شود. رژیم ایران شریک ما نیست. این حرف جدید است. این یک انقلاب نیست، ولی به هر حال حرف تازهای است. معنی آن هوشیاری بیشتر در روابط، منجمله در روابط تجاری است که با این حکومت میتوانیم داشته باشیم. بنا بر این، آنچه تغییر میکند از یک طرف این اشراف است. از طرف دیگر آنچه برای ما یک پیروزی است، انتشار گزارشی از سازمان ملل است که برای اولین بار در 29 سال گذشته، با شفافیت به کشتار زندانیان سیاسی در سال 1367 اشاره میکند. اغلب آنها از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران بودند که به دنبال فتوای خمینی کشته شدند. همانطور که میدانید، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران، خانم عاصمه جهانگیر، برای اولین بار از آن زمان تاکنون، در گزارش آخری که به کمیسیون حقوق بشر ارائه داده، واقعیت کشتارها را برجسته کرده، صحبت از اذعان مقامات به این کشتار کرده و اینکه این کشتار کماکان موضوع روز ایران به شمار میآید، چون خانوادگان قربانیان کماکان در جستجوی حقیقت هستند، و به همین دلیل هم، چون در جستجوی حقیقت هستند، مورد اذیت و آزار قرار گرفته و دستگیر میشوند.
ممانعت مقامات از هر تحقیق رسمی در این رابطه در برابر افشاگری رسمی سازمان ملل در گزارشات کمیسیونهای ویژه و اعلامیههای سازمان ملل دیگر کارایی ندارد. مقامات دیگر نمیتوانند کتمان کنند. دروغهای آنها نه تنها در برابر مراجع بینالمللی بلکه در انظار عمومی هم افشا شدهاند.
در نگاهی به کنفرانسهای متعدد، گردهماییها، تظاهرات و نمایشگاهها در این رابطه، باید بگویم که همه این فعالیتها در برداشتن نقاب از چهره آخوندها در موضوعی که حدود سه دهه تلاش کردند مخفی نگه دارند، نزد سازمان ملل و انظار عمومی موثر بوده است. این موضوع به مثابه زلزلهای در داخل دستگاه حکومتی ایران عمل میکند. چون مجرمین حی و حاضرند، نام آنها مشخص است و هنوز هم در مسند قدرت و در پستهای تصمیمگیری حکومتی در ایران به سر میبرند. پردهها شروع کردهاند به کنار رفتن و این یک تغییر بزرگ است، و این موضوع امروز در داخل سازمان ملل مورد بررسی قرار میگیرد. هدف ما تشکیل یک کمیسیون تحقیق مستقل در رابطه با این جنایت علیه بشریت است و به محاکمه کشاندن عاملان و آمران صاحب حکومت در ایران در دادگاهی بینالمللی.
آنچه باز هم تغییر میکند در طرف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که دولت آمریکا اخیرا آنرا به عنوان سازمان تروریستی نامگذاری کرده. آنها اکنون توسط وزارت خزانهداری به عنوان یکان تروریستی تعیین شدهاند و در لیست ویژه گروههای تروریستی وارد شدهاند. از آنجایی که پاسداران بخش عمده اقتصاد ایران را تحت کنترل دارند، معنی چنین اقدامی این است که شرکتهای اروپایی و منجمله فرانسوی ممکن است بعد از این به شدت توسط ایالات متحده مجازات شوند.
مریم گرامی، همه چیز چه خوب سر جایش نشست! در حالیکه به مدت 15 سال، سازمان مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت ایران به درخواست رژیم ایران و به عنوان حسن نیت با «اصلاحطلبان» در حکومت، به نادرستی در لیستهای سیاه وزارت خارجه آمریکا و فرانسه قرار گرفته بودند. از طرف دیگر تصمیم قاضی ترویدیک را دیدیم که بالاخره موقعیت «مقاومت» را برای جنبش شما به رسمیت شناخت، چون این جنبش دیگر به عنوان تروریست شناخته نمیشد. و حالا واژه «تروریست» در زمین آنهاست. این یک تغییر بزرگ است! این یک تغییر بزرگ است! البته باید نتیجهگیریهای لازم را از آن کرد و شاید اروپا نیز همین دیدگاه را ابراز کند.
این نکاتی بود که در میان همه نکاتی که در این کنفرانس مورد بحث قرار خواهند گرفت، میخواستم برجسته کنم.
و در آخر پیشگویی ولی فقیه را از زبان خودم بگویم: تغییرات در منطقه به شدت بستگی به تغییرات در ایران دارند. ما به همین دلیل اینجا هستیم. او از این نگران است که گشایش به سوی غرب و دموکراتها حکومت را تغییر خواهد داد و ما میگوییم برای دموکرات بودن، آزاد بودن، برای اینکه نشاط به این کشور بازگردد، برای دموکراسی، برای بهزیستی خلقها، حق با ولی فقیه است: باید حکومت را تغییر داد. و مریم، ما اینجا هستیم تا همین را بگوییم و شما را در این مسیر همراهی کنیم.