عبدالله موسی طایر رئیس مرکز آینده خلیج فارس

عبدالله موسی طایر رئیس مرکز آینده خلیج فارس

بسم الله الرحمن الرحیم

ابتدا اجازه بدهید که پیام کوتاهی به خانم مریم رجوی داشته باشم. به شما میگویم که وضعیت ایران بحرانی است.

بسیاری از همکاران در گذشته از امیدواریشان صحبت کردند که یک کنفرانس مشابهی در تهران برگزار شود. اما من چشم به این دوختهام که شما را در خانههایتان در تهران ببینم و نه فقط در تهران. و من یقین دارم که این کار به زودی انجام خواهد شد. قبل از سال 1979، حج موضع تهدیدی برای مسلمانان نبود، بلکه محل امن و امنیت و اطمینان بود. القاعده ای در کار نبود و داعشی نبود. از سال 1932 که سال یکپارچگی مملکت عربستان سعودی است، حتی یک عمل تروریستی در منطقه ما وجود نداشته است. حشد الشعبی وجود نداشت و نه حزب الله و نه انصار الله و نه حوثیها. ما به هم نزدیک بودیم.

قبل از سال 1979 صنعاء و بیروت و دمشق و بغداد بود. هر کدام پایتخت یک کشور عربی بود که میشد به آنها در یک مرخصی و یا کوتاهترین مرخصی سفر کرد. امروز یک دوگانگی بوجود آمده. بین سنیها و شیعیان. دوگانگی بین فارس ها و اعراب. این دوگانگی توسط این رژیم فرقهگرای ایران بوجود آمده است. این مسائل وجود نداشته است. من اهل جنوب عربستان هستم جایی که مذهب شافعی در آن ریشه دار است. ما در همان مساجد زیدیها نماز میخواندیم و در هر نقطهای با آنها حشر و نشر داشتیم. ما در نجران با اسماعیلیها صحبت میکردیم و با شیعیان در منطقه شرقی. و اصلا چنین موانعی بین ما وجود نداشت. این موانع از سال 1979 بوجود آمده است. کسانی که راجع به گفتگو با رژیم ایران صحبت میکنند، به اعتقاد من آنها از ایدیولوژی رژیم فهمی ندارند. این رژیم نمیتواند که گفتگو کند. رژیم بر این اساس وجود دارد که نماینده همه مسلمانهاست. و اساس تفکرش این است که مقابل کشورهای کفر است.

اما وضعیت این رژیم مثل خیمه میماند که تیرکهای آن در عراق و سوریه و لبنان و یمن است. اگر بتوانیم این عمودها را قطع کنیم، این رژیم در داخل بدست مردم ایران سرنگون خواهد شد. ما همچنین به تفکیک مسائل اساسی در منطقه نیاز داریم. از جمله مسئله فلسطین است که این رژیم آن را بهانهای برای ایجاد شبه نظامیان به اصطلاح مقاومت تبدیل کرده است. آیا برای جهان کار سختی است که بهانههای این رژیم برای استمرار تعدی به مردم ایران و همسایگانش از دستش بگیرد. همه ما در این سالن به درجات مختلف قربانی هستیم. اما قربانی اصلی که با ما در اینجا نیست، مردم ایران است که امیدواریم که در ایران به دیدارشان برویم و یا در هر نقطه ای از این جهان که آزادی را نفس میکشند و آینده ای دارند و می خواهند که اوضاع بهتر از وضع حاضر باشد السلام علیکم و رحمت الله وبرکاته