بیست و پنج رجب سالروز شهادت امام موسی کاظم (ع) هفتمین پیشوای تشیع انقلابی

بیست و پنج رجب سالروز شهادت امام موسی کاظم

 

امام کاظم، موسی بن جعفر (ع) که در 7 صفر سال 128 هجری قمری متولد شد، در اوج سلطه و خفقان خلفای عباسی، به مدت 35 سال پرچم راهبری آرمان توحید و اسلام انقلابی را بر دوش کشید.

بر اثر شدت خفقان حاکم حتی معرفی آن حضرت توسط امام صادق در خفا و استتار و با مراعات کامل صورت گرفت.

امام کاظم با 4 خلیفه عباسی هم عصر و از سوی آنها پیوسته تحت نظر و در معرض فشار وشکنجه وزندان قرار داشت ، او هرگز فرصت نیافت مانند امام باقر و امام صادق به فعالیت علنی بپردازد. اما در همان شرایط دشوار، جنبش و تشکیلات مخفی تشیع را در پهنة بسیار وسیعی از قلمرو اسلامی آن روزگار، هدایت نمودو نسلی از مردان و زنان برجسته و پیشتاز را تربیت کرد.

دوران رهبری امام هفتم به ویژه با تربیت نسلی از زنان والای مجاهد ممتاز می شود که همچون دخترش حضرت معصومه علیها سلام، با ترک خانواده و زندگی معمول، تمام زندگی خود را وقف مجاهدت رهاییبخش کردند.

کلمات و متونی که از امام موسی کاظم بجای مانده ، در قالب دعا، فضای مبارزاتی آن ایام را تصویر میکند. از جمله در یکی از دعاهایی که از امام هفتم نقل شده، چنین میخوانیم:

«بار خدایا سپاس تو را که در مقابل انبوه دشمنانی که قصد مرا کرده و سرِ راهم کمین کرده‏اند، یاریم کردی و پشتم را محکم کردی و تیغ بُرنده دشمن‏را بر من کند کردی و دشمن را به رغم تدارکی که در بسیج نیرو و وسایل نابودی من کشیده بود خوار کردی».

 

زیارت برادر - کاظمین عید 72

خدایا بر خورشید فروزان آسمان هدایت، بر موسی بن جعفر درود بفرست، بر وصی نیکی و پیشوای خوبان و خوبی، خدایا بر این گنجینة روشناییها و صاحب سکینه و وقار در اعماق سیاهچالها درود بفرست. راستی که این راهبر، راهنما، راهگشا و پیشوای بزرگ ما در 35سال دوران امامتش چه ها که نکشید، اختناق و سرکوب از جانب خمینان دوران، به قدری بود که حتی معرفی تو هم توسط پدرت در خقا و استتار و با مراعات کامل صورت گرفت.

 

و تو ای موسی بن جعفر، ای انقلابی و مصلح بزرگ دوران ای عشق و توحید مجسم بر سخت ترین محنتها رضا دادی و اینها همه جز بر رضا و خشنودی، جز بر خضوع و خشوع و خلوص تو نیفزود. پس خدایا رودهای روان از درود و سلام با والاترین خیر و برکت و لطافت به جانب او جاری کن، خدایا از دریای ایستادگی و صبر و مقاومت و خلوص او جرعه یی هم به مجاهدین رکابش بنوشان. خدایا امام سفلگان و رذیلت پیشه گان و دژخیمان خمینی است و امام ما این، منادی والای توحید و انقلاب که در این جا آرمیده پس اونو بین ما و خودت شفیع قرار بده. یا موسی بن جعفر نزد خدای خودت برای ما و خلق مظلوم ما شفاعت کن. بیا ببین که خمینی و ابن ملجمها و شمر و حرمله های دوران و ابن شاهکهای امروزی که اون روز دژخیم تو بودند، با نواده های عقیدتی و سیاسی تو با دختران و پسرانت و با مجاهدین رکابت در شکنجه گاههاشون چه کردند. راستی که مرتجعین در سراسر تاریخ از مثله و شکنجه جدایی ناپذیرند، متقابلا مجاهدین هم از تو آموختند از نیای عقیدتی شون آموختند درس صبر و پایداری و مقاومت و رضا و خشنودی رو، وه که چه مقاومت سرخ فام و جانانه یی و خوشا ستاره ها و قهرمانانی که در شکنجه گاهها یا در برابر جوخه های اعدام سر به دامان تو و جدت حسین ساییدند. بارخدایا بر ما و بر برادران و خواهران مجاهدمون در مشرقها و مغربهای زمین در هر کجا که هستند، در هر شهر و دیار و قرارگاه و پایگاهی که هستند ببخش و بیامرز و به حق موسی بن جعفر ریشة خمینان رو به دست ارتش آزادی بسوزون وبخشکون