البلاد عربستان سعودی: آخوندها از دادخواهی می‌ترسند
البلاد عربستان سعودی: آخوندها از دادخواهی می‌ترسند
نشریه البلاد عربستان سعودی مقاله یی به قلم دکتر سنابرق زاهدی مسئول کمیسیون قضایی شورای ملی مقاومت باعنوان «آخوندها از دادخواهی می ترسند» درج کرده است.
در این مقاله تأثیر جنبش دادخواهی بر شقه در درون رژیم آخوندی بررسی شده است . یکی از آثار مهم این جنبش در شکست مهندسی نمایش انتخابات خامنه ای برای آوردن آخوند دژخیم ابراهیم رئیسی بود.
بیشتر بخوانید
در مقاله مسئول کمیسیون قضایی شورای ملی مقاومت در روزنامه البلاد عربستان می خوانیم:«مدتی است که جنبشی در ایرانبا خواست پیگرد مسئولان قتل عام سی‌هزار تن از زندانیان سیاسی مجاهد خلق در سال 1988 آغاز شده است.
بلافاصله در پایان جنگ ایران و عراق خمینی فتوایی به دست خط خودش صادر کرد و دستور دادهمه اعضای مجاهدین خلق که در زندان بودند اعدام شوند.
برای اجرای این فتوا ”کمیسیون مرگ“ در تهران و سایر مناطق ایران شکل گرفت
و در عرض چند ماه بیش از سی‌هزار تن از زندانیان سیاسی اعدام شدند
که اکثریت قاطع آنان از مجاهدین خلق بودند. بیشتر اعضای کمیسیون مرگ زنده هستند و هم اکنون در مناصب بالای رژیم ولایت فقیه بر سر کارند.
همه مسئولین در این رژیم از جمله خامنه‌ای و رفسنجانی و روحانی و خاتمی و دیگران در این جنایت بزرگ دست داشتند.همچنین مصطفی پورمحمدی وزیر دادگستری در دولت سابق روحانی
عضو کمیسیون مرگ در تهران و علیرضا آوایی وزیر کنونی او نیز عضو کمیسیون مرگ در شهر دزفول بوده است.در طی 28 سال رژیم آخوندها توانست با قراردادن خطوط قرمز،
سکوت و سانسور را بر بزرگترین قتل عام زندانیان سیاسی پس از جنگ جهانی دوم اعمال کند.این جنایت بزرگ ضدانسانی در دایره سانسور عمومی داخل ایران باقی ماند
زیرا کسی جرات سخن گفتن از آن را نداشت وگرنه بهای سنگینی را بایستی می‌پرداخت.
در سال1998 روزنامه ”آریا“ خبر کوتاهی درباره این قتل عام نوشت که در آن آمده بود
که محمد خاتمی رئیس جمهور وقت رژیم یکی از حامیان اجرای فتوای خمینی برای اعدام زندانیان بوده است
و خاتمی شخصا دستور بستن این روزنامه را برای همیشه داد.تحول بزرگ در جنبش دادخواهیدر طی سال گذشته در یادبود این قتل عام، تحول بزرگی در این زمینه به وقوع پیوست.
جامعه ایران به دعوت خانم مریم رجوی برای جنبش ملی برای دادخواهی از مرتکبین این جنایت پاسخ داد. وبعد از چند هفته و در گیرودار اعدامهای جمعی تابستان 1988
از یک نوار صوتی مربوط به دیدار آیت الله منتظری جانشین وقت خمینی با اعضای ”کمیسیون مرگ“ در تهران پرده برداشته شد.
این کمسیون از چهار تن تشکیل شده بود که تصمیم خمینی را برای اعدام هزاران تن از زندانیان سیاسی در زندان اوین و گوهردشت در تهران اجرا کردند.
یکی از آنان ابراهیم رئیسی بود که کاندایدای مورد نظر خامنه‌ای در انتخابات اخیر ریاست جمهوری بود.
پس از این دو رخداد، مردم ایران و اعضاء شبکه مقاومت دیوار ترس را شکستهو اقدام به نوشتن شعارهایی بر دیوارهای خیابانها در تهران و شهرستانها نمودند و خواستار محاکمه دست اندرکاران این جنایت شدند.
خانواده شهدا برای ارائه اطلاعات جدیدی از اعضاء کمیته مرگ در مناطق مختلف ایران و شناسایی گورهای جمعی و ارسال اسامی بیشتر قربانیان، فعال شدند.
وابستگان به این رژیم مواضع مختلفی گرفتند.برخی از آنها مثل احمد خاتمی امام جمعه خامنه‌ای در تهران در خطبه نماز جمعه از جنایتکاران این قتل عام تقدیر نمود
چرا که این رژیم را نجات دادند. وی فراتر رفته و گفت: ”بایستی به جلادان مدال داده شود!“همچنین ابراهیم رئیسی تصریح کرد که به اقدامی که در آن زمان علیه ”منافقین“ انجام داده، افتخار می‌کند.
اما برخی مثل مطهری نایب رئیس مجلس شورای رژیم گفت:اگر اشتباهی صورت گرفته بایستی از آنها عذرخواهی نمود و به خانواده ها غرامت داد.
شقه در درون رژیم آخوندی براثر جنبش دادخواهی سپس شقه بزرگی در درون دستگاه آخوندی بوجود آمد
و تعداد زیادی از آنها فتوای خمینی و قتل عامی را که نتیجه این فتوا بود را تأیید نکردند.این تناقض در انتخابات ریاست جمهوری بالغ شد
بطوریکه خامنه ای در تحمیل کاندیدای خود ابراهیم رئیسی به تمامی جناح های حاکمیت شکست خورد.
اما آنچه که آخوندها دائما از آن وحشت دارند این است که نسل جدید خواستار حسابرسی از مرتکبین جنایت قتل عام 1988 هستند.
سازمان عفو بین الملل چندی قبل نوشت نسلی که پس از انقلاب علیه شاه متولد شده
امروز خواهان تحقیق در مورد قتل عام سال 1988 است
و اگر گامهایی را که درسطح بین المللی در این زمینه برداشته شده دنبال کنیم،می توان دلیل ترس آخوندهای حاکم بر ایران را فهم کرد.
منظورم عاصمه جهانگیر گزارشگر فقید ویژه حقوق بشر در ایران استکه در گزارشی که به مجمع عمومی ملل متحد در سال گذشته ارائه داد بر
روی نامه های بسیاری تاکید داشت که از داخل ایران و از خانواده های شهدا دریافت کرده بودو از او خواسته بودند در این زمینه کار کند.
همچنین در اواخر سال گذشته دبیر کل سازمان ملل نیز این در گزارش خود به مجمع عمومی سازمان ملل به این موضوع پرداخت.فعالیتهای وسیعی در پهنه های مختلف وجود داشت:
مانند انتشار کتاب و گزارشات و برپایی نمایشگاه و نوشتن مقالات در روزنامه ها و غیره.
یا فعالیتهایی که در خارج ایران انجام شد تا مردم ایران را برای مورد سوال قراردادن سرکردگان این رژیم ترغیب کنند
بویژه اینکه ما میدانیم بالاترین مسئولین این نظام از آخوندها گرفته تا رهبران سپاه در انجام این جنایت دست داشته اند.
علی اکبر ناطق نوری از این موضوع صحبت کرد و گفت: ”نوه های نسل اول و دوم آمده و به ما میگویند
آنها (زندانیان سیاسی ) در پیش شما زندانی بودند. آیا آنها را محاکمه کردید؟ آیا آنها زندانی نبودند؟
آنها محکوم به زندان و در داخل زندان بودند .پس چرا آنهایی که در دست شما زندانی بودند را اعدام کردید؟
این موضوع تبدیل به سوال نسل جدید شده است. بله در خیابانها و در دانشگاهها این سوال مطرح کرده و میگویند چرا؟
هنگامی که ما به گذشته ناطق نوری نگاه می‌کنیم(می‌بینیم)
که او یکی از بالاترین مسئولین این رژیم و دو دوره رئیس مجلس شورای رژیم و رئیس دایره بازرسی دفتر خامنه ای
و عضو شورای تشخیص مصلحت رژیم بوده است و میتوان حاصل و نتیجه طرح این موضوع توسط وی را فهم کرد
و وارد شدن مسئولین بلند پایه این رژیم به این موضوع نشان میدهد که آنها در مشکل خیلی بزرگی افتاده اند.
در قیام اخیر روشن شد که این شهدا تبدیل به دانه شدند که هفت خوشه برویاند و در هر خوشه ای صد دانه باشد
و خداوند برای هر کس که بخواهد (آن را) چند برابر می کند، و خداوند گشایشگر داناست
یعنی اینکه ملیونها نفر از مردم ایران که قیام کرده و خواستار سرنگونی رژیم آخوندها بودند
در حقیقت خواستشان محاکمه قاتلان 30هزار شهیدی استکه در سال 1988 اعدام شدند
کما اینکه 1000کانون شورشی نیز همین موضوع را تا بدست آوردن نتیجه دنبال خواهد کرد.
و آیا این معنی آن این استکه نسل جدید زمانی آرام خواهد شد که محاکمه و مجازات مرتکبین این جنایت بزرگ ،
که بسیاری از هیئتهای بزرگ بین المللی مدافع حقوق بشر آنرا بعنوان یک جنایت ضد بشری توصیف کردند،
را ببیند و ما از طریق سرنگونی رژیم ولایت فقیه و برقراری ایران آزاد و صلح دوست بدنبال این موضوع هستیم
تا این جنایتکاران در یک دادگاه عادلانه و مستقل و بر اساس معیارها و اسناد کنوانسیونها و میثاقهای بین المللی محاکمه شوند.