بررسی نتیجهگیریهای دیدار ماکرون رئیس جمهور فرانسه از آمریکا
بررسی نتیجهگیریهای دیدار ماکرون رئیس جمهور فرانسه از آمریکا
گفتگو با علیرضا معدنچی – ۶ اردیبهشت ۱۳۹۷
دیدار ۳روزة رئیس جمهور فرانسه از آمریکا و مذاکرات ماکرون و ترامپ که به طور عمده روی برجام و تعیین تکلیف آن متمرکز بود، پایان یافته است .
اما نتایج این دیدار موضوع اظهارنظرها و تحلیلهای مختلف و متعددی است که در دو جهت معکوس گمانهزنی کردهاند.
و این دو وجه هم در رسانههای خارجی و هم در رسانه های رژیم دیده میشود.
گفتگوی امروز ما با علیرضا معدنچی هم به همین موضوع اختصاص دارد.
س : از اظهارنظرها و مطالب مختلفی که در رسانههای بینالمللی شده و شمهای از آن را هم در همین برنامه اشاره کردیم،
نمیشود فهمید که بالاخره نتیجة این دیدار چه بود؛
آیا شما میتوانید بگویید که روز 22 اردیبهشت که مهلت ضربالاجل به پایان میرسد،
ما شاهد چه چیزی خواهیم بود و آیا تصمیمی گرفته شده است یا نه؟
ج: نخیر هنوز هیچ جیز رسمی گفته نشده که اگر گفته میشد شاهد این پراکندگی نظرها و تحلیلها نبودیم.
ترامپ هم هر بار که مورد سؤال قرار گرفته، گفته به زودی خواهیم دید.
یا در 12می مشخص خواهد شد. در حرفهای ماکرون هم اشاراتی به هر دو وجه قضیه دیده میشود.
در همین اظهاراتی که الان خودتان از رئیس اداره سیاستگذاری وزارت خارجه آمریکا پخش کردید،
او در پاسخ به سؤال مصاحبه گر که پرسید:
«آیا این به آن معنی است که شما چیزی به ایران نمی دهید و فقط به آن ها فشار خواهید آورد؟»
هوک در جواب گفت:
«فکر می کنم آنچه رئیس جمهور درخواست کرده، یک توافقنامه تکمیلی با متحدان اروپایی است
تا ایالات متحده امکان ماندن در این توافق را پیدا کند.
هنوز به آنجا نرسیده ایم, اما پیشرفت هایی کرده ایم.»
س : در رژیم اظهار نظرها به چه صورت است؟
آیا از واکنشهای رژیم میشود فهمید که خبری که رژیم گرفته کدام سمت را نشان میدهد؟
یا از اظهارنظرها و تحلیلها میتوان در این باره چیزی را دریافت؟
ج: در رژیم هم هر دو وجه قضیه دیده میشود،
از یک طرف روزنامههای باند خامنهای با تیترهایی از قبیل« اروپا زانو زد و امثالهم»
حرفشان این استکه اروپا به خط آمریکا آمده و تمکین کرده و روحانی و باند او هم تسلیم شده است.
به هر حال رژیم اول انتظار داشت که اروپا مثل زمان اوباما
تحت عنوان شرایطی که به عنوان فرمالیته مطرح میکند،
امتیازات مختصر و صوری از رژیم بگیرد و با آن ترامپ را راضی کند،
اما الان میبیند که شروط اروپا جدی است و این است که میگوید اروپا زانو زده است.
و باند خامنهای آه و فغان میکنند که اگر بخواهیم به خط اروپا برویم باید موشکی ومنطقهیی را بدهیم و از همین جا توی سر روحانی میزنند.
خود روحانی هم در سخنرانیاش در تبریز خیلی هارت و پورت کرد و حتی رئیس جمهور آمریکا را مورد طعنه قرار داد.
اما بنا به تجربهیی که در برجام هم داریم، این قبیل حملات میتواند معنی معکوس داشته باشد.
و به هر حال از آن نمیشود فهمید که رژیم چه چیزی از مذاکرات واشنگتن گرفته است.
از حرفهای روحانی هم میشود این طور برداشت کرد که اگر آمریکا خارج شود ما هم خارج می شویم و هم آنطور که سردبیر سابق روزنامه الشرق الاوسط گفته:
بدون شک تهران از تصمیم ترامپ می ترسد و بسیار نگران است،
این رژیم وعدههایی در مورد امتیازهای تشویق کننده فرستاد از جمله آزادی زندانیان آمریکایی در ایران در مقابل عدم نقض توافقنامه هسته ای .
خوب است در اینجا به سرمقالة روزنامة ایران ارگان دولت اشاره کنم که تحت عنوان:
«رمزگشایی از ادبیات برجامی روحانی» مینویسد:
«لحن تهاجمی آقای روحانی و دیپلماتهای دولت درست در امتداد و ادامه همان لحن آرام و مسالمتجوی دوران مذاکرات برجام است
...در آن شرایط طرف مقابل و خصوصاً امریکا خود را مشتاق رسیدن به یک راهحل مشترک و البته وفادار به توافقها و تعهدها نشان میداد.
هر چند در داخل اعتماد چندانی به این وفاداری وجود نداشت
اما جمهوری اسلامی ایران میبایست در آن مقطع تاریخی خود را عنصری طرفدار گفتوگو و صلح نشان دهد
و این یکی از مهمترین دلایلی بود که ما را علی رغم بسیاری از تردیدها پای میز مذاکره برد».
میخواهد بفهماند که همان طور که لحن مسالمت جوی ما در برجام ژست و نمایش بود، الان هم ژست قهرآلود روحانی، نمایشی است و نباید موجب سوءتفاهم شود.
یعنی این که این میتواند پرده و پوششی برای کوتاه آمدن و امتیاز دادن باشد.
س : چرا طرفهای مختلف، یعنی هم آمریکا و فرانسه از یک طرف و رژیم از طرف دیگر به وضوح اعلام نمیکنند که وضعیت از چه قرار است و بالاخره تصمیم چیست؟
ج: خب تا آنجا که به رژیم مربوط است بین بد و بدتر گیر کرده ولی از انجا که زمینه و شرایط برجام و معامله وجود ندارد، روحانی بااین لحن حرف میزند. یعنی برد بردی که امتیازی بگیرد خبری نیست.
از آن طرف امریکا و غرب هم دست خود را رو نمیکنند چون میخواهند فشار را بر رژیم بالا ببرند.
خودشان گفته اندکه استراتژی شان تشدید فشار بر رژیم است.
چون میدانند عدم تعیین تکلف در درون رژیم به هم ریختگی ایجاد میکند و رژیم را در لبة پرتگاه نگه میدارد.
این فشارها حتی بعد از 22 اردیبهشت هم ادامه خواهد یافت.
س : ماکرون در آخرین اظهار نظرش در موسسه واشنگتن ـ بنظر من ترامپ علاقه ای به حفظ برجام ندارد وترک برجام برای او این یک تعهد انتخاباتی است.
آیا خود همین حرف نشانهیی از این نیست که آمریکا تصمیم خود را گرفته و درخط خروج از برجام است؟
ج: ماکرون گفته به نظر من و نه این که نتیجه قطعی مذاکرات را اعلام کند
این هم بخشی از همان استراتژی فشار است تا به رژیم نشان دهد که اوضاع خیلی خطرناک است و باید کوتاه بیاید.