ابری سیاه از سردرگمی و هراس از آینده بر سرتاسر رژیم – ۱۳اردیبهشت۱۳۹۷
ابری سیاه از سردرگمی و هراس از آینده بر سرتاسر رژیم – ۱۳اردیبهشت۱۳۹۷
نگاهی به اظهار نظر نوبخت سخنگوی دولت و سایر مهره های نظام در این باره
در حالی که کمتر از 10روز به موعد پایان ضربالاجل مانده، اما بلاتکلیفی همچنان رژیم را در هم میپیچد و حالت سرگشتگی و بلاتکلیفی و یأس آشکارا در حرفهای سردمداران و مهرههای رژیم موج میزند. حتی درحرفهای آدمی مثل نوبخت که تخصصش در عادی جلوه دادن بحرانهاست، این آثار ظاهر شده و او تصریح میکند که باید منتظر متفاوت شدن اوضاع کشور (یعنی بحرانهای زیر و رو کننده) باشیم. و آن عضو مجلس ارتجاع هم مینالد که سال 97 سال سختی خواهد بود و آن یکی کارشناس رژیم هم حرفش این است که آن قدر در تصمیمگیری تعلل کردیم که اروپا ما را ترک کرد و در کنار آمریکا قرار گرفت. نگاهی میکنیم به گزیدهیی از این قبیل اظهارنظرها:
نوبخت سخنگو دولت روحانی ۱۲ اردیبهشت
برای شرایط پس از خروج آمریکا از برجام، آمادگی داریم
تا ۲۲ اردیبهشت ماه، به احتمال قوی آمریکا از برجام خارج می شود و ما باید منتظر متفاوت شدن اوضاع کشور باشیم.محاصره اقتصادی، همچنان وجود دارد و وظیفه ما این است که آن را بشکنیم و تصمیماتی که از ابتدای دولت تدبیر و امید تاکنون تحت عنوان برجام اتخاذ شد و همه مردم ایران در آن سهم دارند را تا آخرین روز، با مستندات دفاع می کنم.
محمدجواد جمالی عضو مجلس ارتجاع ۱۲ اردیبهشت
سال 97 سال سختی برای دیپلماسی ما خواهد بود. بهویژه درباره تصمیمی که قرار است ترامپ برای ماندن یا خروج از برجام بگیرد. دیدیم که او حتی تحمل نظر غیرموافق و نه مخالف خود، مانند آقای تیلرسون را هم ندارد.در سطح منطقهای عربستان با تمام قوا وارد جنگ دیپلماتیک با ما شده است، بحرین و برخی دیگر از کشورها همین وضعیت را دارند. همچنین برخی از سازمانهای بینالمللی مانند سازمان حقوق بشر به کشور فشار میآورند؛ اینها درمجموع پیام مثبتی برای ما ندارند.
داوود هرمیداس باوند دیپلمات سابق رژیم ۱۲ اردیبهشت
اروپاییها سیاست راضی کردن آمریکا را در پیش گرفته اند آنها با وجود تاکید بر حفظ برجام بر روی سه موضوع تعهد دائمی ایران به عدم دسترسی به سلاح هسته ای، توقف سیستم موشکی IMB ایران و هممچنین دخالت نکردن این کشور در امور کشورهای منطقه از جمله یمن با آمریکا همسو هستند. آنها قبلا از برجام دوم سخن میگفتند، اما حالا بدون آنکه از برجام دوم اسم بیاورند میگویند این سه مساله جدا از برجام است.ماندن ایران در برجام نیز به ارزیابیها از وضعیت پیش رو بستگی دارد
علی خرم دیپلمات سابق رژیم ۱۲ اردیبهشت
به نظر میرسد که ترامپ میخواهد شرایط را آنقدر شکننده کند که هیچ بهرهای به ایران نرسد. ممکن است در توافق هستهای هم باقی بماند، اما طوری عمل کند که ایران از آن منتفع نشود. آمریکا اگر از برجام خارج شود، قطعنامههای گذشته را باز میگرداند ایالات متحده ممکن است اتحادیه اروپا را هم برای همراه کردن آن با خود تحت فشار بگذارد. در چنین شرایطی ایران باید بررسی کند که ماندن در برجام به مصلحت کشور است یا خروج از آن. اگر ایران بخواهد از NPT خارج شود باید حساب کند که با خروجش چه چیزی به دست میآید. اگر بخواهد فعالیتهای هستهای خود را ادامه دهد، باز هم ممکن است خطرات و آسیبهایی را متوجه خود کند.
بعضی کارشناسان ومهرههای رژیم، تنها راه نجات را مذاکرة مستقیم با آمریکا و رسیدن به توافق با آن میدانند و گاهی برای متقاعد کردن نظام به دلایل خندهداری متوسل میشوند. گوش کنید:
سایت حکومتی ساعت ۲۴ ۱۲ اردیبهشت
مهدی ذاکریان: اگر ایران می خواهد بر اسراییل فشار بیاورد بهترین راهش گفت و گو با آمریکاست.
برعکس آن چیزی که در ایران تصور می شود که امثال بولتون هیچ گاه حاضر به مذاکره با ایران نیستند باید گفت که اتفاقا با این افراد می توان راحت تر مذاکره کرد.
یقینا روند مذاکرات برجامی با جان کری، وندی شرمن و سایر دموکرات ها سخت تر از مذاکره با بولتونی است که تنها چهره و ظاهر سختگیرانه ای دارد.
علی بیگدلی کار شناس رژیم ۱۲ اردیبهشت
باید دید که آیا ایالات متحده منافع مالی اروپا در برجام را مدنظر قرار خواهد داد یا خیر؛ اما آنچه به نظر میرسد، این است که ایالات متحده در این پرونده به صورت موقت و بر اساس صحبتهای مکرون و مرکل باقی خواهد ماند و پس از آن مباحث دیگری را مطرح خواهد کرد. به عبارتی دیگر احتمال دارد آنها تا ۲۰۲۵ در برجام باقی بمانند اما بر سر مسائل دیگر بحث و گفتوگو کنند.
سایت حکومتی بهار ۱۲ اردیبهشت
با آمریکا باید چه کرد؟
امروز که بمباران تبلیغاتی سنگین مدافعین سیاستهای ترامپ و یارانش فکر مردم ایران و زندگی مردم ایران و یکپارچگی کشور را هدف گرفته فقط باید به بگیر و ببند و فیلتر کردن فکر کنیم؟پس سیاستورزی ما کجاست؟ شاید اگر از ابتدای انقلاب۵۷ به جای دشمنی محض با آمریکا با حفظ مواضع مستقل خود روابط اقتصادی و سیاسی با این کشور وجود داشت امروز برای اهداف به حق خود در خاورمیانه با مشکلات کمتری روبرو بودیم متاسفانه امروز در داخل کشور هم وحدت ملی جای خود را به انشقاق ملی داده است و هر روز به خاطر بحرانهای بیهوده و غیر ضروری انرژی زیادی از دولت، نظام و کشور صرف میشود.