برجام بر سر دو راهی یا رژیم بر سر دو راهی – ۱۵اردیبهشت۱۳۹۷
برجام بر سر دو راهی یا رژیم بر سر دو راهی – ۱۵اردیبهشت۱۳۹۷
نگاهی به گزیده ای از اظهارات مهره ها و رسانه های رژیم
در حالی که برجام به پایان موعدی که آمریکا در ضرب‌الاجل خود تعیین کرده نزدیک می‌شود، جنگ و دعوای دو باند بر سر آن و این که رژیم باید چه موضعی در برابر آن بگیرد، تشدید شده است. در یک طرف دلواپسان باند خامنه‌ای شعار می‌دهند که باید در هر حال از برجام که از آن جز پوسته‌یی باقی نمانده خارج شد و در طرف دیگر باند روحانی قرار دارند که معتقدند به هر قیمت باید برجام را حفظ کرد و بهای آن را هر چه که هست پرداخت. در این جماعت کسانی هم مانند ظریف هستند که تلاش می‌کنند با شگرد سرخ کردن صورت با سیلی، مخمصه رژیم را به آمریکا فرافکنی کنند و گویا این آمریکا و برجام است که بر سر دو راهی قرار دارند و نه رژیم؛ گزیده‌یی از این اظهارنظرها را از نظر می‌گذرانیم:
پاسدار شریعتمداری تلویزیون رژیم ۱۴ اردیبهشت
مسئولان هسته‌ای کشورمان هنوز در این تردید به سر می‌برند که از برجام خارج بشوند یا نشوند؟!
دوستان ما از کدام برجام سخن می‌گویند؟ مگر برجامی مانده است که سخن از خروج یا ماندن در آن مطرح باشد؟ترامپ در پی آن است که محدودسازی برنامه موشکی کشورمان و دست‌کشیدن از حضورمان در منطقه را نیز به برجام اضافه کند و نه اینکه برجام را کنار بگذارد! زیرا برجام به همان اندازه که برای ما فاجعه بوده, برای آمریکا یک دستاورد طلائی و پر سود است و آمریکا هرگز حاضر نیست این امتیاز بزرگ را که مفت و مجانی به دست آورده است از دست بدهد! آنچه ترامپ می‌خواهد و اروپا در نقش پلیس خوب! برای او پادوئی می‌کند, در یک کلمه آن است که جمهوری اسلامی دست به خودکشی بزند! چرا که توان موشکی ما سد مستحکمی در مقابل کینه‌توزی دشمنان است, دشمنانی که تا کنون از تمامی اهرم‌ها برای نابودی‌مان استفاده کرده و می‌کنند.
روزنامه حکومتی ایران ۱۵ اردیبهشت
برجام چه بِماند، چه نَماند
برای دقایقی تصور کنیم اگر برجام نبود کشور در چه شرایط دشوار داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی قرار می‌گرفت
تنگ نظری‌های داخلی و جناحی دیدن برجام باعث شد تا از آثار بزرگی که برجام برای اقتصاد داخلی و عزتی که در جهان پس از یک دوره انزوای مطلق به ارمغان آورد بهره‌برداری مطلوب نشود«دوستان» در روز ۲۳ اردیبهشت یادشان باشد برجام دستاورد روحانی و ظریف نیست، دستاورد نظام است و چه بماند، چه نماند آثار و تبعات آن متوجه کل مُلک و ملت است.چه بسا یکی از اهداف مثلث شوم غربی- عبری- عربی برای برهم زدن این توافق تاریخی ایجاد هیجانات کاذب در داخل و به جان هم انداختن ملت ایران باشد.
محسن کوهکن عضو مجلس ارتجاع ۱۵ اردیبهشت
دولت اعتراف کند که دلواپسان برجام درست می‌گفتند در صورت خروج امریکا از برجام، طبیعتا این توافقنامه مستند به مفاد عملا بی‌ارزش خواهد بود و ماندن در برجام اساسا موضوعیت ندارد در این مدت دچار آسیب‌هایی در فناوری هسته‌ای شدیم که البته آقایان می‌گویند این عقب‌ماندگی ظرف چند روز جبران می‌شود. شاید تنها راه این باشد که اروپایی‌ها اعلام کنند به تعهدات خود پایبندند که آن هم باتوجه به سیاست‌های اخیرشان مبنی برتلاش برای جلب رضایت امریکا و اعمال فشار به ایران، بعید به نظر می‌رسد. درنهایت درصورت خروج امریکا و متعاقبا سنگ‌اندازی اروپایی‌ها، باید فعالیت خود در بحث هسته‌ای را مطابق قانون مصوب مجلس و شروط الحاقی رهبری از موضع فعال و غیرانفعالی ازسربگیریم. اگر به‌جای دولتمردان بودم، به صراحت می‌گفتم کسانی که دلواپس برجام بودند، درست می‌گفتند.
روزنامه حکومتی اعتماد ۱۵ اردیبهشت
برجام بر سر دوراهی
جاده‌ای که برجام طی نزدیک به سه سال گذشته در آن حرکت کرده، در 22 اردیبهشت به یک دوراهی خواهد رسید. یکی از دو راه برجام را به سوی دره می‌برد و راه دیگر بسیار ناهموار و کوهستانی خواهد بود.