تحولات جدید برجام و افزایش فشارهای اقتصادی به رژیم
تحولات جدید برجام و افزایش فشارهای اقتصادی به رژیم
گفتگو با خسرو شکرالهی – ۴ خرداد ۱۳۹۷
روند تصاعدی انزوای رژیم
این روزها مرتبا شاهد تحولاتی هستیم، از موضعگیریها و اقداماتی که سمت و سوی همة آنها بستهتر شدن فضای سیاسی و تشدید تحریمها و فشار اقتصادی علیه رژیم است. حتی در اروپا هم که موضع اعلام شدة دولتهای اروپایی حمایت از برجام و تلاش برای حفظ آن است، همین تنگتر شدن حلقة انزوای سیاسی و اقتصادی رژیم را میبینیم. گفتگوی امروز ما با خسرو شکراللهی به همین موضوع اختصاص دارد.
س : بعد از اعلام سیاست و استراتژی جدید آمریکا در مورد ایران توسط وزیر خارجة این کشور، تازهترین موضعگیریها و اقدامات در رابطه با رژیم چی بوده؟
ج : در روزهای سه شنبه و چهارشنبه دو جلسة استماع با شرکت وزیر خارجه مایک پمپئو در کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان و روز بعد در کمیته روابط خارجی سنای آمریکا را داشتیم. نکتة مهم در این هر دو جلسه، فضای همدلی و همراهی دو حزبی با وزیر خارجه بخصوص در رابطه با ایران و استراتژی جدید آمریکا در این رابطه بود
مثلا در مجلس نمایندگان، اد رویس که ریاست جلسه را به عنوان رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان به عهده داشت، تأکید کرد که «افزایش فشار بر رژیم ایران و کنترل اقدامات هژمونی طلبانه آن ضروریست». و بعضی از نمایندگان هم به تروریسم رژیم در منطقه و حتی در اروپا که اخیراً به قتل یکی از هموطنان عرب فعال مخالف رژیم در هلند اشاره کردند.
آقای روهرا باکر به حضور هواداران مقاومت ایران با لباسهای زرد رنگ در جلسه اشاره کرد و آنها را عاشقان ازادی در ایران نامید و از این که وزیر خارجه آمریکا به این نکات و واقعیتها در مورد ایران توجه دارد از وی تقدیر کردند.
در همین جلسه پمپئو گفت: ما در پی اعمال فشار اقتصادی بیسابقهای بر رژیم ایران هستیم و از این طریق از مردم ایران حمایت میکنیم.
در جلسة استماع در سنا هم همین فضا حاکم بود که چون در همین گزارشی که الان شنیدیم اشاره شده بود، من دیگر از اشاره مجدد به آن خودداری میکنم.
علاوه بر اینها ما در هفتة گذشته اعلام دو فقره تحریم توسط وزارت خزانه داری آمریکا را داشتیم که اولی روز سه شنبة هفتة گذشته بود مبنی بر اضافه شدن نام مدیران ارشد موسسات مالی بانک ها و مشخصا سیف رییس بانک مرکزی رژیم و رئیس یک بانک عراقی بود در لیست تحریم ها بود که در نقل و انتقال پول برای سپاه پاسداران شرکت داشت. همچنین تحریم بیمه ها و احتمال تحریم سوئیفت در فاز بعدی بود.
دیروز هم خزانهداری آمریکا چند فرد و شرکت مرتبط با چند خطوط هوایی ایران را تحریم کرد و همچنین 31 فروند هواپیمای متعلق به شرکتهای هواپیمایی را که عمدتا متعلق به سپاه پاسداران هستند، به فهرست تحریمهای خود اضافه کرد که در بین آنها یک هواپیمای تشریفات رژیم هم دیده میشود که معنی آن این است که این هواپیماها نمیتوانند به فرودگاههای خارجی پرواز کنند و خدمات دریافت کنند. این در حالی است که تحریمهای قبلی همه برگشته و تحریمهایی مانند کاتسا یا به قول خود رژیم مادر تحریمها هم اعمال میشود
که همة اینها نشان میدهد که حلقة انزوای سیاسی و اقتصادی بر گردن رژیم به طور مداوم دارد تنگتر و تنگتر میشود.
س : این تحریمها چه تأثیر عملی داشته؟
ج : این تحریمها البته خیلی هایشان زمان دارند مثلا 90 روز یا 180 روز تا شرکتها فرصت داشته باشند بساطشان را جمع کنند اما از همین الان این روند شروع شده و شرکتها یکی پس از دیگری قراردادهای خود را فسخ میکنند و ایران را ترک میکنند. مثلا خبرگزاری تسنیم در گزارشی به تاریخ 29 اردیبهشت مینویسد: «8 شرکت بزرگ اروپایی مصمم به خروج از ایران شدند
به گزارش اتاق بازرگانی ایران, 10 روز پس از اعلام تصمیم رئیس جمهوری آمریکا درباره خروج از برجام, رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا اعلام کرد این اتحادیه برای محافظت از شرکت های اروپایی در برابر تحریم های آمریکا علیه ایران قرار است مقررات بازدارنده را به اجرا درآورد. اما خبرهایی مبنی بر خروج برخی از شرکت های بزرگ و چندملیتی اروپایی از ایران به گوش می رسد. خروج شرکت های بزرگی چون توتال, انی, زیمنس, ایرباس, دنیلی, مرسک, ساگا, آلیانتس و... از ایران خبرهایی نومیدانه است که قدرت آمریکا را در خنثی کردن تلاش های سیاسی اروپا به رخ می کشد».
این به لحاظ اقتصادی، به لحاظ سیاسی این وضعیت بحران درونی و جنگ باندی را به نهایت خودش رسانده که نقطة اوج آن را در حرفهای اخیر خامنهای دید که در آن روحانی را سکة یک پول کرد و با اشاره به حرف روحانی در همان مجلس گفت: «اقای رئیس جمهور گفتن بله واقعا آمریکاییها ... از لحاظ آبروی سیاسی در دنیا شکست خوردن... اما ...ایا ما مذاکره رو شروع کردیم برای اینکه آمریکا بی آبرو بشه!» و بعد اضافه کرد که گره زدن حل مسایل کشور به برجام و امثال برجام به مسایل خارجی این یک خطای بزرگی است
ناگفته پیداست که وقتی خامنهای این طور به روحانی میتازد، زیر دستان او چه کار میکنند.
در صحنة منطقهیی و بینالمللی هم موقعیت رژیم ان چنان افت کرده که یکی از دیپلوماتهای رژیم به نام علی خرم در مقالهیی نوشته است:
« واقعیت این است که ما در شرایطی قرار داریم که هرکسی قصد دارد از آن به نفع خود سواستفاده کند و هرگونه که بخواهد با ایران برخورد میکند. مثلا همین چند روز پیش دیدیم که مقتدی صدر درباره ایران چگونه صحبت کرد یا مثلا افغانستان اخیرا وقتی از یکی از مقامات این کشور پرسیدند که «چرا نتوانستهاند جلوی جنگهای داخلی را بگیرند؟ گفته است مقصر ایران است و ایران پشت همه این ماجراها است.» چرا؟! دلایلش واضح است. ما در شرایطی قرار داریم که دیگر کشورها احساس میکنند اگر علیه ما صحبت کنند، به نفعشان است.»
س : این روند تصاعدی که شما توضیح دادید، اساساً در رابطه با آمریکا، اما همون طور که میدونیم اروپا خیلی موافق نیست، اگر اروپا همراهی نکنه، این روند به کجا منتهی میشود؟
ج : در خود رژیم، هیچ امیدی به طور واقعی به اروپا ندارند. آویختن به ریسمان اروپا از فرط لاعلاجی است، اجازه بدین قسمتهایی از آنچه را که مهرهها و رسانههای هر دو باند در این رابطه گفتهاند و نوشتهاند را در حدی که وقت اجازه میدهد، اینجا بازگو کنم:
پیش از همه خود خامنهای روز چهارشنبه گفت: « ما بنای دعوا کردن با اروپاییها رو نداریم این سه کشور اروپایی بنای معارضه و مخالفت بگو مگو نداریم اما واقعیت ها را باید بدانیم این سه کشور نشان دادن که در حساسترین موارد با آمریکا همراهی می کنند و دنبال آمریکا حرکت می کنند ».
یکی از روزنامههای باند روحانی به نام جهان صنعت دیروز همین امید واهی به اروپا را دستمایة طنز کرده بود که من فقط یک جملهاش را میخوانم که نوشته بود: آقای وزیر خارجه آمریکا! ما تا موگرینی هست روحیه داریم و مقاومت میکنیم. شما فکری به حال خودتان بکنید...».
خبرگزاری حکومتی ایسنا ۲ خرداد که وابسته به باند روحانی است نوشته:
«علیرغم برخی از ژستهایی که از سوی اروپاییها صورت میگیرد به نظر میرسد که یک توافق ضمنی پشت پرده بین اروپا و آمریکا جهت ایجاد فشار به ایران صورت گرفته است.البته از نگاه ترامپ مذاکره با ایران این است که آمریکا موضعی بالاتر داشته باشد و امتیازات فراوانی از ایران بگیرد».
اینها تازه مربوط به باند روحانی بود، باند خامنهای که تماماً اروپا را همدست آمریکا در فشار آوردن به رژیم میدانند مثلا ببینید یکی از مهرههای این باند به نام مهدی محمدی رابطه اروپا و آمریکا در مورد رژیم را چطور تصویر میکند: « این طور دقیق از آب در میاید که بگوییم چون گلولههای آمریکا محدود است، وظیفة اروپا در ماههای آینده این خواهد بود که ایران رد در سیبل نگهدارد مبادا راه گریزی بیابد».
صرف نظر از این حرفها خیلی روشن است که اروپا منافع عظیم و استراتژیک خود را قربانی رابطه با رژیم نمیکند. علاوه بر این دولتهای اروپایی نمیتوانند بر شرکتها که عمدتاً هم سرمایههایشان آمریکایی است برای ماندن در ایران و مشارکت با رژیم اعمال هژمونی کنند.