مصاحبه نمایشی صالحی در مجموعه نطنز – ۱۷خرداد۱۳۹۷
مصاحبه نمایشی صالحی در مجموعه نطنز – ۱۷خرداد۱۳۹۷
نگاهی به سخنان صالحی نمایش دست بستگی رژیم از محدودیت های برجام
بعد از کنفرانس خبری‌ای که صالحی روز سه شنبه داشت، روز بعد، یعنی دیروز باز هم در تلویزیون رژیم ظاهر شد و این بار ظهور او در یک صحنة کاملاً نمایشی و در یک دکور و پوشش مسخره یعنی در مجموعة نطنز که هیچ نشانی از فعالیت و حیات در آن مشاهده نمی‌شد. هدف از این نمایش مجدد هم این بود تا شاید تا باز هم آبی بر آتش خشم و حسرت دلواپسان نظام بریزد که از به باد رفتن سوداهای اتمی رژیم به خودشان می‌پیچند و سؤال می‌کنند مگر خود خامنه‌ای نگفت اگر آنها برجام را پاره کنند، ما آتش می‌زنیم! پس چی شد؟!
به هر حال در این صحنه هم مثل کنفرانس خبری روز قبل، صالحی بیشتر دست بستگی و بیچارگی رژیم را، به نمایش گذاشت؛ گوش کنید:
ما الان اینجا نمی توانیم سانتریفوژ های جدید را مونتاژ کنیم، چرا که محدودیت برجام داریم و مقام معظم رهبری هم فرمودند زیر ساخت های لازم را برای تهیه ۱۹۰ هزار سو تا یک فاصلة زمانی کوتاهی برسیم».
« اما این به مفهومی که بخوایم شروع به تولید... برای تحقیق و توسعة خودمون در چارچوب برجام»
«در یک روزی، امیدواریم ما اون روز رو هیچ وقت نبینیم که بخواد مثلا برجام به هم بخوره و ما بخوایم وارد تولید انبوه صنعتی سانتریفوژها بشیم».
می‌بینید که مثل کنفرانس خبری، صالحی چقدر از این که برجام (بر اثر این حرفها و قمپزها) به هم بخورد وحشت دارد. و تا اخر این گفتگو از این تناقض نمی‌تواند خلاص شود که از یک طرف می‌خواهد ژستهای قدرت‌نمایانه بگیرد ولی در عین حال از نتیجة این ژستها وحشت دارد. نکتة دیگر این که جابه‌جا اعتراف می‌کند که به دلایل مختلف فنی و تکنیکی رژیم قادر به عملی کردن وعده‌های خود نیست؛ گوش کنید:
« ببینید الان هم ما فرضا اگر همین امروز هم اگر ۱۸۰ هزار سو را داشته باشیم... همه شرایط آماده نیست. مواد اولیه‌یی که بتواند این 180هزار سو را تغذیه بکنیم، نداریم».
«ولی اگر ما 180هزار سو داشته باشیم یعنی سالانه ۳۰۰ تن اورانیوم نیاز داریم که الان در حال حاضر نداریم... ولی به شدت داریم کار می‌کنیم روی اکتشاف و استخراج که در سنوات آتیه انشاالله در یک افق 5، 6ساله ما بتوانیم از حیث تولید مواد اولیه در کشور در حد 300تن انشاالله برسیم؛ اون وقت معنی پیدا می‌کنه.
نکتة خنده‌دار این که صالحی آن قدر تاکید و تکرار می‌کند که این کارهایی که می‌کنیم و می‌خواهیم بکنیم خلاف برجام نیست که مجری مربوطه دچار سؤال می‌شود؛ گوش کنید:
گوینده رژیم: این که خودتون هم فرمودید خلاف برجام نیست و خود اروپاییها هم اذعان دارند، پس چرا تا الان انجام نشده، آیا برجام ظرفیتهای دیگه‌یی هم داره که ما هنوز استفاده نکردیم؟
جواب صالحی جز تکرار همان روضه‌خوانیها نیست و باز هم تأکید بر این که خیلی کارها را به خاطر شرایط فعلی نمی‌توانیم بکنیم و تازه اگر بخواهیم بکنیم هم امکاناتش را نداریم. اما وسط دعوا یک جا هم نزخ تعیین می‌کند و با دروغگویی رسوایی تلاش می‌کند هزینههایی را که برای پروژه‌های اتمی شده، ناچیز جلوه دهد.
«این هزینههایی هم که میگن... در سی سال اخیر پولی که در سازمان انرژی اتمی هزینه شده با احتساب قیمت دلار در حدود شش و نیم میلیارد دلار بوده است. یک نیروگاه ما الان فقط پنج میلیارد دلار ارزش دارد؛ یعنی کلی دستاورد داشتیم. 5میلیارد دلار هم هزینه نطنز و فردو و ... جمعا کلاً شش و نیم میلیارد دلار شده».
روشن است که این حساب سازیهای مجعول و بی‌پایه هم مثل همة حرفهای ضد و نقیض صالحی برای تسکین خشم مردم محروم و به جان آمدة ایران است که می‌پرسند پروژة شوم هسته‌یی، جز فقر و خانه خرابی و تحریم چه دستاوردی برای ایران داشته است؟