پیمان شانگهای و حسرت‌زدگی و تحقیر مجدد رژیم – ۲۲خرداد۱۳۹۷
پیمان شانگهای و حسرت‌زدگی و تحقیر مجدد رژیم – ۲۲خرداد۱۳۹۷
گزارشی از شرکت آخوند روحانی در پیمان شانگهای
پیمان منطقه‌یی شانگهای برای دوازدهمین سال پیاپی درِ خود را به روی رژیم باز نکرد و به درخواست عضویت رژیم بار دیگر جواب رد داد؛ این در حالی است که روزنامه‌های باند خامنه‌ای طوری خبر می‌دادند که گویا امسال دیگر پذیرش رژیم به این معاهده قطعی است؛ ار جمله روزنامة حکومتی جوان در شمارة دیروز خود نوشت: «عضویت ایران در سازمان شانگهای نیز با موافقت سایر اعضا روبه‌رو شده است. به گزارش اسپوتنیک، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، در دیدار با حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران، گفته است که روسیه از عضویت کامل ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای استقبال می‌کند». اما با پایان یافتن اجلاس که در شهر «چینگ دائو» چین برگزار شده بود، معلوم شد که آن حرفها، خوش خیالی و بی‌پایه بوده است گزیده‌یی از اظهارات و مطالب مهره‌ها و رسانه‌های رژیم، درباره پیمان شانگهای و محرومیت مجدد رژیم از راه‌یابی به آن، از نظرتون می‌گذره:
روزنامه حکومتی جهان صنعت ۲۱ خرداد
در ابتدا باید گفت اظهارات پوتین در راستای حمایت از عضویت ایران در سازمان شانگهای به هیچ عنوان قابل اعتماد نیست و باید گفت پوتین همواره سیاستمداری دروغگو بوده است.
همچنین گمانه‌زنی‌ها درباره عضویت دائم ایران در این اجلاس بسیار دور از ذهن به نظر می‌رسد و به روشنی باید گفت این موضوع کاملا بعید است.
هیچ چشم‌انداز روشنی برای ایران در اجلاس شانگهای وجود ندارد.
اعضای سازمان شانگهای منافع و نگرانی‌های مشترکی دارند که ایران به هیچ عنوان در این دایره قرار نمی‌گیرد، از همین روست که هیچ علاقه‌ای به عضویت ایران در سازمان خود ندارند.
سایت حکومتی دیپلماسی ایرانی ۲۱ خرداد
کشوری مانند ایران با ظرفیت، توان، پتانسل و موقعیت خود اگر در این سازمان عضویت داشته باشد، می تواند بار و وزن آن را به شدت افزایش دهد. در این صورت برتری سازمان همکاری شانگهای به سود چین و رسیه خواهد بود، چرا که می تواند نفوذ خود را در تحولات بین المللی داشته باشد. چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن ثابت کرده که کشور با غرب راحت تر توانسته همکاری داشته باشد تا با شرق. لذا منطقی است که ایران عضویت در سازمان همکاری شانگهای را یک تاکتیک مقطعی در نظر گیرد عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای آنچنان که باید نمی تواند مانع از بازگشت اثرات و فشارهای تحریم ها بر ایران شود. شاید در کوتاه مدت از دوز و شتاب تحریم ها بکاهد، اما توان بی اثر کردن و حتی کم اثر کردن تحریمها حتی در سایه عضویت ثابت و دائمی ایران در سازمان همکاری شانگهای وجود ندارد.
افشار سلیمانی، سفیر سابق رژیم ۲۱ خرداد
مناسبات چین و روسیه با امریکا مانع پیوستن دائمی ایران به «شانگهای»
اینکه عضویت دائم ایران را نمی‌پذیرند، به نظرم ناشی از محاسبه مناسباتی است که با امریکا دارند. محرز است همه اعضای شانگهای با اسرائیل و امریکا رابطه کم و بیش مناسبی دارند،
. ایران، اسرائیل را به‌عنوان کشور به رسمیت نمی‌شناسد و این رژیم را دشمن جهان اسلام می‌پندارد و با امریکا هم روابطی رسمی ندارد و درباره موضوع هسته‌ای هم همچنان مشکلاتش با این کشور پابرجا مانده است، به‌همین دلایل عضویت دائم ایران و مشارکت فعال آن در این سازمان موجب واکنش اسرائیل و امریکا و غرب می‌شود. این در حالی است که هیچ کدام از اعضای این سازمان مایل نیستند در برابر امریکا و اسرائیل باشند و صرفاً می‌خواهند با بازی‌های خود از امریکا امتیازاتی بگیرند و درکنار آنها باشند
نظام بین‌الملل نوع بازی ایران را برنمی تابد و به همین دلیل حضورش در یک سازمان منطقه‌ای به این شکل کم تأثیر و محدود می‌شود.
نوذر شفیعی عضو سابق مجلس ارتجاع ۲۱ خرداد
اگر اعضای شانگهای از بهانه‌جویی‌های استراتژیک و فردی و شخصی پرهیز کنند در آینده عضویت ایران در این سازمان به نفع شانگهای است.
اگر یکی از اهداف سازمان مقابله با تروریسم و افراطی‌گری است و بعضی گروه‌های افراطی و اسلامی که در آسیای مرکزی فعال هستند ممکن است از دید اعضای این سازمان به عنوان یک گروه تروریستی قلمداد شوند، این سوال مطرح است آیا ایران حاضر می‌شود علیه این گروه‌ها وارد عمل شود؟ اگر چنین است بحث حمایت از گروه‌ها و نهضت‌های آزادی‌بخش چه می‌شود.چالش بعدی ایران این است که بعضی از اعضای شانگهای معتقد هستند شکاف بین ایران و آمریکا متقاطع فعال است و اگر ایران عضو این سازمان شود و زمانی که بین ایران و آمریکا درگیری بروز کرد آیا سازمان متعهد به حمایت و دفاع از ایران خواهد بود یا خیر؟
روزنامه حکومتی جهان صنعت ۲۱ خرداد
با وجود آماده بودن شرایط ذهنی و ادراکی عضویت ایران در پیمان شانگهای، به نظر می‌رسد همچنان در‌های این سازمان به روی ایران بسته خواهد ماند. در این ارتباط، تنش‌های موجود در سیاست خارجی کشور آن هم تحت شرایط معادلات منطقه‌ای و از سوی دیگر بر‌قراری رژیم‌های تحریم عامل اصلی و کلیدی برای عدم الحاق و عضویت ایران به این سازمان منطقه‌ای است هر‌چند رفتارهای دو‌گانه و پاندولی روسیه و حتی چین کمک می‌کنند که موانعی برای عضویت ایران در سازمان شانگهای ایجاد شود.
روسیه در شرایط حاضر فصل جدیدی از همکاری با تل‌آویو را در سوریه آغاز کرده و تمامی مقدمات را برای حضور تل‌آویو در جنوب این کشور فراهم کرده است و به طور ضمنی در حال فاصله گرفتن از ایران است. تحت این شرایط، امید‌های روسیه به ایران بابت تشکیل بلوکی واحد برای همکاری‌های ضدتروریستی، ضدافراط‌گرایی و ضدجدایی‌طلبی با محوریت ایران کمکی به عضویت ایران در پیمان شانگهای نمی‌کند.