پیامدها و آثار دیدار رئیس جمهور آمریکا و رئیس کره شمالی بر رژیم آخوندی
پیامدها و آثار دیدار رئیس جمهور آمریکا و رئیس کره شمالی بر رژیم آخوندی
گفتگو با علیرضا معدنچی – ۲۳ خرداد۱۳۹۷
قرارداد آمریکا و کره شمالی و نگرانی های رژیم
دیدار رهبران آمریکا و کرة شمالی جدای از تحلیلهای مختلفی که دربارة اون شده، به عنوان یک دیدار تاریخی توصیف شده که میتونه مقدمه و مدخلی برای حل و فصل یکی از بحران بینالمللی باشد که طی بیش از نیم قرن یکی از کانونهای بحرانی دنیا بوده و این رویداد طبعا پیامدها و آثار خودش رو بر روی یکی دیگر از کانونهای بحران یعنی رژیم آخوندی حاکم بر ایران خواهد داشت.
این موضوع گفتگوی امروز ما با علیرضا معدنچی است.
س: سؤال اولم اینه که این دیدار و قراردادری که بین سران آمریکا و کرة شمالی امضا شد در چیه؟
ج : این اولین دیدار بین سران دو کشور پس از پایان جنگ کره در سال 1953 بود. این یک توافق است که میتواند سنگ پایة خلع سلاح هستهیی در یک بخش حساس از جهان باشد. البته سندی که امضا شده به دلیل غیبت چین و کره جنوبی، عملا پیمان نیست و به همین دلیل یک سند جامع تلقی می شود که می تواند مبنا و اساسی باشد که مسائلی چون خلع سلاح هستهای، توقف برنامه موشکی و لغو تحریم ها را از سوی کره شمالی آمریکا در آن جا داد.
«کیم جونگ اون» بعد از امضای سند جامع از ترامپ تشکر کرد و گفت این دیدار پرونده گذشته را می بندد. دورهای جدید آغاز خواهد شد و جهان، تغییر بزرگی خواهد دید.
واکنش قانونگذاران آمریکا در مورد نشست رئیس جمهوری آمریکا و رهبر کره شمالی توام با استقبال بوده است. اما گروههایی از آنها، به ویژه دموکراتها، خواستار نظارت و دخالت کنگره در مورد هرگونه توافق با پیونگ یانگ شده اند.
واکنشها در میان جمهوریخواهان کنگره با تایید و ستایش از دیپلماسی پرزیدنت ترامپ همراه با موضع محکم گزینه نظامی با رژیم کیم جونگ اون ابراز شده است.
حرفهای مختلفی دربارة این که آینده چه میشود گفته شده، بعضی ها چندان خوشبین نیستند ولی اغلب آن را با ملاقات ریگان و گورباچف که به انهدام بخش بزرگی از تسلیحات اتمی دو کشور آمریکا و شوروی منجر شد مقایسه میکنند. به هر حال از پروسهیی که طی شده میشود نتیجه گرفت که کرة شمالی تصمیم گرفته که دست از تسلیحات اتمی خودش بردارد.
خبرگزاریها تایید کرده اند که رهبر کرٔ شمالی متعهد به خلع سلاح هستهای شده است.
رئیس جمهوری آمریکا هم در حین امضای سند گفته بود که خلع سلاح هستهای «خیلی زود» شروع می شود. آمریکا خواستار خلع سلاح است و گفته تا از حسن نیت کره شمالی مطمئن نشود، تحریم های سنگین علیه این کشور را بر نمی دارد.
و آمانو رئیس آژانس هم اعلام آمادگی کرد که آژانس خیلی زود کار راستی آزمایی را شروع خواهد کرد.
س: واکنش رژیم در قبال این رویداد تا حالا چی بوده؟
ج : واکنشها در رژیم مختلف بوده. رژیم بر خلاف این که اول ژست میگرفت و از زبان سخنگوی وزارت خارجه میگفت که ما با هر اقدام صلح آمیز موافقیم و از آن استقبال میکنیم ولی نگرانی خودش را بروز داد. و بعد هم سخنگوی دولت و هم سخنگوی وزارتخارجه رژیم، رهبر کرة شمالی را نصیحت میکردند.
قاسمی: باید دولت کره در این خصوص با هوشیاری کامل برخورد بکنه
نوبخت: کره باید هوشیار باشد که رئیس جمهور آمریکا به امضای خود پایبند نیست.
در رسانهها این ابراز نگرانی صریحتر بود:
علی خرم: ورود نابهنگام رهبر کره شمالی به معادلات جهانی، ترامپ را قوت قلب داد که حرفهایش و عملکردش همانطور که فکر میکرده، درست بوده و اگر زورگویی کند جهان در مقابلش به زانو در خواهد آمد و... بگوید توافق خوب یعنی تسلیم کره شمالی و اگر این به نتیجه رسید، ایران هم به قول جان بولتون باید صنایع هستهای خود را بسته بندی نموده، برای آمریکا بفرستد!
لیلاز از باند روحانی گفت, ”"اگر آنها به توافق برسند, فشار بر ایران افزایش خواهد یافت,
یک نگرانی هم این است که کره اسرار همکاریهای اتمی و موشکی خود با رژیم را در اختیار آمریکا و آژانس قرار دهد.
اما بعضی از اظهار نظرها هم تلویحا حاکی از این بود که رژیم باید از الگوی کرة شمالی تبعیت کند:
روزنامة ابتکار 23خرداد: کره شمالی؛ عبور از گذشته
شاید کیمجونگ اون چنین نتیجه گرفته است که با افول قدرت ایدئولوژی و شدتگیری ملیگرایی درفضای عمومی جامعه جهانی و بهویژه منطقه شرق آسیا، از انقلابیگری مدتدار دست کشیده و بکوشد از کره شمالی کشوری قدرتمند بسازد.
شاید او براین تصور است که اگر همانند ژاپن و کرهجنوبی امنیت خود را با آمریکا پیوند زند، مطمئنتر از گذشته میتواند نظام سیاسی منحصر به فرد خود را مصون از بلایای ناشی از تهدیدها و آسیبها کند.
آنچه بیش از همه برجسته مینماید، این درک روشن از مواضع کیمجونگاون است که مزایای بالقوه هرگونه تدابیر امنیتی از جمله سیستمهای موشکی در مقایسه با مزایای ناشی از کاهش دیگر آسیبپذیریها باید سنجیده شود. از همینرو یکباره شاهد افول غیرمنتظره دغدغههای آرمانگرایانه امنیتی در کشوری هستیم که تصور میکرد قادر به ایجاد امنیت تمام عیار برای خود در شرایط کنونی جامعه جهانی است. بهنظر میرسد رهبران کره شمالی پذیرفتهاند که امنیت کشورشان نمیتواند بیارتباط با محیط بیرونی آنان باشد.
حسین موسویان: در این توافق کلی روشن است که کره در مقابل خلع سلاح هسته ای و موشکی, امتیازاتی را خواهد گرفت... تضمین های امنیتی که همیشه مهمترین خواسته کره شمالی بوده است, پذیرفتن مشروعیت سیستم حکومتی کره شمالی توسط آمریکا که گام اول با دیدار سران و امضاء یک توافق رسمی تحقق یافت, آغاز روند برقراری مناسبات سیاسی تازه و روابط دیپلماتیک که این به معنی آغاز کاهش روند تحریم ها, فشارها و تهدیدهای آمریکا علیه پیونگ یانگ است,
در باند ولی فقیه اظهار نظرها کمی متفاوت است و تلاش میکنند که وانمود کنند کرة شمالی چون اتمی داشت از موضع قدرت با آمریکا وارد مذاکره شد و انهدام تأسیسات اتمی هم واقعی نیست.
وطن امروز 23خرداد
برخی کارشناسان نگاهی متفاوت به این موضوع دارند و دلیل انهدام مرکز آزمایشات هستهای کرهشمالی را فرسودگی بیش از حد آن عنوان کردهاند...
مقامات کرهشمالی با وجود تحریم و تهدیدات جهانی سالها به آزمایشات موشکی و هستهای خود ادامه دادند تا اینکه اکنون این میزان توانمندی را برای حفظ کشور خود و حضور در عرصه قدرت کافی میپندارند و امروز با دست پر پشت میز مذاکرات حاضر شدهاند. به باور بسیاری از ناظران, رهبر کرهشمالی حاضر نخواهد شد آنطور که کاخ سفید اراده میکند از توان موشکی و هستهای خود دست بکشد.
ولی بعضی از همین باند ابراز نگرانی کردهاند مثلاِ
روزنامه حمایت 23خرداد: ترامپ به دنبال کشاندن ایران پای میز مذاکره جدید
س: با توجه به موضعگیریها و اظهارنظرهایی که تا به حال از جانب رژیم نسبت به این رویداد شده، ارزیابی شما از پیامدهایی که در درون رژیم خواهد داشت، چیه؟
ج : به هر حال شکی نیست که این تحول، فشار را از درون و بیرون بر رژیم افزایش میدهدو ٰزیم را بش از پیش تحت فشار قرار میدهد که هر چه زودتر تعیین تکلیف کند که بالاخره بین دو تابلو مذاکره و پذیرش شروط 12گانة آمریکا یا ایستادگی در برابر آن یک راه را انتخاب کند. کاری که تا حالا نکرده است.
نکتة بسیار مهم تفاوت کرة شمالی با رژیم آخوندی است. به هر حال و فارغ از این که نتیجة این دیدار و توافق هر چه باشد، کرة شمالی ظرفیت چنین چرخشی را در سیاست و استراتژی خود دارد، در حالی که رژیم مطلقا چنین ظرفتیت ندارد و سوابق 4دهة گذشته این را نشان میدهد کما این که به رغم آتشبس تا همین حالا نتوانسته با عراق قرارداد صلح امضا کند.
تفاوت کرة شمالی و ایران این است که کرة شمالی با مقاومت مردم و یک مقاومت سازمان یافته مواه نیست.
عنصر تعیین کننده در ایران مردم و مقاومت ایران است با این خیزشها و اعتصابها و قیامی که از دی ماه سال گذشته تا الان همچنان شعله میکشد
وضعیت انفجاری ایران و 21 ابر چالش
شکاف بین مردم و مسؤولان و بحران اعتماد
احساس حضور حکومت در همه شؤون
زنان تحصیل کرده سرخورده
بحران آب و... بیکاریإ خروج مستمر سرمایه انسانی و...
در چنین شرایطی با تحریم، بی تحریم، با مذاکره، بیمذاکره، مردم ایران و مقاومت سازمان یافته آن از آرمان سرنگونی این رژیم دست بر نمیدارند آرمانی که 37سال است بر آن پای فشردهاند.