اعتراض و تظاهرات گسترده در بازار تهران و خیابانهای اطراف آن – ۴تیر۱۳۹۷
اعتراض و تظاهرات گسترده در بازار تهران و خیابانهای اطراف آن – ۴تیر۱۳۹۷
گفتگو با خسرو شکراللهی
خیزش بازاریان، اوج تازة قیام
امروز شاهد اعتراضات و تصاهرات گسترده در بازار تهران و خیابانهای اطراف آن و همچنین اعتصاب سراسری بازار بزرگ تهران بودیم. گفتگوی امروز ما با خسرو شکراللهی به همین موضوع اختصاص دارد.
س: اعتراضاتی که از دیروز شروع شد و امروز هم ادامه پیدا کرد، چه ابعادی داشت؟
ج: اعتصاب سراسری بازار تهران از صبح امروز در اعتراض به افزایش قیمت دلار شروع شد. بازار زرگرها، پارچه فروشها، طلا فروشان، سرای پاچنار، بازار کفاش‌ها در چهار سوق بزرگ، بازار بزرگ در چهارسوق کوچک، بازار کیلوی‌ها، سبزه میدان، سرای ملی، سرای بوعلی و ۱۵خرداد دست به اعتصاب زد ند و از بقیه بازاریان خواستند به آنها بپیوندند. مغازه داران در بازار سلطانی، پاساژ چهارسو و پارساژ پارسیان مغازه های خود را بستند و به سوی سبزه میدان و میدان بهارستان تظاهرات کردند. و دامنة تظاهرات به میدان شوش از جنوبی ترین نواحی تهران کشیده شد. تظاهراتی که یک سرش خیابان لاله زار بود و سر دیگرش در میدان شوش.
در مشهد هم خبر از تظاهرات در خیابان احمدآباد داشتیم.
یعنی این که دامنة تظاهرات و درگیری از بازار و از بازاریان فراتر رفت.
و شاهد درگیریهای گسترده بودیم. در جلو مجلس یک کامیون آجر خالی کردند و مردم با آنها مجلس ارتجاع را سنگباران کردند.
یک کیوسک نیروی انتظامی را آتش زدند.
نیروی انتظامی گاز اشک آور پرتاب کرد و به مردم حمله کرد و مورد ضرب و شتم قار داد
مردم هم متقابلا درگیر شدند و شعارها به سرعت رنگ سیاسی پیدا کرد و با شعار مرگ بر دیکتاتور و دشمن ما همین جاست! رأس نظام را هدف قرار داد.
س: دولت روحانی اعلام کرده که یک سلسله اقداماتی را شروع کرده، از جمله الان از ظریف شنیدیم که اروپا چند هزار شرکت معرفی کرده که با رژیم معامله کنند یا در یک اقدام دیگر یا بازارثانویه درست کرده و گفته که از این طریق مسأله ارز رو حل می کنه و از امروز هم گویا در قیمت ارز و سکه سیر نزولی دیده شده و... آیااینها تأثیری در اعتراضات نمی‌گدارده و آیا به این ترتیب نمی‌تواند کنترل کند؟
ج: این قیام و این حرکت برای رژیم قابل کنترل نیست چون مردم حیات خود و هستی خود را در معرض نابودی می‌بینند. درست است که اعتراضات و تظاهرات از ارز و گرانی شروع شد که البته فی نفسه بساار مهم است ولی وقتی به شعار مرگ بر دیکتاتور می‌رسد، دیگر مثل قیام دی ماه این تمام مردم اند که علیه دیکتاتوری به پا خاسته‌اند.
این در واقع تداوم و امتداد قیام دی ماه است با این تفاوت که دمای انقلابی بسیار بالا رفته، جامعه به نقطة جوش رسیده و شرایط به شدت انفجاری شده؛ چرا که فشار بر روی همة‌اقشار کمر شکن شده و اکنون این همة طبقات و اقشار هستند که با شعار سرنگونی نظام به میدان آمده‌اند.
یکی از کارشناسان رژیم به نام محمدرضا تاجیک (در مصاحبه با یکی از رسانه‌های رژیم ـ 28خرداد) گفت: ایران امروز به گونه‌ای از کوره در رفته است.
قبلا گفته‌ام که حادثه‌ای در جامعه ما اتفاق می‌افتد که شاید فراتر از آن‌چیزی است که امثال مارکس مطرح می‌کردند. از دیدگاه مارکس اگر شرایط عینی فراهم باشد، پرولتاریا باید دست به شورش بزند. پرولتاریا تحت استثمار است و جز زنجیرهایی در دست، چیزی برای از دست دادن ندارد و طبیعتا باید سر به شورش بردارد.
طبق آماری که داریم فضای ذهنی مردم چندین برابر مخرب‌تر و منفی‌تر از شرایط عینی آنها است. برای همین معتقد هستم که اگر اعتراضی در جامعه ما ایجاد می‌شود دیگر طبقه بنیاد نیست. نباید تصور کنیم که اگر اعتراض، یا جنبشی رخ می‌دهد طبقه بنیاد است و مثلا از سوی فرودستان جامعه به حرکت در می‌آید. شرایط ذهنی که مشابه عمل می‌کند می‌تواند پرولتاریا، خرده بورژوازی و بورژوازی را در جامعه به پیوند برساند. دیگر نمی‌توان گفت که پرولتاریای ایران متحد شوید. در چنین فضایی جای پای هر سه مشاهده می‌شود و این طور نیست که گروه خاصی که تهیدست محسوب می‌شود، تنها باشد. علت این امر به نظر من همان فضای ذهنی است که بورژوا نیز احساس ناآرامی و نارضایتی، بی‌قدرتی، معنایی، بی‌قاعدگی و محجوری سیاسی می‌کند.
س: این اوج تازه‌یی از خیزش و اعتراض که امروز شاهدش بودیم، چه تفاوتی با قیلن دی ماه دارد؟
ج: ویژگیهای برجسته این حرکت جدید اینهاست:
- بازاریان به میدان آمده‌اند و این به لحاظ سیاسی و اجتماعی معنی خودش را دارد.
- این تنها یک اعتصاب مثل اعتصابهای قبلی بازار نیست. اعتصاب همراه اعتراض با اشکال رادیکال است.
- از جمله این که خیلی سریع به رادیکال‌ترین شعارها انجامید مثل مرگ بر دیکتاتور
- در انقلاب دی ماه این عمدتاً فرودستان جامعه و بیکاران و ارتش گرسنگان بودند که به میدان آمده بودند. این بار البته آنها باز هم نیروی اصلی هستند. اما بازاریان و قشر متوسط هم به آنها پیوسته‌اند چرا که آنها هم دارند همه چیز خود را از دست می‌دهند.
- به این ترتیب در جامعة امروز ایران تقریبا دیگر هیچ قشر و طبقه‌یی نمانده که در برابر رژیم به میدان نیامده و به پا نخاسته باشد.
س: آیا رژیم می‌تواند با سرکوب از پس این حرکت جدید برآید و آن را متوقف و سرکوب کند؟
ج: خیر! صرف نظر از افت و خیزهایی که در هر قیام و هر انقلابی وجود دارد و طبیعی است . همچنان که در قیام دی ماه هم گفتیم این حرکت متوقف شدنی نیست. کما این که دیدیم که جامعة ایران پس از آن یک روز آرام نبود، از اهواز تا هموطنان عرب خوزستانی ما، تا کشاورزان هستی از دست داده اصفهان تا بازاریان و کسبة کردستان تا عموم مردم در کازرون و... و... هیچ روزی جامعه از خروش و قیام خالی نبود. چرا که دلایل و انگیزه‌های قیام دی ماه قویتر شده‌اند و نه کمتر و ضعیفتر و الان هم اوج تازه‌یی از همان قیام است و رژیم هم طی این مدت نشان داده که هیچ راهکاری ندارد که یک نمونة آن همین وضعیت ارز است.
دیشب در یک گفتگوی تلویزیونی رژیم هم مجری گفت:
کسی نمی آید درباره این موضوعات جواب بده توضیح بده مثلا مسئولان دولتی بیایند توضیح بدهند بگند نقشه شون چیه برنامه شون چیه چه کارهایی قراره انجام بدهند اینکه همینجوری در فضای سکوت خبری بگذاریم بمانه خب ممکنه شایعات خدایی نکرده شکل بگیره توسعه پیدا بکنه, ممکنه خدایی نکرده دشمن های کشور از این فضا استفاده کنند»
این ابراز وحشت نشون می ده که در دستگاههای تبلیغاتی خود رژیم مثل تلویزیون انتظار چه سمت و سو و پیامدهایی برای این اعتراضها هست
حاکمان هم تنها به فکر چپاول و غارت خودشان هستند. همان طور که آخوند جوادی آملی گفت یک عده که فرار کرده‌‌اند یک عده دیگر هم در فکر فرارند و پولها را به بیرون انتقال داده‌اند.
هر اقدام رژیم برای سرکوب هم شعلة قیام را سرکش تر می کند!