رژیم ایران، ضرورت تغییر سیاست، به رسمیت شناختن اپوزیسیون

رژیم ایران، ضرورت تغییر سیاست، به رسمیت شناختن اپوزیسیون


روزنامه آسیا الیوم در مقاله ای به قلم غانم رجب، پژوهشگر سیاسی نوشت: چند روز دیگر... برنامه های کنگره عمومی مقاومت ایران در پاریس با شعار ” قیام تا سرنگونی رژیم” آغاز میشود.

این کنگره در شرایط سیاسی ویژه و متفاوت با سایر کنگره‌های قبل, چه بلحاظ داخلی بخاطر ادامه اعتراضات از دسامبر گذشته تا به امروز و گسترش دامنه آن با مشارکت تمامی جریانهای جامعه ایران در آن, به نحوی که اقشار جامعه ایران از جرأت بیشتری برای ابراز مخالفت خود به صورت علنی و مستقیم علیه اقدامات وسیاست هایی رژیم در داخل و خارج دنبال می شود, برخوردار گردند و اکنون هر فرد با انصافی تایید میکند که سیاستهای رژیم در حال پس رفت و شکست است.

همچنین با افزایش یافتن فشارهای بین المللی و منطقه‌ای علیه رژیم ایران، به ویژه پس از شکست توافق شکننده هسته ای. اکنون باور کاملی از سوی جامعه بین‌المللی وجود دارد که باید یک راه حل ریشه‌ای در قبال رژیم ایران که انواع اشکال تروریسم را به دنیا صادر میکند، اتخاذ و به اجرا در آورد.

بدنبال آنکه دولت دونالد ترامپ استراتژی نوینی را در قبال ایران در پیش گرفت, که در روش, و اهرمهای پیش برد، با سیاست دولتهای سابق آمریکا متفاوت است.

برای ما در کشورهای خلیج فارس نیز لازم گشت که مجددا واقعیت صحنه ایران را بازخوانی کنیم و با تقدم دادن به منافع عالی خود و با استقلال عمل بیشتر در روشها و اقدامات سیاسی‌مان علیه طرح و برنامه آخوندها در منطقه برخورد کنیم، به ویژه اینکه ما بیشتر از بقیه تحت تاثیر دخالتهای خصمانه و گستاخانه‌ای هستیم که نه قانون بین‌المللی را در نظر میگیرد ونه کمترین اهمیتی برای اصول همجواری قائل است.

من نمی‌خواهم به این دخالتها که پدیده ای شناخته شده‌ای است و شرح و تفصیل آن طولانی میشود بپردازم.

خواننده باید درک کند که اپوزیسیون ایران در پاریس از دیدگاهها و مبانی سیاسی‌ای برخوردار است که با کشورهای خلیج فارس همگرایی دارد، علی الخصوص در آنچه که به امنیت منطقه مربوط میشود.

و از برجسته ترین این اصول, مقابله با سیاست فرقه گرایانه است که ما از آن در خلیج فارس رنج برده ایم.

و رژیم ارتجاعی در تهران از آن برای دخالت در امور داخلی کشورها سوء استفاده میکند.

افزون بر آن نمایندگان اپوزیسیون ایران در سخنرانی‌های رسمی خود مستمرا تاکید کرده اند، که سیاست خارجی آنها بر اساس همکاری و همزیستی صلح آمیز و احترام به منشورهای بین المللی است و این برجسته ترین جنبه ایست که کشورهای خلیج فارس و جامعه جهانی به صورت کامل از ایران جدید میخواهد.

 

ضرورت برقراری رابطه رسمی با اپوزیسیون رژیم ایران


اما یکی از مهم ترین مشکلاتی که کشورهای خلیج فارس با آن مواجه هستند، عدم ایجاد مناسباتی محکم با اپوزیسیون ایران است.

اقدام نکردن ما برای ایجاد یک کانال ارتباط ” رسمی” و کارا، علیرغم این که دو سال پیش فراخوان آن توسط امیر ترکی فیصل داده شد، و رها کردن امور به سطوح غیر رسمی مانند پارلمانها و شوراها و اصحاب مطبوعات, مانعی برای هماهنگی مشترکی در مسیر اتحاد همه نیروها و امکانات به منظور تحقق هدف مورد نظر همه ما، یعنی رهایی از رژیم آخوندی که موضوعی است بسیار دشوار، شده است.

و از تناقضهای شرم آور این است که می بینیم که رژیم ایران از بوجود آوردن حزبها و شبه نظامیان تروریست و پناه دادن به مخالفان کشورهای خلیج در خاک خودش هیچگونه پروایی ندارد, و در عین حال که ما هیچگونه کمکی به اپوزیسیون ایران ارائه نکرده ایم اما رژیم ایران بطور مستمر کشورهای خلیج را به حمایت و پشتیبانی از اپوزیسیون سیاسی اش متهم کرده است و این چیزی است که با واقعیت منافات دارد.

اکنون ضرورت دارد که خلیج فارس برای ایجاد روابطی رسمی با نیروهای واقعی اپوزیسیون ایران که از سوی توده‌های میلیونی در داخل حمایت میشوند تلاش کند، روابط رسمی با نیروهایی که در شورایعالی مقاومت ایران در پاریس نمایندگی میشوند، آغاز مرحله نوینی براساس همکاری متقابل و این در صورتی است که ما عملا یک استراتژی واقعی و واقعگرا برای رهایی از رژیمی که ثبات ما و امنیت ما را تهدید میکند, داشته باشیم.

بایستی سیاست های نسنجیده‌ای که ما را به هدف مطلوب نمی‌رساند به کناری بگذاریم، منظورم در اینجا موضوع تأمین و پشتیبانی رسانه ای وتبلیغاتی از صداهای ناخوشایندی است که خواستار تجزیه و آزاد سازی مناطق مرزی ایران و تلاش برای تقسیم ایران است.

خصوصا که باید درک کرد چنین خواسته‌ای غیر ممکن است و با سیاستهای خلیج فارس مبنی بر عدم تجزیه کشورها در خاورمیانه بر اساس نژادی و فرقه ای نیز در تضاد است و در این زمینه بینه‌های زیادی وجود دارد, افزون بر این نمی توان منکر این شد که بی ثباتی ایران و متزلزل شدن بافت داخلی آن در نهایت و فرجام کار، پیامدهای سیاسی و امنیتی و اقتصادی و اجتماعی خطرناکی برای کل ساختار خلیج فارس خواهد داشت.

سرفصل بزرگ تحولات بین المللی در قبال ایران


ما امروز در سرفصل بزرگی بلحاظ تحولات بین المللی در قبال ایران قرار گرفته ایم و چنانچه با این رویدادها و تحولات به صورتی درست ومناسب همگام نشویم ما را در فرجام کار به محقق نکردن امنیت ملی مان می رساند.

باید به این ایمان داشته باشیم که شرایطی که در حال حاضر وجود دارد در سمت تداوم و ماندگاری رژیم ایران نیست.

ازا این رو من واقعا امیدوارم که یک همکاری مشترک و ارتباطی مستقیم در مرحله آینده بین پایتخت های خلیج فارس با اپوزیسیون ملی ایران به وجود آید.

و در پایان برای اعضا و سازماندهندگان و مسئولان و هواداران اپوزیسیون ایران در پاریس موفقیت کامل و پیروزمندی کنگره عمومی شان در ۳۰ ژوئن آینده و اینکه به اهداف و نتایج مورد نظر برسد, آرزومندم.

بیشتر بخوانید:



 

· رژیم ایران و شبه‌‌نظامیان متحد آنها مسبب اصلی درگیریهای خاورمیانه


 

· بیانیهٔ ۳۳ شخصیت برجسته آمریکایی شرکت کننده در همایش بزرگ ایرانیان در پاریس


 

· مایک پمپئو: مردم ایران حکومت خودکامگان را تحمل نمی کنند


 

 

 

 
لطفا به اشتراک بگذارید: