نشست برجام با شرکت رژیم و کشورهای چهار بعلاوه یک در وین
نشست برجام با شرکت رژیم و کشورهای چهار بعلاوه یک در وین
گفتگو با علیرضا معدنچی – ۱۶ تیر۱۳۹۷
شکست راه برون‌رفت از طریق بستة اروپا
دیروز نشست وین با شرکت رژیم و کشورهای باقی مانده از برجام، یعنی 4+1 جای مهمی در اخبار جهان داشت و طبعاً میزان زیادی از خبرها، تفسیرها و تحلیلهای رسانه‌ها هم پیرامون این قضیه بود. ما هم گفتگوی امروز خودمون با علیرضا معدنچی رو به همین موضوع اختصاص دادیم. با ما همراه باشید.
س: نشست وین یا نشست کمیسیون مشترک برجام دیروز در وین برگزار شد، البته این نشست هنوز ادامه داره و گویا قراره اجلاس بعدی پس فردا (18تیر) برگزار بشه. یعنی هنوز به نتیجه نهایی نرسیده، اما میخوایم ببینیم تا همین جا به چه نتایجی رسیدند و چه ارزیابی‌ای از این نشست وجود داره؟
ج: کلاً در داخل رژیم سه نوع ارزیابی در مورد این نشست که موضوعش بسته اروپا بود، وجود داره:
- ارزیابی ظریف و روحانی و اغلب رسانه‌های وابسته به باند روحانی که تصویرنسبتاً مثبت و امیدبخشی از این نشست و نتایج اون ارائه میدن. به رغم این که روحانی بستة اروپا را ناامید کننده خوانده بود و ظریف هم گفته بود که بستة اروپا انتظارات ما را برآورده نمی‌کند و هشدار داه بود که قدرت های جهانی به جای وعده های مبهم باید راه‌حل‌های عملی ارائه دهند. اما این بار فضای مثبتی ارائة میداد.
- اما گروهی از باند خود روحانی فضای دیگری ارائه می‌دهند و مثلاً سایت آفتاب از دو موضوع اصلی که در کنفرانس وین لاینحل مانده صحبت کرده یا روزنامة آرمان به نقل از علی خرم تیتر زده: بسته پیشنهادی اروپا در بن بست. یا روزنامة‌جهان صنعت در مقاله‌یی با عنوان «همکاری‌های جدید برجامی اروپا جدی است؟». پاسخی که در این مقاله به این سؤال می دهد منفی است.
یا روزنامة ابتکار در سرمقاله خود با عنوان: بربسته حمایتی ملت تکیه کنیم به قلم وکیلی از اعضای هیأت رئیسه مجلس ارتجاع با ابراز ناامیدی از این که آبی از اروپا برای رژیم گرم شود نتیجه گیری می‌کند که: به‌جای تکیه بر بسته حمایتی اروپا، تمرکز خود را بر بسته حمایتی ملتِ خود قرار دهیم.
- یکی هم ارزیابی دلواپسان است که مطلقا منفی است با تیترها و عباراتی مانند:
کیهان: بسته اروپا پر از خالی بود!
خراسان: نگرانی ایران از کلی گویی اروپا
رسالت: اروپا هم روحانی را مایوس کرد
سیاست روز: نشست برجامی در وین با دستاورد تقریبا هیچ به کار خود پایان داد؛
قدس: ترفند تکراری اروپا؛ مذاکره برای مذاکره
عصرایرانیان: جفت پوچ
فرهیختگان: بسته پیشنهادی اروپا برای ادامه برجام پر از تعهدات کلی و مبهم بود-
س: جدای از ارزیابی و تحلیل نتایج نشست توسط باندهای رژیم که دو سر طیف هستند؛ منابع بیطرف و ناظران و تحلیلگران خارجی در این مورد چی می‌گن و ارزیابی‌شون چیه؟
ج: خبرگزاری «رویترز» در گزارشی نوشته است که هیچ گشایش عمده‌ای در جریان مذاکرات اخیر در وین ایجاد نشد... به نظر می‌رسد هیچ پیشرفت قابل توجهی در مذاکرات حاصل نشده است. یک دیپلمات ارشد اروپایی به آن خبرگزاری گفته است که بعید به نظر می رسد که انتظارات ایران برآورده شده باشند.
سایت شبکة تلویزیونی «الجزیره» نوشته: بسته پیشنهادی از سوی دیپلمات‌های اروپایی در «جهانی ایده ال» قابلیت اجرایی‌شدن برای حفظ برجام را داشته باشد.
«هایکو ماس» وزیر امور خارجه المان نیز گفته است که قدرت‌های جهانی نمی توانند به طور کامل آنچه به ضرر ایران بدنبال خروج شرکتهای اروپایی از بازار آن کشور روی داده را جبران کنند.
س: در بیانیة پایانی نشست (که اشاره کردین) و توسط فدریکا موگرینی قرائت شد و می‌تونه تصویری از نتیجه به دست بده، چه مطالبی گفته شده بود؟
ج: اولا این بیانیه را موگرینی به تنهایی قرائت کرد و رسانه‌ها روی این دست گذاشته‌اند که هنگام قرائت بیانیه، ظریف در کنار او نبود و این نشانة نارضایتی رژیم از بیانیه است و بخصوص ظریف نمی‌خواسته از بابت تأیید این بیانیه مورد هجمة باند خامنه‌ای قرار بگیرد.
کیهان در یادداشت روز امروز خود تحت عنوان شکلات در پایان مذاکرات!» می‌نویسد:
در پایان این نشست اتحادیه اروپا بیانیه‌ای 10 بندی را صادر کرد که 9 مورد آن کلیاتی است که در خوش‌بینانه‌ترین حالت برای رعایت عرف دیپلماتیک در این بیانیه گنجانده شده است و بود و نبود آنها هیچ تفاوتی نمی‌کند. تنها بند هشتم بیانیه به اصل ماجرا پرداخته و وارد فاز اقتصادی شده است. در این بند نکاتی کلی و مبهم درخصوص تعامل و رابطه اقتصادی با ایران در قبال حفظ برجام و عمل به تعهدات خود آمده است. چیزی شبیه همان شکلات در بسته‌ای بسیار بزرگ.
هدف از مذاکرات و رایزنی‌های اخیر ایران و طرف مقابل، گرفتن تضمین از اروپا برای تامین منافع اقتصادی ایران در قبال عمل به برجام بود. در بیانیه این اتحادیه خبری از تضمین نیست و کلیاتی تکراری بیان شده که به قول آقای روحانی مایوس‌کننده است.
کیهان همجنین می‌نویسد: وقتی اروپایی‌ها در شرایط عادی به تعهدات خود عمل نکردند، منطقی و معقول نیست که انتظار داشته باشیم در شرایط فعلی و با وجود فشارهای واشنگتن، به تعهدات خود عمل کنند و حتی تعهدات جدید هم بدهند.
و بعد این مثال را می‌زند که: ماشینی را تصور کنید که قرار بوده باری را جابجا کند و از عهده آن برنیامده است. حالا بر وزن بار افزوده شده و مسیر هم سربالایی است. توقع رسیدن بار به مقصد، چقدر منطقی است؟!
س: اشاره کردید که بعضی تحلیلگران به دو مسألة لاینحل در این جریان اشاره کردند، منظور کدوم مسائل هست؟
ج: منظور دسترسی رژیم به بازارهای نفتی جهانی و بازارهای مالی است.
با تحریمهایی که آمریکا اعلام کرده و از نوامبر یا آبان ماه اجرایی میشود، هیچ شرکت نفتی معتبر قادر به معامله نفتی با ایران اعم از استخراج یا صدور یا خرید نفت نیست. مگر یک سری شرکتهای خرده ریز یا کشورهایی با توان محدود برای خرید نفت که تازه همین ها با هشدار اخیر آمریکا زیر سؤال است و به همین دلیل اینها هم یکی پس از دیگری قراردادهای خود را فسخ می‌کنند مثل کرة جنوبی که اعلام کرد دیگر از ایران نفت نمی‌خرد.
اما حتی اگر رژیم به میزان خیلی محدود بتواند نفت خودش را بفروشد، به دلیل تحریم بانکی قادر نخواهد بود پول آنها را وصول کند و در بهترین صورت به معامله پایاپای تن بدهد و در ازای نفت بپذیرد که آن کشورها هر کالایی که ممکن است اصلا مورد نیاز رژیم هم نباشد به او بدهند.
اصلا صورت مسألة اجلاس وین هم پیدا کردن راهکارهایی برای همین دو مسأله است اما گفته میشود که در ارائة راه حلهای عملی موفق نبوده است. کما اینکه خود اروپایی‌ها نیز اذعان کرده‌اند که اروپا قادر به جبران و ترمیم وضعیت جدید برجام بدون آمریکا نیست.
س: بالاخره عبور از این بحران، یعنی حفظ برجام بدون آمریکا چه چشم‌اندازی داره؟ و آیا اصلاً چشم‌اندازی داره یا نه؟
ج: اساساً حفظ برجام بدون آمریکا و رو در روی آمریکا یک شوخی است. نشست وین هم در عمق خود، تحمیل همان شروط ۴گانة اروپا به رژیم است که در واقع همان شروط مورد نظر آمریکاست.
در غیر این صورت همان طور که یک مقام ارشد وزارت خارجه امریکا روز سه شنبه در واشنگتن هشدار داده، هرگونه برنامه‌ای برای ادامه تجارت با رژیم ایران نقض تحریم‌های امریکا قلمداد می شود. «برایان هوک» مقام امریکایی گفت که هدف امریکا افزایش فشار بر ایران برای کاهش دسترسی به درامدهای حاصل از فروش نفت است.
مرکل در نشست سران اروپا در صوفیه بلغارستان -اواخر اردیبهشت ماه- گفته بود: «همه کشورهای عضو اتحادیه اروپا بر حفظ توافق هسته‌ای با ایران تاکید می‌کنند اما برای جبران خسارت همه شرکت‌ها، من فکر می‌کنم نمی‌توانیم و نباید توهم ایجاد کنیم.»
«ژان ایو لو دریان» وزیر خارجه فرانسه در جلسه جمعه گفت که بعید است اروپایی‌ها بتوانند بسته اقتصادی را برای ایران تا ماه توامبر فراهم و عملیاتی کنند. او گفته است این بازه زمانی اندک و محدودی است. او هشدار داد که ایران، اروپایی‌ها را تهدید به خروج از برجام در صورت عدم تضمین کافی از جانب اروپایی‌ها نکند.
این موضوع تهدیدهایی که رژیم می‌کند از تهدید به خروج از برجام و تهدید به بستن تنگة هرمز و از طرف دیگر افشای توطئة تروریستی رژیم علیه مجاهدین در خاک اروپا مواردی اس که هر کدام سد و مانعی بر سر راه اروپا در جهت کمک به رژیم به وجود آورده است.
یکی از کارشناسان رژیم به نام علی خرم در مقاله‌یی در روزنامة آرمان با عنوان «بسته پیشنهادی اروپا در بن‌بست» می‌نویسد:
«تاکید مستمر ایران بر خروج از برجام است که مورد انتقاد وزیر امورخارجه فرانسه قرار گرفته است. اما عامل مهم‌تر عدم تطبیق سیاست رفتاری با انتظارات و توقعات است. اروپایی‌ها امید داشتند با عرضه بسته تشویقی به ایران و حمایت قاطع از برجام، بتوانند ایران را در کنار خود داشته باشند به ترتیبی که ملاحظات اروپا را مدنظر قرار دهد. به عبارت دیگر اروپا در دیدگاه خودش با قد علم کردن در مقابل آمریکا، به منظور حفظ نظم موجود بین‌المللی و دفاع از چارچوب حقوق بین‌الملل و مصوبات شورای امنیت سازمان ملل متحد، قصد دارد نشان دهد سرمایه‌گذاری درستی انجام داده و ایران مظلوم و قربانی زورگویی آمریکاست. در چنین شرایطی ایجاب می‌نمود جمهوری اسلامی مراعات تنگناهای اروپا را می‌کرد تا از دایره‌ای خارج نشود که مخالفان ایران در اتحادیه اروپا قوی‌تر شده و با نفّاسات شیطانی آمریکا، اسرائیل و عربستان همراه شوند و بسته پیشنهادی را در بن‌بست قرار دهد. دکتر روحانی با سفر موفقی که به سوئیس و اتریش داشت، راه را برای بسته پیشنهادی و همکاری با اروپا بازتر نمود. ولیکن ایشان نباید انتظار می‌داشت با تهدید به بستن تنگه هرمز که در ایران از سوی مسئولان نظامی به وضوح تفسیر گردید، و با اتهام طراحی برای اقدام تروریستی توسط یک دیپلمات ایرانی، کماکان درب در اروپا به روی پاشنه سابق بچرخد.
س: حالا چرا در چنین وضعیتی رژیم دست به این کارها می‌زند و چنین تهدیدهایی می‌کند و کار خودش را خراب می‌کند؟
ج: این ناشی از اجبارات و تناقضات رژیم است. یعنی رژیم باید به هر حال هوای نیروهای خودش را داشته باشد. هوای دلواپسان را داشته باشد. یا در رابطه با مجاهدین و به خیال خودش خراب کردن گردهمایی پاریس ناچار بود خودش را به آب و آتش بزند و...
اما صرف نظر از همة این بحثها، بیایید در عالم خیال، فرض کنیم که اروپا در این بسته همة خواسته‌های رژیم را هم برآورده کند، مگر مسائل رژیم با این چیزها حل میشود؟
اخیراً حجاریان نامه‌یی به نوبخت سخنگوی دولت روحانی نوشته و در آن در رابطه با درخواست نوبخت مبنی بر این که مردم بیایند و طلاها و سکه‌های خود را تحویل دولت بدهند تا رژیم از این بحران اقتصادی نجات پیدا کند؛ مانند کاری که مصدق کرد یا چند سال پیش کرة جنوبی کرد.
حجاریان که خودش یکی از کهنه اطلاعاتی‌ها و کهنه دژخیمان رژیم است و الان به خاطر این که در یک اقدام تروریستی به دستور خامنه‌ای مورد هجوم و اصابت گلوله قرار گرفت و سالهاست که خانه نشین است، می‌نویسد:
مردم را دسته دسته کردید به میزان های نامیزان دینی و اقتصادی و جناح بندی های هیچ و پوچ...
و حالا درخواست کمک دارید که طلای ملت و ارز انباشته ملت چند روز بیشتر به شما فرصتِ فرصت سوزی بدهد!
مردم کمک کنند که شما چه کار کنید؟ مگر روحانی نگفت ما در هر شرایطی به فلسطین و لبنان کمک میکنیم، چطور در هر شرایطی میشود به آنها کمک کرد و به مردم خودمان نمی شود!؟
اکنون دست گدایی برای چه به ملت دراز میکنید؟
پرداخت ها به حزب الله عقب افتاده؟ امریکا و اسراییل تجهیزات شما را در سوریه دود هوا کرده اند و نیاز به سرمایه گذاری مجدد دارید!؟
پول برای ساخت موشک جهت تحویل به حوثی های یمن کم دارید!؟
برادران و برادر خوانده های شما که با وثیقه آزاد اند ، نیازمند منابع جدید جهت اختلاس اند!؟
بودجه گشت ارشاد و هزار و یک مرکز فرهنگی که کاری غیر تخریب فرهنگ این ملت نکرده اند، کم آمده است!؟
برای این ملت چه کردید که اکنون دست نیاز به سمت آنها دراز میکنید و چرا باید کسانی که چهل سال جیب آنها را زده اید ، امروز آخرین قطره های جام های تهی خود را در گلوی شما بریزند!؟
بگذارید آخرین قسمت آنرا هم بخوانم ..
اما این کشور در معرض تهدید جدی و از دست رفتن و تکه تکه شدن است. بخود آیید، همین امروز، حتی فردا خیلی دیر است.