ولوله‌ای که پیشنهاد رئیس جمهور آمریکا در درون نظام آخوندی انداخت
ولوله‌ای که پیشنهاد رئیس جمهور آمریکا در درون نظام آخوندی انداخت –۱۰ مرداد ۱۳۹۷
گفتگو با علیرضا معدنچی
ولوله در سراپای رژیم
در این گزارشی که از نظرتون گذشت، دیدیم که یک پیشنهاد چه زلزله و ولوله‌یی در رژیم ایجاد کرده و چطور باندهای رژیم رو به جون هم انداخته؛ البته آن چه که پخش شد و دیدیم، تنها بخش کوچک و نمونه‌واری بود از انبوه بگومگوها و جنجالی که در رژیم در گرفته است. در همین رابطه گفتگویی داریم با علیرضا معدنچی.
س: در این سه دسته واکنشی که در این گزارش دیدیم، کدام به سیاست واقعی رژیم نزدیکتر است؟
ج: طبیعی است که سیاست را خامنه‌ای تعیین می‌کند و ما برای این که بدانیم که رژیم چه خواهد کرد باید ببینیم که خامنه‌ای نهایتا چه میگوید که معمولا او هم سکوت می کند و تا الان هم جیزی نگفته است. بنابراین فهمیدن این که رژیم چه خواهد کرد امر پیچیده‌ایی است اما می‌توان با قرائن و شواهدی شمایی از آن را به دست آورد که برای آن دو مسیر وجود دارد؛ یکی دقت در خود خبرها و این که مواضع هر فرد و سوابق او چقدر موضع خامنه‌ای را بازتاب می‌کند. مثلا پاسدار جعفری حرف زده است یا خرازی و ولایتی؟ علی خرم حرف زده یا آخوند احمد خاتمی نماینده خامنه‌ای؟ از آنجا که اینها حرفهای متفاوتی زده‌اند بایستی همة اینها را باید با هم در نظر گرفت و از جمع زدن کل آنها به واقعیت نزدیک شد. یک راه هم این است که وضعیت رژیم و مقدوراتش را در یک تحلیل مشخص از شرایط مشخص بسنجیم و ارزیابی کنیم.
مثلا در سال 92 که موضوع مذاکره مطرح شد از خبرها نمیشد خوب فهمید که خامنه‌ای میخواهد این زهر را بخورد یا نه اما وقتی نگاه می‌کردیم که بر اثر بحرانها و تحریمها رژیم به مرحلة خفگی اقتصادی رسیده میشد فهمید ک رزیم علی رغم دوگانه گوییها و دود و دمهای خامنه‌ای زهر را خواهد خورد.
در این سه دسته‌یی که شما اشاره کردید و در گزارش بود، اگر دقت کنیم به نظر می‌رسد که تصمیم گیری را بایستی در مواضع دستة سوم جستجو کرد که در ظاهر حرفشان معلوم نیست و ظاهرا ابهام آمیز و کلی گویی است مثل ابوطالبی که گفته گفتگو متمدنانه است و خوشرو نماینده رژیم
روحانی و ظریف و لاریجانی... هم که هنوز حرفی نزده‌اند
باید دید که در زیر این پوشش ابهام ظاهری چیست؟ روشن است که نمی‌توانند رک و ساده بیان کنند.
س: خب چه دلیلی دارد حالا که تصمیم نهایی و سیاستی را که می خواهند در پیش بگیرند که در واقع موضع و سیاست خامنه ای است، زیر این گونه بیانها مخفی کنند، سرانجام که باید تصمیم نهایی شان را عملی کنند و همه خبردار خواهند شد؟
ج: این سؤالی است که شماری از کارشناسان خود رژیم هم همیشه به نحوی مطرح می کنند، جواب در واقع بر می گردد به مشکلات پایه یی و تنگناهایی که رژیم با آنها مواجه است. به عبارت دیگر نه رفتن به راه مذاکره برایش آسان و عملی است و نه ایستادگی و تن ندادن به مذاکره و عقب نشینی. هرکدام از این دو راه برایش هزینه های هنگفتی دارد که در نهایت به ویژه با توجه به حضور فعال و قدرتمند مقاومت ایران سرانجام به تعیین تکلیف انقلابی رژیم راه می برد. اگر در این شرایط که باشرایط زمان اوباما به کلی متفاوت است وارد مذاکره شود، به معنی آمادگی برای خوردن جام کامل زهر است. این را خود خامنه ای اسمش را گذاشت تنزل بی پایان و توضیح داد که پله به پله رژیم به لبة پرتگاه نزدیک می شود و به گفتة او در گام آخر می گویند اصلا جمهوری اسلامی نباید باشد.
اما اگر بخواهد ایستادگی کند، آن چه برایش پیش می آید همان است که شماری از کارشناسان رژیم ماههاست دارند مطرح می کنند و به ویژه این روزها بیش از پیش در رسانه های رژیم دیده می شود. حرفشان این است که ما در برابر تعادل قوا نمی توانیم دوام بیاوریم و ...
علت مخفی کردن تصمیم علاوه بر نکات اصلی که گفتم یک نکتة دیگر هم عاملش هست و آن هم پوشاندن عقب نشینی احتمالی و گیر کردن در گل از چشم مزدوران و ریزشیها داخلی و برون مرزی نظام است که باید هوای آنها را داشته باشد هم چنین جلوگیری از حملات باند دلواپسان.
نکتة‌قابل توجه این است که این خبر مذاکره و صحبتای رئیس جمهور آمریکا که به هر دلیلی بیان شده، باعث شده است که مسیر مخفیکاری را برای رژیم دشوار کند. و همان طور که برخی رسانه‌های بین‌المللی نوشته اند توپ را در زمین رژیم انداخته و حالا رژیم مجبور است واکنش مشخص نشان دهد و درگیر یک محذور بشود و البته هنوز روحانی و ظریف و خامنه‌ای هم موضعی نگرفته‌اند.
س: بالاخره مشکل این است که نمی تواند تصمیم بگیرد یا تصمیمی را که گرفته نمی توان علنی کند؟
ج: هردو. یعنی همان طور که گفتم اولا تصمیم گیری برایش بسیار سخت است و در واقع در بن بست است.
اما به فرض این که مثل برجام مجبور شود در تنگنا و در وحشت از انفجار اجتماعی یا در حالت خفگی اقتصادی پای مذاکره برود، ترجیح می دهد این مذاکره اگر بتواند مخفیانه و تحت انواع و اقسام پوششها یا دودهای استتار انجام دهد. که از هزینه های آن بکاهد. اما البته این کار خیلی عملی نیست و باعث کشمکشهای درونی و تشدید بحران درونیش می شود.
یک راه هم این است که مثلا مذاکره با آمریکا را تحت عنوان مذاکره با اروپا دنبال کند.
س: بالاخره به نظر شما رژیم چه جوابی میدهد؟
ج: روشن است که به ویژه در رزیم آخوندی نمیتوان به قطعیت گفت اما یک چیز همیشه مقاومت ایران تاکید کرده است و اخیرا هم رئیس جمهور برگزیدة مقاومت در سخنرانیشان گفتند: ما همواره گفته‌ایم و تکرار می‌کنیم که سرنگونی و تغییر دمکراتیک و برپایی ایران آزاد بر عهده خود ما و مردم ماست. ما در عین حال از هرگونه عقب‌نشینی آخوندها استقبال می‌کنیم. زیرا هزار جام زهر، در خدمت هزار اشرف است.