مذاکره با آمریکا، طناب نجات یا طناب دار؟

گزارش خبری سه شنبه ۱۶ مرداد


مذاکره با آمریکا، طناب نجات یا طناب دار؟


بحث مذاکره با آمریکا که قبل از شروع دور اول تحریمها داغ بود، هم‌چنان در درون رژیم و در رسانه‌های حکومتی داغ است.


موافقان و مخالفان مذاکره در دو سر طیف، بر سر این موضوع سخت به هم می‌تازند. باند دلوا پسان، باند روحانی و اصلاح‌طلبان را به وادادگی، تسلیم و ذلت در برابر آمریکا و خیانت و وطنفروشی متهم می‌کنند.


این باند نیز متقابلاً باند باصطلاح اصولگرا را، کاسبان تحریم می‌نامند که درکی هم از سیاست خارجی و دیپلوماسی ندارند.


جالب است که ترامپ دیروز در آخرین موضعگیری‌اش در حساب توییت خود با ابراز اطمینان از این که تحریمها و فشارهای اقتصادی رژیم را پای میز مذاکره خواهد آورد، نوشته است: « ایران و اقتصادش بسرعت روبه وخامت می روند! من ملاقات کنم یا ملاقات نکنم مهم نیست این به آنها بستگی دارد».


بعضی رسانه‌های حکومتی روز گذشته به نقل از روزنامة‌کویتی الجریده خبر دادند که گویا ترامپ 7شرط رژیم برای مذاکره مستقیم را پذیرفته است.
برخی رسانه‌های باند روحانی ضمن نقل ین خبر، می‌نویسند این 7 شرط آن قدر سخت بودند که پیش‌بینی می‌شد ترامپ آنها را نپذیرد، اما روزنامة الجریده خبر می‌دهد که رئیس جمهور آمریکا آن را پذیرفته است.

روشن است که این خبر چندان جدی نیست، اما انتشار این گونه شایعات به عنوان بخشی از تلاش برای شکستن تابو مذاکره با آمریکا و زمینه‌سازی برای آن می‌تواند قابل تأمل باشد.


در این میان حرف امیرعبداللهیان قابل توجه است که ادعا می‌کند



مذاکره با آمریکا هرگز تابو نبوده است و به عنوان شاهد مثال ، مذکرات برجام و مذاکراتی را که عناصر نیروی تروریستی قدس در بغداد با آمریکاییها داشته‌اند، یادآوری می‌کند؛


اما به روی خود نمی‌آورد که آن مذاکره‌ها دور میز مماشات صورت می‌گرفت و این بار اساساً میز دیگری چیده شده است.


شاید به همین جهت است که علی مطهری از نایب رئیسان مجلس ارتجاع می‌گوید «امروز وقت مذاکره نیست.


آخوند موسوی لاری وزیر کشور دولت خاتمی


هم ضمن تصریح این نکته که «مذاکره کردن همواره بهترین راهکار برای پیشبرد منافع کشور بوده، اما اضافه می‌کند «در شرایطی که طرف مقابل از اساس اهل مذاکره نیست، نشستن پای میز مذاکره نمی‌تواند منافع کشور را تأمین کند».


روشن است که اشارة او تعادل مطلقاً نابرابر بین رژیم و آمریکاست که در این صورت مذاکره معنایی جز تسلیم و دیکته از جانب طرف مقابل ندارد.
در این حال بعضی آخوندهای باند روحانی در تلاشند با زدن سس مذهبی، زهر مذاکرة مستقیم را برای خامنه‌ای قابل اکل کنند.


از جمله آخوند بطحایی،


از اعضای خبرگان ارتجاع با توسل به آیات قرآن با اشاره به مذاکرة حضرت موسی با فرعون و با تأکید بر این که «آمریکاییها از فرعون بدتر نیستند» می‌گوید:


« اگر ترامپ اعلام کرد می‌خواهد به تهران بیاید و با مسئولان جمهوری اسلامی ایران صحبت کند، قرآن می‌گوید «او را بپذیریم و حتی امنیتش را هم تأمین کنیم چون آنها ما را نمی‌شناسند و نادان هستند».


جماعت اصلاح طلب اکنون یک دلیل دیگر هم برای مذاکره بدون فوت وقت یافته‌اند و آن قیام است.


تا شاید مذاکره و چشم‌انداز فرحبخش! آن قیام کنندگان را قدری آرام کند.


روزنامة جهان صنعت در شمارة امروز خود در همین رابطه می‌نویسد:


« در شرایط کنونی دولتمردان ایران باید بدون فوت وقت حتی با علم به بی‌نتیجه بودن هرچه سریع‌تر قطار مذاکرات را راه بیندازند تا لااقل در هیجان دیدن مناظر پیش روی این قطار در حال حرکت،


جامعه اندکی از این تعلیق و بلاتکلیفی خارج شده و‌با شوک حاصل از این مذاکرات مسیر درست دموکراسی‌خواهی و تعالی خویش را جست‌و‌جو و تجربه کند».




لطفا به اشتراک بگذارید: