سخنرانی روحانی، بن‌بست و بی‌راه حلی – ۱۶مرداد۱۳۹۷
سخنرانی روحانی، بن‌بست و بی‌راه حلی – ۱۶مرداد۱۳۹۷
گفتگو با میثم ناهید
پس از مدتها و در پی انواع تحلیلها درباره حباب سکوت روحانی، رئیس جمهور ارتجاع به صحنه آمد و درباره مجموعه‌ای از بحرانها و تنگناهای نظام صحبت کرد. این صحبتها هم با تفسیرها و واکنشهای مختلفی در درون رژیم روبرو شد.
برای بررسی این موضوع، گفتگویی داریم با میثم ناهید.
س: روحانی در این صحبتها به چه مسائلی پرداخت؟
ج: اگر بخواهیم صحبتهای روحانی رو دسته‌بندی کنیم، میشه اونها رو در این موارد کلی محوربندی کرد:
۱-ادعای ثبات داشتن نظام (اونجا که بحث «نگرانی از» سرنوشت نظام رو کرد و البته گفت من نگرانی ندارم)
۲-قیام (به قیام همین روزها اعتراف کرد و البته تلاش کرد اون رو کوچیک نشون بده، اما نگفت اگه کوچیکه، پس چرا در صحبتهای رسمیش، اون هم بعد از این همه مدت چندبار بهش اشاره می‌کنه! حتی به قیام دیماه و گسترش اون به شهرهای مختلف هم اشاره کرد!)
۳-دشمن برانداز (آنجا که چندبار از «گروهکی» نام برد که مردم رو تحریک می‌کنه اغتشاش کنند. و لجن‌پراکنی‌های معمول رژیم در مورد مجاهدین را تکرار کرد و گفت که در بین مردم جایی ندارند. اگر در بین مردم جایی ندارند و مردم آنها را نمی‌خواهند، پس این حجم از تبلیغات و جیغ و فریاد شبانه‌روزی و ساختن این همه فیلم و برنامه و نوشته و کتاب و نمایشگاه و غیره... علیه مجاهدین به چه دلیل است؟
۴-به تحریمها و سرنوشت برجام اشاره کرد. تاکید هم کرد که وقتی طرف مقابل میگه مذاکره، درحالی هست که چاقو رو تو بازوی ما کرده! مذاکره معنی نداره؛ اما البته تلاش کرد بگه اینها فشار به نظام نیست و تنها جنگ روانیه!
۵-به فساد اشاره کرد و اینبار تلاش کرد نه تنها تقصیر رو به گردن دولت احمدی‌نژاد، بلکه به گردن زمان قبل از انقلاب بندازه. حتی یک سقف جدید هم زد و تقصیر فساد رو گردن «یارانه‌ها» انداخت که چون برای بنزین و نون و... یارانه گذاشتیم، فساد ایجاد شده! البته هیچ اشاره‌ای به چپاولهای نجومی که در همین یکی دو ماه اخیر و... نکرد و گیرداد به ۴۵تومان (۴دلار) یارانه ماهانه که تنها بخشی از مردم دریافت می‌کنند!
۶-ادعا کرد که ایران در فضای مجازی در منطقه اول هست! البته هیچ اشاره‌ای به فیلترینگ و پرتاب بشقابهای ماهواره از بالای پشت‌بومها و... نکرد.
در مجموع در یک ساعت و یک ربع 20دقیقه‌ای که صحبت کرد، به هر کدوم از این بحرانها اشاره می‌کرد و البته همراه با نگرانی!
س: ولی به صورت آشکار گفت که من از نظام نگرانی ندارم!
ج: اتفاقا خود این بیان بسیار گویای وضعیت رژیم بود. مجری ازش پرسید: در مورد اغتشاشات برخی حرف از تغییر نظام می‌زنن!
این رو هم در نظر بگیرید، در چنین گفتگوهایی، تمامی سوالات به صورت حسابشده و کارشده از قبل تنظیم شده. یعنی مجری تصادفی سوالی نمی‌کنه. سوالات هم بر اساس حادترین مسائل تنظیم شده. پس وقتی مجری از «تغییر نظام» سوال می‌کنه، یعنی این سؤال و این وحشت به صورت بسیار عمیق در رژیم وجود داره.
در پاسخ به این سوال روحانی گفت «من از وضعیت نظام نگرانی ندارم!». بعد هم قسم و آیه خورد که نظام مستحکم هست و...
نفس مطرح کردن موضوع اینکه نظام مستحکم هست یا... نشون میده خود این استحکام یکی از موضوعات نگرانی هست که مطرح می‌کنند. آخه اگر نظامی سیاسی چنین بحرانی نداشته باشه، برای چی راس هرم قدرتش بیاد این موضوع رو مطرح کنه؟!
فرض کنید خانم مرکل باید تو تلویزیون قسم و آیه بخوره که دولت آلمان مسحکم هست، از اغتشاشات و... نگرانی نداره و...! حتی فرض چنین چیزی خنده‌داره! چرا؟ چون مگه اصلا روی میز چنین دولتی، بحث ثبات و استحکام هست؟
س: پس چرا روحانی مطرح می‌کند؟
ج: چون یک واقعیت درون رژیم هست. واقعیت تزلزل و نگرانی از سرانجام رژیم! نگاه کنید، رژٰیم در چنبره چندین بحران مرگبار قرار داره. قیام، دشمن متشکل برانداز، بازگشت بی‌رحمانه‌ترین تحریمهای تاریخ، وضعیت درهم شکسته اقتصادی، دستش از دخالت‌های منطقه‌ای داره کوتاه میشه و...
خب اولین کسانی که این وضعیت رو می‌بینن، خود نیروهای رژیم هستند.
مثلا زیباکلام دیروز میگه: هرجا میرم ازم می‌پرسم وضعیت به کجا میره؟ سرنوشت نظام چی میشه؟ اصلا امیدی هست؟ و...
خب روحانی مجبوره بیاد این حرفها رو بزنه، تا دست کم مقداری از شدت تزلزل و ریزش بدنه نظام کم کنه! اگر کسی صرفا حرفهای روحانی را بشنوه و هیچ اطلاعی از واقعیتهای امروز ایران نداشته باشه، طبعاً باید نتیجه بگیره که در این کشوری که روحانی درباره‌ش داره صحبت می‌کنه، هیچ مشکل مهمی وجود نداره، بعضی اشکالات کوچک هست که مربوط به شیطنت‌های دشمنان هست و قابل اعتنا نیستند. مردم هم تماماً راضی و پشتیبان رژیم اند و خلاصه اوضاع گل و بلبله!
روشنه که مخاطب روحانی نه مردم، بلکه اساسا نیروهای رژیم هستند. چون خود می‌‌دونه که مردم به این حرفهاش میخندن.
کما اینکه زیباکلام دیروز میگفت مردم به من فحش میدن که سرشون کلاه گذاشتم که به روحانی دغلباز رای بدن!
حتی خود مجری با اشاره به منفوریت روحانی از او پرسید روحانی ۹۶ با ۹۷ چه فرقی داره؟
که همه اینها اشاره هست به سوختن پروژه شیادی اعتدال که هدفش خنثی کردن خشم اجتماعی بود. (اشاره به صحبتهای زیباکلام)
بنابراین روحانی دیگه برگی برای فریب نداره. و مخاطبش نیروهای رژیم هستن.
س: خب فرض کنید خودمون رو بذاریم جای نیروهای رژیم. گوش دادن به صحبتهای روحانی چه مسئله‌ای ازشون حل می‌کنه؟
ج: از دیشب که صحبتهای روحانی تموم شد، در خود رژیم و در هر دو باند انواع موضع‌گیریها شد. اساس هم حرفشون این بود که این چه حرفهایی بود که زدی و...
مثلا عباس عبدی از هم‌باندیهای روحانی گفت: در شرایط فعلی مردم به این نیاز ندارند که فردی در برابر آنها بنشیند و با آنها صحبت کند و به آنها دلداری و امید بدهد. نه تنها که فکر می‌کنم این گونه سخن گفتن نتیجه‌ای به همراه نداشته باشد، بلکه معتقدم این‌گونه سخن گفتن با مردم اثراتی منفی در پی خواهد داشت.
البته نباید هم انتظار داشت که حتی حرفهاش روی نیروهای خودش تاثیر بذاره. چون از موضع ضعف مفرط به صحنه آمده. الان حرف با رژیم از درون و بیرون مگه چیه؟ مردم که از داخل شعار براندازی میدن،
از بیرون رژیم هم، هرچند میگن تغییر رفتار، اما روی میزش ۱۲شرط گذاشتن که هر کدوم رو بپذیره باز هم در سراشیب سقوط قرار می‌گیره. به قول خانم رجوی، رژیم وقتی تغییر رفتار بدهد، دیگر سقوط کرده است. یعنی تغییر رفتار=تغییر رژیم.
امروز سناتور گراهام گفت: «به دولتهای اروپا می‌گوییم باید در کنار مردم ایران بایستید و به رژیمی کمک نکنید که مردم را سرکوب می‌کند. باید کمر رژیم ایران را شکست!»
مهمتر از همه هم دشمن براندازی‌ست که تمامی این تحولات داخلی و جهانی رو در جاده سرنگونی سمت و جهت میدهد. برای همین روحانی چند بار با اشاره به مجاهدین در موضوع قیام اشاره کرد.
حتی وزارت اطلاعات کلیپی درست کرده که استراتژی کانونهای شورشی مجاهدین رو به روشنی توضیح میده و در اون گفته شده: مجاهدین یکانهای ۲تا۵نفره درست کردند که روی تمامی اعتراضات تاثیر گذاشته اونها رو سیاسی و امنیتی می‌کنند. یعنی براندازی.
چندی پیش هم پاسدار جلالی رئیس سازمان پدافند غیر عامل رژیم گفت: « تمام ضدانقلاب بر بستر و پایه منافقین طراحی‌شده تا بتواند اقدامات برانداختن حکومت از جنس مردم محوری و با استفاده از ظرفیت‌های امنیتی و ضد امنیتی را پیگیری کنند»
خب وقتی رژیم درگیر این همه بحران هست، و وقتی دشمنی هست که اینطور بحرانها رو سمت و سوی براندازی میده، مجبوره به صحنه بیاد، اما چه حرفی برای تاثیرگذاری جدی داره؟