امواج کوبنده بحرانها و اوجگیری بحران درونی – ۲۲شهریور۱۳۹۷

امواج کوبنده بحرانها و اوجگیری بحران درونی – ۲۲شهریور۱۳۹۷

گزارش و گفتگو با اسدالله مثنی

 

بالا گرفتن امواج بحرانهای مختلف گریبانگیر رژیم، به طور قانونمند،‌ باعث تشدید بحران درونی رژیم و بالا گرفتن جنگ و جدال باندهای متخاصم درون رژیم شده است. این جنگ را در همة زمینه‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی می‌توان دید و حتی در زمینه‌هایی که تا کنون باندهای رژیم بر سر آن وحدت داشتند. گزارشی در این باره:

وضعیت به شدت بحرانی رژیم موجب شده که این بار در مورد اعدام سه جوان مبارز کرد، نشانه‌هایی از تضاد را در درون رژیم ببینیم. احمد زیدآبادی یکی از عناصر این باند در مطلبی که در واکنش به این اعدامها در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد، نوشت: « در آستانة سفر حسن روحانی و وزیر خارجه‌اش ظریف به نیویورک، این دو جوان را به همراه رامین حسین پناهی به چوبة دار آویختند... چه مصلحتی بود که ده سال اجرای حکم این دو جوان هموطن را به تأخیر انداخت؛ اما درست در آستانة حضور روحانی در سازمان ملل، آن مصلحت از میان برخاست؟».

مشابه همین نظر و تحلیل را عباس عبدی یکی از مهره‌های باند اصلاح‌طلب نیز ابراز کرده و در مصاحبه‌یی با اشاره به امواج محکومیت و منفوریت بین‌المللی که این اعدامها متوجه رژیم کرده می‌گوید:‌ « در شرایطی که در روزهای آتی حسن روحانی به عنوان رییس‌جمهور ایران عازم نشست سالانه سازمان ملل است، ناگهان سه نفر که ابعاد پرونده آنها برای افکارعمومی مشخص نیست، اعدام می‌شوند. چرا این اقدامات صورت می‌گیرد؟».

درگیری بر سر مسائل دیگر از این حادتر است. از جمله بر سر تصویب یا عدم تصویب لوایح مربوط به FATF . دو باند حاکم در برابر هم صف‌آرایی کرده و به یارگیری پرداخته‌اند. در همین رابطه فلاحت پیشه رئیس کمیسیون امنیت و سیاست خارجی مجلس ارتجاع به همراه برخی از اعضای این کمیسیون به قم رفته و در دیدار مراجع و آخوندهای دانه درشت حوزه رفته و تلاش کرده آنها را همراه خود کند. فلاحت پیشه در اظهاراتی که در روزنامة ایران به چاپ رسیده، با غر و لند به بی تصمیمی خامنه‌ای در این مورد که موجب ابهام و سردرگمی در رژیم شده می‌گوید: «دنیا منتظر تصمیم ما درباره این لوایح است؛ منظور من از تصمیم، تصویب آن نیست بلکه تصمیم ما می‌تواند منتج به رد شود اما بالاخره باید یک تصمیم مشخص برای آن اتخاذ کرد».

فلاحت‌پیشه در عین حال نسبت به تصویب این لوایح در مجلس ابراز خوش‌بینی کرد، اما همزمان با اظهارات او، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس پورابراهیمی نظر مخالف ابراز کرد و گفت: «اگر کشورمان هر چهار لایحه را تصویب و اجرایی کند، تضمینی برای اینکه بانک‌های دنیا با ایران فعالیت مشترک انجام دهند وجود ندارد لذا رویکرد مثبتی وجود ندارد و باید تضمینی از گروه ویژه اقدام مالی دریافت شود».

پیوستن به کنوانسیون FATF الزام اروپا برای حمایتش از برجام است و این در حالی است که خود برجام اروپایی هم به رغم حمایت دو پهلوی خامنه‌ای از آن مورد قبول دلواپسان نیست و بر سر آن جنگ و جدال بین باندهای رژیم وجود دارد. روزنامة وطن امروز در شمارة امروز خود موگرینی رئیس روابط خارجی اتحادیه اروپا را جزیی از بازی اقتصادی آمریکا علیه رژیم و «پازل مشترک ضدایرانی آمریکا و اتحادیه اروپایی» دانسته و می‌نویسد:‌ «تروئیکای اروپایی نه‌تنها اقدامی در راستای حفظ توافق هسته‌ای انجام نداده، بلکه به سفارش «مایک پمپئو» وزیر خارجه ایالات متحده و «جان بولتون» مشاور امنیت ملی آن رژیم مستکبر، تأخیر هدفمندی را درباره ارائه بسته پیشنهادی در پیش گرفته است».

در چنین شرایطی رفتن یا نرفتن روحانی به نیویورک برای شرکت در اجلاس آتی مجمع عمومی ملل متحد نیز مورد مناقشة دو باند است. باند روحانی حضور روحانی در نیویورک و شرکت در مجمع عمومی و شورای امنیت را یک فرصت طلایی برای رژیم به منظور کاهش انزوای رژیم قلمداد می‌کنند. اما در مقابل باند دلواپسان آن را از جهت کاملاً معکوسی فرصت تلقی می‌کنند. پاسدار شریعتمداری رئیس کیهان خامنه‌ای با اشاره به این که حضور همه سالة روحانی در نشستهای مجمع عمومی چه دستاوردی برای نظام داشته، تأکید می‌کند روحانی در قبال تحقیرهای ترامپ علیه رژیم باید با عدم شرکت خود پاسخ دندان شکنی به او بدهد. وی اصرار باند روحانی برای حضور روحانی در سازمان ملل را زیر سؤال برده و می‌نویسد: «همین جریان چه بسا، شرایط را طوری طراحی کنند که رئیس‌جمهور محترم مهرماه کاملا اتفاقی! با ترامپ روبرو شود و...از آن طرف هم، فتیله قیمت‌ها را کمی پایین بکشند تا چنین القاء شود که، مذاکره با ترامپ اوضاع اقتصادی را بهتر می‌کند! همان راهی که پیش از این با اوباما رفتند و به یک مکالمه تلفنی کشاندند و نتیجه آن وضعی شد که اکنون در آنیم».

گفتگو با اسدالله مثنی

س: در گزارشی که پخش شد شماری از بحرانهای گریبانگیر رژیم مطرح شد، به نظر می رسد در رسانه ها موارد بیشتری هم باشد، شما می تونید فهرستی از بحرانهای مهم رژیم رو ارائه بدین؟

ج: حتما انتظار ندارید که من بتوانم همة بحرانهای رژیم را توضیح بدهم. سردمداران رژیم مثلا جهانگیری، لاریجانی یا رحمانی فضلی تا 30 ابرچالش هم شمرده اند که منظور از ابرچالش بحرانهای بزرگ است. اما می توانیم شماری از مهمترین بحرانهایی را که در همین هفته فعال بوده اند بگویم:

مثلا بحران اقتصادی که خودش مرکب از چندین بحران است، مثل بحران بیکاری که اکنون دیگر سردمداران خود رژیم به 8میلیون بیکار در کشور اذعان می‌کنند و برخی اقتصاددانان این آمار را بیش از 15میلیون نفر می‌دانند. بحران نقدینگی که ناشی از چاپ بدون پشتوانه است و به گفتة منابع رژیم روزانه هزار میلیادر تومان به حجم نقدینگی اضافه می‌شود که میزان نقدینگی در حال حاضر از 1600هزار میلیارد تومان فراتر رفته و این حجم از نقدینگی مثل موج حاصل از سونامی به هر جا برخورد کند، ویرانی به بار می‌آورد. بحران رکود که با تعطیل زنجیروار روزانة کارخانه‌ها و کارگاهها دیگر می‌رود که چیزی به نام تولید داخلی و صنعت داخلی موضوعیت خود را از دست بدهد. اختلاف فاحش طبقاتی که در تمام دنیا بی مانند است و به نوشتة مناقع رژیم از جمله سایت مشرق از باند خامنه‌ای 75درصد سپردة بانکی در دست 7درصد از افراد است و در مقابل از میان رفتن طبقه متوسط در ایران و فرو ریختن آنها به زیر خط فقر و وجود بیش از 30میلیون نفر فقیر مطلق که قادر به تأمین حداقلهای زندگی خود نیستد و تازه همة اینها که گفتم در آیندة نزدیک بسا شدیدتر هم خواهد شد کما این که امروز رئیس اتاق بازرگانی تهران گفته است: اگر وضعیت اقتصادی به این شکل پیش رود، تا سه ماه آینده قحطی را در بازار خواهیم داشت. این فرد از رسوب ۱۳۹ هزار کانتینر در بنادر رسوب کرده است، گفت: اگر وضعیت اقتصادی به این شکل پیش رود، تا سه ماه آینده قحطی را در بازار خواهیم داشت.

به این بحرانها بایستی بحرانهای اجتماعی را هم مثل بحران آب، بحران زیست محیطی، بحران اعتیاد و گسترش انواع مفاسد ناشی از فقر و بیماریهای ناشی از سوءتغذیه و... را هم اضافه کرد. سردمداران رژیم تنها در زمینة اجتماعی از دهها ابرچالش نام می‌برند. طبعاً این بحرانها خود را در شرایط انفجاری جامعه و عبور توده‌های وسیع مردم از آستانة تحمل نشان میدهد و به درون رژیم می‌ریزد.

بحرانهای سیاسی در این گزارش فکر می‌کنم به اندازه‌یی که وقت این برنامه اجازه می‌دهد به آن پرداخته شده بود که من تنها می‌توانم یک یادآوری به آن اضافه بکنم که در جریان فیضیه با شعار «ای آن که مذاکره شعارت / استخر فرح در انتظارت» را اشاره کنم که ضمن اعتراف آشکار به قتل رفسنجانی، صراحتاً روحانی را هم به همان سرنوشت تهدید می‌کنند و جالب این است که دلواپسان این حرف و این تهدید را نه تنها پس نگرفتند بلکه از آن دفاع هم کردند. این یک نمونة بارز از این است که شدت و حدت جنگ درونی رژیم به چه حد بی‌سابقه‌یی رسیده است.

 

س: همین ابرچالشها که شما اشاره کردید از سالهای قبل هم می گفتند و وجود داشته و همیشه به درون رژیم هم می ریخته است، آیا در این مورد ما با پدیدة جدیدی مواجه هستیم؟

ج: به طور کلی باید بگویم که بحرانها در درون رژیم وارد مدار تازه یی شده است. قبلا تا زمان انتخابات قبلی رژیم و حتی تا سال گذشته اساسا بحرانها ناشی از جنگ بر سر قدرت و چپاول بود. حالا این جنگ به جای خود هست اما جنگ بر سر حفظ نظام و بود و نبود نظام به آن ضریب زده و آن را وارد مدار تازه یی کرده است. مثلا حرفهای تاج زاده از مهره های باند موسوم به اصلاح طلب که زمانی معاون وزیر کشور رژیم بود دو روز پیش آن چنان که در رسانه های حکومتی منعکس شد گفته است: «الان ۸۰ درصد مردم از وضع موجود ناراضی هستند. اگر این درصد به ۹۰درصد افزایش پیدا کند و اذهان عمومی تحریک شود، ممکن است خدای ناکرده وارد چرخة شومی شویم که خروج از آن بسیار پر هزینه خواهد بود». خوب این نشان می دهد که در حال حاضر موضوع اصلی جنگ درونی وبحران درونی رژیم بر سر چیست.

س: خب چرا این طور شده و بحران درونی یک مدار تشدید شده است؟

ج: دو علت مشخص و عمده را می توان ذکر کرد:

اول: شرایط انفجاری جامعه که بعد از قیام دی 96 همة معادلات را تغییر داده و وارد دوران تازه یی کرده است. حتی روحانی گفت از تاریخ 5دی 96 همه چیز تغییر کرد.

دوم: شرایط بین المللی و منطقه یی به طور خاص ورق خوردن دوران مماشات و باج دادن به رژیم. به خصوص که این روزها رژیم با سه سرفصل در همین زمینه مواجه است:

یکی 4مهر، جلسة شورای امنیت به ریاست ترامپ که موضوع اصلی این اجلاس مسائل مربوط به ایران و برخورد با رژیم ایران به ویژه حسابرسی در مورد دخالتهای منطقه یی آن است

سرفصل دوم 9مهر، زمان پایان مهلت کنوانسیون اف ای تی اف به رژیم است که اگر تصویب نکرده باشد وارد لیست سیاه آن خواهد شد و این آن طور که کارشناسان خود رژیم می گویند به معنی قطع رابطة بانکی با عموم کشورها (نزدیک 200کشور عضو اف ای تی اف) است.

سرفصل سوم: 13آبان زمان شروع سری دوم تحریمهای آمریکا شامل تحریمهای نفتی و بانکی است. که رژیم را به مرحلة قبل از برجام می برد و البته با وجود تحریمهای دیگر فشار بر رژیم بسا بیشتر از قبل از برجام خواهد شد.

اینها عامل تشدید بحران درونی هم از نظر تعداد و هم از نظر سطح و کیفیت هستند.

همة این عوامل موجب می‌شود که بحرانها در شرایط کنونی کما و کیفا و به لحاظ آثار و عواقب به کلی متفاوت با قبل باشد و در راستای سرنگونی باشد.