دادگاه لاهه – ۲۳شهریور۱۳۹۷
دادگاه لاهه – ۲۳شهریور۱۳۹۷
گزارشی از شکایت رژیم به دادگاه لاهه در پی خروج آمریکا از برجام
بعد از خروج آمریکا از برجام که برجام را یتیم و بی‌خاصیت کرد، اقتصاد رژیم در هم ریخت، جهش‌های پی‌درپیِ قیمت دلار و سکه، گرانی و کمیاب شدن برخی اجناس، از کمترین آثار آن بود. رژیم به عنوان تیری در تاریکی به دادگاه لاهه شکایت کرد. این شکایت بر مبنای عهدنامه مودت و روابط اقتصادی و حقوق کنسولی بین ایران و آمریکا می‌باشد. این عهدنامه در سال ۱۳۳۴ یعنی ۶۳ سال پیش به امضا رسیده است. استماع این دادگاه ۴ روز طول کشید، رژیم شکایت کرده است که اِعمال تحریمهای مجدد توسط آمریکا، اقتصاد کشور را در لبه فروپاشی قرار داده است. محسن محبی، نماینده دولت ایران، گفت تحریمها اقتصاد ایران را به زانو در خواهد آورد و باعث ناآرامی‌های اجتماعی خواهدشد.
اما آمریکا استدلال کرد که مشکلات اقتصادی ایران ناشی از عملکرد دولتمردان ایران است. جنیفر نیوستد نماینده آمریکا گفت دولت ایران در دادگاه چیزی می‌گوید و در بیرون چیزی دیگر. دانیل بیتلیهم یکی از وکیل‌های آمریکا به صحبت‌های خامنه‌ای اشاره کرد و گفت؛ این ثابت می‌کند مشکلات ایران بر اثر تحریمهای آمریکا نیست بلکه سوء مدیریت و فساد در دولت ایران است. خامنه ای در سخنرانی ۲۲مرداد : کارشناسان اقتصادی کشور و بسیاری از مسئولین، متّفقند بر اینکه عامل این حوادث، تحریمهای خارجی نیست، عامل این حوادث، درونی است، مشکلات داخلی است. بسیاری از مسئولین هم این را بر زبان آورده‌اند، گفته‌اند. کارشناس‌ها هم تقریباً -تا آنجایی که بنده مطّلع شده‌ام- متّفق بر این معنا هستند. نه اینکه تحریمها اثر ندارد؛ چرا، تحریمها هم اثر دارد؛ امّا عمده‌ی تأثیر، مربوط به عملکرد ماها است.
اظهار نظر مهره های نظام:
علی لاریجانی هم به نوعی حرف خامنه‌ای تأیید می‌کند: خوب شرایط کشور از نظر اقتصادی برخی اش متاثر از اقدامات بین المللی که هست، یک قسمت زیادی اش مربوط به مسائل داخلی است. اما درهمان دادگاه استماع، نماینده و وکلای رژیم حرف خامنه‌ای را نفی کردند، محسن محبی نماینده‌ی رژیم گفت صحبت‌های رهبران و مقامات رسمی ایران در باره‌ی بی‌اثر بودن تحریمها برای تقویت روحیه‌ی مردمی است که زیر فشار اقتصادی کمرشان خم شده است. ساموئل وردزورث وکیل انگلیسی رژیم هم گفت: «معلوم است که رهبران ایران به مردم نخواهند گفت تحریمهای آمریکا اقتصاد ایران را فلج می‌کند». و آنها به این ترتیب اثبات کردند که خامنه‌ای به مردم دروغ می‌گوید و این دفا ع در واقع یک گل به رژیم بود.
در ادامه تیم حقوقی ایالات متحده‌ی آمریکا در دفاعیه‌ی خودش گفت؛ خروج از برجام و اعمال تحریمها براساس همین عهدنامه مودت بوده است، در مفاد ۲۰و ۲۱همان عهدنامه مشخصاً مواردی از امنیت ملی آمریکا آمده است، اما ایران با حمایت از تروریسم و گسترش صنایع موشکی و دنبال کردن برنامه‌ی هسته‌ای امنیت ایالات متحده را بخطر می‌اندازد، جنیفر نیوستد نماینده آمریکا گفت برجام برای آمریکا مسئله سلاح هسته‌ای است و این یعنی امنیت ملی آمریکا. در دفاعیه‌ی تیم آمریکا یک نکته فنی هم بود که گفتند؛ استدلال‌های هیئت ایرانی در دادگاه درباره‌ی خروج آمریکا از برجام است نه عهدنامه مودت، روابط اقتصادی و حقوق کنسولی سال ۱۹۵۵. و از آنجا که آمریکا از این عهدنامه خارج نشده پس این استدلالات مردود است. به همین دلیل آمریکا صلاحیت دادگاه را زیر سؤال برد، به همین خاطر این دادگاه تصمیم می‌گیرد که آیا صلاحیت این کار را دارد یا نه.
اما سؤال اصلی این است که آیا رژیم شانسی در این پرونده دارد؟
حقوقدانان معتقدند که رژیم کمترین شانسی برای پیروزی در این پرونده ندارد، چون دادگاه لاهه یک ساز و کار عملی و اجرایی برای اجرای حکم خود ندارد حتی اگر بر فرض رژیم در این دعوا برنده شود بر اساس حکم این دادگاه نمی‌توان وزارت خارجه یا خزانه داری آمریکا را به انجام کاری مجبور کرد. عراقچی هم در این باره گفت: ظرفیت های نظام بین الملل برای وادار کردن آمریکا به اجرای رأی دیوان بسیار محدود است.(سایت اقتصاد نیوز ۹ شهریور ۱۳۹۷)
در مکانیزم حل اختلاف برجام اگر رژیم قانع نباشد و بگوید منافع من تأمین نمی‌شود، در نهایت پرونده به شورای امنیت می‌رود در این صورت، باید شورای امنیت با قطعنامه ای اِعمال تحریمها را تعلیق کند که قطعاً با وتوی آمریکا روبرو می‌شود واین عملا غیر ممکن است و اگر رژیم بدون مراجعه به شورای امنیت از برجام خارج شود؛ تمام تحریمهای قبلی برمی‌گردد قطعنامه های ۱۷۴۷، ۱۷۳۷و ۱۹۲۹دوباره برمی‌گردد که این قطعنامه ۱۹۲۹برای رژیم بسیار خطرناک است. درنتیجه رژیم هیچ کاری در این زمینه نمی‌تواند انجام بدهد.
یک نمونه دعوای تاریخی بین ایران و آمریکا
در زمان گروگانگیری هم آمریکا با استناد به این عهدنامه به دادگاه لاهه شکایت کرد، دادگاه لاهه همان زمان رأی داد که این گروگانگیری غیرقانونی است اما رژیم این حکم را نپذیرفت. هدف رژیم در این شکایت چیست؟ اما به نظر می‌رسد که رژیم دو هدف ماکزیمم و مینیمم در این جنگ حقوقی دنبال می‌کند، هدف ماکزیمم رژیم این است که دادگاه در یک حکم فوری و اضطراری، سری اول تحریمها را که در ۶ اوت اعمال شد را متوقف کند، ولی هدف مینیممی هم برای خودش دارد که یک کار تبلیغاتی و باصطلاح حقوقی انجام بدهد و در مقابل دنیا مظلوم نمایی کند. اما اوج وقاحت حکومت آخوندی این است که از یک طرف تمام مخالفانش را به آمریکا منتسب می‌کند و بسیاری را اعدام و در پرچم آمریکا می‌پیچاند، اما الان در سراشیب سرنگونی، خودرا میراث دار پیمان مودت!!! شاه با آمریکای شیطان بزرگ!! می‌داند.