دستاورد رژیم از برجام اروپایی – ۲۶شهریور۱۳۹۷
دستاورد رژیم از برجام اروپایی – ۲۶شهریور۱۳۹۷
گزارش و گفتگو با میثم ناهید
موضوع برجام اروپایی از زمان خروج آمریکا از برجام روی میز نظام است و در این مدت شاهد بوده ایم مقامات و مهره های ریز و درشت نظام در سفر به کشورهای اروپایی هستند بلکه بتوانند برای دور زدن تحریمهای آمریکا قول مشخصی از اروپا دریافت کنند. اما این که تا کنون به چه نتیجه‌یی رسیده‌اند یا نه، موضوع گزارشی کوتاهی است که اکنون از نظرتان می‌گذرد:
رژیم در تبلیغات رسمی اش از یک سو مدعی می شود این اروپاست که برای حفظ برجام نیازمند رژیم است و از سوی دیگر مواضع ضد و نقیض می گیرد.
کمال خرازی گماشتة خامنه ای در راس نهاد موسوم به شورای راهبردی روابط خارجی گفت « امیدواریم بسته اروپا حقوق ایران را تضمین کند». عراقچی معاون ظریف گفت افزایش غنی سازی یکی از گزینه هاست که در صورت تعلل اروپا روی میز نظام است و ظریف وزیر خارجه رژیم طی حرفهای ضد و نقیضی، جامعة جهانی را هم به از سر گرفتن غنی‌سازی تهدید کرد و هم بر ماندن در برجام تاکید نمود.
تلویزیون رژیم- 25 شهریور:
آقای ظریف در گفتگو با هفته نامه آلمانی اشپیگل با بیان اینکه توافق هسته ای یک ماجرای عاشقانه نبوده است افزود چنانچه توازن تعهدات از طریق اقدامات آمریکایی ها و انفعال اروپایی ها آسیب ببیند ما نیز از خود واکنش نشان خواهیم داد. وی با تاکید بر اینکه بند 36 توافق قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل به ایران اجازه داده که بدون خروج از برجام سطح پای بندی خود را کاهش دهد افزود از سر گیری غنی سازی یکی از گزینه های ایران بدون خروج از برجام است.
وزیر خارجه رژیم سپس یک باره از تمام خواسته های پیشین خود از اتحادیه اروپا که شامل بازگشت شرکت ها و فروش هواپیما و گردش مالی بانکی بود کوتاه آمد و تنها خواست که رژیم بتواند در سطحی معقول نفت خود را بفروشد و توان بازگرداندن عواید و درآمدهای حاصل از فروش نفت خود را به کشور داشته باشد.
روزنامة حکومتی وطن امروز (24 شهریور) شروط اتحادیة اروپا برای تحقق بستة اروپایی بر ملا کرد و نوشت: « وزیر خارجه فرانسه، خواستار برگزاری مذاکرات الزامی(!) بر سر موضوعاتی مانند توان موشکی و قدرت منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران شده است. «ژان ایو لودریان» در این باره می‌گوید: «ایران باید به اصول بنیادین معاهده هسته‌ای احترام بگذارد و من فکر می‌کنم این کار را انجام می‌دهد اما با این حال ایران نمی‌تواند از بحث و مذاکره درباره 3 موضوع بزرگ دیگر که مایه نگرانی ماست، اجتناب کند».
از سوی دیگر سایت رادیو فرانسه خبر از طرح تحقیر آمیز دیگری برای رژیم داد و نوشت« دو نشریة آلمانی، هفته نامة اشپیگل" و روزنامة اقتصادی "هاندلسبلات" فاش کردند که کشورهای اروپایی قصد دارند برای پرهیز از پیآمدهای تحریم های آمریکا علیه ایران نوعی مبادله پایاپای پیچیده با ایران را به اجرا بگذارند به طوری که این کشور نیز بتواند نفت خود را صادر و با کالا معاوضه کند». نفت در برابر کالا در واقع همان نفت در برابر غذا با حفظ ظاهر است. به این ترتیب در باتلاق برجام تنها دستاورد رژیم از برجام اروپایی و بسته اروپایی تحقیر و چشم انداز خوردن زهر موشکی و زهر منطقه یی است.
دستاورد رژیم از برجام اروپایی- گفتگو با میثم ناهید
بحث برجام اروپایی یا برجام ۲ و ۳ یا بستة اروپا همچنان در رژیم فعال است. به ویژه در آستانه سفر روحانی به نیویورک. اما چرا؟ بسته اروپایی چه گرهی از مشکلات نظام باز می‌کند؟ چقدر امکان عملی شدن برجام اروپایی هست؟
این سوالاتی‌ست که در گفتگوی امروز با میثم ناهید مطرح می‌کنیم.
س: آیا رژیم هنوز به اینکه اروپا بتواند آنرا از تنگنای کنونی در رابطه با برجام خارج کند، امید بسته؟
ج: بله عده‌ای در نظام هستند که امید دارند شاید اروپا بتواند برجام را نجات دهد.
برای نمونه کمال خرازی میگه «امیدواریم بسته اروپا حقوق ایران را تضمین کند».
یا عراقچی میگه اروپا نباید در نجات برجام تعلل کند، منظورش را می‌رساند که دل به اروپا برای حل این ابرچالش رژیم بسته.
اینها یک طیف هستند که بیشتر از باند روحانی‌اند، اما در باند خامنه‌ای هم هستند کسانی که به بسته اروپایی و در مجموع به رابطه با اروپا برای نجات برجام دل بستند در حالی که ممکنه خیلی صریح این آرزو رو به زبان نیارند.
س: اما ظریف در مصاحبه با اشپیگل گفته بود اگر اروپا به تعهداتش عمل نکنه ما غنی‌سازی را شروع می‌کنیم. آیا این حرف نشاندهنده این نیست که بهرحال رژیم دست بالا و ابزاری برای تهدید داره؟
ج: شاخص اینکه کی دست بالا را دارد اینست که کی به طرف مقابل نیاز بیشتر دارد. وقتی این نیاز به سطح «نیاز حیاتی» می‌رسد، موضوع ضریب هم می‌خورد.
الان درست است که اروپا خواهان حفظ برجام است. اما برای چه هدفی؟ صرفا منافع اقتصادی که وقتی این منافع اقتصادی در تضاد قرار بگیرد با منافع اقتصادی بزرگتر و چند ده برابر منافعی که رژیم در رابطه با آمریکا دارد، روشن است که انتخابش چه خواهد بود.
کما این که فلاحت‌پیشه رئیس کمیسیون امنیت و سیاست خارجی رژیم امروز گفت: «اتحادیه اروپا حتی برای اعمال برخی اقدامات در راستای برجام صرفا سود خودشان را مدنظر قرار می دهند!»
بعد هم توضیح میده که همین اقدامات قاره سبز اصلا قابل اعتماد نیست؛ نیازهای رژیم را برآورده نمی‌کند. و در نهایت هم این سوال که «آیا اروپا در زمین ترامپ بازی می‌کند» حرف نهایی را می‌زند که اروپا بین رژیم و آمریکا تماما در زمین آمریکا خواهد بود.
اما برجام برای رژیم جنبه استراتژیک و حیاتی دارد. اگر به نقطه‌ای که خامنه‌ای تصمیم گرفت پای برجام بیاید نگاه کنیم، این وضعیت به خوبی روشن می‌شود.
در بهمن ۱۳۹۰ آمریکا رژیم را تحریم بانک و نفتی کرد. از این نقطه شرایط برای رژیم آنچنان سخت شد که خودشان در رسانه‌های نظام از آن وضعیت با عنوان «خفگی اقتصادی» نام بردند.
آنجا بود که خامنه‌ای که سالهای سال تاکید می‌کرد یک گام از پروژه اتمی عقب نمی‌نشینیم، یکباره در سال ۹۲ گفت «نرمش قهرمانانه» و خودشان گفتند که «بر روی زانوان خونین» پشت میز مذاکره رفتیم». مذاکره‌ای که به برجام ختم شد. پس برجام برای رژیم نجات از «خفگی اقتصادی» بود.
الان هم که آمریکا از برجام خارج شده و تمامی تحریمهای ثانویه در حال بازگشت است و یک ماه و ۱۸روز دیگر تمامی تحریمهای نفتی و بانکی هم بر می‌گرده، پس رژیم با شتاب دارد در مرحله «خفگی اقتصادی» وارد می‌شود.
البته به گفته رئیس جمهور و وزیر خارجه آمریکا حتی اینبار تحریمها از سال ۹۰ هم بسیار سنگین‌تر خواهد بود. یک قلم تحریمهای کاتسا هم به آن افزوده شده است.
پس وقتی به این صحنه نگاه می کنیم، یک طرف اروپا را داریم که برای سود و منفعت اقتصادی در پی حفظ برجام است؛ یک طرف رژیم که برای نجات «خفگی اقتصادی» برجام را می‌خواهد.
پس روشن است که طرفی که نیازمند دیگری است، رژیم است.
بنابراین این تهدید ظریف که حرف دلواپسان نظام هم هست، تنها یک تهدید بی‌پایه برای فشار روی طرف مقابل و همچنین مصرف داخلی (روحیه ریزشی‌های نظام) است.
اگر به صحبتهای ظریف هم دقت کنید می‌بینیم برای اینکه یک وقت برجام به خاطر این تهدیدش در معرض خطر قرار نگیرد، تاکید می‌کند این اقدامش (احتمال افزایش غنی‌سازی) «در بند ۳۶توافق قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت آورده شده که به نظام اجازه می‌دهد بدون خروج از برجام سطح پایبندی خود را کاهش دهد».
یعنی دارد می‌گوید فکر نکنید ما فکر خروج از برجام را در سر داریم. پس می‌بینیم که طرفی که به شدت به حفظ برجام نیازمند است رژیم است و این حرفها هم مانور سیاسی‌ست که در کنه خود همین نیازمندی را نشان می‌دهد.
س: الان اروپا یک راه حل داده. نفت در برابر کالا. آیا این راه‌حل مشکل رژیم را حل نمی‌کند؟
ج: اجازه بدین نگاهی بکنیم به ساز و کار این راه حل:
اگر این بورس مبادلاتی تاسیس شود، می‌تواند داد و ستد مالی میان شرکت‌های اروپایی و ایرانی را انجام دهد. برای نمونه اگر رژیم به فرانسه نفت صادر کند، در ازای آن از بورس یادشده حق خریدی دریافت می‌کند که به واسطه‌ی آن می‌تواند فرضا از شرکت‌های متوسط انگلیسی جنس بخرد. به این صورت موضوع انتقال پول از فرانسه به ایران و از ایران به انگلیس منتفی می‌شود و فرانسه پولی را که قرار است به رژیم بپردازد، به انگلیس می‌پردازد.
گفته می‌شود که این ایده از فرانسه بوده است، اما از همان آغاز طرح آن بریتانیا و آلمان نیز در جریان قرار گرفته‌اند.
حالا اگر به این ساز و کار دقت کنیم، می‌بینیم که هیچ پولی به دست رژیم نمی‌رسد. حتی یک دلار.
آنچه می‌رسد تنها کالاست. یعنی این طرح دقیقا همان طرح «نفت در برابر غذا» است که در دهه ۱۹۹۰ برای عراق اجرا می‌شد. یعنی یک طرح بسیار تحقیر‌‌آمیز که به صورت قطره‌چکانی به رژیم تنها کالا می‌دهد.
اما چند نکته:
اول: همین طرح هم در صورتی اجرا خواهد شد که رژیم به شروط اروپا (موشکی-دخالت منطقه و...) تن دهد.
دوم: حتی اگر این طرح اجرا شود، معلوم نیست کدام شرکت حاضر به خرید نفت رژیم خواهد شد، با توجه به ریسک بسیار بالای تحریم شدن توسط آمریکا.
این را هم در نظر داشته باشین که حتی اروپا نتوانست بزرگترین بانک سرمایه‌گذاری خود را راضی کند که با رژیم وارد معامله شود.
حتی خاویر سولانا رئیس سابق سیاست خارجی اتحادیه اروپا و مماشاتگر دو آتشه گفت: «اروپا هیچ چاره‌یی جز تبعیت از تحریمهای آمریکا ندارد!»
سوم: حتی اگر این چرخه راه بیفتد، مگر مسئله اول رژیم از فروش نفت و درآمد آن کالا و غذاست؟ اصلی‌ترین محل هزینه رژیم تغذیة مزدوران خارجی‌اش مثل حزب‌الشیطان و حوثی‌ها و... است. گواه این هم همین که تا امروز با توجه به خطر جدی اف.ای.تی.اف نتوانستند آنرا امضا کنند.
به همین جهت امروز دهقانی، معاون کمیسیون امنیت و سیاست خارجی مجلس ارتجاع در رابطه با همین طرح اروپا با ناامیدی گفت: «هدف اصلی ما از امضای برجام برداشته‌شدن تحریمها آن هم در جهت تامین منافع ملی و برقراری روابط باثبات تجاری – بازرگانی، پولی و مالی با دنیا بود!»
بعد هم تاکید کرد که برای همین هیچ امیدی به اروپا هم نیست.
این وضعیت هم در شرایطی‌ست که ۳ رویداد بسیار مهم خارجی در برابر رژیم طی یک ماه آینده هست:
- جلسه شورای امنیت درباره رژیم به ریاست شخص دونالد ترامپ (۴مهر)
- پایان اولتیماتوم نهاد اف.ای.تی.اف به رژیم (۹مهر)
- بازگشت مرحله دوم تحریمها (نفتی و بانکی) (۱۳آبان)
در بسته اروپایی چه چیزی برای رژیم هست که به فرض تحقق بتواند از رژیم در برابر این توفانهای شدید حفاظت کند؟ تازه رژیم برای دستیابی به بستة اروپایی باید به شروط آن که دست برداشتن از برنامة موشکی، دخالتهای منطقه‌یی و بازرسیهای سر زدة آژانس از هرمحلی تن بدهد.