گزارش خبری- ضرورت جراحی سخت وتصمیم های بزرگ وترس ازآن-۲۷شهریور۱۳۹۷
گزارش خبری- ضرورت جراحی سخت وتصمیم های بزرگ وترس ازآن-۲۷شهریور۱۳۹۷
اخیراً بعضی واژه‌ها در ادبیات سیاسی رژیم زیاد تکرار می‌شود. از جمله اصلاحات ساختاری، جراحی مهم در ساختار نظام و ضرورت اتخاذ تصمیمهای بزرگ. منظور از اصلاح و جراحی و تصمیمهای بزرگ چیست؟ گزارشی در این باره:
پاسدار حسین علایی
رئیس سابق ستاد مشترک سپاه پاسداران رژیم یکی از کسانی است که به طور مفصل دربارة ضرورت اتخاذ تصمیمهای بزرگ از سوی نظام صحبت کرده است.
تأکید دارد که مسئولان کشور تهدیدات ترامپ را جدّی بگیرند و برای مقابله با آن استراتژی مشخص تدوین کنند. پاسدار علایی در پاسخ به این سؤال که منظورش از مسئولان، قوة مجریه است یا کل نظام؟
جواب می‌دهد که «وضعیت فعلی فراتر از دولت است. نظام باید به میدان بیاید و مسأله را حل کند. البته نه با روش ها و شیوه‌های قبلی؛ باید در شیوه ها تجدید نظر شود».
پاسدار علایی که در این مصاحبه که اساسا با ایما و اشاره حرف می‌زند در پاسخ به خبرنگار که چرا روشنتر حرف نمی‌زند؟ می‌گوید چون حرف هایی که من بزنم را شما نمی توانید منتشر کنید و کشور هم ظرفیت شنیدنش را ندارد و باید محرمانه بماند».
اما در ادامه روشن می‌کند که منظورش زهر خوردن خامنه‌ای و غلط کردم گویی از هر آنچه تا کنون گفته، می‌باشد. علایی می‌افزاید: «چرا امام یک روز می گفتند «جنگ، جنگ، تا رفع فتنه از عالم» و دو هفته بعد قطعنامه را قبول کردند؟
غلامرضا ظریفیان
یکی از مهره‌های باند اصلاحات و معاون سابق وزیر علوم در دولت خاتمی نیز از ضرورت جراحی‌های مهم در شرایط کنونی سخن می‌گوید و با تاکید بر این که اکنون وقت جراحی است می‌افزاید: «بخش زیادی از فشارهای موجود ناشی از فشارهای خارجی نیست بلکه مشکلات ساختاری و رفتاری است.
در این شرایط است که مسئولان کشور باید اجماع کنند و دست به جراحی‌های مهم بزنند؛ در زمینه اقتصاد، سیاست، واگذاری‌ها، تجمیع قانون، ارتباط با نظام بین‌الملل».
اما واقعیت این است که خامنه‌ای نه تنها قادر به جراحی‌ها و تصمیمهای استراتژیک و خوردن زهر، مانند خمینی نیست، بلکه در مورد امور جزیی‌تر مانند اف ای تی اف و برجام اروپایی و حتی در مسائل تاکتیکی مانند این که روحانی برای شرکت در مجمع عمومی ملل متحد برود یا نرود؟ و اگر رفت در اجلاس شورای امنیت که در آن رئیس جمهور آمریکا سخنرانی می‌کند حاضر بشود یا نشود؟ نیز قادر به تصمیم‌گیری نیست و به همین علت ب جنگ و جدال بین دو باند بر سر این موضوعات بالا گرفته است.
از یک سو حسین شریعتمداری تیغکش مطبوعاتی خامنه‌ای و رئیس کیهان در این رابطه می‌نویسد:
«خودداری آقای روحانی از شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل می‌تواند پاسخ دندان‌شکنی به اهانت‌های بی‌وقفه ترامپ باشد... مگر حضور همه ساله آقای روحانی در نشست‌های مجمع عمومی سازمان ملل چه دستاوردی داشته است که با حضور نیافتن ایشان از دست برود؟!»
اما از طرف دیگر یکی از مهره‌های باند اصلاح طلب و از نمایندگان ادوار مجلس ارتجاع به نام فریدون مجلسی دیروز در روزنامة ایران نوشت:
«اگر ایران حرف و موضع سازنده‌ای برای گفتن در عرصه بین‌الملل دارد چه بهتر که این موضع را از بالاترین جایگاه و در یکی از مهم‌ترین این گردهمایی‌های رهبران سیاسی جهان عرضه کند.
(چرا که) ایران در شرایط حال حاضر نه فقط با تحریم‌های اقتصادی که با تحریم رسانه‌ای و خبری مواجه است... این مهم البته باید به تشخیص و صلاح تصمیم‌گیران ارشد نظام (بخوانید خامنه‌ای) برسد».