کواکبیان: ما سال به سال داریم به زندانهایمان اضافه میکنیم
کواکبیان: ما سال به سال داریم به زندانهایمان اضافه میکنیم
کواکبیان نماینده رژیم ایران در مجلس آخوندی روز یکشنبه اول مهرماه گفت: ما سال به سال داریم به زندانهایمان اضافه میکنیم.
او در ادامه درباره وضعیت اسفناک زندانها مواردی را بیان کرد: دوستان توجه بکنید،
خدا شاهده در ابواب فقهی علما می دانند ما اصلا چیزی بنام زندان نداریم!
بحث حبس داریم، مدت حبس هم بسیار کوتاه هست! ما باید تمامی قوانین خودمان را حبس زدایی بکنیم، زندان زدایی بکنیم.
والله قسم به بعضی زندانها در بعضی شهرها رفتم خجالت کشیدم،
زندان برای 50 نفره، 150 نفر را توی آن زندان جای دادند،
مسئول زندان می گوید آقا ما بودجه نداریم.
ما سال به سال داریم زندانهایمان را اضافه میکنیم، به جای اینکه فکر و چاره واقعی بیندیشیم.
کواکبیان در استیصال از نتیجه گیری در مورد زندانهای رژیم خامنهای گفت:
ما یک عفو عمومی بدهیم، یک برنامه ای ایجاد بکنیم
که در این عفو عمومی آنها بتونند به کشور برگردند
خیلی از نخبگان فکری ما، من آمارهایی شنیده ام تا 2000 میلیارد دلار هم شنیدم سرمایه ایرانیان ما در خارج از کشور هست که ما برای ایجاد یک شغل معمولی توش ماندیم.
بیشتر بخوانید
آنتونیو گوترز: در مورد نقض حقوق بشر در ایران نگرانیم
آنتونیو گوترز دبیرکل سازمان ملل متحد روز سهشنبه ۲۷شهریور۹۷ در گزارشی به مجمع عمومی ملل متحد در مورد نقض حقوقبشر در ایران ابراز نگرانی کرد.
آنتونیو گوترز موج اعدامها، شکنجه و بدرفتاری با زندانیان و ایجاد محدودیت در برگزاری تجمعات مسالمتآمیز توسط رژیم ایران را محکوم نمود.
در رابطه با نقض حقوق بشر در ایران بیشتر بخوانید:
ژنو - شورای حقوق بشر ملل متحد؛ فراخوان به حسابرسی از رژیم ایران
سی ونهمین نشست شورای حقوق بشر ملل متحد از روز دهم سپتامبر برابر نوزدهم شهریور در مقر اروپایی ملل متحد در ژنو با سخنرانی خانم میشل باشله، کمیسر عالی جدید حقوقبشر سازمان ملل و رئیسجمهور پیشین شیلی شروع به کار کرد.
خانم میشل باشله در سخنرانی خود گزارشی در مورد وضعیت حقوق بشر در جهان ارائه کرد. کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل در این سخنرانی، به وضعیت نقض حقوقبشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها پرداخت
و در ضمن آن، دستگیریها و بدرفتاری با زندانیان سیاسی و مدافعان حقوق بشر در زندانهای استبداد آخوندی را محکوم نمود.
وی از رژیم آخوندی خواستار توقف اعدام نوجوانان زیر ۱۸سال شد.
خانم میشل باشله نیز خواستار آزادی تمام افرادی شد، که به دلیل استفاده از حق آزادی بیان به زندان افتادهاند.
کمیسر عالی حقوقبشر سازمان ملل در سخنرانی خود، اعدام جنایتکارانه سه زندانی سیاسی کرد را محکوم کرد و گفت:
« من عمیقاً نسبت به اعدام سه زندانی کرد ایرانی که در هفته گذشته اجرا شد متأسفم؛
(این اعدامها) علیرغم نگرانیهای جدی مطرحشده از جانب گزارشگران ویژه... به اجرا درآمد که (گفته بودند آنها) از محاکمه عادلانه برخوردار نشده و مورد شکنجه قرار گرفتهاند.
زندانهای رژیم؛ فقط خدا میداند..
تا بهحال از وضعیت زندانهای رژیم ایران خیلی گفتهاند و خیلی شنیده و بسیار خواندهایم، اما آنچه گفته و شنیده شده، یک از هزار هم نیست.
توصیفاتی که از این زندانها شده، مانند؛ «شبیه اردوگاه مرگ نازیها» و «جهنم روی زمین» و... واقعیت این زندانها را نشان نمیدهد،
زیراکه این توصیفات فقط جملات است و مگر با جملات و بیانات چقدر میشود جهنمی را که رژیم اهریمنی ولایت فقیه برای نابودی جسم و روان انسانها بپا کرده توصیف کرد.
معروف است که سرکرده دژخیم زندان قزلحصار در سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ به نام «حاج داود رحمانی». به زندانیان میگفت:
«زندان برای مخالفان نظام جایی است که عمودی وارد میشوید و افقی بیرون میروید. کاری کردهایم که اگر هم عمودی بیرون رفتید تا آخر عمر آدم بشو نشوید.»
حالا مجدداً بعد از انتشار خبرهای متوالی از ابتلای زندانیان به امراض صعبالعلاج از جمله ایدز و هپاتیت در زندانها،
آخوند دژخیم اژهای که بهدلیل وقاحت بیحدش سخنگوی قوه قضائیه میباشد، در نشست خبری روز ۱۲شهریور خود در مورد رسیدگی پزشکی به زندانیان گفت:
«سازمان زندانها خیلی بیشتر از توانش به امور بهداشتی و سلامتی زندانیان رسیدگی کرده»!
آش این ادعای وقیحانه چنان شور است که یکی از روزنامههای حکومتی امروز در یادداشت کوتاهی به قلم یکی از کسانی که خودش در زندانهای رژیم بوده،
اشارهای به وضعیت بهداشتی و درمانی زندانها نموده،
با اینکه این نوشته از واقعیت فاصله زیادی دارد، اما از این جهت که اعتراف روزنامه خود رژیم است ارزش خواندن دارد.
روزنامه جهان صنعت نوشته است :
«فقط کسانی که در زندانهای مختلف ایران بهسر بردهاند، میتوانند بفهمند که اوضاع درمانی و بهداریهایی که قرار است سلامتی زندانیها را حفظ کنند، تا چه حد نامناسب و ضعیف است.
بهعنوان نمونه در زندان اوین- که سرآمد و ویترین زندانهای کشور است-
برای حدود پنج هزار زندانی که گاهی آمار آن به هفت هزار نفر میرسد، تنها یک پزشک روز و یک پزشک کشیک وجود دارد.
با اینکه بهداری اوین یک ساختمان نسبتاً بزرگ است ولی امکانات آن بهشدت اندک و ناکافی است و هیچگونه امکانات تخصصی یا پزشک متخصص در آن وجود ندارد.
برای ملاقات با پزشک متخصص که زندانی باید به خارج از زندان منتقل شود هم علاوه بر مشکلات موافقت رئیس بازداشتگاه، رئیس بهداری و رئیس زندان اوین،
باید وسیله نقلیه و زندانبان همراه هم وجود داشته باشد تا زندانی بتواند از اوین خارج و به یک مرکز درمانی خارج از زندان منتقل شود. این فرآیند معمولاً چند ماه به طول میانجامد».
نویسنده این گزارش که به دلایل قابل فهم نمیتوانسته خودش بیشتر روی واقعیتهای دهشتناک زندان را باز کند، اضافه میکند:
«البته اگر سایر اطلاعاتی که در اینباره نزد سایر زندانیان و بالاخص زندانیان غیرسیاسی! وجود دارد، دریافت و بررسی شود،
آنگاه ابعاد جدیدتر و دقیقی از وضعیت تأمین سلامتی زندانیان به دست میآید.
تازه این وضعیت به زندان اوین که از امکانات بسیار بیشتری نسبت به سایر مراکز نگهداری زندانیان در استانها و شهرستانهای کشور برخوردار است، مربوط میشود.»
... بر این اساس فقط خدا میداند که ماهانه چند نفر در زندانهای کشور به دلیل نارساییهای بهداشتی- درمانی دچار بیماریهای صعبالعلاج میشوند یا فوت میکنند.