روحانی، ۴ اعتراف بزرگ
گزارش و گفتگو با علیرضا معدنچی- روحانی، ۴ اعتراف بزرگ – ۱۰آبان۱۳۹۷
دیروز روحانی در جلسة هیأت دولت دربارة موضوعات و مسائل مختلفی صحبت کرد و طبق معمول در همة زمینه‌ها مدعی پیروزی و موفقیت شد؛ این موضوع بحث و بررسی امروز ماست. ابتدا گزارشی در این باره:
اولین اعتراف روحانی دربارة دجالبازی رژیم در به راه انداختن باصطلاح راهپیمایی اربعین بود که در آن، موجب بازتاب منفی هم در جامعة ایران و هم در میان مسلمانان جهان شده است. چرا که رژیم از یک سو با بزرگنمایی و رقم‌سازیهای معمول خود آمار شرکت کنندگان در مراسم اربعین را بیش از ۲۰ میلیون نفر عنوان می‌کند و در رقابت با عربستان که عهده‌دار مراسم حج است، اربعین را دکان دین‌فروشی خود کرده و رقم ساختگی ۲۰ میلیون زائران کربلا را با شمار ۲میلیونی زائران خانة خدا مقایسه می‌کند:اینکه بعضی از دشمنان اسلام میخواهند راهپیمایی اربعین را با مراسم عظیم حج مقایسه کنند این مقایسه مقایسه نادرستی ست و غلط است این دو در عرض همدیگر نیستند این دو در طول همدیگرند.
روحانی در رابطه با حج،
بعضی ها نگویند چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است این تعبیرات تعبیرات ناصحیحی است همه اش مال خانه است مال مسجد نیست همه اینها برای خانه خودمان است. برای خانه دنیای خودمان است برای خانه آخرت خودمان است برای معنویت خودمان است . شما نمی دانید این حضور چه جور میتوانه روحیه مردم را بالا ببره قدرت مقاومت مردم را بالا ببره استقامت مردم را بالا ببره یک قدرت نمایی در برابر دشمنان اسلام باشه اینهمه فوائد معنوی و روحی و سیاسی و منطقه ای و جهانی .
به این ترتیب روحانی با اشارة ضمنی به خشم و نفرت اجتماعی در مورد مخارج بسیار هنگفتی که رژیم در به راه انداختن این نمایش که خود رژیم عنوان رزمایش سیاسی به آن داده، سعی کرد صرف این هزینه‌های کلان در شرایط فقر و گرسنگی مردم ایران را توجیه کند و در این رابطه اعتراف کرد که دجالبازی رژیم در مورد اربعین و مصادرة عواطف و علائق مذهبی مردم برای باصطلاح قدرت نمایی و سرپوش گذاشتن بر ضعف و منفوریت رژیم و از سوی دیگر برای روحیه دادن به نیروهای وارفتة خودش می‌باشد.
اعتراف دوم روحانی به زندگی سخت و مشقت‌بار مردم بود. او در حالی که می‌کوشید تمام این فشارهای خردکننده را ناشی از تحریمها و تهدیدهای آمریکا قلمداد کند، اذعان کرد که این شرایط سخت در آینده هم ادامه خواهد داشت. مردم با قاطعیت بدانند که نه دولت از این تهدیدات آمریکا هراسی داره ممکن است ما به هر حال تو چند ماه گذشته یکمقداری بر مردم ما سخت گذشته چند ماه آینده هم ممکن است بر مردم ما سخت بگذره.
اعتراف سوم روحانی طی سخنان دیروزش در جلسة هیأت دولت، نمایشی بودن جلسة یک روزة مجلس ارتجاع و مهر تأیید زدن به ۴وزیر پیشنهادی او بود: من در اینجا لازم میدانم یک بار دیگر از مجلس شورای اسلامی از ریاست محترم مجلس شورای اسلامی از هئیت رئیسه مجلس شورای اسلامی تشکر بکنم سپاسگزاری بکنم بسیار جلسه خوبی بود جلسه روز شنبه با متانت طبق قانون مخالفین، موافقین، وزرا، صحبت کردند رای گیری شد و به حمدالله چهار تا وزیر با رای بسیار خوب بار مسئولیت را بر دوش گرفتند.
اعتراف چهارم روحانی که سخنان خود را با آن پایان داد، هراس از سرنگونی به‌زبان معکوس و با ابراز امیدواری نسبت به ماندگاری رژیم بود. انشاالله ما میتوانیم هفته به هفته به سمت سالروز انقلاب اسلامی پیش بریم و آن جشن با شکوه عظیم چهلمین سال انقلاب و آغاز چهل و یکمین سال پیروزی انقلاب را انشاالله جشن بگیریم.
اما روحانی علاوه بر این اعترافها، نکات و ضد و نقیض‌گوییهای قابل توجه، دروغگویی‌های رسوای دیگری هم داشت، از جمله درست در شرایطی که یک بار دیگر تشت رسوایی تروریسم رژیم در دانمارک به زیر افتاده و تمام دنیا، بخصوص کشورهای اروپایی علیه رژیم و تروریسم آن بسیج شده‌اند، با وقاحت مدعی شد: من به مردممان میگم که بسیاری از کشورهای بزرگ در پیام‌های خود شان در روزهای اخیر پیام دادند که در کنار ایران خواهند ایستاد کشورهای بزرگ در آسیا کشورهای بزرگ در اروپا و در قاره‌های دیگر».
گفتگوی سیاسی
خب این گزارش رو دیدیم و قسمتهای مختلفی از حرفهای روحانی رو شنیدیم؛ در شرایط کنونی چرا روحانی این حرفها رو می‌زنه؟ آیا از روی حرفهای روحانی میشه مختصات کنونی رژیم رو دریافت؟ آیا این حرفها نشان دهندة سمت‌گیری خاصی است و هدف مشخصی رو دنبال می‌کند؟ اینها از جمله سؤالهایی است که در گفتگو با علیرضا معدنچی سعی می‌کنیم به اونها پاسخ بدیم.
س: هدف کلی یا هدف اصلی روحانی در این صحبتی که قسمتهایی از اون رو شنیدیم، چی بود؟
ج: هدف روحانی در این صحبت همان طور که خودش هم قبلاً گفته امیددرمانی است و مخاطبش هم اساساً نیروهای روحیه باخته و در حال ریزش رژیم هستند. چون امید درمانی که روی مردم به اعتراف ایادی خود رژیم مانند زیباکلام اثر معکوس دارد و بیشتر موجب خشم و نفرت آنها می‌شود. بنابراین در زمینه‌های مختلف مدعی پیروزی و موفقیت شد؛ ولی از آنجا که فاصلة ادعا تا واقعیت خیلی عظیم است، در هر زمینه که روحانی ادعای پیروزی کرد، در همان حال این ادعاها تبدیل به اعتراف می‌شد.
مثلا روحانی از نمایش دجالگرانة اربعین شروع کرد، اما ناخواسته به نمایشی بودن این دجالبازی و اهداف سیاسی تبلیغاتی که رژیم از آن مد نظرش هست، و همچنین به فضای منفی اجتماعی و بین‌المللی در رابطه با آن اعتراف کرد. می‌خواست ادعا کند که اوضاع خوب و تحت کنترل است و تحریمها هم هیچ اثری ندارد، اما ناگزیر هم به سختی زندگی مردم در ماههای اخیر و هم به این که این شرایط سخت در ماههای آینده هم ادامه خواهد داشت، اعتراف کرد. ادعای وحدت و همدلی دولت و مجلس را کرد، اما ناخواسته به بند و بست پشت پرده باندها اعتراف کرد.
می‌خواست وانود کند که وضع رژیم خیلی خوب و مستحکم است، اما در آخر صحبتش همان طور که شنیدیم ابراز امیدواری می‌کرد که «انشاالله ما میتوانیم هفته به هفته به سمت سالروز انقلاب اسلامی پیش بریم و آن جشن با شکوه عظیم چهلمین سال انقلاب و آغاز چهل و یکمین سال پیروزی انقلاب را انشاالله جشن بگیریم» که این به بیان معکوس نگرانی و وحشت بی‌حد او را به نمایش می‌گذارد.
س: چرا می‌گید روحانی به نمایشی بودن اربعین و این که رژیم اهداف معین سیاسی و تبلیغاتی رو با این نمایش دنبال می‌کرد، اعتراف کرد؟ او که خودش چنین حرفی نزد
ج: روشن است که روحانی هیچ وقت صراحتاً و به زبان اشهد که نمی‌اید چنین چیزی بگوید. اما از واقعیتها و از فاصلة عظیم این واقعیتها با ادعاها واقعیت روشن می‌شود.
مثلاً رژیم تلاش می‌کند این نمایش را خودجوش و مردمی جلوه بدهد، اما در عین حال از اختصاص 200 رام قطار، پروازهای ویژة هوایی، چندین هزاز اتوبوس، کشیدن جادة ۴بانده، دادن وام بدون سود برای شرکت کنندگان در این نمایش و غیره... خبر می‌دهد.
که اینها برای هر کسی که کمی سرش توی حساب باشد به‌معنی صرف میلیاردها دلار است و در جامعه و در بین اقشاری که رژیم حاضر نیست به مطالبات آنها جواب بدهد، خشم و نارضایتی تولید می‌کند، آن چنان که روحانی مجبور می‌شود بیاید بعضی ها نگویند چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است این تعبیرات تعبیرات ناصحیحی است». و در حالی که رژیم می‌خواهد آن را ناشی از علاقة مردم به مذهب و مذهب را هم مترادف و معادل فاشیسم دینی حاکم جلوه بدهد، روحانی مجبور است بگوید که این یک قدرت نمایی در برابر دشمنان... با فوائد بسیار روحی و سیاسی و منطقه ای و جهانی برای نظام است.
س: در مورد حرف روحانی در مورد مجلس هم همین سؤال رو دارم؛ روحانی به هر حال روی وحدت و همدلی دولت و مجلس دست می‌گذاشت که حالا با هر شیوه‌یی مثلاً با بند و بست هم به دست آمده باشد، به هر حال نتیجه‌اش این بود که ۴وزیر کابینه بدون تنش و دردسر تایید شدند؛ خب در این وانفسا، این آیا برای رژیم یک موفقیت محسوب نمی شود؟
ج: این بند و بست ناشی از این است که رژیم فوق‌العاده وضعیتش شکننده است و تاب تحمل یک تنش بر سر کابینه را ندارد. بنابراین از طرف خامنه‌ای هم سفارش شده بود که رأی بدهید و تمامش کنید و نگذارید کش بیاید صلاح نیست. این جریان نشان داد که مجلس رژیم تا چه اندازه دکوری و پوشالی است. این حرف ما نیست . مهره‌ها و رسانه‌های هر دو باند رژیم به آن اعتراف کردند؛ از جمله: علی ساری عضو مجلس ارتجاع هم از بندوبست های پشت صحنه خبر داد و گفت:« فضای مجلس از چند روز قبل از رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی، به سمتی پیش رفت که تصمیم بر رأی‌آوری وزرای پیشنهادی بود».
وطن امروز از باندخامنه‌ای هم در شمارة هفتم آبان خود در مطلبی با عنوان « انتظار معجزه از وزرای جدید کابینه روحانی نداشته باشید» نوشت: »فرمالیته‌ترین جلسه رای اعتماد شامگاه شنبه برگزار شد و روند بررسی صلاحیت وزرا نشان داد که قرار نیست اتفاق خاصی در اقتصاد بیفتد...». روزنامة آرمان از باند روحانی هم در روز هفتم آبان در مقدمة گفتگو با آخوند اکرمی رئیس شورای فرهنگی نهاد ریاست جمهوری نوشت« جالب‌تر اینکه وزیری که تا دیروز در آستانه استیضاح نمایندگان قرار داشت و اگر در صحن علنی حضور پیدا می‌کرد احتمال رأی آوری استیضاحش بسیار بالا بود، هنگامی که برای یک وزارتخانه دیگر معرفی شد با رأی مثبت ۱۹۵ نماینده مواجه شد.
اتفاقی عجیب که بیش از آنکه امیدوار‌کننده باشد نشان می‌دهد رویکرد تصمیم‌گیری در مجلس، وضعیت نگران‌کننده و غیرعلمی دارد و بیشتر متکی بر لابی‌ها و تصمیمات سلیقه‌ای و لحظه‌ای است». موارد و نمونه‌ها بسیار است.
س: یک سؤال دیگری که دارم این است که چرا روحانی اصلاً به مهمترین مسأله و بحرانی که الان روی میز رژیم قرار گرفته، یعنی کشف و خنثی شدن توطئة تروریستی رژیم در دانمارک هیچ اشاره‌یی نکرد؟
ج: خب چی بگوید؟ اگر مثل ظریف یا قاسمی تکذیب کند، تنها خودش را مسخره کرده است. اگر هم مثلاً عذرخواهی و در واقع تایید کند که چنین ظرفیتی ندارد و اگر بگوید افراد خودسر که کسی باور نمی‌کند. ضمنا این تنها مسأله و بحرانی نبود که روحانی مسکوت گذاشت. همین دیشب در تلویزیون رژیم دو تن از مهره‌های از آینده تیره و تاری که پس از ۱۳آبان در انتظار رژیم است حرف می‌زدند و ابراز وحشت می‌کردند. یکی از آنها به نام خوش چشم می گفت: من میدانم حداقل تا چهار پنج ماه دیگه میبرندمون به سمت های خیلی بدتری که الان وقتش نیست بگم ...در زمینه های مولفه های قدرت دیگه مون از جمله منطقه ای موشکی خواهند داشت.
این حرف خطا که دو سال دیگه آقای ترامپ میره همه چی اوکی میشه آقا این حرف کلا خطاست یعنی همان داستان خسن و خسین سه دختر معاویه هستند این است اولا کی گفته که ایشون میره دو سال دیگه؟ وضعیتش خیلی هم خوب است برای اقتصاد مملکتش با همه کارهایی که کرده...». آش آن قدر شور است که که مجری این مصاحبه هم گفت: حالا اینقدر فضا سازی رسانه ای کردند که آقا ۱۳آبان چی میشه و اینها که خود این بنظرم یک اشتباه تاکتیکی ست از طرف مسئولین هم که هی دائم دارند ۱۳آبان هیچ اتفاقی نمی افته مگه قراره چرا ما بایستی اینقدر راجع به این توضیح بدهیم؟