اعتراضها و خیزشهای اجتماعی، یک گام به پیش
گزارش و گفتگو با علیرضا معدنچی- اعتراضها و خیزشهای اجتماعی، یک گام به پیش – ۲۳آبان۱۳۹۷
بینندگان عزیز سیمای آزادی خدمت شما سلام میکنم و براتون آرزوی سلامتی، و موفقیت دارم. امروز هم در برنامة تیک تاک در خدمت شما هستم تا نگاهی داشته باشیم به مهمترین موضوع سیاسی روز که رشد و گسترش حرکتهای اعتراضی اقشار مختلف میهنمان است، امواج جدیدی از خشم و اعتراض که از قیام دی ماه آغاز شد و اکنون می‌بینیم که این امواج مردمی همچنان ادامه دارد و به طور همزمان از معلمان تا رانندگان کامیون، تا کارگران و کشاورزان و سایر اقشار مردم را به هم پیوسته با ویژگیها و جلوه‌های جدید؛ گزارشی در این باره:
گزارش
از صبح امروز چهارشنبه 23آبان معلمان شریف دومین روز اعتصاب سراسری خود را آغاز کردندو در مدارس دست به تحصن زدند. روز گذشته شاهد اولین روز اعتصاب معلمان در 52شهر کشور بودیم. معلمان در اعتراض به سرکوب و زندانی کردن معلمان، وضعیت وخیم معیشتی و زندگی زیر خط فقر، تورم افسارگسیخته و کاهش قدرت خرید، دست به اعتصاب زده و خواستار رفع تبعیض علیه فرهنگیان شاغل و بازنشسته هستند. در بسیاری از شهرها مانند مریوان، دیواندره، سنندج، شیراز و اصفهان دانش آموزان به اعتصاب معلمان پیوستند. در سنندج نیز اولیای دانش آموزان از اعتصاب معلمان حمایت کردند.
مریم رجوی طی پیامی به معلمان آزاده تحصن کننده در سراسر ایران درود فرستاد. مریم رجوی خطاب به معلمان آزاده گفت: درود بر معلمان آزاده در سراسر ایران که در اعتراض به وضعیت معیشتی، نداشتن امنیت شغلی و برای آزادی همکاران زندانی و تبعیدی‌شان دست به اعتصاب و تحصن زده‌اند. دیکتاتوری ضدفرهنگی و ضدایرانی آخوندی فرهنگ و آموزش و پرورش را به قهقرا کشیده است.
همزمان با معلمان، امروز رانندگان کامیون چهاردهمین روز اعتصاب خود را پشت سر گذاشتند. در مشهد روز سه شنبه مردم خشمگین در برخی از خانه های مسکونی در مناطقی از شهر در اعتراض به قطع آب ، تجمع اعتراضی برگزار کردند. و خیابانها را بستند. در اهواز روز چهارشنبه 23 آبان کارگران گروه ملی صنعتی فولاد ایران برای پنجمین روز متوالی، دست به راهپیمایی و تجمع در مقابل استانداری رژیم در اهواز کردند. کارگران شعار می دادند: کارگر می میرد، ذلت نمی پذیرد؛ نه تهدید نه زندان دیگه فایده نداره، دشمن ما همین جاست دروغ می گن آمریکاست، هیهات منا‌الذله، نه قاضی نه دولت نیستن به فکر ملت.
کارگران نیشکر هفت تپه امروز چهار شنبه ۲3آبان۹۷ در دهمین روز اعتصاب و اعتراض خود به مقابل فرمانداری شوش رفته و تجمع اعتراضی برگزار کردند. روز سه شنبه ۲۲ آبان ۹۷ کشاورزان شرق اصفهان برای بدست آوردن حقابه قانونی شان به تحصن خود در شرق اصفهان – اصفهانک ادامه دادند. روز دوشنبه نیز، جمعی از کشاورزان ورزنه در محل تحصن خود حاضر شده و بر مطالبات و خواسته‌هایشان که از جمله حقآبه برای کشت پاییزه است تأکید کردند.
روز سه شنبه ۲۲ آبان غارت شدگان کاسپین در اعتراض به غارت دارایی شان در مقابل ساختمان قضاییه رژیم در تهران تجمع کرده و سپس به سمت میدان ولیعصر راهپیمایی کردند. هم چنین غارت شدگان موسسه کاسپین در رشت در اعتراض به غارت پول و سپرده هایشان و عدم پاسخگویی کارگزاران رژیم مقابل شعبه این موسسه در رشت تجمع اعتراضی برگزار کردند. آنها شعار می دادند: نه تهدید نه زندان دیگه فایده نداره
غارت شدگان موسسات حکومتی در کرج نیز در مقابل بانک مرکزی رژیم در تهران تجمع اعتراضی برگزار کردند. آنها شعار می دادند : تا پول ما بر باده هر روز همین بساطه. نمودی از خشم نهفتة ملت را در اظهارات یک کشاورز محروم و ستمدیدة طبسی در مواجهه با وزیر کشاورزی رژیم که به خراسان جنوبی رفته بود، می توان دید. این پیرمرد نسبت به سرنوشت شومی که در انتظار رژیم است به وی هشدار داد: عتاب و خطاب این پیرمرد هموطن خطاب به وزیر رژیم چنان بود که سایت حکومتی عصر ایران طی مطلبی با عنوان «5 نکته درباره ویدیوی وزیر کشاورزی و کشاورز طبسی» دربارة آن نوشت: خود دانید و مملکت «تان»؛ این «تان» را جدی بگیرید!
کشاورز طبسی به زبان شعر و کنایه درباره «شکاف بین دولت و ملت» هشدار می دهد. بی آن که دچار لکنت شود یا کلمات را در لفافه بپیچد این موضوع را توضیح می دهد. مهم ترین هشدار و تنبه اما همان ضمیر ملکی «تان» است. در غیاب هم گفته می‌شود «شان». در حالی که انقلاب برای آن بود که بگوییم «مان». مملکت مان، دولت مان، حکومت مان.... اگر احساس تعلق به کشور از بین برود و به جای «مملکت مان» بشنویم «مملکت تان» هشداری جدی است و با «خب خب» هم حل نمی شود.
وقتی مردم احساس کنند به رأی و نظر آنان احترام گذاشته نمی شود، وقتی با تبعیض و تحقیر رو به رو شوند و وقتی های دیگر... رابطة مردم با حکومت و دولت کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر می‌شود و احساس تعلق خود را از دست می‌دهند و این همان کاهش سرمایة اجتماعی است؛ بزرگ ترین تهدیدی که جامعة ایران (بخوانید نظام) را تهدید می کند. همین رسانة حکومتی می‌افزاید: »تلخ تر اما در همان «خداحافظ» آخر است. این خداحافظی یک خداحافظی عادی نیست. اتنقطاع است. ترک است».
همین ترس و همین هشدار را پاسدار سعید قاسمی سرکردة لباس شخصیهای خامنه‌ای چنین بیان می‌کند: قاسمی: «ترس ما هم فقط اینه، که وقتی که زیاد و وقتی بیش از حد به این فنر فشار بیاد، این فنر یه جایی یه جهشی میکنه که دیگه جلوشو نمی‌شه گرفت. شما مردمی رو که در فتنة 88، بخصوص فتنه‌های سنگین رو بخصوص تو کف خیابونا دیدین، دیدین که وقتی ورق برمی‌گرده و اینا، اون یکی عبا و عمامه رو برمیداره و میگه هوا پسه! شیر تو شیر شده، آخوندکشی می‌کنند».
گفتگوی سیاسی
این گزارش رو که دیدیم و شنیدیم؛ به روشنی گویای این بود که سراسر کشور و تمام اقشار مردم از کارگران و رانندگان کامیون تا بازاریان و کسبه، تا معلمان و دانش‌آموزان و دانشجویان و تا کشاورزان و روستاییان به جان آمده به طور همزمان به میدان آمده‌اند و حقوق به یغما رفتة خود را طلب می‌کنند. سؤالات مختلفی در این زمینه مطرح است؛ از جمله این که این موج جدید حرکتهای اعتراضی چه مشخصات و ویژگیهایی دارد؟ چه نتایج و دستاوردهایی داشته؟ رژیم در برابر آن چه ترفندها یا تدبیرهایی را به کار گرفته و این امواج اعتراضی چه سمتی دارند و به کدام سو در حرکتند؟ اینها سؤالاتی است که در گفتگوی امروزمون با علیرضا معدنچی سعی می‌کنیم به آنها جواب بدهیم.
س: از قیام دی تا کنون شاهد استمرار حرکتهای اعتراضی هستیم؛ این حرکتها الان در چه مرحله‌یی است؟
ج: یک ویژگی و پیشرفت بسیار مهم در این اعتصابها و حرکتهای اعتراضی این است که اقشار مختلف اعترضاب و حرکت خود را از قبل اعلام می‌کنند، فراخوان می‌دهند، تاریخ تعیین می‌کنند و آن را سر موعد هم اجرا می‌کنند. و این با وجود این است که رژیم تمام امکانات و ابزار خود را به کار می‌گیرد که جو آن را بگیرد، اما نمی‌تواند . کما این که دادستان رژیم کامیونداران اعتصابی را به اعدام تهدید کرد، اما باز هم اعتصاب انجام شد.
دوم، همزمانی این اعتصابهاست که بیان یک اتحاد عملی بین اقشار مختلف است و این هر بار تمرین می شود وهر بار این همبستگی ارتقا پیدا می‌کند و این برای رژیم خیلی خطرناک است و اگر به هم بپیوندد، به قول خود رژیمی‌ها نه از تاک نشان ماند و نه از تاک نشان!
سوم؛ سراسری بودن این اعتراضات
چهارم؛ استعداد این حرکته برای به هم پیوستن؛ همان ویژگی که در پیام توییتری مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران در روز سه‌شنبه ۲۲آبان در مورد اعتصابات و اعتراضات اقشار مختلف میهن گفت:
تحصن_معلمان، اعتصاب رانندگان و تظاهرات غارت‌شدگان در چهارگوشه میهن طنین‌انداز است.کارگران خشم خود را با راهپیمایی در خیابانها فریاد کردند.این صدای ملتی بپا خاسته است که در طنین شعارهای کارگران هفت‌تپه به گوش می‌رسد:«ما همه با هم هستیم، ملت بی‌شکستیم». این قیامی است تا پیروزی.
س: این اعتصابها و حرکتهای اعتراضی از دی ماه تا کنون چه نتایجی داشته؟ چون رژیم که به هیچ یک از مطالبات جواب نداده، هر چه قدر هم که دستش رسیده، سرکوب کرده است!
ج: خودتان می‌گویید هر چقدر که دستش رسیده، واقعیت این است که به آنچه می‌خواهد دستش نرسیده و نخواهد رسید. رژیم در سرکوب این حرکتها ناتوان و ترسان است چون می داند که سرکوب مستقیم، حرکتها را به عمق می‌برد و رادیکالیزه می کند. این است که به سرکوب غیرمستقیم پناه می برد. اعدامها را تشدیدمی‌کند و... ولی می‌بینیم که بی‌نتیجه است حرکتها و اعتصابها با فراخوان قبلی اجرا می‌شود و در هر مرحله به سمت گسترش و سازماندهی و انسجام می‌رود. در اعتصاب معلمان دانش آموزان و اولیای آنها هم به تدریج وارد شده‌اند.
س: سمت و سوی کلی این حرکتهای اعتراضی چیست؟
ج: سمت حرکت گسترش، انسجام، سازمان‌یافتگی و رادیکالیسم و انقلابی تر شدن است. یک واقعیت بسیار بزرگ این وسط وجود دارد که آن هم شرایط انقلابی و به شدت انفجاری جامعة ایران است. مسألة ایران در درون یک مثلث است که این مثلث سه ضلع دارد. یکی وضعیت اجتماعی و اقتصادی جامعة ایران و شرایط مردم است. یکی شرایط بین‌المللی، همین تحریمها، رابطه با اروپا، موضوع FATF و... است و یک ضلع این مثلث هم مقاومت سازمان یافته مردم ایران یعنی مجاهدین و کانون‌های شورشی است که در واقع میوة ارتش آزادیبخش است.
این مثلث آن قدر واقعی است که خامنه‌ای هم به آن اذعان کرده است. خب اگر شرایط جامعه به شدت انفجاری است. آن چنان که رحمانی فضلی وزیر کشور رژیم هم روز 14آبان به آن اذعان کرد و استمرار خیزشهای اعتراضی را از مهمترین تهدیدات برای رژیم توصیف کرد و گفت: وقتی تهدیدها را طبقه بندی می کنیم این نوع تهدیدات و حرکاتی که در چندین ماه گذشته با آن روبه‌رو بودیم از جمله مهمترین تهدیدات است و نباید به سادگی از کنار آن گذشت. وزیر کشور روحانی نسبت به نقش مجاهدین در گسترش و استمرار حرکتهای اعتراضی مردمی ابراز نگرانی کرد و افزود: در از سوی دیگر (مجاهدین) به دنبال استفاده از این ناآرامی ها به سود خود هستند.
پس خیلی طبیعی است کسانی که این واقعیت را رصد می‌کنند، نبض جامعة ایران را در دست دارند، از دو طرف و دو سمت نسبت به این شرایط هشدار بدهند و آماده باش بدهند. حمیدرضا جلایی پور از پاسداران سابق که اکنون به عنوان دانشگاهی معرفی می‌شود می گوید:« به روحانی گفتم همه جوامع مستعد زلزله و انقلابند» این کارگزار حکومتی نسبت به روند رو به رشد اعتراضات اجتماعی هشدار داد و گفت که «از سال ۹۶ «حرکت جمعی، مدنی و اعتراضی مردم» ایران دارد تغییراتی را تجربه می‌کند.
مثلاً در اعتراضات دی‌ماه سال 96 اعتراضات مردم با خشونت همراه شد، همین طور اعتراضات شهرها در سال ۹۷ در کازرون و خرمشهر با خشونت همراه شد». وی اعتراف کرده که «نظرسنجی‌ها همان موقع نشان داد که 60 درصد مردم ایران با مردم معترض همدلی داشتند. جلایی پور افزود: «نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که 80 درصد مردم ایران نسبت به «کارایی نهادهای عمومی» یا حاکمیت امید ندارند».
عباس آخوندی اذعان کرد که «آتش زیر خاکستر» جامعة نتیجة بلافصل سیاستهای رژیم در عرصه داخلی و بین المللی است. وی گفت« اتفاقات حوزه سیاست همانند آتشزنه بود و آتش زیر خاکستر را شعله‌ور کرد. وقتی آتش شعله‌ور شد با توجه به مشکلات ساختاری هزینه‌های زیادی بر جامعه تحمیل شد».