گزارش خبری:نیاز شدیدرژیم به پیروزی نمایی دراوپک
گزارش خبری:نیاز شدیدرژیم به پیروزی نمایی دراوپک-۲۵ آذر
روز گذشته دستگاه تبلیغاتی رژیم و رسانه‌های هر دو باند با سر و صدای زیاد از یک پیروزی مشعشع که گویا رژیم در اوپک به دست آورده و خواسته‌های خود را به کرسی نشانده، خبر می‌دادند و آن را نشانة شکست تحریمهای آمریکا جلوه می‌دادند.
اما رسانه‌های بین‌المللی، گزارش دیگری از این داستان ارائه می‌کنند، اما واقعیت چیست؟ ابتدا گزارشی در این باره:
تلویزیون رژیم 16آذر 97
03.27 گویندة رژیم: «اعضای اوپک با پذیرش شروط ایران بر سر کاهش تولید نفت به توافق رسیدند؛ مذاکرات دو روزة اعضای اوپک به نتیجه رسید و اعضا تصمیم گرفتند بدون کاهش تولید نفت ایران، تولید سایر اعضا بجز ونزوئلا و لیبی را تا 800هزار بشکه کاهش دهند.
مقرر شد کشورهای غیر عضو اوپک هم 400هزار بشکه کمتر تولید کنند. در بازارهای جهانی در واکنشی سریع به این تصمیم حدود 2دلار افزایش یافت».
اما آنچه را که تلویزیون رژیم و به دنبال آن رسانه‌های حکومتی با تبلیغات و جو سازی می‌کوشند یک پیروزی مشعشع جلوه دهند، خبرگزاریها و رسانه‌های خبری جهان به طور دیگری منعکس کرده‌اند.
خبرگزاری رویتر روز جمعه (16آذر)
از نشست سازمان کشورهای صادرکننده نفت، اوپک، خبر داد که رژیم ایران با کاهش ۸۰۰ هزار بشکه‌ای در تولید نفت اعضای این سازمان موافقت کرده است.
یک منبع در اوپک به رویتر گفت که رژیم ایران موافقت کرده است که از سال ۲۰۱۹ روزی ۸۰۰ هزار بشکه از میزان تولید نفت اعضا کاسته شود.
رویتر در ادامه خاطرنشان می‌کند این خبر در حالی منتشر می‌شود که بیژن زنگنه، وزیر نفت، پیش از آغاز به‌کار یکصد و هفتاد و پنجمین نشست اوپک در وین گفته بود: «ایران تا زمان رفع کامل تحریمها به هیچ توافقی برای کاهش تولید نفت ملحق نمی‌شود.»
البته واقعیت این است که اوپک به طور سنتی می‌کوشد رویکردی غیر سیاسی نسبت به مسائل حوزة نفت داشته باشد، با درخواست رژیم مبنی بر این که این کاهش شامل آن نشود، موافقت کرده است،
زیرا به دلیل تحریمها در حال حاضر قادر به پر کردن ظرفیت و سهمیة خود نیست و پیش‌بینی می‌شود که بر اثر تحریمهای پیش رو، رژیم نخواهد توانست در ماههای آینده حتی به اندازة کنونی هم نفت صادر کند.
باند احمدی‌نژاد در حساب تلگرام سایت دولت بهار همین فریبکاری را برملا کرده و می‌نویسد: «درحالی که براساس اظهارات نوبخت، پس از تحریم، صادرات نفت ایران از ۲.۵ میلیون بشکه به ۱ میلیون بشکه در روز رسیده، اوپک ایران را از کاهش تولید معاف کرده و رسانه های بنفش از آن به عنوان موفقیت دولت یاد می کنند/ کل اوپک ۸۰۰ هزار بشکه کاهش داده و ایران به تنهایی ۱.۵ میلیون بشکه!».
ضمناً معافیت از کاهش تولید تنها شامل رژیم ایران نیست و اوپک لیبی و ونزوئلا را که آنها هم شرایطی کم و بیش شبیه رژیم ایران دارند نیز از کاهش تولید معاف کرده است.
ضمناً تولید کنندگان نفت اوپک و غیر اوپک نه به دلیل خواست رژیم بلکه به دلیل ممانعت از ادامة سقوط قیمت نفت که بر اثر اشباع بازار به وجود آمده بود، تولید خود را کاهش داده‌اند. اما اگز کاهش تولید و عرضة نفت به بازار ربطی به رژیم ندارد، اما علت مازاد مصرف در بازار نفت رژیم آخوندی بوده است. زیرا
در پی تصمیم آمریکا برای خروج از برجام سردمداران رژیم از کشورهای تولید کننده درخواست کردند تا از جبران کمبود ناشی از تحریم نفتی رژیم خودداری ورزند؛ چرا که می‌خواستند کمبود عرضه نفت، موجب افزایش بهای آن شود و طرح آمریکا را به شکست بکشاند؛ اما کمیته وزارتی نظارت بر توافق نفتی اوپک و غیراوپک، که رهبری آن را عملا روسیه و عربستان سعودی در دست دارند، از قبول درخواست ایران خودداری ورزید و اقدام روسیه که رژیم آن را متحد استراتژیک خود محسوب می‌کند، بر رژیم بسیار گران آمد.
در اجلاس اخیر اوپک خالد فالح وزیر انرژی عربستان طی یک کنفرانس خبری در پایان نشست با اشاره به رژیم و بدون نام بردن از آن تأکید کرد اگر صادرات کشوری به دلایل طبیعی یا سیاسی کم شود، عربستان تولیدش را بالا می‌برد تا میزان عرضه ثابت بماند.
رسانه‌ها و تحلیلگران این سخن را چراغ سبز عربستان به آمریکا تلقی کردند؛ به این معنا که اگر آمریکا بتواند با کاهش معافیت‌ها یا افزایش فشارها، صادرات ایران را باز هم کمتر کند، لازم نیست نگران افزایش قیمت نفت باشد.
از سوی دیگر در ادامة امید درمانی و هر تحولی را به عنوان پیروزی جلوه دادن، مقالة آل‌اسحاق از مهره‌های باند ولی‌فقیه دربارة خرید گاز توسط عراق هم قابل توجه است.
در معاملة گاز قرار شده که عراق در ازای خرید گاز ایران به جای دلار، دینار پرداخت کند و آل‌اسحاق امروز در روزنامة آرمان در این باره می‌نویسد: « آنچه مسلم است آمریکا نتوانسته در حوزه نقل و انتقالات گاز و بقیه مواردی که در عراق وجود داشت
موفق شود و این به معنای عقب نشینی آمریکا در روابط ایران و عراق است. ضمن اینکه برای ما هم مشکلی نخواهد بود. چون ما برای انجام پروژه‌هایمان در عراق به دینار احتیاج داریم و هم زائران ایرانی که به عراق سفر می‌کنند و سالانه حدود یک میلیون و هفتصد هزار نفر (غیر از ایام اربعین) به دینار نیاز دارند. ضمن اینکه خود دینار قابل تبدیل و مبادله به ارزهای دیگر است. بنابراین لطمه‌ای وارد نخواهد شد».