تداوم و گسترش دامنه خشم و اعتراض دانشجویان و سرآسیمگی رژیم

تداوم و گسترش دامنه خشم و اعتراض دانشجویان و سرآسیمگی رژیم

گزارش و گفتگو با خسرو شکرالهی – ۱۰دی۱۳۹۷


هم‌میهنان عزیز، دوستان و بینندگان گرامی سیمای آزادی، از طرف خودم و همکارانم بهترین سلامها و درودها رو تقدیم شما می‌کنم. خوشحالم که در برنامة امروز تیک تاک در خدمت شما هستم. موضوعی که امروز اون رو مورد بررسی و بحث قرار می‌دیم، ادامة‌ اعتراضات دانشجویان دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران برای سومین روز متوالی است که امروز دامنة آن به دانشگاه تهران هم کشید و دانشجویان در اعتراض به کشته شدن 10تن از یاران خود در واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد، در برابر دانشگاه تهران در خیابان انقلاب، تجمع اعتراضی برگزار کردند. دانشجویان واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد هم امروز با نشستن وسط خیابان مانع از عبور و مرور خودروها شدند.

روز گذشته پس از ۵روز که از حادثة دردناک واژگونی اتوبوس در محوطة دانشگاه می‌گذشت، آخوند منتظری دادستان کل رژیم و تهرانچی رئیس دانشگاه آزاد، در این دانشگاه حاضر شدند و تلاش کردند با وعده‌های پوشالی دانشجویان خشمگین و معترض آرام کنند، اما این تلاشها سودی برای رژیم نداشته است. گزارشی در این باره:

گزارش


روز یکشنبه دانشجویان دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران برای دومین روز متوالی در اعتراض به جان‌باختن ۱۰تن در جریان سانحه اتوبوس دست به تظاهرات زدند. در جریان این حرکت اعتراضی رئیس دانشگاه به‌جای پاسخگویی به دانشجویان با ماشین از دانشگاه فرار کرد و ضمن فرار تعدادی از دانشجویان را هم مجروح و مصدوم کرد.

تلویزیون رژیم شب گذشته گوشه‌هایی از اعتراضات دانشجویان هنگام بازدید آخوند منتظری را پخش کرد و در حالی که روز گذشته ادعا کرده بود که دانشگاه آرام شده و فعالیتهای عادی خود را از سر گرفته، ناچار گوشه هایی از تجمع و اعتراضات دانشجویان را منعکس کرد.

«دادستان کل کشور امروز به دانشگاه علوم و تحقیقات رفت و علاوه بر جلسة مشترک با مسئولان دانشگاه دربارة حادثة اخیر، در میان دانشجویان پای آنان نشست. منتظری با اشاره به دستور رئیس قوة قضاییه برای پیگیری فوری علل حادثه و مقصران آن به دانشجویان اطمینان داد که دستگاه قضا در حمایت از آنان تا آخر ایستاده و علاوه بر ایمن سازی، قطعاً با مقصران حادثة‌ اخیر برخورد می‌کند. رئیس دانشگاه آزاد اسلامی هم با حضور در جمع دانشجویان، ضمن دلجویی و ابراز همدردی با انها پای سخنان آنان نشست.

« دانشجویان در چند روز گذشته منتظر بودند که مسئولان دانشگاه آزاد به میان آنها بیایند تا از مطالباتشان بگویند؛ اما خبری از مسئولان دانشگاه آزاد نیست و دانشجویان همچنان منتظر... (صدای یک دانشجو:‌ بیان عذرخواهی) حالا آقای منتظری دادستان کل کشور این انتظار را پایان میدهد. یک دختر دانشجو: دیروز ما تجمع کردیم، اومدن به ما میگن حق با مشتری است! ما مشتری هستیم آقا؟ دختر دانشجو:‌ شما می‌رید با مسئولین برخورد می کنید یا نه؟

منتظری: گوش کنید خانم! ببینید ممکنه که بعضی از افراد از حوادثی که بعضا اتفاق می‌افته بخوان موج سواری کنند. اجازه ندهید که افرادی از این مسائل موج سواری بکنند». به این ترتیب روشن می‌شود که درد اصلی رژیم که با سرآسیمگی دادستان کل خود را به میان دانشجویان فرستاده، نه پاسخگویی به آنها و به قول خودش برخورد با مقصرین، بلکه هشدار نسبت به سیاسی کردن قضیه، یعنی به ریشه بردن علل این وقایع است که هر روز در گوشه‌یی از کشور گروهی از مردم قربانی آنها می‌شوند.

مچنین مشخص میشود که چرا رئیس مزدور دانشگاه پس از ۵روز در دانشگاه آفتابی می‌شود و با صدایی لرزان و قیافه‌یی ترسان، زبونانه از دانشجویان عذرخواهی می‌کند، اما در خلال آن چیزهایی را هم لو می‌دهد. «بعد از ۵روز از این حادثة تلخ، رئیس دانشگاه آزاد امروز به میان دانشجویان می‌اید و میگوید با صدای بلند عذرخواهی می‌کند.

تهرانچی: جرأت دارم عذرخواهی کنم، ولی کسانی که 30سال پیش، کسانی که 46میلیارد تله کابین زده‌اند. 25ساله تله کابین رو خواستند به شرکت گردشگری که یه روزه درست شده اجاره بدن، 70هکتار از اینجا رو اجاره بدن توش (نامفهوم) تله کابین صداشون هم بلند می‌کنند میگن این تله کابین رو برای بچه‌ها ساخته بودیم. ما قرار نیست به بچه‌ها دروغ بگیم». به این ترتیب روشن می‌شود که پشت فاجعة دانشگاه آزاد هم طبق معمول کشمکش باندهای غارتگر حاکم خوابیده است و جان و زندگی فرزندان مردم این بار هم بازیچة مطامع غارتگران حاکم است.

گفتگوی سیاسی


خب این گزارش رو دیدیم، روشنه که رژیم که از ابتدا خیلی از این جریان نگران بود، الان کاملاً سراسیمه است و دیروز تلاش کرد با فرستادن آخوند منتظری دادستان کل خودش و تهرانچی رئیس دانشگاه آزاد رو به میان دانشجویان بفرسته و توسط اونا روی آتش خشم دانشجویان آب سرد بریزه که به نظر می‌رسه در این کار موفق نبود. گفتگوی امروز ما با خسرو شکراللهی به همین موضوع اختصاص داره. با ما در این گفتگو همراه باشید.

س: با توجه به این گزارشی که دیدیم، هدف رژیم از به صحنه آوردن دادستان گل خودش و به صحنه آمدن نیم‌بند رئیس دانشگاه چی بود؟


ج: رژیم چند روز صبر کرد و مقامهای رژیم رو پنهان کردند که شاید آتش خشم و اعتراض دانشجوها خودش سرد بشه و فروکش بکنه، اما این اتفاق نیفتاد، بلکه اعتراضات روز به روز بیشتر ورادیکالتر شد و رژیم دید ممکنه این بی‌اعتنایی کار دستش بده، به این جهت به یک سری اقدامات ضدانگیزه‌یی دست زد، اتوبوسهای فرسوده رو با اتوبوسهای نو (به ادعای خودش) جایگزین کرد. 5نفر از عوامل دست چندم رو هم توبیخ یا اخراج کرد و از این قبیل... ولی این اقدامات فریبکارانه به جایی نرسید وناچار دادستان خودش و رئیس دانشگه رو به صحنه فرستاد که اون هم با اون فرار مفتضحانه که در جریان فرار هم عده‌یی رو زیر گرفت و مصدوم و مجروح کرد، کار رو خرابتر کرد..

س: خواستة دانشجویان که امروز هم برای سومین روز به صحنه آمدند، چیه؟ در حالی که دادستان رژیم آمده و وعدة پیگیری داده، چرا باز دانشجوها آرام نشده‌اند؟


ج: بله دانشجویان امروز با پس زدن اقدامات امنیتی رژیم، از جمله این که حراست دانشگاه میدانی رو که دانشجویان در آن تجمع می‌کردند رو بسته بود، ولی باز هم دانشجویان به تجمع و اعتراضات خودشون ادامه دادند. اما مسأله این است که همچنان که همه می‌دانند و رژیم هم می‌داند، خواستة دانشجویان ممکن است در وهلة اول صنفی باشد، اما واقعاً صنفی نیست؛ چون می‌دانند که حتی خواسته‌های صنفی‌شان با این رژیم جواب ندارد. وعده‌های اینها تماما دروغ است کما این که در همین گزارش هم دیدیم که وقتی آخوند منتظری به میان دانشجویان آمد یک دختردانشجو به سایر دانشجویان با فریاد توصیه می‌کرد که همه فیلم بگیرند، چون اینها دو روز بعد زیر همه وعده‌هایشان می‌زنند.

خواستة دانشجویان به عنوان بخشی از جامعة ایران و بخش آگاهتر جامعه، جدا از خواستة عموم مردم ایران نیست. خواست آنها نفی و نابودی این رژیم و استقرار آزادی و دموکراسی است. کما این که این در شعارهای دانشجویان هم منعکس است. آنها شعار می‌دهند دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد» یا «دانشجوی عزیزم، خونتو پس می‌گیرم» روشن است که مابه‌ازای خون دانشجویان که مطالبات صنفی نیست. بگذریم که هر مطالبة صنفی از آنجا که در این رژیم مطلقا جواب ندارد، یا جوابش سرکوب و زندان است، در عمق خود مطالبة سیاسی است.

طی یک سالی که از قیام دی ماه می‌گذرد تمام هم و غم رژیم و تمام سردمداران و دستگاه تبلیغاتی آن این است که خواسته‌های مردم به جان آمده،‌ از کارگران تا معلمان و دانشجویان و... را مطالبات صنفی و معیشتی جلوه بدهد. در همین گزارش هم دیدیم که آخوند منتظری هم در واقع دانشجویان را تهدید می‌کرد که کاری نکنید که موج سوارها از این حرکت شما سوءاستفاده کنند. او در واقع داشت با کلمات و فرهنگ آخوندی به این واقعیت که واقعیت امروز جامعة ایران است، اشاره می‌کرد.

س: آیا رژیم با آوردن مهره‌های بالای خودش به صحنه و انجام این اقداماتی که قول دادند، می‌تونه این حرکت رو خاموش بکنه و به اعتراض دانشجویان پایان بده؟


ج: رژیم ممکن است حرکت و اعتراض دانشجویان این شعبه از دانشگاه آزاد را به هر ترتیب خاموش کند، اما ریشه که از بین نرفته بخصوص که وقتی پای دانشجویان به میان می‌آید، دانشگاهی که به رغم همة بلاهایی که رژیم بر سر دانشگاه آورده، همچنان مترصد خیزش و قیام است.

بنابراین هر حرکتی را هم که رژیم سرکوب می‌کند، از بین نمی‌رود، بلکه در پتانسیل انفجاری جامعه ذخیره و انباشته می‌شود. کما این که خیزش کارگران هفت تپه در خیزش کارگران اهواز سر بر می‌اورد و آنجا را که سرکوب می‌کند، معلمان برمی‌خیزند و سپس دانشجویان و بعد کسبه و بازاریان و دوباره کارگران و... و این حرکتها و جویبارهای اعتراضی همچنان که بعضی کارشناسان رژیم هم هشدار داده و پیش‌بینی کرده‌اند، به هم پیوستن را در تقدیر خود دارند و آن وقت است که همان چیزی که رژیم از آن فرار می‌کند به سرش می‌آید.

همچنان که خواهر مریم در سخنرانی اخیر خودشان در کنفرانس سراسری با حضور جوامع ایرانی گفتند: « رژیم برای فرار از سرنگونی، برون‌رفت و راه‌حلی ندارد. ما از ۴۰سال پیش خیلی دلمان می‌خواست و می‌خواهد که فاشیسم دینی حاکم بر ایران تغییر رفتار بدهد اما به قول خودش، از ترس مرگ خودکشی نخواهد کرد! دوم اینکه: استراتژی دیکتاتوری دینی برای بقا و گریز از بحران، سرکوب و انقباض در داخل ایران و صدور تروریسم و جنگ و بحران در خارج از ایران است.

در مرداد ماه گذشته، آخوند روحانی رئیس جمهور رژیم اعتراف کرد که مشکلات داخلی و بین‌المللی رژیم از قیام دی ماه بالا گرفته. او گفت:‌ «اغتشاش ... پیامی به خارجی‌ها داد که فهمیدند با فشار بیشتر می‌توانند تأثیر بگذارند». بله، دقیقا از همین جا تعادل درونی و بیرونی حکومت به‌هم خورد. تنش‌ها علیه رژیم بالا گرفت و بی‌ثباتی بنیادی‌اش نمایان شد. در یکسال گذشته، رژیم بارها و بارها تلاش کرد راه قیام‌ها را ببندد، اما هر بار آتش‌ها از زیر خاکسترها زبانه کشیدند». و این تنها به یک مقصد می‌انجامد و آن سرنگونی این رژیم است.

تجمع دانشجویان دانشگاه آزاد سومین روز در یک نگاه۱۰دی ساعت۱۲۳۰

تجمع و راهپیمایی دانشجویان مقابل دانشگاه تهران با شعار: "رو به میهن پشت به دشمن" + فیلم
لطفا به اشتراک بگذارید: