گزارش خبری تحریمها ادعاها وواقعیت ها -۱۲دی
گزارش خبری تحریمها ادعاها وواقعیت ها -۱۲دی
در حالی سرنوشت سازوکار اروپا نامعلومه. سازوکاری که قرار بود راه نفس رژیم را بازکنه و تحریمها را دور بزنه، هر روز شاهد تنگ ترشدن حلقة تحریمها اقتصادی از یک سو و انزوای بین المللی از طرف دیگر هستیم.
در همین حال شاهد گفتار درمانی در مورد بی اثر کردن تحریمها و یا دور زدن آن هستیم. واقعیت چیست؟ گزارش را در این زمینه ببینیم:
مقامات و مهره‌های رژیم این روزها یکی پس از دیگری به صحنه می آیند و ادعاهایی نظیر حاتمی وزیر دفاع رژیم می کنند:
تلویزیون رژیم - 3دی - حاتمی وزیر دفاع
دوستان خودرو ساز چند وقت اومدند گفتند به شدت تحریم شدیم. من گفتم که مطمئن باشید همة نیازهای شما در داخل کشور قابل تامینه. گفتند این دوسه قلم مثلا دی سی یو. و چند روز پیش رفتم بازدید کردم فقط یکی از مجموعه ها گفت ما امروز ماهیانه
۱۶هزار دی سیی یو را تولید می کنیم تحویل می دیم و به ما گفتند این را به 40هزار مورد در ماه برسونید و بزودی این را خواهیم رسوند. همه بخش های کشور می توانند نیازهاشون را تامین کنند.
ظرفیت درون کشور بسیار زیاد است کافیه نگاه به بیرون را قطع بکنیم. تمرکز به داخل داشته باشیم اعتقاد به درون داشته باشیم اعتماد به جوانان داشته باشیم حتما ما می توانیم این شرایط تحریم امروز را تبدیل به یک فرصت طلایی برای کشور بکنیم
درست در همین روز که وزیر دفاع آخوند روحانی مشغول گفتار درمانی در مورد تحریم ها بود، محمدسعید سیف مدیرکل ارتباط با صنعت در وزارت علوم، در مورد پیامد تحریم ها در گفتگو با رسانه های حکومتی اذعان کرد بازار کار برای دهه شصتی‌ها فراهم نشده‌است و رژیم در اثر تحریمها کاهش درآمدهای نفتی هم داشته است.
رسانه‌های حکومتی همچنین خبر دادند فاز ۱۱، تنها فاز باقی‌مانده میدان گازی پارس جنوبی است که روزگاری قرار بود به‌عنوان نخستین IPC پرچم‌دار توسعه میادین نفتی و گازی ایران از طریق این قراردادها باشد،
اما به‌صورت مستقیم تحت تاثیر تحریم‌های آمریکا علیه ایران قرار گرفت و نحوه توسعه آن فعلا در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. این همان پروژه یی است به توتال سپرده شده بود و بعد از کنار کشیدن توتال در اثر تحریمها به یک شرکت چینی واگذار شد.
و حالا به گفتة رسانه های حکومتی«زمزمه‌هایی مبنی بر خروج شرکت چینی CNPC از این قرارداد هم به گوش می‌رسد».
جالب است که رضا نصری یک کارشناس حکومتی در وسط مجیز گویی از دستگاه دیپلماسی» رژیم ناگزیر شد اذعان کند «امروز مردم ایران زیر بار تحریم و فشارهای اقتصادی قرار دارند و فضای عمومی فعلاً تا حدود زیادی متاثر از همین فشارهاست».
بسیاری از کارشنان حکومتی در رسته های مختلف تولیدی به تنگنای تحریمها و لاعلاجی رژیم اذعان کرده‌اند.
از جمله کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق ایران در گزازشی حول چالش‌های آثار تحریم بر تولید و صادرات باغی نوشته است «افزایش قیمت کالاهای اساسی وارداتی، کمبود نهاده‌های باکیفیت کشاورزی، افت صادرات، محدودیت در بازارهای
صادراتی، افزایش هزینه‌های نهاده‌های کشاورزی وارداتی، افت کیفیت تولیدات به دلیل عدم توفیق در واردات سموم باکیفیت بالا، عدم توفیق در جذب سرمایه‌گذاری، تهدید امنیت غذایی جامعه،
موانع تکنولوژی روز از مهم‌ترین پیامدهای اعمال تحریمها بر حوزه کشاورزی و صنایع غذایی کشور است که به همراه سیاست‌های ناکارآمد دولت به‌خصوص سیاست‌های ناپایدار ارزی دولت، فعالان اقتصادی این عرصه را دچار مشکل کرده است».
کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق ایران در ادامه این گزارش در مورد چالش سال آتی در اثر تحریمها نوشته است « مشکل در تامین بذر، نهال، کود و سموم با کیفیت، کاهش منایع، کاهش سرمایه‌گذاری در بخش باغبانی و دشواری در تامین تکنولوژی‌های روز از جمله مواردی است که منجر به کاهش کمی و کیفی تولیدات باغی در سال‌های آینده خواهد شد».
رئیس اتحادیه کفشان هم در مورد آثار تحریمها در روز سوم دی به رسانه های حکومتی گفته است«درحال حاضر کمبود مواد اولیه یکی از چالش‌های اصلی این صنف به حساب می‌آید و همین موضوع بر میزان عرضه کفش تاثیر گذاشته است». وی به کمبود 30قلم جنس از جمله چسب کفش اشاره کرده که در داخل تولید نمی شود و باید از خارج وارد شود اما تحریمها مانع است.
به نظر می رسد رژیم که در سال آتی از یک سو پایة درآمدی بودجه اش که فروش نفت است نا مشخص است چاره‌ای جز وعده و گفتار درمانی ندارد. با این همه در وحشت از خشم انفجاری مردم دغدغه اش این است که سال ۹۸ حوادث بزرگی در پیش دارد.