همبستگی با قیام مردم ایران در اوروسوراواز-ادامه سخنرانی شهرداران و شخصیتهای اروپایی

همبستگی با قیام مردم ایران در اوروسوراواز-ادامه سخنرانی شهرداران و شخصیتهای اروپایی


گردهمایی در همبستگی با مقاومت و قیام مردم ایران با حضور بیش از ۳۰ تن از شهرداران و منتخبان مردم فرانسهاور سور واز - ژانویه ۲۰۱۹

 

در ادامه سخنرانیهای گردهمایی همبستگی با مقاومت و قیام مردم ایران با حضور و سخنرانی شهرداران و منتخبان مردم و شخصیتهای سیاسی و مذهبی فرانسه، استاندار ایوبونه رئیس پیشین سازمان ضدجاسوسی فرانسه، ضمن قدردانی از برگزاری این گردهمایی در آغاز سال نو میلادی، تلاشهای مقاومت ایران علیه استبدار مذهبی حاکم برایران را ستود و هرگونه مماشات با رژیم شیاد و ضدانسانی آخوندها را که درعرصه بین المللی از گروگانگیری و تروریسم به عنوان ابزاری برای حفظ خود استفاده می کند مجکوم کرد.

استاندار ایوبونه با اشاره به انزوا و طرد و تحریم دیکتاتوری تروریستی آخوندها در عرصه بین المللی گفت:

 

استاندار ایوبونه – رئیس پیشین سازمان ضدجاسوسی فرانسه

آرزویم این است که سنگین‌ترین تحریمهای به رژیم ایران اعمال شود. ما با سرفصل بسیار معنی‌دارتری از آنچه گفته می‌شود در دیپلوماسی اروپا مواجه هستیم، البته به استثنای کمیسر ایتالیایی آن، خانم موگرینی که هیچی حالیش نیست، ولی کم‌کم متوجه خواهد شد. او جوان است... در این سرفصل دیپلوماسی اروپا بالاخره چشمانش را گشوده و متوجه شده که با چه طرف حسابی مواجه است. این سرفصل در حال دوام گرفتن است.

ویژگی دیکتاتوریها این است که از عرف دیپلوماتیک بین‌المللی، بخصوص مصونیت دیپلوماتیک برای پوشش فعالیتهایی استفاده می‌کنند که هیچ ربطی به دیپلوماسی ندارد و بی‌ثبات‌کننده است. نوعی فعالیت مخرب خشونت‌آمیز یا غیر خشونت‌آمیز است که قابل تحمل نیست.

من خودم تجاربی در این زمینه دارم چون در دوران کار حرفه‌ای‌ام ۴۷ دیپلومات شوروی را اخراج کردم. آنها به همان اندازه دیپلومات بودند که من اسقف اعظم هستم. البته کارشان را خیلی خوب انجام می‌دادند و به لحاظ کار حرفه‌ای قابل تقدیر بود، اما مشغول فعالیتهایی در خاک فرانسه بودند که نامناسب بود. پرزیدنت فرانسوا میتران که اگر خوب فهمیده باشم محبوب همه در این سالن است و لایق این محبوبیت هم هست، بخصوص به دلیل نقشی که در ژوئن ۱۹۸۱ با پذیرش مسعود رجوی ایفا کرد، بله پرزیدنت فرانسوا میتران گفت: جاسوسی کار دیپلوماتها نیست. تازه آنجا موضوع فقط جاسوسی بود و نه تروریسم.

بنابر این اولین آرزوی من این است که اروپا در همین مسیر ادامه دهد و حالا که قاطعیت نشان داده، به ته خط آن برود؛ ته خط این منطق قطع روابط دیپلوماتیک با حکومتی است که هیچگاه به قوانین دیپلوماتیک احترام نگذاشته. چون اگر یک حکومت در جهان باشد که پشیزی ارزش برای مصونیت دیپلوماتیک قائل نباشد، حکومت ایران است که آنرا با تسخیر سفارت آمریکا و بعدها هم سفارت انگلستان نشان داد. این اولین آرزوی من است.

ولی آرزوی دیگری هم دارم که بلافاصله بعد از آرزوی اول می‌آید. آرزوی من این است که بازم به ته خط این اقدام برویم و ما، کشورهای اروپایی همانطور که در سالهای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ نمایندگی سازمان آزادیبخش فلسطین را به رسمیت شناختیم، مقاومت ایران را به رسمیت بشناسیم. هیچ دلیلی نمی‌بینم که امروز مقاومت ایران را به رسمیت نشناسیم و یک استاتوی تقریبا دیپلوماتیک و یک کرسی در سازمان ملل به آن ندهیم، بخصوص تا وقتی رژیم ایران جامعه جهانی را به چالش می‌کشد. نباید در رفتن به ته خط در اقداماتمان تردید به خود راه دهیم.

... من کارهای شما را در اشرف دیدم، خوشبختانه به لیبرتی نرفتم، کارهای شما را در آلبانی دیدم و قیاس می‌کنم با کمپهای پناهندگان فلسطینی که ۷۰ سال پس از اتمام درگیریها هنوز کجای کارند و در شرایط هر چه بدتر و وحشتناک‌تر زندگی می‌کنند.

وقتی می‌بینیم چه کارهایی از شما بر می‌آید، آنهم بدون کمک کسی و فقط با امکانات مقاومت و در زمانی به این کوتاهی،‌ دیگر جای لحظه‌ای تردید نسبت به نتیجه مبارزه‌ای که آخوندها را مجبور به ترک قدرت خواهد کرد باقی نمی‌ماند آنچه مهم است این است که مردم ایران بار دیگر فرصت، حق و اراده انتخاب را داشته باشند.

 

سخنران دیگر این مراسم اسقف ترقیخواه فرانسوی ژاک گایو بود. وی گفت:

خانم رئیس‌جمهور، دوستان عزیز،

آینده پیشاپیش نوشته نمی‌شود. سال ۲۰۱۹ وقایع جدیدی در پی خواهد داشت که ما به آن اشراف نداریم. همراه خواهد بود با عدم تعیینات زندگی. وقایعی غیر منتظره در پیش خواهد بود. اینچنین است و در این شرایط است که من می‌خواهم با خضوع و خوشنودی دو آرزو را برای این سال بکنم.

اولین آرزو این است که شهامت پیمودن راه آینده را داشته باشید. این آرزو برای شما نیست، خانم رئیس‌جمهور، چون از وقتی شما را می‌شناسم شهامت پیمودن راه آینده را داشتید. برای دوستانمان در اشرف۳ هم نیست؛ در فیلمها دیدیم که کمبود شهامت ندارند. آنها با شیوه زندگیشان، با مقاومتشان، با کارهایشان این شهامت پیمودن راه آینده را بارز کردند. بنا بر این، این آرزو بیشتر برای ماست، اهالی اُور و سایر نقاط، تا در طی سال تسلیم حوادث نشویم،‌ چون سال مهمی درپیش داریم.

این آرزو را بطور خاص برای مردم ایران دارم، آنهایی که به مقاومت ادامه می‌دهند، به تظاهرات ادامه می‌دهند، به مبارزه ادامه می‌دهند، بخصوص زنانی که به خیابانها می‌ریزند و ترسی به دل ندارند و حرفشان را می‌گویند و همگی آنها خواهان تغییر حکومت هستند. برای آنها آرزوی شهامت پیمودن راه آینده را دارم.

سپس، همچنانکه شما الآن گفتید، امیدواریم که دول اتحادیه اروپا سیاست مماشات را کنار گذاشته و به مردم ایران در مقاومتشان و در همبستگیشان یاری برسانند.
لطفا به اشتراک بگذارید: