سی دیماه سالروز آزادی آخرین زندانیان سیاسی از زندان دیکتاتوری شاه -قسمت دوم
سی دیماه سالروز آزادی آخرین زندانیان سیاسی از زندان دیکتاتوری شاه -قسمت دوم
کلیپ حاضر در ادامه قسمت اول سالروز آزادی آخرین زندانیان سیاسی ارائه میشود :
گردهمایی سراسری جوامع ایرانیان-۳ شهریور ۱۳۹۷
سی سال از قتلعام سی هزار زندانی سیاسی گذشت. اما نه آخوندها توانستند این حماسه بزرگ و سرخفام را پنهان کنند، نه مماشاتگران بینالمللی قادر شدند این واقعه را بهسود رژیم از اهمیت بیندازند.
من بارها از زندانیان از بند رسته شنیدهام که این مجاهدین دلیر که چطور در شرایط سخت و طاقتفرسا در همان لحظههایی که آرمان هرکس و انتخابهای او بهآزمایش کشیده میشد، درست در همان شرایط مسعود را انتخاب میکردند، در برابر شکنجهگران و جلادان، به مسعود درود میفرستادند و با نام او بر تیرک اعدام بوسه میزدند.
خلق جهان بداند مسعود رهبر ماست
بی شک آنها در تکرار این سرخترین نام زمانه ما، بیشک پیامی داشته و دارند. پیامشان این است که ای نسلهایی که پس از ما میآیید، ای جوانانی که داستان تمامنشده ما را میشنوید، راه و آرمان مسعود را در پیش بگیرید!
راه نبرد برای جامعهیی عاری از ستم و بهرهکشی، عاری از اختناق و استبداد و عاری از جهل و فریب. و راه و آرمانی که با کلمه مقدس آزادی معنی میشود.
امروز سی سال از آن قتل عام۶۷ گذشت، ولی دعوا هم چنان بر سر موضعداشتن و مقاومتکردن است. حالا سر موضعیها نامشان کانونهای شورشی است. نامشان نیروهای برانداز است.
و چنانکه مسعود گفته است: «پاسخ واقعی و ضروری و حقیقی درجنگ صد برابر و شورشگری حداکثر، بوده، هست و خواهد بود. تا آنجا که از طریق کانونهای شورشی به ارتش آزادیبخش ملی اعتلا یابد و سپاه دشمن ضد بشر را در هم بکوبد».
دکتر کاظم رجوی
به این برادر نه از جنبه برادری یعنی همخونی بلکه به لحاظ عمل اجتماعی شخصیت و توان مبارزاتی و مواضع مسعود افتخار میکنم. اگر میتوانستم روزی صدبار او را به برادری انتخاب میکردم.
ژان زیگلر –آوریل ۲۰۱۵
یکی از چیزهایی که بسیار مرا تحت تأثیر قرار میدهد، نامه نگاری های بین کاظم و مسعود است که هر از گاهی و بعضا به طور تصادفی به دست من میرسید. در این مکاتبات، نه تنها میتوان احترام عظیمی از سوی کاظم نسبت به برادرش حس کرد، بلکه همچنین می توان محبت عمیقی را نیز احساس کرد. اعتماد متقابلی که بلافاصله به چشم من زد. و بین این دو برادر مشهود بود که بسا بیشتر از یک همکاری و همبستگی سیاسی درکار است. عشقی عمیق بین آنها وجود داشت. برادری و تفاهم بدون کلام. و دیدن این دو نفر در کنار هم بسیار زیبا بود. تجسم یک برادری واقعی بود. و من فکر میکنم مسعود نیروی زیادی به کاظم در مبارزه او میداد. امروز مسعود بدون کاظم است، ولی من مطمئن هستم که یاد کاظم ، و نه فقط برای ما مبارزان معمولی، بلکه برای مسعود نیز نیرو بخش است. چه گوارا همیشه میگفت انقلابیون شهید، هرگز نمی میرند، زیرا آنها مانند ستارگانی هستند که اگر چه مرده اند، ولی نور آنها همچنان تا قرنها به ما میتابد.
فرانسوا کلکومبه، بنیانگذار سندیکای قضات فرانسه -۹ تیر ۹۷
مسعود رجوی آخرین زندانی سیاسی بود که از زندان های شاه و قبل از سقوط حکومت سلطنتی آزاد شد. به یاد بیاوریم که او دو بار به اعدام محکوم شده بود و خمینی همواره او را دشمن شماره یک حکومت به حساب می آورد، زیرا مسعود رجوی تنها کسی بود که در مواجهه با دیکتاتوری مذهبی آخوندها خواستار یک انقلاب دموکراتیک بود و جوخه های مرگ کماکان در تعقیب او هستند. امروز همچنان پیام های مسعود رجوی الهام بخش و موتور محرک رزمندگان و دوستداران آزادی در ایران میباشد.
جولیو ترتزی، وزیرخارجه پیشین ایتالیا
آنهایی که یک دیدگاه بردبار و دمکراتیک را برای جامعه میپذیرند باید که رهبری را برعهده گیرند. راه حل قویاً در آموزشهای سیاسی وآرمانی مسعود رجوی است. در ۱۹۸۳در دورانی از خشونتهای شدید در انقلاب ایران و سرکوب علیه همه مخالفان سیاسی، مسعود رجوی اسلام را با این کلمات توصیف کرد: ویژگی مشخص اسلام که به آن اعتقاد داریم برقراری دموکراسی درکشور است. اسلام حق پیروان سایر ادیان و تفکرات را به رسمیت میشناسد.
آلخو ویدال کوادراس-۱تیر ۹۲
شما مشعل مقاومت هستید که هرگز خاموش نمیشود. شما نیاز به تکیه به قدرتهای خارجی ندارید. من پرزیدنت رجوی را بخاطر رهبریش میستایم و همچنین درورد میفرستم به مسعود رجوی رهبر تاریخی مقاومت ایران . امیدوارم که او را خیلی زود در ایران آزاد ملاقات کنم. مسعود و رهروان شجاع او تبدیل به سمبلی برای ثبات قدم و امید در این زمانه تاریک نسبیگری اخلاقی و پراگماتیزم کثیف شدهاند.
دکتر احمد الخطاب - از شخصیتهای اپوزیسیون سوریه-
در چنین روزهایی در سال ۱۹۸۴یعنی ۳۰ سال قبل، به همین مکان آمده بودیم و ما ۳ یا ۴ نفر سوری بودیم و مسنترین نفر ما رهبر ملی سوری اکرم حورانی بود. ما اینجا آمدیم و در طرف مقابل ما رهبر ملی ایرانی، شیر ایران مسعود رجوی بود و در کنارش برخی از اعضای رهبری بودند، حدود ۲ یا ۳ ساعت جلسه داشتیم و یک بیانیة مشترک صادر کردیم
رضا الرضا - دبیرکل هیأت شیعه جعفری عراق
جهان مشاهده خواهد کرد که مجاهدین لیبرتی کوه سرسختی هستند که تندبادهای ستمگران تاریخ، آنها را نمیلرزاند. مکتب مجاهد مسعود رجوی که ضد حکومت دینی و نژادپرستی است، این دو مقوله را خط قرمز قرار داده است.
سناتور ژان پیر میشل
من مقالة لوموند سال ۱۹۸۰ را یادآوری میکنم که می گفت اگر از کاندیداتوری مسعود رجوی (که به او سلام می کنم و شخصاً از نزدیک می شناسم) توسط یک فتوای خمینی جلوگیری نمیشد، او میلیونها رأی به دست آورده بود و ایران یک عاقبت دیگری را تجربه کرده بود. این یک جواب مشخصی است به تمام کسانی که به حمایتها از جنبش و مقاومت شما در ایران شک داشتند.
سفیر لینکلن بلومفیلد-۱۵شهریور۹۳
نشریه لوموند نوشت، اگر به مسعود رجوی اجازه داده می شد که در انتخابات (ریاست جمهوری) شرکت کند به جای آنکه یک فتوای مذهبی شرکت او را وتو کند، او میلیونها رأی بدست می آورد، از جمله حمایت همه اقلیت های مذهبی، زنان و نیز اقلیت های مذهبی.
با آزادی مسعود رجوی، دکتر کاظم رجوی نیز که در آن ایام در سوئیس حقوق تدریس میکرد به هدفی که از هفت سال نیم پیش برای تحققش تلاش میکرد رسید . نجات جان مسعود از اعدام و آزادیش از زندان.
مسعود رجوی ۴ روز بعد در ۴ بهمن ۱۳۵۷ در مسجد دانشگاه تهران طی سخنانی برای هزاران تن از دانشجویان ومردم تهران ضمن ارائه گزارش کوتاهی از ۱۴ سال مبارزه و جانفشانی مجاهدین در راه انقلاب و مردم از جمله در باره تهدید ها و نگرانیهای مجاهدین پیرامون توطئه های ارتجاع و ضد انقلاب گفت :
سخنان مسعود رجوی در سخنرانی ۴ بهمن ۵۷
” من نیامدم اینجا که روندخودبخودی قضایا را فقط ستایش کنم, ما نیامدیم که آنچه رو که هست و فقط هست تأیید کنیم, لختی هم باید به آن اندیشید که چه چیزی باید باشد, و چه چیزی هم نباید باشد.آیا ما میخوایم نسل ملعونی باشیم,نسل نفرین شدهیی باشیم که فرصتها را از دست دادند.“
چندی بعد در پنجم اسفند همان سال ۵۷ مسعود رجوی در سخنرانی بعدی خود در دانشگاه تهران صراحتاً گفت:
” صحبت از انقلاب نکنید بخصوص صحبت از انقلاب اسلامی نکنید خود انقلاب به اندازه کافی مسئولیت دارد چه رسد به انقلاب طراز اسلام“
در شرایطی که خمینی و آخوندهای اطراف او از «انقلاب اسلامی» دم میزدند مسعود رجوی نخستین سخنرانی خود را در دانشگاه تهران در همان تاریخ ۴ بهمن ۱۳۵۷ با شعار پیروز باد انقلاب دموکراتیک ایران خاتمه داد.