بحرانهای داخلی رژیم ایران و وحشت آنها از بحران اقتصادی تا قیام
بحرانهای داخلی رژیم ایران و وحشت آنها از بحران اقتصادی تا قیام
در شرایطی که نظام ولایت فقیه راه برون رفتی از بحرانهای گریبانگیر ش نمی یابد، تنگ ترشدن حلقه محاصره و تحریمها و روند تحولات بین المللی در رابطه با حکومت ونزئلا که از حکومتهای متحد فاشیسم مذهبی است ، وحشت سردمداران نظام را از پیامدهای بحران اقتصادی و خطر اعتراضات مردمی و قیام به اوج رسانده است.
امیر محبیان از مهرهای باند ولایت فقیه که رسانه‌های حکومتی از او به عنوان تئوریسین این باند نام می برند در پاسخ به این سوال که «با توجه به افزایش فشارهای اقتصادی در سال۹۸در ایران و اتفاقاتی که در کشورهایی مانند فرانسه و ونزوئلا رخ داده به چه میزان احتمال این مسئله وجود دارد که در ایران نیز شاهد واکنش مردم نسبت به وضعیت اقتصادی باشیم؟» ناگزیر اذعان کرد: « احتمال تبدیل شدن آن به جریانات منطقه ای و سراسری هم چنانچه در دی سال ٩٦ رخ داد؛ ناممکن نیست. از نظر من این اعتراضات امری غیر طبیعی نیست. نظام باید در برابر این وضعیت جدید رویکرد و حتی راهبرد جدیدی اتخاذ کند. اینکه مردم در برابر مسائل حل نشده اعتراض کنند امری کاملا طبیعی است. اگر دیدیم کسی اعتراض نکرد باید تعجب کرد». وی به کارگزاران حکومتی گوشزد کرد: « نظام اکنون در جایگاهی است که باید اعتراض را که به عنوان حق قانونی به رسمیت شناخته، عملا اجازه دهد اعتراض وجود داشته باشد. اعتراض نباید عملی ضد انقلابی تلقی شود».
درهمین حال روز هشتم بهمن قاسم میرزایی نکو عضو مجلس ارتجاع همسو با باند روحانی گفت:
گذشته ها نمی گذرد زخم خستگی این قصه ها امروز تهاجم فرهنگی ست آنقدر که شعارها میشود تمام شدن ماجرای اصلاح طلب و اصولگرا و مجلس ختم نسل انقلاب. ما هیچ ما نگاه اما این پایان قصه نخواهد بود گرگ پیر خسته اژدهای هفت سر شده امروز دردها دیجیتالی درمان می شود و هزار فرقه و حلقه لیکن سر حلقه دشمنی ست که باید تیشه به ریشه بزند و نابود کند. بحران آب و نفت و غذا.
خاطرنشان می شود روز گذشته نیز جهانگیری معاون اول آخوند روحانی در وحشت از انزوای مردمی رژیم گفت: « اگر مردم اعتراضی نسبت به شرایط دارند، باید اعتراض آنها شنیده شود، برای بالا بردن اعتماد و امید اجتماعی باید ساختار‌های حکمروایی اصلاح شود».