وقتی حسن روحانی غلط کردم‌گویی میکند-تیک تاک
وقتی حسن روحانی غلط کردم‌گویی میکند-تیک تاک
گزارش و گفتگو با احمد گل افشار
موضوع برنامة تیک تاک امروز اظهارات دیروز حسن روحانی در جمع سفرا وروسای نمایندگی های خارجی در تهران است که شامل اظهار ندامت از مواضع قبلی و چند فقره غلط کردم گویی در برابر آمریکا بود و با زبان وارونه خواستار گفتگو و بازگشت آمریکا شده بود.
حسن روحانی در سخنان خود خطاب به سفرا و روسای نمایندگی های کشورهای خارجی با وارونه‌گوییهایی که معنای آن تخطئه سیاست های گذشته رژیم بود خواستار بازگشت آمریکا و باز کردن باب گفتگو با آن شد. «حتی آمریکا هم اگر توبه کنند و از مسیر گذشته خود برگردد و محاسبه دقیق انجام دهد و در برابر مداخلات گذشته اش در ایران عذرخواهی کند و حاضر باشد عظمت و کرامت ملت ایران و انقلاب بزرگ اسلامی ایران را بپذیرد و با احترام با مردم سخن بگوید ما باز هم آماده ایم حتی با آمریکایی که سالیان دراز بر ما ظلم روا داشته است بازگشت و توبه او را بپذیریم»
روحانی با همان فرهنگ وارونه به اروپا هم پیام کوتاه آمدن و پذیرش شروط آن را داد و در مورد راه بر طرف شدن دغدغة آمریکا هم صحبت کرد و گفت: علیرغم تخلف آمریکا و اینکه اروپا در اجرای تعهداتش بسیار سست و ناکارآمد بود، اما جمهوری اسلامی ایران به تعهدات خود عمل میکند و این به معنای آن است که اخلاق، تعهدات اخلاقی و سیاسی برای ملت ایران بسیار حائز اهمیت است.
«حتی اگر دغدغه آمریکا در این منطقه برای اسراییل است، این را باید بدانند تا ملت فلسطین به سرزمین خود بازنگردند، امنیت برای این منطقه تاریخی و سرزمین فلسطین تضمین نخواهد شد؛ اگر حتی آمریکا امنیت را برای اسراییل می‌خواهد آن زمانی امکان دارد که مردم فلسطین به سرزمین خود بازگردند و در یک فرایند دمکراسی و آرای عمومی آنچه نظر مردم است در این سرزمین بوقوع بپیوندد. رئیس جمهور تأکید کرد: راه‌حل منطقه، راه‌حل دمکراسی و احترام به آراء مردم است؛ ما می‌توانیم با وحدت، اتحاد و یکپارچگی بدون خونریزی و بدون آنکه افراطی‌گری را در منطقه گسترش دهیم و تشویق کنیم».
«هیچگاه ما در پی تفکر افراطی نبودیم و هرکجاکه اسلام از طریق ایران وارد شد اسلام معتدل در سطح منطقه و جهان بود.» و هیچگاه نه در این چهل سال و نه در دهه های قبل از آن قصد حمله و تجاوز به همسایگان یا کشورهای دیگر نداشتیم و هرگاه همسایگان ما از ما کمک خواستند بدون چشمداشتی به کمک آنها شتافتیم نه به فکر آن بودیم که کمک های خودمان را به ارقام و اعداد مالی در بیاوریم و حساب های پس انداز آنها را محاسبه کنیم.
آخوند روحانی در حالی به صرف هزینه‌های نجومی‌ای که رژیم برای سر پا نگه‌داشتن دیکتاتور خون‌آشامی مانند بشار اسد، از سفرة مردم محروم ایران اشاره میکند که شعار مردم و اقشار به ستوه آمده درخیابانها این است که «سوریه را رها کن، فکری به حال ما کن!». روحانی سپس به یک فقره دیگر از غلط کردم گوییهای خود در زمینه موشکی و اتمی گفت: شعار ما خاورمیانه عاری از سلاح هسته‌ای و سلاح کشتار جمعی است این را بیش از ۴۰ سال است که بر آن پای فشردیم منطقه خاورمیانه عاری از سلاح هسته‌ای و سلاح های کشتار جمعی.
اما هنوز کسی فراموش نکرده که روحانی طی سخنانی که در مراسمی که در ۳۱ شهریور ماه امسال به مناسبت آغاز جنگ برپا شده بود، چه گفت: روز به روز بر قدرت دفاعی خودمون خواهیم افزود اینکه شما از موشک های ما عصبانی هستید، معنایش آن است که تاثیر گذارترین سلاح ما امروز موشک ماست».
حرفهای دیروز روحانی در جمع سفرا و روسای نمایندگی های خارجی در تهران رو شنیدیم، روحانی حرفهای مختلفی زده بود از حرفهای تبلیغاتی معمول رژیم تا حرفهایی که جدید بود؛ بنابراین، این سؤال مطرح می‌شه که روحانی اصلاً این سفرا و نمایندگان دیپلوماسی کشورها رو جمع کرده بود تا به اونها چه پیامی رو منتقل بکنه؟ این سؤالی است که در گفتگوی امروز خودمون با احمد گل‌افشار امیدواریم بتونیم به اون جواب بدیم.
ج: روحانی دو فقره حرف زد، یکی حرفهای تبلیغاتی که البته تماماً تدافعی بود مثل این که هیچگاه نه در این چهل سال قصد حمله و تجاوز به همسایگان یا کشورهای دیگر نداشتیم و هرگاه همسایگان ما از ما کمک خواستند بدون چشمداشتی به کمک آنها شتافتیم». یا این که «هیچگاه ما در پی تفکر افراطی نبودیم و هرکجاکه اسلام از طریق ایران وارد شد اسلام معتدل در سطح منطقه و جهان بود.» خب این حرفها موضع بسیار پایین روحانی را نشان می‌دهد و بیشتر به دفاعیات مجرمی که در دادگاه از خودش دفاع میکند شبیه است.
روشن است که در جامعة بین‌المللی و در منطقه یقة رژیم را به خاطر صدور تروریسم و دخالتهای جنگ افروزانه‌اش گرفته‌اند و رئیس جمهور نظام قسم و آیه می‌خورد که والله قصد بدی نداشته و قصد کمک داشته و... اما یک فقرة دیگر از حرفهایش وارونه‌گویی و غلط کردم گویی است. مثلاً آنجا که می‌گوید: « آمریکا اگر توبه کند و از مسیر گذشته خود برگردد... ما باز هم آماده ایم حتی با آمریکایی که سالیان دراز بر ما ظلم روا داشته است بازگشت و توبه او را بپذیریم». و یا آنجا که گفت: «علیرغم تخلف آمریکا و اینکه اروپا در اجرای تعهداتش بسیار سست و ناکارآمد بود، اما ما به تعهدات خود عمل می‌کنیم».
یا در مورد منطقه گفت: شعار ما این است که حضور نیروهای خارجی در این منطقه و مداخلات آنها باید پایان پذیرد. و بخصوص به رغم این که رژیم به عنوان یک دگم، به کار بردن کلمة اسراییل را ممنوع کرده و آن را مترادف با به رسمیت شناختن اسراییل تلقی میکند، روحانی در اظهارات دیروزش چند بار کلمة اسراییل را به کار برد.
و گفت: «اگر دغدغه آمریکا در این منطقه برای اسراییل است، این را باید بدانند تا ملت فلسطین به سرزمین خود بازنگردند، امنیت برای این منطقه تاریخی و سرزمین فلسطین تضمین نخواهد شد؛ اگر حتی آمریکا امنیت را برای اسراییل می‌خواهد آن زمانی امکان دارد که مردم فلسطین به سرزمین خود بازگردند و در یک فرایند دمکراسی و آرای عمومی آنچه نظر مردم است در این سرزمین بوقوع بپیوندد». خب اینها معنی مشخص خود را دارد و مخاطبان او که آدمهای سیاسی هم هستند، معنی اینها را خیلی خوب درک می‌کنند.
ج: بله حتماً دلواپسان از فردا این حرفهای روحانی را علم می‌کنند و حسابی به او می‌تازند که اگر نکنند یا خفیف واکنش نشان بدهند معنی خودش را دارد... و حتماً با حرف خامنه‌ای را که «جنگ نمی شود و مذاکره هم نمی‌کنیم». توی دهن روحانی خواهند زد. اما خود خامنه ای در عین حال گفته بود: «جمهوری اسلامی هر وقت به آن اقتداری برسد که فشار و هوچی‌گری آمریکا رویش تأثیری نگذارد، می‌تواند با آمریکا مذاکره کند. امروز چنین چیزی نیست».
بنابراین مذاکره نکردن را مطلق نکرده بود بلکه گفته بود تا وقتی در وضعیت ضعف هستیم مذاکره نمی‌کنیم. لابد روحانی هم با همان منطق دجالگرانه‌یی که اینها به وسیلة آن با هم حرف می‌زند خواهد گفت الان ما در موقعیت قدرت هستیم(!) کما این که حدود دو ماه پیش هم گفت «ما بینی آمریکا را به خاک خواهیم مالید!».
اما در جواب سؤال شما که پشتش به کجا گرم است، پشتش به وضعیت به شدت وخیم رژیم و بحرانهایی که از همه طرف رژیم را فرا گرفته‌اند گرم است! البته پشتگرم بودن را به عنوان طنز و چون شما هم از این عبارت استفاده کردید، می‌گویم. معلوم است که رژیم از خامنه‌ای و روحانی به شدت از اوضاع انفجاری جامعه وحشتزده‌اند و بخصوص بعد از اعلام خطر خامنه‌ای نسبت به خطری که در سال۹۸ در کمین رژیم است، فتنة ۹۸ ورد زبان همة رسانه‌ها و مهره‌ها و امام جمعه‌های ریز و درشت رژیم شده است.
و دیده‌اید که هر روز در مجلس ارتجاع و در رسانه‌های رژیم چطور نسبت به آن هشدار می‌دهند و آژیر خطر می‌کشند و لابد دیدید که زنگنه وزیر نفت هم که تا دیروز از دور زدن تحریمها دم می‌زد، چطور پریروز (۱۶بهمن) آه و ناله می‌کرد که هیچ کشوری نفت از رژیم نمی‌خرد و آنها هم که می‌خرند، حتی عراق پولش را نمی‌پردازند... در چنین شرایطی مگر برای روحانی راهی جز همین حرفها باقی می‌ماند؟
وانگهی مگر امکان پذیر است که روحانی این حرفها را بدون گرفتن چراغ سبز از جانب خامنه‌ای بگوید؟ مگر ظریف چند روز پیش در مجلس در مورد برجام که مورد حمله قرار گرفته بود، نگفت؟ :ما ریز جزئیات را خدمت رهبری ارائه می‌دادیم» و مگر اضافه نکرد جلسه را غیرعلنی کنید تا من آنچه را که لازم است بگویم؟ معلوم است که می‌خواست بگوید که ریز تا درشت برجام با اجازه و دستور خامنه‌ای بوده. الان هم همین طور است.
ج: روشن است که این حرفها با رجزخوانیهای موشکی روحانی و با ادعای به خاک مالیدن بینی آمریکا در تناقض است. اما این تناقض پیش از این که در حرفهای روحانی باشد، در کلیت رژیم و در مواضع آن است. واقعیت قضیه همین اوضاع انفجاری جامعه است. همین رسیدن قیمت گوشت به ۱۱۰هزار تومان است. واقعیت طناب تحریمهاست که هر روز بر گردن رژیم تنگ و تنگتر می‌شود.
واقعیت ائتلافی منطقه‌یی و بین‌المللی است که علیه رژیم شکل گرفته و تا یک هفتة دیگر در کنفرانس ورشو و در لهستان به منصة ظهور می‌رسد. خب رژیم در این تنگنا چه کار می‌خواهد بکند؟ یک طرفش ایستادن در برابر این طوفان و این ضربات پیاپی است که سرانجامش معلوم است و یک طرفش هم تسلیم و دست بالا کردن و خوردن جام زهر است. و رژیم زمان بسیار کوتاهی دارد که در مورد این دو راه تصمیم بگیرد، اما اگر باز هم نتواند به قول کارشناسان رژیم این تصمیم بزرگ را بگیرد و به جراحی بزرگ تن بدهد، تاریخ منتظر تصمیم رژیم نمی‌ماند و حکم خود را صادر و آن را به مرحلة اجرا می‌گذارد.
غلط کردم گویی یا بتونه کاری – ۲دی۱۳۹۷
اوجگیری دوبارهٔ زمزمه‌های مذاکره
گزارش و گفتگو با احمد گل افشار
موضوع برنامة تیک تاک امروز اظهارات دیروز حسن روحانی در جمع سفرا وروسای نمایندگی های خارجی در تهران است که شامل اظهار ندامت از مواضع قبلی و چند فقره غلط کردم گویی در برابر آمریکا بود و با زبان وارونه خواستار گفتگو و بازگشت آمریکا شده بود.
خبر و نظر
حسن روحانی در سخنان خود خطاب به سفرا و روسای نمایندگی های کشورهای خارجی با وارونه‌گوییهایی که معنای آن تخطئه سیاست های گذشته رژیم بود خواستار بازگشت آمریکا و باز کردن باب گفتگو با آن شد. «حتی آمریکا هم اگر توبه کنند و از مسیر گذشته خود برگردد و محاسبه دقیق انجام دهد و در برابر مداخلات گذشته اش در ایران عذرخواهی کند و حاضر باشد عظمت و کرامت ملت ایران و انقلاب بزرگ اسلامی ایران را بپذیرد و با احترام با مردم سخن بگوید ما باز هم آماده ایم حتی با آمریکایی که سالیان دراز بر ما ظلم روا داشته است بازگشت و توبه او را بپذیریم»
روحانی با همان فرهنگ وارونه به اروپا هم پیام کوتاه آمدن و پذیرش شروط آن را داد و در مورد راه بر طرف شدن دغدغة آمریکا هم صحبت کرد و گفت: علیرغم تخلف آمریکا و اینکه اروپا در اجرای تعهداتش بسیار سست و ناکارآمد بود، اما جمهوری اسلامی ایران به تعهدات خود عمل میکند و این به معنای آن است که اخلاق، تعهدات اخلاقی و سیاسی برای ملت ایران بسیار حائز اهمیت است.
«حتی اگر دغدغه آمریکا در این منطقه برای اسراییل است، این را باید بدانند تا ملت فلسطین به سرزمین خود بازنگردند، امنیت برای این منطقه تاریخی و سرزمین فلسطین تضمین نخواهد شد؛ اگر حتی آمریکا امنیت را برای اسراییل می‌خواهد آن زمانی امکان دارد که مردم فلسطین به سرزمین خود بازگردند و در یک فرایند دمکراسی و آرای عمومی آنچه نظر مردم است در این سرزمین بوقوع بپیوندد. رئیس جمهور تأکید کرد: راه‌حل منطقه، راه‌حل دمکراسی و احترام به آراء مردم است؛ ما می‌توانیم با وحدت، اتحاد و یکپارچگی بدون خونریزی و بدون آنکه افراطی‌گری را در منطقه گسترش دهیم و تشویق کنیم».
سایر حرفهای روحانی در جهت محکم کردن همین تعهدات بود
«هیچگاه ما در پی تفکر افراطی نبودیم و هرکجاکه اسلام از طریق ایران وارد شد اسلام معتدل در سطح منطقه و جهان بود.» و هیچگاه نه در این چهل سال و نه در دهه های قبل از آن قصد حمله و تجاوز به همسایگان یا کشورهای دیگر نداشتیم و هرگاه همسایگان ما از ما کمک خواستند بدون چشمداشتی به کمک آنها شتافتیم نه به فکر آن بودیم که کمک های خودمان را به ارقام و اعداد مالی در بیاوریم و حساب های پس انداز آنها را محاسبه کنیم.
آخوند روحانی در حالی به صرف هزینه‌های نجومی‌ای که رژیم برای سر پا نگه‌داشتن دیکتاتور خون‌آشامی مانند بشار اسد، از سفرة مردم محروم ایران اشاره میکند که شعار مردم و اقشار به ستوه آمده درخیابانها این است که «سوریه را رها کن، فکری به حال ما کن!». روحانی سپس به یک فقره دیگر از غلط کردم گوییهای خود در زمینه موشکی و اتمی گفت: شعار ما خاورمیانه عاری از سلاح هسته‌ای و سلاح کشتار جمعی است این را بیش از ۴۰ سال است که بر آن پای فشردیم منطقه خاورمیانه عاری از سلاح هسته‌ای و سلاح های کشتار جمعی.
اما هنوز کسی فراموش نکرده که روحانی طی سخنانی که در مراسمی که در ۳۱ شهریور ماه امسال به مناسبت آغاز جنگ برپا شده بود، چه گفت: روز به روز بر قدرت دفاعی خودمون خواهیم افزود اینکه شما از موشک های ما عصبانی هستید، معنایش آن است که تاثیر گذارترین سلاح ما امروز موشک ماست».
گفتگوی سیاسی
حرفهای دیروز روحانی در جمع سفرا و روسای نمایندگی های خارجی در تهران رو شنیدیم، روحانی حرفهای مختلفی زده بود از حرفهای تبلیغاتی معمول رژیم تا حرفهایی که جدید بود؛ بنابراین، این سؤال مطرح می‌شه که روحانی اصلاً این سفرا و نمایندگان دیپلوماسی کشورها رو جمع کرده بود تا به اونها چه پیامی رو منتقل بکنه؟ این سؤالی است که در گفتگوی امروز خودمون با احمد گل‌افشار امیدواریم بتونیم به اون جواب بدیم.
س: همون طور که گفتم به هر حال سؤال اینه که روحانی چرا سفرا رو جمع کرده بود، آیا این یک اقدام پروتکلی در عداد سایر کارهای تبلیغاتی که رژیم در سالگرد انقلاب بهمن می‌کنه بود، یا پیامی رو می‌خواست از طریق اونها منتقل بکنه؟
ج: روحانی دو فقره حرف زد، یکی حرفهای تبلیغاتی که البته تماماً تدافعی بود مثل این که هیچگاه نه در این چهل سال قصد حمله و تجاوز به همسایگان یا کشورهای دیگر نداشتیم و هرگاه همسایگان ما از ما کمک خواستند بدون چشمداشتی به کمک آنها شتافتیم». یا این که «هیچگاه ما در پی تفکر افراطی نبودیم و هرکجاکه اسلام از طریق ایران وارد شد اسلام معتدل در سطح منطقه و جهان بود.» خب این حرفها موضع بسیار پایین روحانی را نشان می‌دهد و بیشتر به دفاعیات مجرمی که در دادگاه از خودش دفاع میکند شبیه است.
روشن است که در جامعة بین‌المللی و در منطقه یقة رژیم را به خاطر صدور تروریسم و دخالتهای جنگ افروزانه‌اش گرفته‌اند و رئیس جمهور نظام قسم و آیه می‌خورد که والله قصد بدی نداشته و قصد کمک داشته و... اما یک فقرة دیگر از حرفهایش وارونه‌گویی و غلط کردم گویی است. مثلاً آنجا که می‌گوید: « آمریکا اگر توبه کند و از مسیر گذشته خود برگردد... ما باز هم آماده ایم حتی با آمریکایی که سالیان دراز بر ما ظلم روا داشته است بازگشت و توبه او را بپذیریم». و یا آنجا که گفت: «علیرغم تخلف آمریکا و اینکه اروپا در اجرای تعهداتش بسیار سست و ناکارآمد بود، اما ما به تعهدات خود عمل می‌کنیم».
منطقه
یا در مورد منطقه گفت: شعار ما این است که حضور نیروهای خارجی در این منطقه و مداخلات آنها باید پایان پذیرد. و بخصوص به رغم این که رژیم به عنوان یک دگم، به کار بردن کلمة اسراییل را ممنوع کرده و آن را مترادف با به رسمیت شناختن اسراییل تلقی میکند، روحانی در اظهارات دیروزش چند بار کلمة اسراییل را به کار برد.
و گفت: «اگر دغدغه آمریکا در این منطقه برای اسراییل است، این را باید بدانند تا ملت فلسطین به سرزمین خود بازنگردند، امنیت برای این منطقه تاریخی و سرزمین فلسطین تضمین نخواهد شد؛ اگر حتی آمریکا امنیت را برای اسراییل می‌خواهد آن زمانی امکان دارد که مردم فلسطین به سرزمین خود بازگردند و در یک فرایند دمکراسی و آرای عمومی آنچه نظر مردم است در این سرزمین بوقوع بپیوندد». خب اینها معنی مشخص خود را دارد و مخاطبان او که آدمهای سیاسی هم هستند، معنی اینها را خیلی خوب درک می‌کنند.
س: آیا روحانی نمی‌ترسه که فردا دلواپسان به خاطر همین حرفها سرش بریزند و حرف خامنه‌ای رو جوش بگذارند که حرف زدن از مذاکره با آمریکا خیانته؟ پس چرا چنین حرفهایی زد؟ پشتش به کجا گرمه؟
ج: بله حتماً دلواپسان از فردا این حرفهای روحانی را علم می‌کنند و حسابی به او می‌تازند که اگر نکنند یا خفیف واکنش نشان بدهند معنی خودش را دارد... و حتماً با حرف خامنه‌ای را که «جنگ نمی شود و مذاکره هم نمی‌کنیم». توی دهن روحانی خواهند زد. اما خود خامنه ای در عین حال گفته بود: «جمهوری اسلامی هر وقت به آن اقتداری برسد که فشار و هوچی‌گری آمریکا رویش تأثیری نگذارد، می‌تواند با آمریکا مذاکره کند. امروز چنین چیزی نیست».
بنابراین مذاکره نکردن را مطلق نکرده بود بلکه گفته بود تا وقتی در وضعیت ضعف هستیم مذاکره نمی‌کنیم. لابد روحانی هم با همان منطق دجالگرانه‌یی که اینها به وسیلة آن با هم حرف می‌زند خواهد گفت الان ما در موقعیت قدرت هستیم(!) کما این که حدود دو ماه پیش هم گفت «ما بینی آمریکا را به خاک خواهیم مالید!».
اما در جواب سؤال شما که پشتش به کجا گرم است، پشتش به وضعیت به شدت وخیم رژیم و بحرانهایی که از همه طرف رژیم را فرا گرفته‌اند گرم است! البته پشتگرم بودن را به عنوان طنز و چون شما هم از این عبارت استفاده کردید، می‌گویم. معلوم است که رژیم از خامنه‌ای و روحانی به شدت از اوضاع انفجاری جامعه وحشتزده‌اند و بخصوص بعد از اعلام خطر خامنه‌ای نسبت به خطری که در سال۹۸ در کمین رژیم است، فتنة ۹۸ ورد زبان همة رسانه‌ها و مهره‌ها و امام جمعه‌های ریز و درشت رژیم شده است.
آژیر خطر
و دیده‌اید که هر روز در مجلس ارتجاع و در رسانه‌های رژیم چطور نسبت به آن هشدار می‌دهند و آژیر خطر می‌کشند و لابد دیدید که زنگنه وزیر نفت هم که تا دیروز از دور زدن تحریمها دم می‌زد، چطور پریروز (۱۶بهمن) آه و ناله می‌کرد که هیچ کشوری نفت از رژیم نمی‌خرد و آنها هم که می‌خرند، حتی عراق پولش را نمی‌پردازند... در چنین شرایطی مگر برای روحانی راهی جز همین حرفها باقی می‌ماند؟
وانگهی مگر امکان پذیر است که روحانی این حرفها را بدون گرفتن چراغ سبز از جانب خامنه‌ای بگوید؟ مگر ظریف چند روز پیش در مجلس در مورد برجام که مورد حمله قرار گرفته بود، نگفت؟ :ما ریز جزئیات را خدمت رهبری ارائه می‌دادیم» و مگر اضافه نکرد جلسه را غیرعلنی کنید تا من آنچه را که لازم است بگویم؟ معلوم است که می‌خواست بگوید که ریز تا درشت برجام با اجازه و دستور خامنه‌ای بوده. الان هم همین طور است.
س: خب آیا این حرفهای روحانی با حرفهای قبلی او که خیلی رجزخوانی و قدرت‌نمایی می‌کرد در تناقض نیست؟
ج: روشن است که این حرفها با رجزخوانیهای موشکی روحانی و با ادعای به خاک مالیدن بینی آمریکا در تناقض است. اما این تناقض پیش از این که در حرفهای روحانی باشد، در کلیت رژیم و در مواضع آن است. واقعیت قضیه همین اوضاع انفجاری جامعه است. همین رسیدن قیمت گوشت به ۱۱۰هزار تومان است. واقعیت طناب تحریمهاست که هر روز بر گردن رژیم تنگ و تنگتر می‌شود.
واقعیت ائتلافی منطقه‌یی و بین‌المللی است که علیه رژیم شکل گرفته و تا یک هفتة دیگر در کنفرانس ورشو و در لهستان به منصة ظهور می‌رسد. خب رژیم در این تنگنا چه کار می‌خواهد بکند؟ یک طرفش ایستادن در برابر این طوفان و این ضربات پیاپی است که سرانجامش معلوم است و یک طرفش هم تسلیم و دست بالا کردن و خوردن جام زهر است. و رژیم زمان بسیار کوتاهی دارد که در مورد این دو راه تصمیم بگیرد، اما اگر باز هم نتواند به قول کارشناسان رژیم این تصمیم بزرگ را بگیرد و به جراحی بزرگ تن بدهد، تاریخ منتظر تصمیم رژیم نمی‌ماند و حکم خود را صادر و آن را به مرحلة اجرا می‌گذارد.
غلط کردم گویی یا بتونه کاری – ۲دی۱۳۹۷
اوجگیری دوبارهٔ زمزمه‌های مذاکره