از کنفرانس ورشو تا مونیخ- گفتگو با اسدالله مثنی

از کنفرانس ورشو تا مونیخ گفتگو با اسدالله مثنی

گزارش و گفتگو با اسدالله مثنی

موضوع برنامه امروز کنفرانس مونیخ است. پنجاه و پنجمین کنفرانس امنیتی مونیخ با شرکت بیش از ۶۰۰ تن از دولتمردان و کارشناسان برجستة عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی، علمی و نظامی از کشورهای مختلف جهان از ۲۶ تا ۲۸ بهمن برای بحث درباره بحران های کنونی و چالش های امنیتی آینده در جریان است.

کنفرانس مونیخ از سال ۱۹۶۳ تاکنون هر سال در شهر مونیخ آلمان برگزار شده است. برگزاری این کنفرانس بلافاصله پس از کنفرانس وزیران خارجه و دولتمردان بیش از ۶۰ کشور جهان در ورشو، به کنفرانس امسال مونیخ جایگاه خاصی داده است. گزارشی در بارة موقعیت رژیم در این کنفرانس.

خبر و نظر


مایک پنس که پس از حضور در کنفرانس ورشو برای شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ به آلمان سفر کرد، طی سخنرانی خود در این کنفرانس، مواضع آمریکا در قبال رژیم آخوندی را با همان لحن تند ورشو تکرار کرد و از جمله با تاکید بر این که رژیم ایران دولت جلودار حامی تروریزم در جهان و تهدید اصلی صلح و امنیت در جهان است، گفت: ما در ورشو تعهد دادیم که با رژیم ایران مقابله کنیم و همه موافق بودند. من در ورشو گفتم زمان عمل رسیده است».

معاون رئیس جمهور آمریکا همچنین با بیان این که « رژیم ایران از حزب الله و حماس حمایت کرده و در یمن و سوریه جنگ افروزی کرده و خواهان نابودی اسراییل شده» به اروپا هشدار دار که «باید نقض تحریمها را متوقف کند؛ چرا که این رژیمی بیرحم و وحشی است».

معاون رئیس‌جمهور آمریکا پیش از حضور در مونیخ روز جمعه طی بازدید خود از اردوگاه «آشویتس» در لهستان گفت: «حکومتی در تهران است که با همان نفرتی از جنس سامی ستیزی (یهود ستیزی) که نازی‌ها در اروپا داشتند، تهدیدهایی جنایت‌آمیز می‌کند».روزنامة حکومتی آرمان که اظهارات مایک پنس در آشویتس را منعکس کرده، در ادامه می‌افزاید: « پنس مدعی شد: «ایران در حال برنامه‌ریزی برای حذف اسرائیل از روی زمین و به دنبال راه‌انداختن یک هولوکاست دیگر است».

مقایسه با رژیم نازی


آرمان سپس پاسخ بهرام قاسمی سخنگوی وزارت خارجه رژیم به مایک پنس و مقایسة رژیم آخوندی با رژیم نازی توسط او را منعکس کرده است که قاسمی گفته است: « سابقه تاریخی و فرهنگی ایران در همزیستی و احترام به ادیان الهی به ویژه دین یهود در اسناد معتبر تاریخی ملل مختلف ثبت شده است و تاریخ و تمدن دیر پا و چند هزار ساله ایران گویای نوع تفکر و نگاه ایرانیان به دیگر فرهنگ‌ها و ادیان و همزیستی مسالمت آمیز و برخورداری از تسامح و تساهل در این گونه موضوعات است».

در واکنش به سخنرانی مایک پنس در اجلاس مونیخ، خبرگزاری حکومتی ایرنا گزارش داد، ظریف وزیر خارجة رژیم شنبه شب در گفت وگو با شبکه تلویزیون عربی زبان رژیم موسوم به المنار با ادعای شکست برنامه های آمریکا علیه رژیم در نشست های ورشو لهستان و مونیخ آلمان، گفت: این دو نشست، آوردگاه انزوای آمریکا بود».

آنگلا مرکل صدراعظم آلمان نیز روز شنبه ۱۶ فوریه (۲۷ بهمن) در نطق خود در کنفرانس امنیتی مونیخ تأکید کرد که آمریکا و اروپا در منطقه خاورمیانه در واقع هدف یکسانی را دنبال می کنند و آن "مهار نقش زیان بار" (رژیم) ایران است. به گفتة دویچه وله (صدای آلمان) صدراعظم آلمان با طرح پرسشی تأمل برانگیز گفت: «آیا خروج فوری و بی درنگ آمریکا از سوریه خوب است؟ آیا این امر بار دیگر به معنای تقویت امکانات ایران و روسیه و گسترش حوزه نفوذ آنها در این منطقه نخواهد بود؟»

کارنامه رژیم


از سوی دیگر جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا طی مصاحبه‌یی با تلویزیون الاخباریه ۲۶ بهمن در ورشو گفت: کارنامة رژیم ایران در سالگرد روی کار آمدنش را «چهل سال هراس انگیز بر مردم ایران و بدنبال سلاح اتمی بودن برای ترساندن تمامی مسالمت جویان در جهان و ۴۰ سالی که ایران به یک مرکز بین المللی تروریسم تبدیل شد» توصیف کرد و گفت: نیروهای نظامی رژیم در تمامی نقاط خاور میانه از یمن تا عراق و سوریه گسترش یافته است».

در همین حال سفیر سابق رژیم آخوندی در لهستان به نام محمد طاهری به رژیم هشدار داد «نباید کاری کند که اروپا به آمریکا نزدیک شود نفسِ برگزاری نشست ورشو می‌تواند برای امنیت و منافع ملی ما مضر باشد اتحادیه اروپا نفع خود را در حفظ برجام می‌بیند». وی که اظهاراتش در شمارة امروز روزنامة حکومتی «ستاره صبح» به چاپ رسیده، گفت:‌ «ین خوش‌خیالی است که فکر کنیم نشست ورشو آخرین اقدام دولت ترامپ در راستای ایران هراسی خواهد بود».

طاهری افزود: «باید توجه داشت که هرچه به پایان دور نخست ریاست جمهوری ترامپ نزدیک‌تر شویم، برنامه‌های او برای تحت فشار قرار دادن ایران بیشتر خواهد شد. در این بین آنچه می‌تواند به حفظ منافع ملی کمک کند، حفظ تعامل و روابط با اروپا و قدرت‌های منطقه است. برای تحقق این سیاست باید از اقدامات و اظهارات رادیکال پرهیز کرد و در شرایطی که ایالات‌متحده در راستای ایجاد اجماع جهانی علیه ایران هزینه می‌کند، مقامات و چهره‌های داخلی از سخنانی که هزینه‌های اضافه به بار می‌آورد خودداری کنند».

گفتگوی سیاسی


برگزاری کنفرانس امنیتی مونیخ بلافاصله پس از کنفرانس ورشو، موضوع مهمی است و حضور معاون رئیس جمهور آمریکا در مونیخ و تکرار و تاکید بر همان مواضعی که در ورشو علیه رژیم اظهار کرده بود، خواه ناخواه رژیم آخوندی را به یکی از سوژه‌های اصلی این کنفرانس امنیتی تبدیل کرده است. در کنفرانس مونیخ بر خلاف ورشو رژیم از طریق ظریف وزیر خارجه‌اش حضور دارد.

سؤالاتی که در اینجا مطرح می‌شود این است که ظریف کنفرانس مونیخ را مثل کنفرانس ورشو، نمود دیگری از انزوای آمریکا توصیف کرده است؛ این حرف تا چه اندازه واقعی است؟ فضای کی کنفرانس مونیخ از چه قرار است و رژیم آنجا در چه موقعیتی به لحاظ تعادل قوا قرار دارد؟ آیا می‌تواند از اختلاف نظر اروپا و آمریکا بر سر برجام به نفع خودش استفاده کند؟ اینها از جمله سؤالاتی است که امیدواریم در گفتگو با اسدالله مثنی به اونها جواب بدیم.

س: ظریف وزیر خارجة رژیم در کنفرانس مونیخ شرکت کرده، با چه تحلیلی در این کنفرانس حاضر شده، آیا فضای کنفرانس را به نفع رژیم تشخیص داده؟


ج:‌ این کنفرانس در شرایط و فضای سیاسی ای که مشخصة‌ آن در رابطه با رژیم آخوندی، شکست و عقب‌نشینی سیاست مماشات است، تشکیل می‌شود، بنابراین نه در این کنفرانس و نه در هیچ نشست بین‌المللی دیگری نباید انتظار داشت که فضا برای رژیم یک فضای احیاکننده باشد. اما در این کنفرانس به طور خاص، حرفهای معاون رئیس جمهور آمریکا در این کنفرانس همچنان که در این گزارش به قسمتهایی از آن اشاره شده بود، تکرار مواضعش در ورشو و به شدت علیه رژیم تند بود.

در فاصلة ورشو تا مونیخ هم او طی بازدیدی از اردوگاه مرگ آشویتس که در آن رژیم آخوندی را با رژیم هیتلری مقایسه کرد. ضربة خیلی سنگینی به رژیم بود که واکنش زبونانه سخنگوی وزارت خارجه رژیم را به دنبال داشت. رژیم در مونیخ چشم امیدی به اروپاییها و مخالفتشان با آمریکا بر سر برجام داد. اما این امید یا آرزو هم تحقق پیدا نکرد. چرا که از یک طرف مایک پنس انتقاد شدیدی را متوجه کشورهای اروپایی به خاطر دفاعشان از برجام و نقض تحریمهای آمریکا کرد که خودش گویای تعادل قوای موجود میان آمریکا و اروپا بر سر این موضوع است.

دفاع یا حمله


از طرف دیگر خانم مرکل هم که در سخنرانی خود از برجام و ادامة آن دفاع کرد، اما این دفاع به شدت تحت الشعاع حمله‌اش به رژیم به خاطر ادامة‌برنامة موشکی و سیاست منطقه‌ایش بود. او بخصوص تأکید کرد که آمریکا و اروپا در منطقه خاورمیانه هدف یکسانی را دنبال می کنند و آن "مهار نقش زیان بار" (رژیم) ایران است.

در همین رابطه روزنامة حکومتی مردم سالاری در شمارة امروز خود با اشاره به اظهارات تند معاون رئیس جمهور آمریکا علیه رژیم در اجلاس مونیخ با نگرانی نوشت: « حال فشارهای دولت «ترامپ» برای وادار کردن اتحادیه اروپا و تروئیکای اروپایی شامل آلمان، فرانسه و بریتانیا برای خروج از برجام در چند هفته اخیر به ویژه پس از اعلام راه‌اندازی کانال ویژه تجارت با ایران «اینستکس» INSTEX تشدید شده است.

این فشارها در نشست ورشو و انتقاد شدید «مایک پنس» معاون رئیس جمهورآمریکا از رویکرد برجامی اروپا هم نمود پیدا کرد». از همین موارد می‌توان فهمید که فضا به شدت علیه رژیم بود.

س: پس اگر شرایط این چنین است که شما توصیف می‌کنید، عاقلانه تر نبود که شرکت نمی کرد و رژیم مستقیماً آماج این حملات نمی‌شد؟


ج:‌ خب این کنفرانسی است که تا آنجا که یادم می‌آید رژیم هر سال شرکت کرده و بخصوص شرکت در چنین گردهمایی‌های بین‌المللی برای رژیم که در حضیض انزوا قرار دارد فرصت مغتنمی است که تلاش می‌کند به هر قیمتی آن را از دست ندهد. حتماً اگر رژیم کمتر از این ضعیف بود و جا پای محکمی برای خودش احساس می‌کرد، عاقلانه‌تر این بود که شرکت نمی کرد. چون با حضور مایک پنس آن هم بعد از اجلاس ورشو قابل پیش‌بینی بود که فضا از چه قرار خواهد بود.

س: به هر حال واقعیت این است که اروپا بر سر یک موضوع پایه‌یی و مهم یعنی برجام با آمریکا تضاد و اختلاف دارد و رژیم خیلی می‌تواند از این شکاف بهره‌برداری کند؛ آیا این طور نیست؟


ج: برای ترک برجام از جانب آمریکا زیر فشار است و همین باعث شده که بهای حمایتش از برجام را برای رژیم هر چه بالاتر برده است. عدم تصمیم گیری روز گذشته مجمع تشخیص در مورد لایحة پالرمو در این مورد شاخص خوبی است که نشان می‌دهد برجام که بهتر است بگوییم برجام اروپایی نه تنها نتایج دلخواه رژیم را نداشته، بلکه میوه‌های تلخ آن باعث شده که مجمع که در نشست قبلی فضایش نسبت به تصویب این لایحه مثبت بود، دیروز شاهد بودیم که چرخیده و منفی شده است.

از جمله آملی لاریجانی رئیس مجمع گفت:‌ «با تعویق و تعلیقهای اروپا در جریان اینستکس یا همان سازوکار مالی اروپا مشخص شد اروپا چیزی که طلب می‌کند فراتر از این حرفهاست. ما باید به این مطلب توجه داشته باشیم که در تایید و تکذیب پالرمو اگر نظری بدهیم آیا واقعا مصلحت است ج ا. با این طلب های قلدرمابانه کشورهای غربی همراهی کند؟».

و احمد توکلی از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام در نامة سرگشاده‌یی خطاب به اعضای مجمع و اعضای مجلس ارتجاع، اینس‌تکس را «فرمول تحقیرکننده‌یی که حتی نفت در برابر غذا هم نیست» توصیف کرد و تصویب FATF را خواری و زبونی نامید.

احمد توکلی ضمن اشاره به بیانیه جمعبندی شورای اروپا که در آن این شورا «نگرانی جدی خود را از فعالیت‌های موشکی بالستیک ابراز می‌دارد و (رژیم) ایران را به ترک این فعالیت‌ها فرامی‌خواند... و (رژیم) ایران متهم به حمایت از عملیات تروریستی در کشورهای اروپایی می‌شود و از آن مؤکداً خواسته می‌شود که حقوق بشر را رعایت کند...

فرمول تحقیر کننده


می‌نویسد: « فرمول تحقیرکننده اینس‌تکس حتی «نفت در برابر غذا» نیست که برای عراق زمان صدام حسین وضع کرده بودند. چون اروپایی‌ها نفت ما را نمی‌خرند فقط به عنوان یک منجی به ما اجازه می‌دهند با پول نفتی که آنها اجازه فروشش را داده‌اند، از آنها غذا و دارو را به قیمتی که فروشنده انحصارگر تعیین می‌کند بخریم تا از گرسنگی و بیماری نجاتمان بدهند! فقط به این تحقیر بسنده نشده است. بیانیه همچنین برای ایران تکلیف تعیین می‌کند که شرکتی شفاف تشکیل دهد که طرف معامله باشد. تازه این سازوکار که معلوم نیست چه وقت اعمال می‌شود مشروط است بر اینکه ایران به سرعت FATF را بپذیرد!».

که تازه اگر رژیم همة اینها را بپذیرد، به گفتة وزیر خارجه لهستان شرکتهای اروپایی حاضر به معامله با ایران نیستند. اما مسأله این است که اگر رژیم بخواهد به این ترتیب با اروپا وارد تضاد شود همین تنها نقطه امید را هم از دست خواهد داد در همین رابطه اظهارات سفیر سابق رژیم در لهستان کاملاً روشنگر است که ضمن هشدار نسبت به این که هرچه به پایان دور نخست ریاست جمهوری ترامپ نزدیک‌تر شویم، برنامه‌های او برای تحت فشار قرار دادن ایران بیشتر خواهد شد».

متذکر شد در این بین آنچه می‌تواند به حفظ منافع ملی کمک کند، حفظ تعامل و روابط با اروپا و قدرت‌های منطقه است. برای تحقق این سیاست باید از اقدامات و اظهارات رادیکال پرهیز کرد و در شرایطی که ایالات‌متحده در راستای ایجاد اجماع جهانی علیه ایران هزینه می‌کند، مقامات و چهره‌های داخلی از سخنانی که هزینه‌های اضافه به بار می‌آورد خودداری کنند».

کنفرانس ورشو چه عواقبی برای ایران دارد؟ گفتگو با مهدی عقبایی

از ورشو تا مونیخ همه‌جا ایرانیان!
لطفا به اشتراک بگذارید: