فعالیتهای کانونهای شورشی در بهمن ماه۹۷
فعالیتهای کانونهای شورشی در بهمن ماه۹۷
آتشی که خاموشی ندارد
روایت سخت‌ترین روزهای نظام در ۴۰سال گذشته ناشی از همین شرایط انفجاری و خشم عمومی از سرکوب و چپاول و نفرت از نمادهای شیطانی رژیم است. در سالهای گذشته رژیم با دست باز تمام شهر را از بنرهای خمینی و خامنه‌ای و تابلوهای «جنگ» پرمی‌کرد و با چماق «دفاع مقدس» و تشییع استخوانها و «دفاع از حرم!» به نفرت مردم و سرکوب گسترده جوانان می‌افزود. اما اکنون نه فقط بنر خامنه‌ای که دکل بزرگ «مدافعان حرم نظام» هم امنیت ندارد.
پاسداران منفور وزارت و مزدوران ولایت طی ماههای اخیر ـ بعد از شعله‌های فروزان کانونهای شورشی ـ تلاش می‌کند با روشهای مختلف کنترلی(نصب دوربین و پاسدار و تهدید و...) مانع از به آتش کشیدن و تخریب بنرهای خامنه‌ای ـ لااقل در خیابانهای اصلی ـ شوند اما روزانه چندین بنر بزرگ خامنه‌ای در آتش خشم و شراره‌های کانونهای شورشی می‌سوزد.
از طرف دیگر در نگرانی از قیام ارتشی از گرسنگان که در آتش غارت و چپاول به فقر مطلق رسیده‌اند هر راه‌کاری را بررسی می‌کند تا از تغییری است که به دست مردم در کف خیابان ایجاد می‌شود جلوگیری شود.
پاسدار ابراهیم اصغرزاده، دبیرکل انجمن اسلامی مهندسان، در وحشت از قیام و حق‌خواهی مردم، در مطلبی با عنوان «مردم آزادی و عدالت را با هم می‌خواهند» نوشته است:
«باید اصلاحات اساسی و ساختاری انجام دهیم، بدون اصلاحات ساختاری، هر گونه رفرم، هر گونه بزک کردن، هر گونه اصلاحات با برد کوتاه، شرایطی را ایجاد می‌کند که اصل نمایندگی برای حکومت در ذهن مردم ضعیف جلوه می‌کند. وقتی ضعیف جلوه می‌کند، مردم سخنگوی خود را در حکومت نمی‌بینند، بنابراین راه می‌افتند در خیابان تا حق خود را بگیرند».(رسانه حکومتی آرمان ـ اول اسفند ۹۷)
وحشت از قیام مردم در کف خیابان برای احقاق حقوق‌شان همه حرف و آتشی است که به جان و خرمن شیخ افتاده است و نمی‌داند از کدام مسیر برود تا آتش خشم و خروش مردم را کنترل کند. آتشی که خاموشی ندارد.
مطالب بیشتر :
تصاویر خامنه‌ای از آتش کانونهای شورشی در امان نیستند
کانونهای شورشی خواهان پایان حاکمیت ولی فقیه هستند
کانونهای شورشی، مرگ بر خامنه‌ای، درود بر رجوی، نقش دیوارهای شهرهای ایران