ادامه بنبست FATF و تعمیق بحران
ادامه بنبست FATF و تعمیق بحران
گزارش و گفتگو با اسدالله مثنی
در برنامة تیک تاک امروز به بنبست FATF؛ ادامه و تعمیق بحران در رأس رژیم می پردازیم. همان طور که میدانید، مجمع تشخیص مصلحت در جلسة دیروز خود نتوانست به اتخاذ تصمیمی درباره لوایح پالرمو و CFT دست پیدا کند. به دنبال تعویق تصمیمگیری در مورد این لوایح، پیامدها و اظهارنظرها و تحلیلها دربارة این وضعیت و ادامة بلاتکلیفی رژیم در این مورد حاکی از عمق تضاد و در هم تنیدگی بحرانهای متعدد رژیم است. البته دور اخیر این جنگ نه از دیروز بلکه از روز سهشنبه ۷ اسفند با طعنه های خشمگینانة روحانی به مجمع تشخیص مصلحت آغاز شد:
نمیشود کشور را به ۱۰، ۲۰نفر داده و بگوییم که هر تصمیمی آنها بگیرند، ما نیز تابع هستیم؛ چنین نیست و صاحب این کشور، ملت بزرگ ایران هستند و حتماً مردم و بانک مرکزی و بانکها نیز در این زمینه حرف خواهند زد. روزنامة حکومتی آرمان در سرمقالة امروز (۱۲اسفند) به قلم احمد شیرزاد از مهرههای باند اصلاح طلب نوشت: «قابل پیشبینی بود که ایران سعی میکند در مورد FATF عجلهای به خرج ندهد و پیوستن یا نپیوستن به گروه ویژه اقدام مالی مشترک را با نوعی روند سیاسی توام کند که در مذاکرات با اروپا به نتیجهای برسد.
البته بهنظر میرسد با موضع کنونی دولت جایی برای امتیازگیری وجود ندارد و حتی ممکن است امتیازاتی که تا کنون بهدست آوردهایم را نیز از دست بدهیم. در نتیجه کشور به وضعیتی دوقطبی رسیده». شیرزاد در ادامة این مطلب، خروج از این وضعیت بلاتکلیفی را موکول به وارد شدن خامنهای کرده و نوشت: «میتوان از لابهلای صحبتها حدس زد که شاید خیلی از اعضای مجمع چشمشان به بیانات رهبری است که شاید ایشان راهگشایی کرده و موضعی خاص اتخاذ کنند».
متقابلا کیهان خامنهای در یادداشت روز (۱۲اسفند) خود تحت عنوان: چرا «مجمع» باید پرونده FATF را ببندد؟ نوشت: « دولت و وزارت خارجه آقای روحانی، در ماجرای مذاکرات هستهای قدرت چانهزنی داشتند و سرنوشت توافق آنها، شده همین وضعیتی که میبینیم: تعطیلی تقریبا تمام تعهدات آمریکا و اروپا و برقرار ماندن تعهدات و بدهکاریهای ما. حالا حسابش را بکنید که همین دولتمردان ما درباره FATF تصریح میکنند جای چانه زنی و شرط گذاری نیست و باید انتظارات (دیکته) حریف را عینا بپذیریم».
روز گذشته ظریف وزیر خارجه رژیم به مجلس ارتجاع رفت و در آنجا از مجمع تشخیص مصلحت نظام درخواست کرد برای حل مشکلات اقتصادی لوایح مربوط به FATF را تایید کند. ظریف که به دعوت باند موسوم به فراکسیون به مجلس رفته بود، طی سخنانی ضمن دفاع از برجام، آن را به عنوان یکی از دستاوردهای بزرگ چهل ساله نظام توصیف کرد. مهرداد لاهوتی سخنگوی باند موسوم به مستقلین در مورد نشست کذایی گفت: در این جلسه در مورد دو اجلاس ورشو و مونیخ بحث شد. وی اما به محتوای این بحث اشارهیی نکرد.
در واکنش به اظهارات ظریف، آخوند رسایی عضو سابق مجلس ارتجاع و از سردمداران دلواپسان با انتشار یادداشتی در فضای مجازی نوشت: « مستر ظریف که قبلا در مجلس برای رای گرفتن از نمایندگان و پاسخگو نبودن به آنها اعلام کرده بود هیچ تضمینی نمی دهد که با پذیرش FATF مشکلات مالی و بانکی حل شود، حالا برای فشار به مجمع تشخیص مصلحت نظام و انداختن تقصیر مشکلات پیش رو بر گردن مخالفان FATF در مجمع، ادعا می کند که مشکلات اقتصادی با پذیرش قواعد Fatf برطرف میشود.
رسایی در یک مصاحبه تلویزیونی که از طریق فضای مجازی منتشر کرده، روحانی و علی لاریجانی را هم به شدت مورد حمله قرار داد و گفت: انتقادات از آقای روحانی خیلی زیاد است چه طرف داران او، چه منتقدان او، چه مردم کوچه و بازار، رسانهها همه. ما تیتر زدیم تحلیمان این بود که روحانی اصلی آقای لاریجانی است چون یک مجلس ضعیف باعث یک قوه مجریه و دولت خیلی خیلی ضعیف شده. اگر لاریجانی در مجلس درست عمل میکرد این وضعیت دولت نبود...
در همین حال پاسدار حسن عباسی با حمله به روحانی و ظریف، دولت روحانی و پروژة روحانی را شکست خورده توصیف کرد و طی آن به جریان فزاینده ریزش در رژیم در بالاترین سطوح اعتراف کرد و گفت: «دروغ گفتین، دولتو دست گرفتین... تو دهن ما نمیزدی با رئیس جمهورت».
«مدیران گذاشتن خیلیاشون دارن فرار میکنن. امسال چند تا وزیر و وکیل و غیره و ذلک گذاشتن و رفتن، اصلاح طلبا میگن دولت شکست خورده، حالا که شکست خورده چه باید بکنیم؟ باید بگیم بابا رئیس جمهور کارهیی نیست تو ایران، همة اختیارات مال رهبریه».
اما در ورای جنگ و دعوای فزایندة دو باند حاکم، به اعتراف رسانههای خود رژیم مردم سرکوب شده و غارت شدة ایران با خشم و غضب به جنگ گرگها مینگرند. در همین رابطه سایت حکومتی بهار همسو با روحانی نوشت: « آنچه در این روزها برای مردم از کمترین اهمیتی برخوردار است همین رفتن و آمدن مقامات دولتی است. واقعیت آن است که مردم میپرسند بود و نبود دولت و مسئولانی که توان فراهم کردن حداقلهایی از شرایط زندگی را برای مردم را ندارد چه تفاوتی میکند که رفتن و آمدن وزیری مانند ظریف بخواهد اثری بر زندگی مردم داشته باشد؟!».
در گزارشی که دیدیم، این نکته بارز بود که با عدم تصمیم گیری مجمع تشخیص مصلحت نظام در مورد لوایح FATF بحران در رژیم یک درجة دیگر تشدید و تعمیق شده و جنگ بین موافقان و مخالفان به رأس نظام یعنی به سران دو قوع مجریه و قضاییه یعنی روحانی و آخوند آملی لاریجانی کشیده است. چرا با چنین وضعیتی مواجه هستیم و روند قضایا به چه سمتی در حرکت است؟ این موضوع گفتگوی امروز ما با اسدالله مثنی است.
ج: مجمع تشخیص مصلحت دیروز برای چهارمین بار پیاپی نتوانست دربارة دو لایحة پالرمو و لایحة CFT از لوایح ۴گانة FATF به تصمیم گیری برسد و آن را به بعد از تعطیلات عید موکول کرد. اما مسأله به همین محدود نبود. قبل از آن همان طور که در گزارش هم دیدیم روز سهشنبه (۷ اسفند) روحانی طی سخنانی در جمع مدیران بانک مرکزی از این که درِ بانکها و سیستم مالی بینالمللی به خاطر نپیوستن به FATF به روی رژیم بسته است آه و ناله کرد.
و در حالی که مجمع تشخیص را به عنوان یک عدة ۱۰، ۲۰نفره که نظام را معطل خود کردهاند مورد حمله قرار میداد گفت: نمیشود کشور را به ۱۰، ۲۰نفر داده و بگوییم که هر تصمیمی آنها بگیرند، ما نیز تابع هستیم؛ چنین نیست و صاحب این کشور، ملت بزرگ ایران هستند و حتماً مردم و بانک مرکزی و بانکها نیز در این زمینه حرف خواهند زد.
که این حرف روحانی موجب واکنش شدید آملی لاریجانی در همان جلسة دیروز مجلس شد و او اظهارات روحانی را مغلطه امیز خواند و با اشارة مستقیم به روحانی گفت: « رئیس جمهور محترم، اخیرا در خصوص مجمع تشخیص مصلحت نظام مطالبی را به تعریض بیان کردند که لحن ایشان قابل قبول نیست و این تعبیر که " ده ، بیست نفر نشستهاند و برای مردم تصمیم میگیرند!" هم سخنی هضمناپذیر است».
و اضافه کرد: « چرا رئیس جمهور که نسبت به مسائل حقوقی هم مطلع است، این گونه سخن میگوید؟ (او) که سوگند خورده پاسدار قانون اساسی باشد، باید این طور صحبت کند؟ مجمع ده بیست نفر نیستند و این یک سخن خلاف است». آخر سر هم گفت که روحانی به جای این حرفها بهتر است به فکر وضعیت معیشت مردم باشد.
محسن رضایی دبیر مجمع هم با طعنه به روحانی گفت اولا تعداد اعضای مجلس ۱۰، ۲۰نفر نیستند بیشترند، ثانیاً تعداد اعضای مجمع که از تعداد اعضای دولت بیشترند! به هر حال این که سران دو قوة نظام این طور در انظار عمومی با هم درگیر میشوند و یکی میگوید که مجمع صاحب کشور نیست و آن یکی این حرفها را مغالطهآمیز و غیرقابل هضم توصیف میکند، نشان میدهده که دعوا بر سر FATF چقدر جدی است.
ج: بله اینها قبلاً هم خیلی با هم درگیر شدهاند، اما خامنهای خودش وارد شد و برای مهار کردن این دعوا قرار شد که سران سه قوه هر هفته با هم نشست مشترکی داشته باشند که این نشست عمدتا هم هر هفته تحت عنوان شورای عالی هماهنگی اقتصادی تشکیل شده و قرار بود که در آنجا اینها باصطلاح سنگهای خود را با هم حق کنند تا به صحنة علنی کشیده نشود.
اما الان معلوم میشود که این تدبیر هم افاقه نکرده و شدت بحران چنان است که این گونه تدبیرها را بیاثر میکند. اما علاوه بر شدت بحران و انفجاری شدن آن به رغم تمام تلاشی که خامنهای به خرج داده تا آن را مهار کند، این دعوا در این نقطه حاکی از این است که عبای خود ولی فقیه است که در این جریان دارد جر میخورد.
چرا که خامنهای، به این دلیل آملی لاریجانی را در رأس مجمع گماشت که آن را در چنگ خود بگیرد و به نظر میرسید که میخواهد از طریق او و از طریق مجمع لوایح FATF را تصویب کند، اما در این جریان بر اثر شدت فشارهای مخالفان، خود آملی لاریجانی به تدریج به صف مخالفان پیوسته است. یک علت آن این است که مواضع اروپا در این فاصله از رژیم دور و به آمریکا نزدیک شده است. به هر حال اهمیت جنگ سران دو قوه در این نقطه، این است که موقعیت خامنهای بر اثر این وضعیت، بیش از پیش در کشاکش میان موافقان و مخالفان FATF به شدت فرسوده شده و تخت سلطنت مطلقة او شکاف اساسی برداشته است.
ج: با تعویق تصمیم گیری در مورد لوایح FATF و ترس باند روحانی و اصلاح طلبان از این که این مهلت ۴ماهة FATF سر برسد و باز موضوع تعیین تکلیف نشده باشد یا اصلاً رد شود، بحث رفراندوم بر سر این قضیه در این باند دوباره مطرح شده است. اگر یادتان باشد خود روحانی بحث رفراندوم را در سخنرانی ۲۲بهمن خود مطرح کرد که باند خامنهای به شدت به آن واکنش منفی نشان داد.
روزنامة حکومتی ابتکار در سرمقالة امروز خود (۱۲اسفند) تحت عنوان «تابوی همه پرسی» نوشته است: « تعویق تصمیمگیری مجمع باعث شد که زمزمههای برگزاری همهپرسی درباره لوایح مرتبط بلند شود بهگونهای که روز گذشته خبرگزاری تسنیم نوشت: «جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی اخیراً طرحی فوریتی برای برگزاری همهپرسی درباره ۴ موضوع تدوین کردند و قرار است پس از جمعآوری امضا برای این طرح، آن را تقدیم هیئترئیسه مجلس کنند».
جالب است که در همین مطلب یکی از حقوقدانان وابسته به باند روحانی حرف جالبی زده و میگوید: « اکنون شرایط بهگونهای شده است که وقتی اسم از همهپرسی به میان میآید همه ذهنشان به سمت تغییر نظام میرود». در واقع او اعتراف میکند که از نظر مردم ایران رفراندوم فقط یک جا موضوعیت پیدا میکند و آن هم تغییر نظام است که روشن است نظام که برای تغییر خودش رفراندوم برگزار نمیکند!
روزنامة حکومتی آرمان هم طی مقالهای به قلم یکی از اعضای باند اصلاح طلب در مجلس ارتجاع با اشاره و استناد به پیشنهاد روحانی نوشت: «بحث رفراندوم در قانون اساسی مطرح شده و امری قانونی است. لذا کسانی که در این رابطه سخن میگویند و خواستار اجرای آن هستند، نه خیانتکارند، نه ورای قانون خواستهای دارند و نه ضد نظام و کشور و قانون اساسی موضع میگیرند». متقابلاً رسانههای باند خامنهای هم میگویند از برجام چه خیری دیدهایم که حالا دولت روحانی روی تصویب FATF دارند فشار میآورند.
کیهان خامنهای در شماره امروز خود نوشته است: « این گروه فقط به این سؤال پاسخ دهند که سرنوشت «کانال مبادلات مالی ویژه با ایران» که به SPV نامگذاری شد و قرار بود مقابل تحریمهای نفتی و بانکی آمریکا عمل کند، چه شد؟ اگر جواب نیامد، باز هم تنازل میکنیم و میپرسیم داستان حلوای تن تنانی که درباره INSTEX سر هم کرده بودند، به کجا ختم شد؟»
ج: از آنجا که خامنهای قادر نیست در هیچ جهتی نفیا یا اثباتا تصمیمی بگیرد چون به قول خود رژیم تصمیمی است بین بد و بدتر یا بین مرگ و خودکشی سیاست کش دادن پیش گرفته است. به مصداق از این ستون به آن ستون فرج است، در حالی که عملاً هر چه میگذرد شرایط سختتر میشود و بهای تصمیم گیری برای رژیم سنگین تر میشود. مسله این است که زمان به نفع رژیم حرکت نمیکند بلکه به سرعت و با شتاب به زیان رژیم پیش میرود.
یک قلم تحریمها هر روز فشار بیشتری بر اقتصاد محتضر وارد میآورد و با توجه به فساد فراگیری که سردمداران و مهرههای بالای رژیم بر دزدی خود افزودهاند تا چمدانهای خود را پر کنند و فرار کنند؛ فشار خرد کنندهیی بر مردم وارد میشود تا انجا که روزنامههای خود رژیم مینویسند صدای شکستن استخوانهای مردم به گوش میرسد. در این شرایط هر جرقهیی ممکن است به انفجار بینجامد. بنابراین رژیم و خامنهای حداکثر در این ۴ماه که حدود یک ماه آن هم گذشته باید تصمیم بگیرد. هر تصمیمی که بگیرد، او را یک گام به سرنوشت محتومش نزدیکتر میکند.
مطالب مرتبط:
ضرب الااحل اف ای تی اف به رژیم جهت اجرا-رودررو
بنبست رژیم ایران بر سر تصویب لوایح سی اف تی و پالرمو
گزارش و گفتگو با اسدالله مثنی
در برنامة تیک تاک امروز به بنبست FATF؛ ادامه و تعمیق بحران در رأس رژیم می پردازیم. همان طور که میدانید، مجمع تشخیص مصلحت در جلسة دیروز خود نتوانست به اتخاذ تصمیمی درباره لوایح پالرمو و CFT دست پیدا کند. به دنبال تعویق تصمیمگیری در مورد این لوایح، پیامدها و اظهارنظرها و تحلیلها دربارة این وضعیت و ادامة بلاتکلیفی رژیم در این مورد حاکی از عمق تضاد و در هم تنیدگی بحرانهای متعدد رژیم است. البته دور اخیر این جنگ نه از دیروز بلکه از روز سهشنبه ۷ اسفند با طعنه های خشمگینانة روحانی به مجمع تشخیص مصلحت آغاز شد:
خبر و نظر
نمیشود کشور را به ۱۰، ۲۰نفر داده و بگوییم که هر تصمیمی آنها بگیرند، ما نیز تابع هستیم؛ چنین نیست و صاحب این کشور، ملت بزرگ ایران هستند و حتماً مردم و بانک مرکزی و بانکها نیز در این زمینه حرف خواهند زد. روزنامة حکومتی آرمان در سرمقالة امروز (۱۲اسفند) به قلم احمد شیرزاد از مهرههای باند اصلاح طلب نوشت: «قابل پیشبینی بود که ایران سعی میکند در مورد FATF عجلهای به خرج ندهد و پیوستن یا نپیوستن به گروه ویژه اقدام مالی مشترک را با نوعی روند سیاسی توام کند که در مذاکرات با اروپا به نتیجهای برسد.
البته بهنظر میرسد با موضع کنونی دولت جایی برای امتیازگیری وجود ندارد و حتی ممکن است امتیازاتی که تا کنون بهدست آوردهایم را نیز از دست بدهیم. در نتیجه کشور به وضعیتی دوقطبی رسیده». شیرزاد در ادامة این مطلب، خروج از این وضعیت بلاتکلیفی را موکول به وارد شدن خامنهای کرده و نوشت: «میتوان از لابهلای صحبتها حدس زد که شاید خیلی از اعضای مجمع چشمشان به بیانات رهبری است که شاید ایشان راهگشایی کرده و موضعی خاص اتخاذ کنند».
متقابلا کیهان خامنهای در یادداشت روز (۱۲اسفند) خود تحت عنوان: چرا «مجمع» باید پرونده FATF را ببندد؟ نوشت: « دولت و وزارت خارجه آقای روحانی، در ماجرای مذاکرات هستهای قدرت چانهزنی داشتند و سرنوشت توافق آنها، شده همین وضعیتی که میبینیم: تعطیلی تقریبا تمام تعهدات آمریکا و اروپا و برقرار ماندن تعهدات و بدهکاریهای ما. حالا حسابش را بکنید که همین دولتمردان ما درباره FATF تصریح میکنند جای چانه زنی و شرط گذاری نیست و باید انتظارات (دیکته) حریف را عینا بپذیریم».
لوایح اف ای تی اف
روز گذشته ظریف وزیر خارجه رژیم به مجلس ارتجاع رفت و در آنجا از مجمع تشخیص مصلحت نظام درخواست کرد برای حل مشکلات اقتصادی لوایح مربوط به FATF را تایید کند. ظریف که به دعوت باند موسوم به فراکسیون به مجلس رفته بود، طی سخنانی ضمن دفاع از برجام، آن را به عنوان یکی از دستاوردهای بزرگ چهل ساله نظام توصیف کرد. مهرداد لاهوتی سخنگوی باند موسوم به مستقلین در مورد نشست کذایی گفت: در این جلسه در مورد دو اجلاس ورشو و مونیخ بحث شد. وی اما به محتوای این بحث اشارهیی نکرد.
در واکنش به اظهارات ظریف، آخوند رسایی عضو سابق مجلس ارتجاع و از سردمداران دلواپسان با انتشار یادداشتی در فضای مجازی نوشت: « مستر ظریف که قبلا در مجلس برای رای گرفتن از نمایندگان و پاسخگو نبودن به آنها اعلام کرده بود هیچ تضمینی نمی دهد که با پذیرش FATF مشکلات مالی و بانکی حل شود، حالا برای فشار به مجمع تشخیص مصلحت نظام و انداختن تقصیر مشکلات پیش رو بر گردن مخالفان FATF در مجمع، ادعا می کند که مشکلات اقتصادی با پذیرش قواعد Fatf برطرف میشود.
رسایی در یک مصاحبه تلویزیونی که از طریق فضای مجازی منتشر کرده، روحانی و علی لاریجانی را هم به شدت مورد حمله قرار داد و گفت: انتقادات از آقای روحانی خیلی زیاد است چه طرف داران او، چه منتقدان او، چه مردم کوچه و بازار، رسانهها همه. ما تیتر زدیم تحلیمان این بود که روحانی اصلی آقای لاریجانی است چون یک مجلس ضعیف باعث یک قوه مجریه و دولت خیلی خیلی ضعیف شده. اگر لاریجانی در مجلس درست عمل میکرد این وضعیت دولت نبود...
شکست پروژه روحانی
در همین حال پاسدار حسن عباسی با حمله به روحانی و ظریف، دولت روحانی و پروژة روحانی را شکست خورده توصیف کرد و طی آن به جریان فزاینده ریزش در رژیم در بالاترین سطوح اعتراف کرد و گفت: «دروغ گفتین، دولتو دست گرفتین... تو دهن ما نمیزدی با رئیس جمهورت».
«مدیران گذاشتن خیلیاشون دارن فرار میکنن. امسال چند تا وزیر و وکیل و غیره و ذلک گذاشتن و رفتن، اصلاح طلبا میگن دولت شکست خورده، حالا که شکست خورده چه باید بکنیم؟ باید بگیم بابا رئیس جمهور کارهیی نیست تو ایران، همة اختیارات مال رهبریه».
اما در ورای جنگ و دعوای فزایندة دو باند حاکم، به اعتراف رسانههای خود رژیم مردم سرکوب شده و غارت شدة ایران با خشم و غضب به جنگ گرگها مینگرند. در همین رابطه سایت حکومتی بهار همسو با روحانی نوشت: « آنچه در این روزها برای مردم از کمترین اهمیتی برخوردار است همین رفتن و آمدن مقامات دولتی است. واقعیت آن است که مردم میپرسند بود و نبود دولت و مسئولانی که توان فراهم کردن حداقلهایی از شرایط زندگی را برای مردم را ندارد چه تفاوتی میکند که رفتن و آمدن وزیری مانند ظریف بخواهد اثری بر زندگی مردم داشته باشد؟!».
گفتگوی سیاسی
در گزارشی که دیدیم، این نکته بارز بود که با عدم تصمیم گیری مجمع تشخیص مصلحت نظام در مورد لوایح FATF بحران در رژیم یک درجة دیگر تشدید و تعمیق شده و جنگ بین موافقان و مخالفان به رأس نظام یعنی به سران دو قوع مجریه و قضاییه یعنی روحانی و آخوند آملی لاریجانی کشیده است. چرا با چنین وضعیتی مواجه هستیم و روند قضایا به چه سمتی در حرکت است؟ این موضوع گفتگوی امروز ما با اسدالله مثنی است.
س: پیامد به تعویق انداختن تصمیم گیری در مورد لایحة پالرمو و لایحة CFT از لوایح ۴گانة FATF در مجمع تشخیص در درون رژیم چی بوده؟
ج: مجمع تشخیص مصلحت دیروز برای چهارمین بار پیاپی نتوانست دربارة دو لایحة پالرمو و لایحة CFT از لوایح ۴گانة FATF به تصمیم گیری برسد و آن را به بعد از تعطیلات عید موکول کرد. اما مسأله به همین محدود نبود. قبل از آن همان طور که در گزارش هم دیدیم روز سهشنبه (۷ اسفند) روحانی طی سخنانی در جمع مدیران بانک مرکزی از این که درِ بانکها و سیستم مالی بینالمللی به خاطر نپیوستن به FATF به روی رژیم بسته است آه و ناله کرد.
و در حالی که مجمع تشخیص را به عنوان یک عدة ۱۰، ۲۰نفره که نظام را معطل خود کردهاند مورد حمله قرار میداد گفت: نمیشود کشور را به ۱۰، ۲۰نفر داده و بگوییم که هر تصمیمی آنها بگیرند، ما نیز تابع هستیم؛ چنین نیست و صاحب این کشور، ملت بزرگ ایران هستند و حتماً مردم و بانک مرکزی و بانکها نیز در این زمینه حرف خواهند زد.
سخن هضم ناپذیر
که این حرف روحانی موجب واکنش شدید آملی لاریجانی در همان جلسة دیروز مجلس شد و او اظهارات روحانی را مغلطه امیز خواند و با اشارة مستقیم به روحانی گفت: « رئیس جمهور محترم، اخیرا در خصوص مجمع تشخیص مصلحت نظام مطالبی را به تعریض بیان کردند که لحن ایشان قابل قبول نیست و این تعبیر که " ده ، بیست نفر نشستهاند و برای مردم تصمیم میگیرند!" هم سخنی هضمناپذیر است».
و اضافه کرد: « چرا رئیس جمهور که نسبت به مسائل حقوقی هم مطلع است، این گونه سخن میگوید؟ (او) که سوگند خورده پاسدار قانون اساسی باشد، باید این طور صحبت کند؟ مجمع ده بیست نفر نیستند و این یک سخن خلاف است». آخر سر هم گفت که روحانی به جای این حرفها بهتر است به فکر وضعیت معیشت مردم باشد.
محسن رضایی دبیر مجمع هم با طعنه به روحانی گفت اولا تعداد اعضای مجلس ۱۰، ۲۰نفر نیستند بیشترند، ثانیاً تعداد اعضای مجمع که از تعداد اعضای دولت بیشترند! به هر حال این که سران دو قوة نظام این طور در انظار عمومی با هم درگیر میشوند و یکی میگوید که مجمع صاحب کشور نیست و آن یکی این حرفها را مغالطهآمیز و غیرقابل هضم توصیف میکند، نشان میدهده که دعوا بر سر FATF چقدر جدی است.
س: این اولین بار نیست که روحانی و آملی لاریجانی با هم در علن با هم سرشاخ میشوند، علت تأکید شما بر اهمیت موضوع به خاطر چیه؟
ج: بله اینها قبلاً هم خیلی با هم درگیر شدهاند، اما خامنهای خودش وارد شد و برای مهار کردن این دعوا قرار شد که سران سه قوه هر هفته با هم نشست مشترکی داشته باشند که این نشست عمدتا هم هر هفته تحت عنوان شورای عالی هماهنگی اقتصادی تشکیل شده و قرار بود که در آنجا اینها باصطلاح سنگهای خود را با هم حق کنند تا به صحنة علنی کشیده نشود.
اما الان معلوم میشود که این تدبیر هم افاقه نکرده و شدت بحران چنان است که این گونه تدبیرها را بیاثر میکند. اما علاوه بر شدت بحران و انفجاری شدن آن به رغم تمام تلاشی که خامنهای به خرج داده تا آن را مهار کند، این دعوا در این نقطه حاکی از این است که عبای خود ولی فقیه است که در این جریان دارد جر میخورد.
چرا که خامنهای، به این دلیل آملی لاریجانی را در رأس مجمع گماشت که آن را در چنگ خود بگیرد و به نظر میرسید که میخواهد از طریق او و از طریق مجمع لوایح FATF را تصویب کند، اما در این جریان بر اثر شدت فشارهای مخالفان، خود آملی لاریجانی به تدریج به صف مخالفان پیوسته است. یک علت آن این است که مواضع اروپا در این فاصله از رژیم دور و به آمریکا نزدیک شده است. به هر حال اهمیت جنگ سران دو قوه در این نقطه، این است که موقعیت خامنهای بر اثر این وضعیت، بیش از پیش در کشاکش میان موافقان و مخالفان FATF به شدت فرسوده شده و تخت سلطنت مطلقة او شکاف اساسی برداشته است.
س: غیر از این درگیری در بالای نظام که اشاره کردید، در رسانههای حکومتی این جنگ و جدال به چه صورت انعکاس پیدا کرده؟
ج: با تعویق تصمیم گیری در مورد لوایح FATF و ترس باند روحانی و اصلاح طلبان از این که این مهلت ۴ماهة FATF سر برسد و باز موضوع تعیین تکلیف نشده باشد یا اصلاً رد شود، بحث رفراندوم بر سر این قضیه در این باند دوباره مطرح شده است. اگر یادتان باشد خود روحانی بحث رفراندوم را در سخنرانی ۲۲بهمن خود مطرح کرد که باند خامنهای به شدت به آن واکنش منفی نشان داد.
روزنامة حکومتی ابتکار در سرمقالة امروز خود (۱۲اسفند) تحت عنوان «تابوی همه پرسی» نوشته است: « تعویق تصمیمگیری مجمع باعث شد که زمزمههای برگزاری همهپرسی درباره لوایح مرتبط بلند شود بهگونهای که روز گذشته خبرگزاری تسنیم نوشت: «جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی اخیراً طرحی فوریتی برای برگزاری همهپرسی درباره ۴ موضوع تدوین کردند و قرار است پس از جمعآوری امضا برای این طرح، آن را تقدیم هیئترئیسه مجلس کنند».
تغییر نظام
جالب است که در همین مطلب یکی از حقوقدانان وابسته به باند روحانی حرف جالبی زده و میگوید: « اکنون شرایط بهگونهای شده است که وقتی اسم از همهپرسی به میان میآید همه ذهنشان به سمت تغییر نظام میرود». در واقع او اعتراف میکند که از نظر مردم ایران رفراندوم فقط یک جا موضوعیت پیدا میکند و آن هم تغییر نظام است که روشن است نظام که برای تغییر خودش رفراندوم برگزار نمیکند!
روزنامة حکومتی آرمان هم طی مقالهای به قلم یکی از اعضای باند اصلاح طلب در مجلس ارتجاع با اشاره و استناد به پیشنهاد روحانی نوشت: «بحث رفراندوم در قانون اساسی مطرح شده و امری قانونی است. لذا کسانی که در این رابطه سخن میگویند و خواستار اجرای آن هستند، نه خیانتکارند، نه ورای قانون خواستهای دارند و نه ضد نظام و کشور و قانون اساسی موضع میگیرند». متقابلاً رسانههای باند خامنهای هم میگویند از برجام چه خیری دیدهایم که حالا دولت روحانی روی تصویب FATF دارند فشار میآورند.
کیهان خامنهای در شماره امروز خود نوشته است: « این گروه فقط به این سؤال پاسخ دهند که سرنوشت «کانال مبادلات مالی ویژه با ایران» که به SPV نامگذاری شد و قرار بود مقابل تحریمهای نفتی و بانکی آمریکا عمل کند، چه شد؟ اگر جواب نیامد، باز هم تنازل میکنیم و میپرسیم داستان حلوای تن تنانی که درباره INSTEX سر هم کرده بودند، به کجا ختم شد؟»
س: عقب انداختن تصمیم گیری در مورد FATF چه نتیجهیی برای رژیم دارد؟ مگر نه این که خامنهای بالاخره باید در این مورد تصمیم بگیرد.
ج: از آنجا که خامنهای قادر نیست در هیچ جهتی نفیا یا اثباتا تصمیمی بگیرد چون به قول خود رژیم تصمیمی است بین بد و بدتر یا بین مرگ و خودکشی سیاست کش دادن پیش گرفته است. به مصداق از این ستون به آن ستون فرج است، در حالی که عملاً هر چه میگذرد شرایط سختتر میشود و بهای تصمیم گیری برای رژیم سنگین تر میشود. مسله این است که زمان به نفع رژیم حرکت نمیکند بلکه به سرعت و با شتاب به زیان رژیم پیش میرود.
یک قلم تحریمها هر روز فشار بیشتری بر اقتصاد محتضر وارد میآورد و با توجه به فساد فراگیری که سردمداران و مهرههای بالای رژیم بر دزدی خود افزودهاند تا چمدانهای خود را پر کنند و فرار کنند؛ فشار خرد کنندهیی بر مردم وارد میشود تا انجا که روزنامههای خود رژیم مینویسند صدای شکستن استخوانهای مردم به گوش میرسد. در این شرایط هر جرقهیی ممکن است به انفجار بینجامد. بنابراین رژیم و خامنهای حداکثر در این ۴ماه که حدود یک ماه آن هم گذشته باید تصمیم بگیرد. هر تصمیمی که بگیرد، او را یک گام به سرنوشت محتومش نزدیکتر میکند.
مطالب مرتبط:
ضرب الااحل اف ای تی اف به رژیم جهت اجرا-رودررو
بنبست رژیم ایران بر سر تصویب لوایح سی اف تی و پالرمو