سیل طبیعت آغازگر سیل اقتصادی و سیل سیاسی برای حکومت آخوندی
سیل طبیعت آغازگر سیل اقتصادی و سیل سیاسی برای حکومت آخوندی
گزارش و گفتگو با علیرضا معدنچی
موضوعی که در برنامة امروز به اون خواهیم پرداخت اوجگیری و همزمانی بحرانهای گریبانگیر رژیم از اولین روز سال جدید است. وقتی که خامنهای در آذر ماه گذشته نسبت به خطر هولناکی که در سال۹۸ در کمین رژیم است، به نیروها و سردمداران رژیم هشدار داد، هیچ کس و از جمله خودش فکر نمیکرد که خطرات و تهدیدهای این سال از همون روز اول فروردین در هیبت سیلی در این ابعاد فکر میکنم در تاریخ ایران نظیر نداشته ظاهر بشه.
اما همون طور که در این گزارش هم دیدیم، موضوع تنها در سیل که یک حادثة طبیعی است، محدود نمیشه، بلکه سیلی با این ابعاد از ویرانی، لاجرم آثار اقتصادی خودش رو در پی داره، موج جدید تحریمها هم که در راهه و این طبعاً پیامدهای سیاسی و اجتماعی خودش رو به دنبال داره. توجهتون رو به گزارشی در این باره جلب میکنم:
شرایط چنان وخیم و وحشتناک است که آخوند روحانی با همة وقاحتی که در امید درمانی و وعده درمانی دارد را هم مجبور کرده که به ناتوانی رژیم در برابر سیل اخیر اعتراف کند. روحانی در سفر خود به استان خوزستان و در جلسه شورای همآهنگی مدیریت بحران در اهواز از جمله گفت که رژیم ناچار است در خوزستان دریچههای سد دز و سد کرخه را باز کند که در این صورت سیل زمینهای کشاورزی را تخریب میکند و مدعی شد که دولت خسارات آنها را پرداخت میکند، لابد به همان نشانی که خسارات زلزلة کرمانشاه را جبران کرد که هنوز پس از ۱۶ماه زلزله زدگان زیر چادر و در کانکسهای حلبی زندگی میکنند.
روحانی همچنین با اشاره به سیل در استانهای شمالی و بیاثر بودن اقدام سپاه پاسداران در انفجار و از میان برداشتن قسمتی از پروژة احمقانة خط آهن که عامل اصلی بروز سیل در استان گلستان بوده، گفت: یک شرایط محیطی بعد ما چه کار میکنیم من با هلیکوپتر رفتم دیدم این جادههایی که شکافتند(جادههایی که توسط سپاه منفجر شده) جادههایی که شکافتن از اینجا به اونجا راهآهن هیچ تاثیری ندارد آب از این طرف آمده این طرف آمده آق قلا بوده آمده گمیشان هیچ فرق نمیکند این آب ایستاده شما مثل اینکه یک قسمتی از آب این کاسه را میدهید به آن طرف کاسه هیچ تاثیر ندارد
اما سیل و ناتوانی رژیم در برابر آن تنها اعترافات رژیم به ناتوانیاش نبود، روحانی با فراموش کردن رجزخوانیهایش در مورد این که تحریمها هیچ اثری نداشته و نخواهد داشت، در همان جلسه گفت: من آخرین نکتهیی که می خواستم بگویم اینکه سال ۹۸مثل سال ۹۷ما باز هم در تحریم هستیم در فشار تحریم هستیم مردم سال ۹۷را با سختی تحمل کردند
روحانی البته وارد جزییات نشد، اما واقعیت این است که از تاریخ ۱۳اردیبهشت آینده، یک سیل مهیب و موج جدید تحریمها علیه رژیم در راه است. این تاریخی است که مهلت و معافیت ۶ماههیی که آمریکا برای ۸کشور شامل چین، هند، کره جنوبی، ژاپن، تایوان، ترکیه، ایتالیا و یونان در نظر گرفته بود به پایان میرسد و برایان هوک، مسئول امور ایران در وزارت خارجه آمریکا، طی مصاحبهای در روز چهارشنبه، هفتم فروردین، تأکید کرد سیاست آمریکا این است که دیگر معافیت نفتی از تحریم ایران را تمدید نکند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، سیگال مندلکر، معاون امور تروریسم و امور مالی در وزارت خزانهداری آمریکا، که به سنگاپور سفر کرده است، روز گذشته، به خبرنگاران گفت آمریکا طی هفته جاری «فشار مضاعفی» علیه رژیم ایران اعمال کرده است. وی تصریح کرد: «کشورها باید دید دقیقتری نسبت به روشهای فریبنده رژیم ایران برای دور زدن تحریمها و فروش نفت داشته باشند». این مقام همچنین وعده داد که درباره تبعات نقض تحریمهای آمریکا، طی هفته جاری با مقامات مالزی، سنگاپور و هند گفتوگو خواهد کرد.
سیگال مندلکر روز جمعه با اشاره به تحریمهای هفته گذشته آمریکا علیه افراد و شرکتهایی که درگیر برنامه هستهای بودند گفت که طی هفته جاری نیز تدابیری علیه اشخاص و شرکتهای ایرانی، اماراتی، ترک و غیره که در نقض تحریمهای نفتی آمریکا علیه رژیم ایران دست داشتند اعمال شده است. در همین حال مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا روز پنجشنبه شب ۸ فروردین با اشاره به اقدامات بی ثبات کننده رژیم ایران در خاورمیانه و آمریکای جنوبی اعلام کرد که دولت ایالات متحده یک کارزار بزرگ اقتصادی و دیپلماتیک را علیه رژیم برپا کرده است.
مایک پمپئو که در کنفرانسی با عنوان «نشست ایده های ۲۰۱۹» سخن میگفت، رژیم ایران را بزرگترین تهدید نسبت به ثبات در خاورمیانه توصیف کرد و گفت وزارت خارجه آمریکا برای کاهش توان مشکل آفرینی این رژیم در منطقه، یک کارزار بزرگ را با همکاری وزارت خزانه داری و وزارت دفاع راه اندازی کرده است. وی افزود: «این مسئله را بارها گفته ام؛ لازم نیست در خاورمیانه زیاد جستجو کنید و یا با افراد زیادی صحبت کنید تا به این نتیجه برسید که رژیم ایران بزرگترین تهدید در برهم زدن ثبات در منطقه است.
پمپئو با بیان اینکه رژیم ایران پیشتیبان حوثی های یمن، شبه نظامیان شیعه در عراق، حزب الله لبنان و رژیم بشار اسد است و در شرارت های بسیاری در سوریه نقش داشته است. او همچنین رژیم آخوندها را متهم کرد که به جای همکاری با نماینده ویژه سازمان ملل در مذاکرات صلح یمن، به حوثی ها موشک می دهد تا به سوی عربستان سعودی شلیک کنند.
در همین حال در جلسه شورای امنیت سازمان ملل که طی آن قطعنامه مقابله با تأمین مالی تروریسم به اتفاق آرا تصویب شد، اعضای شورای امنیت تامین مالی شبه نظامیان تروریست تحت الحمایه رژیم نظیر حزبالشیطان لبنان را محکوم کردند، اسحاق آل حبیب معاون نماینده رژیم در مللمتحد، در واکنشی پر سوز و گداز ، غیظ حکومت آخوندی از درهم شکستن برچسب آخوند ساخته تروریستی علیه مجاهدین را برملا کرد. تلویزیون رژیم در این باره گفت:معاون نماینده ایران در سازمان ملل گفت: تروریزم یک خطر جهانی و مبارزه با آن مستلزم ره یافت جامعه و پیشگیرایانه است.
اسحاق آل حبیب در نشست شورای امنیت با موضوع مقابله با تأمین مالی تروریزم با اشاره بهشهادت بیش از ۱۷هزار ایرانی در حملات تروریستی بر عزم کامل ایران در مبارزه با تروریزم تأکید کرد. آل حبیب با اشاره با روان شدن دلارهای نفتی به گروههای تروریستی و نیز درآمد این گروهها از فروش نفت و آثار باستانی غارت شده گفت: اینها نشان میدهد برخی کشورها فاقد اراده سیاسی برای مقابله با تأمین مالی تروریزم هستند. آل حبیب گفت: برخی کشورها به نام مبارزه با تروریزم اهداف سیاسی خود را تعقیب میکنند حتی برخی از گروههای تروریستی را از لیست سیاه خود خارج کرده و به آنها پناه دادهاند.
این گزارش رو دیدیم، به نظر میرسه که بحرانهای مختلف، از سیل و طغیان طبیعت، تا سیل تحریمها و سیل اقتصادی، تا طغیان اجتماعی که ما یک نمونهش رو در شیراز دیدیم، تا شرایط سیاسی که باز هم یک نمونهش ررو در همین گزارش در مصوبة شورای امنیت ملل متحد دیدیم، همه و همه یک همزمانی عجیب و غریب بحرانها را نشان میدهد.
آیا این همزمانی و در هم تنیدگی بحرانها اتفاقی است یا قانونمند است؟ و این بحرانها چگونه بر هم تأثیر میگذارند و نهایتاً رژیم در برابر آنها چه راه حلی دارد؟ اینها از جمله سؤالاتی است که در گفتگوی امروز با علیرضا معدنچی مورد بحث قرار میدهیم. با ما در این گفتگو همراه باشید.
ج: هیچ چیز اتفاقی نیست. حتی همین سیل هم اتفاقی نیست. خود روحانی در یکی از صحبتهای اخیرش که ژست اپوزیسیون گرفته بود، گفت وقتی درختان را قطع میکنیم جنگل را از بین میبریم، مراتع را از بین می بریم، طبیعت به این صورت به ما جواب میدهد.
در مورد ادامه و تشدید سیل نیز، ه آخوند روحانی گفت که جادههایی که شکافتند(جادههایی که توسط سپاه منفجر شده) جادههایی که شکافتن از اینجا به اونجا راهآهن هیچ تاثیری ندارد آب از این طرف آمده این طرف آمده آق قلا بوده آمده گمیشان هیچ فرق نمیکند این آب ایستاده شما مثل اینکه یک قسمتی از آب این کاسه را میدهید به آن طرف کاسه هیچ تاثیر ندارد.
هم آخوند علم الهدی گفت: سیل گلستان از نقطهای که شروع شد، قابل مدیریت و مهار بوده و مشخص بوده موانعی که در سر راه سیل است سبب میشود آب نسبت به منطقه فراگیر شده و تخریب بار آورد و از همان ابتدا میشد موانع برداشته شود و راه آب به سمت دریا باز شود تا آب به مزارع و شهر و خانه مردم جاری نشود .
بعد این سیل آثار و تبعات دراز مدتی بسیار مهیبتر از مصائب مقطعی آن دارد. ما سیل را در مقطع آن در شیراز دیدیم، اما آثار اقتصادی و اجتماعی و سیاسی آن بسیار گستردهتر و مهیب تر است. بحران اقتصادی ناشی از از بین رفتن مزارع فرو ریختن خانهها و ساختمانها و از بین رفتن مشاغل و گرانی و کمبود. بحران اجتماعی: ارتش بیکاران و گرسنگان و آوارگان و هستی از دست دادهها. بحران سیاسی در بعد خارجی، موج جدید تحریمها
روحانی دیروز در در جلسه شورای همآهنگی مدیریت بحران در اهواز گفت: سال ۹۸مثل سال ۹۷ما باز هم در تحریم هستیم در فشار تحریم هستیم. اما همان تحریمها نیست. پایان معافیتهای نفتی از ۱۳ اردیبهشت است. تحریم نفتی / تحریم بانکی و....
حرف ربیعی: سال ۹۷ در حالی به پایان میرسد که شاید کمتر کسی در آغاز سال انتظار چنین پایانی را داشت، تحولات سریع در روابط بینالملل و قاعدههای جهانی بیثباتی اقتصادی و تغییر نگرش و ارزشهای مردم. ۹۷را با تهدیدات ترامپ و تحریمهای یکجانبه وی آغاز کردیم.
ما در حالی وارد سال ۹۸میشویم که آثار باقی مانده از تمامی تحولات سال ۹۷ به همراه شدت یافتن فشارهای خارجی و افزایش تنشهای ساختاری داخلی و نزاعهای ناشی از در پیش روی بودن انتخابات مجلس قابل پیشبینی است. متأسفانه در نیمه دوم سال ۹۷ روندی در رسانههای منتقد دولت بخصوص صدا و سیما دیده میشد که به نظر من بازی با اعصاب مردم و امتداد دادن آن به سال ۹۸ به صلاح هیچ یک از مردم کشور نیست.
فکر میکنم اگر سال ۹۸ را بر همین سیاق، ادامه دهیم، چشمانداز روشنی در پیش نخواهیم داشت و برای جامعه امکان بروز تحرکات اجتماعی و انتقال ناآرامیهای ذهنی به ناآرامیهای فیزیکی را کاملاً متصورم. این بحرانهای مختلف با هم جمع نمیشوند، بلکه مثل آینههای متقابل در هم ضرب میشوند
ج: حجاریان ازتئوریسین های باند اصلاحطلبان که در هراس از قیام بشدت نگران آینده کلیت نظام است، تهدید اصلی را تشخیص داده و نسبت به آن به همه باندها هشدار میدهد و در مصاحبه ای نگرانی اش را از خیزش و قیام مردم که کل حاکمیت را هدف قرار خواهد داد، اینطور بیان میکند: «غیرمترقبه بودن و پایش نشدن، در طبیعت، به سیل خیابانی و در سیاست، به حضور تودهای میانجامد.
وقایع دیماه ۱۳۹۶ شاهد این مثال است؛ چنانچه پیش از آن نقاط بحرانخیز و عوامل بحرانزا و همچنین مطالبات معوق شناسایی میشد، اعتراضات دیماه قابل پیشبینی و مدیریت بود... ذیل شرایط اضطراری، جملگی واکنشها توام با خشونت و انقلابیگریست. و جمعیت تودهوار و آنارشیست بهجای منتقدان با هویت مینشیند و در نهایت، سیاست نرمال و تحولخواهی و اصلاحطلبی و گذارهای مسالمتآمیز ناممکن میشود.
در مورد تبدیل این بحران اقتصادی و بحران اجتماعی به بحران درون رژیم پزشکیان نایب رییس مجلس ارتجاع با بیان اینکه شرایط کنونی نظام بدتر از دوران جنگ ضدمیهنی است به شقة درونی نظام در بحران بی راه حلی اشاره کرد و گفت:« آمریکایی ها در دوره جدید تحریم ها زرنگتر شده و تنگناها را بیشتر کردهاند، افزون بر این مشکلات مالی و بانکی نیز در شرایط کنونی وجود داشته و دعوایی در داخل کشور ایجاد شده بر سر این موضوع که آیا باید FATF را بپذیریم یا خیر».
وی در مورد شقة درونی نظام در اثر بحران بی راه حلی افزود:« در حال حاضر به صورت مداوم یکدیگر را بر سر موضوعات مختلف محکوم میکنیم غافل از اینکه این محکوم کردن ها همان بمبی است که نیروی خارجی در زمین نظام انداخته و حتی شماری را مجروح کرده است».
مهدی مطهرنیا یک کارشناس حکومتی، با اشاره به این بحرانها هشدار داده: «حالا دولت با چنین وضعیتی وارد سال ۹۸ شده است. سالی که بسیار داغ خواهد بود. زیرا از یک سو با محاصره منطقهای و تلاش قدرتهای خارجی برای تضعیف جمهوری اسلامی شدت پیدا خواهد کرد و از سوی دیگر مشکلات اقتصادی بسیار زیاد شده است؛ لذا اینها میتوانند راه دولت را بیشتر از این باریک و حتی مسدود کنند».
ج: رژیم ابداً تحریم نبوده بلکه دائماً مورد حمایت دولتها و قدرتهای غربی بوده است. وزارت خزانهداری آمریکا روز سهشنبه ۶فروردین (۲۶مارس) ۲۵فرد حقیقی و شرکت را به فهرست تحریمهای ایران افزود. در سایت وزارت خزانهداری آمریکا آمده است که این وزارتخانه ۲۵فرد حقیقی و شرکت را که مقر آنها در ایران، ترکیه و امارات متحده عربی است، به لیست تحریمهای خود علیه رژیم ایران افزوده است.
اظهارات سیگال مندلکر در سیگاپور: در روزهای آینده در ملاقات با مقامهای دولتی در مالزی، سنگاپور و هند بر خطرات اساسی در معاملات با ایران تأکید خواهد کرد. معاون وزیر خزانهداری آمریکا در امور اطلاعات تروریسم و مالی در جریان سفر آسیایی خود در نشستی خبری در سنگاپور همچنین از تلاشهای آمریکا برای "تشدید فشارها" بر رژیم ایران سخن گفت.
مندلکر گفت: "این مهم است که این کشورها، راههایی که رژیم ایران برای دور زدن تحریمها از طریق تجارت نفتی و فریب جامعه جهانی استفاده میکند آگاه باشند". رویتر: ژاپن بعد از خرید ۱۵و ۳دهم میلیون بشکه نفت بین ژانویه و مارس در آستانه انقضای مدت معافیت موقت از تحریمهای آمریکا، بر واردات نفت از ایران نقطه توقف گذاشت.
بهترین توصیف را پدرام سلطانی نایب رئیس سابق اتاق بازرگانی رژیم نیز چشمانداز را در سال پیش رو، این گونه ترسیم میکند: «سال ۹۸ با سیل طبیعت آغاز شد، اما سیل بزرگتر در اقتصادمان خواهد افتاد. تورم طغیان خواهد کرد و رشد اقتصادی به زیر آب خواهد رفت. فشار نقدینگی نرخ ارز را چو تخته پارهیی بر آبهای متلاطم خواهد انداخت و آنرا از ساحل امن خواهد کند». وی با کنایه به اقدامات نمایشی سردمداران رژیم و سرکردگان سپاه در مناطق سیلزده افزود: « اما با این سیل کسی عکس یادگاری نخواهد گرفت».
دنیای سیاست دنیای تعادل قواست، وقتی کشورهای دیگر، اروپا، روسیه و چین میبینند که رژیم به لحاظ اقتصادی و اجتماعی وضعش چنین است بیش از پیش از آن فاصله میگیرند. تحریمهای اروپا. محکومیتهای بینالمللی ( در زمینه حقوق بشر و تروریسم)
ج: هیچ کاری نمیتواند بکند. بلاتکلیفی، بی راه حلی، بی تصمیمی و... تنها راهش سرکوب است، اما در سرکوب به شدت دستش بسته است. دو راهی: اگر شل بدهد، شعلههای اعتراض بالا میگیرد و اگر سرکوب کند، احتمال جرقه و انفجار را بیشتر میکند.
مطالب مرتبط:
سیل هراس حکومت و تشدید سرکوب و ارعاب
سیل بحرانها و هراس رژیم
گزارش و گفتگو با علیرضا معدنچی
موضوعی که در برنامة امروز به اون خواهیم پرداخت اوجگیری و همزمانی بحرانهای گریبانگیر رژیم از اولین روز سال جدید است. وقتی که خامنهای در آذر ماه گذشته نسبت به خطر هولناکی که در سال۹۸ در کمین رژیم است، به نیروها و سردمداران رژیم هشدار داد، هیچ کس و از جمله خودش فکر نمیکرد که خطرات و تهدیدهای این سال از همون روز اول فروردین در هیبت سیلی در این ابعاد فکر میکنم در تاریخ ایران نظیر نداشته ظاهر بشه.
اما همون طور که در این گزارش هم دیدیم، موضوع تنها در سیل که یک حادثة طبیعی است، محدود نمیشه، بلکه سیلی با این ابعاد از ویرانی، لاجرم آثار اقتصادی خودش رو در پی داره، موج جدید تحریمها هم که در راهه و این طبعاً پیامدهای سیاسی و اجتماعی خودش رو به دنبال داره. توجهتون رو به گزارشی در این باره جلب میکنم:
خبر و نظر
شرایط چنان وخیم و وحشتناک است که آخوند روحانی با همة وقاحتی که در امید درمانی و وعده درمانی دارد را هم مجبور کرده که به ناتوانی رژیم در برابر سیل اخیر اعتراف کند. روحانی در سفر خود به استان خوزستان و در جلسه شورای همآهنگی مدیریت بحران در اهواز از جمله گفت که رژیم ناچار است در خوزستان دریچههای سد دز و سد کرخه را باز کند که در این صورت سیل زمینهای کشاورزی را تخریب میکند و مدعی شد که دولت خسارات آنها را پرداخت میکند، لابد به همان نشانی که خسارات زلزلة کرمانشاه را جبران کرد که هنوز پس از ۱۶ماه زلزله زدگان زیر چادر و در کانکسهای حلبی زندگی میکنند.
روحانی همچنین با اشاره به سیل در استانهای شمالی و بیاثر بودن اقدام سپاه پاسداران در انفجار و از میان برداشتن قسمتی از پروژة احمقانة خط آهن که عامل اصلی بروز سیل در استان گلستان بوده، گفت: یک شرایط محیطی بعد ما چه کار میکنیم من با هلیکوپتر رفتم دیدم این جادههایی که شکافتند(جادههایی که توسط سپاه منفجر شده) جادههایی که شکافتن از اینجا به اونجا راهآهن هیچ تاثیری ندارد آب از این طرف آمده این طرف آمده آق قلا بوده آمده گمیشان هیچ فرق نمیکند این آب ایستاده شما مثل اینکه یک قسمتی از آب این کاسه را میدهید به آن طرف کاسه هیچ تاثیر ندارد
اما سیل و ناتوانی رژیم در برابر آن تنها اعترافات رژیم به ناتوانیاش نبود، روحانی با فراموش کردن رجزخوانیهایش در مورد این که تحریمها هیچ اثری نداشته و نخواهد داشت، در همان جلسه گفت: من آخرین نکتهیی که می خواستم بگویم اینکه سال ۹۸مثل سال ۹۷ما باز هم در تحریم هستیم در فشار تحریم هستیم مردم سال ۹۷را با سختی تحمل کردند
سیل مهیب
روحانی البته وارد جزییات نشد، اما واقعیت این است که از تاریخ ۱۳اردیبهشت آینده، یک سیل مهیب و موج جدید تحریمها علیه رژیم در راه است. این تاریخی است که مهلت و معافیت ۶ماههیی که آمریکا برای ۸کشور شامل چین، هند، کره جنوبی، ژاپن، تایوان، ترکیه، ایتالیا و یونان در نظر گرفته بود به پایان میرسد و برایان هوک، مسئول امور ایران در وزارت خارجه آمریکا، طی مصاحبهای در روز چهارشنبه، هفتم فروردین، تأکید کرد سیاست آمریکا این است که دیگر معافیت نفتی از تحریم ایران را تمدید نکند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، سیگال مندلکر، معاون امور تروریسم و امور مالی در وزارت خزانهداری آمریکا، که به سنگاپور سفر کرده است، روز گذشته، به خبرنگاران گفت آمریکا طی هفته جاری «فشار مضاعفی» علیه رژیم ایران اعمال کرده است. وی تصریح کرد: «کشورها باید دید دقیقتری نسبت به روشهای فریبنده رژیم ایران برای دور زدن تحریمها و فروش نفت داشته باشند». این مقام همچنین وعده داد که درباره تبعات نقض تحریمهای آمریکا، طی هفته جاری با مقامات مالزی، سنگاپور و هند گفتوگو خواهد کرد.
سیگال مندلکر روز جمعه با اشاره به تحریمهای هفته گذشته آمریکا علیه افراد و شرکتهایی که درگیر برنامه هستهای بودند گفت که طی هفته جاری نیز تدابیری علیه اشخاص و شرکتهای ایرانی، اماراتی، ترک و غیره که در نقض تحریمهای نفتی آمریکا علیه رژیم ایران دست داشتند اعمال شده است. در همین حال مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا روز پنجشنبه شب ۸ فروردین با اشاره به اقدامات بی ثبات کننده رژیم ایران در خاورمیانه و آمریکای جنوبی اعلام کرد که دولت ایالات متحده یک کارزار بزرگ اقتصادی و دیپلماتیک را علیه رژیم برپا کرده است.
بزرگترین تهدید
مایک پمپئو که در کنفرانسی با عنوان «نشست ایده های ۲۰۱۹» سخن میگفت، رژیم ایران را بزرگترین تهدید نسبت به ثبات در خاورمیانه توصیف کرد و گفت وزارت خارجه آمریکا برای کاهش توان مشکل آفرینی این رژیم در منطقه، یک کارزار بزرگ را با همکاری وزارت خزانه داری و وزارت دفاع راه اندازی کرده است. وی افزود: «این مسئله را بارها گفته ام؛ لازم نیست در خاورمیانه زیاد جستجو کنید و یا با افراد زیادی صحبت کنید تا به این نتیجه برسید که رژیم ایران بزرگترین تهدید در برهم زدن ثبات در منطقه است.
پمپئو با بیان اینکه رژیم ایران پیشتیبان حوثی های یمن، شبه نظامیان شیعه در عراق، حزب الله لبنان و رژیم بشار اسد است و در شرارت های بسیاری در سوریه نقش داشته است. او همچنین رژیم آخوندها را متهم کرد که به جای همکاری با نماینده ویژه سازمان ملل در مذاکرات صلح یمن، به حوثی ها موشک می دهد تا به سوی عربستان سعودی شلیک کنند.
واکنش پر سوز و گداز
در همین حال در جلسه شورای امنیت سازمان ملل که طی آن قطعنامه مقابله با تأمین مالی تروریسم به اتفاق آرا تصویب شد، اعضای شورای امنیت تامین مالی شبه نظامیان تروریست تحت الحمایه رژیم نظیر حزبالشیطان لبنان را محکوم کردند، اسحاق آل حبیب معاون نماینده رژیم در مللمتحد، در واکنشی پر سوز و گداز ، غیظ حکومت آخوندی از درهم شکستن برچسب آخوند ساخته تروریستی علیه مجاهدین را برملا کرد. تلویزیون رژیم در این باره گفت:معاون نماینده ایران در سازمان ملل گفت: تروریزم یک خطر جهانی و مبارزه با آن مستلزم ره یافت جامعه و پیشگیرایانه است.
اسحاق آل حبیب در نشست شورای امنیت با موضوع مقابله با تأمین مالی تروریزم با اشاره بهشهادت بیش از ۱۷هزار ایرانی در حملات تروریستی بر عزم کامل ایران در مبارزه با تروریزم تأکید کرد. آل حبیب با اشاره با روان شدن دلارهای نفتی به گروههای تروریستی و نیز درآمد این گروهها از فروش نفت و آثار باستانی غارت شده گفت: اینها نشان میدهد برخی کشورها فاقد اراده سیاسی برای مقابله با تأمین مالی تروریزم هستند. آل حبیب گفت: برخی کشورها به نام مبارزه با تروریزم اهداف سیاسی خود را تعقیب میکنند حتی برخی از گروههای تروریستی را از لیست سیاه خود خارج کرده و به آنها پناه دادهاند.
گفتگوی سیاسی
این گزارش رو دیدیم، به نظر میرسه که بحرانهای مختلف، از سیل و طغیان طبیعت، تا سیل تحریمها و سیل اقتصادی، تا طغیان اجتماعی که ما یک نمونهش رو در شیراز دیدیم، تا شرایط سیاسی که باز هم یک نمونهش ررو در همین گزارش در مصوبة شورای امنیت ملل متحد دیدیم، همه و همه یک همزمانی عجیب و غریب بحرانها را نشان میدهد.
آیا این همزمانی و در هم تنیدگی بحرانها اتفاقی است یا قانونمند است؟ و این بحرانها چگونه بر هم تأثیر میگذارند و نهایتاً رژیم در برابر آنها چه راه حلی دارد؟ اینها از جمله سؤالاتی است که در گفتگوی امروز با علیرضا معدنچی مورد بحث قرار میدهیم. با ما در این گفتگو همراه باشید.
س: در این گزارش هم به سیل و ابعاد و بعضی تبعات اون اشاره شده بود و هم به موج جدید تحریمها و هم به جدیدترین محکومیت رژیم در شورای امنیت ملل متحد. همزمانی این رویدادها با هم آیا اتفاقی است یا در ارتباط با هم هستند؟
ج: هیچ چیز اتفاقی نیست. حتی همین سیل هم اتفاقی نیست. خود روحانی در یکی از صحبتهای اخیرش که ژست اپوزیسیون گرفته بود، گفت وقتی درختان را قطع میکنیم جنگل را از بین میبریم، مراتع را از بین می بریم، طبیعت به این صورت به ما جواب میدهد.
در مورد ادامه و تشدید سیل نیز، ه آخوند روحانی گفت که جادههایی که شکافتند(جادههایی که توسط سپاه منفجر شده) جادههایی که شکافتن از اینجا به اونجا راهآهن هیچ تاثیری ندارد آب از این طرف آمده این طرف آمده آق قلا بوده آمده گمیشان هیچ فرق نمیکند این آب ایستاده شما مثل اینکه یک قسمتی از آب این کاسه را میدهید به آن طرف کاسه هیچ تاثیر ندارد.
هم آخوند علم الهدی گفت: سیل گلستان از نقطهای که شروع شد، قابل مدیریت و مهار بوده و مشخص بوده موانعی که در سر راه سیل است سبب میشود آب نسبت به منطقه فراگیر شده و تخریب بار آورد و از همان ابتدا میشد موانع برداشته شود و راه آب به سمت دریا باز شود تا آب به مزارع و شهر و خانه مردم جاری نشود .
بعد این سیل آثار و تبعات دراز مدتی بسیار مهیبتر از مصائب مقطعی آن دارد. ما سیل را در مقطع آن در شیراز دیدیم، اما آثار اقتصادی و اجتماعی و سیاسی آن بسیار گستردهتر و مهیب تر است. بحران اقتصادی ناشی از از بین رفتن مزارع فرو ریختن خانهها و ساختمانها و از بین رفتن مشاغل و گرانی و کمبود. بحران اجتماعی: ارتش بیکاران و گرسنگان و آوارگان و هستی از دست دادهها. بحران سیاسی در بعد خارجی، موج جدید تحریمها
فشار تحریم
روحانی دیروز در در جلسه شورای همآهنگی مدیریت بحران در اهواز گفت: سال ۹۸مثل سال ۹۷ما باز هم در تحریم هستیم در فشار تحریم هستیم. اما همان تحریمها نیست. پایان معافیتهای نفتی از ۱۳ اردیبهشت است. تحریم نفتی / تحریم بانکی و....
حرف ربیعی: سال ۹۷ در حالی به پایان میرسد که شاید کمتر کسی در آغاز سال انتظار چنین پایانی را داشت، تحولات سریع در روابط بینالملل و قاعدههای جهانی بیثباتی اقتصادی و تغییر نگرش و ارزشهای مردم. ۹۷را با تهدیدات ترامپ و تحریمهای یکجانبه وی آغاز کردیم.
ما در حالی وارد سال ۹۸میشویم که آثار باقی مانده از تمامی تحولات سال ۹۷ به همراه شدت یافتن فشارهای خارجی و افزایش تنشهای ساختاری داخلی و نزاعهای ناشی از در پیش روی بودن انتخابات مجلس قابل پیشبینی است. متأسفانه در نیمه دوم سال ۹۷ روندی در رسانههای منتقد دولت بخصوص صدا و سیما دیده میشد که به نظر من بازی با اعصاب مردم و امتداد دادن آن به سال ۹۸ به صلاح هیچ یک از مردم کشور نیست.
فکر میکنم اگر سال ۹۸ را بر همین سیاق، ادامه دهیم، چشمانداز روشنی در پیش نخواهیم داشت و برای جامعه امکان بروز تحرکات اجتماعی و انتقال ناآرامیهای ذهنی به ناآرامیهای فیزیکی را کاملاً متصورم. این بحرانهای مختلف با هم جمع نمیشوند، بلکه مثل آینههای متقابل در هم ضرب میشوند
س: اضافه شدن بحرانها به همدیگر روشن است ولی شما از ضرب شدن بحرانها در همدیگر صحبت کردید، منظور چیست؟
ج: حجاریان ازتئوریسین های باند اصلاحطلبان که در هراس از قیام بشدت نگران آینده کلیت نظام است، تهدید اصلی را تشخیص داده و نسبت به آن به همه باندها هشدار میدهد و در مصاحبه ای نگرانی اش را از خیزش و قیام مردم که کل حاکمیت را هدف قرار خواهد داد، اینطور بیان میکند: «غیرمترقبه بودن و پایش نشدن، در طبیعت، به سیل خیابانی و در سیاست، به حضور تودهای میانجامد.
وقایع دیماه ۱۳۹۶ شاهد این مثال است؛ چنانچه پیش از آن نقاط بحرانخیز و عوامل بحرانزا و همچنین مطالبات معوق شناسایی میشد، اعتراضات دیماه قابل پیشبینی و مدیریت بود... ذیل شرایط اضطراری، جملگی واکنشها توام با خشونت و انقلابیگریست. و جمعیت تودهوار و آنارشیست بهجای منتقدان با هویت مینشیند و در نهایت، سیاست نرمال و تحولخواهی و اصلاحطلبی و گذارهای مسالمتآمیز ناممکن میشود.
شقه درونی
در مورد تبدیل این بحران اقتصادی و بحران اجتماعی به بحران درون رژیم پزشکیان نایب رییس مجلس ارتجاع با بیان اینکه شرایط کنونی نظام بدتر از دوران جنگ ضدمیهنی است به شقة درونی نظام در بحران بی راه حلی اشاره کرد و گفت:« آمریکایی ها در دوره جدید تحریم ها زرنگتر شده و تنگناها را بیشتر کردهاند، افزون بر این مشکلات مالی و بانکی نیز در شرایط کنونی وجود داشته و دعوایی در داخل کشور ایجاد شده بر سر این موضوع که آیا باید FATF را بپذیریم یا خیر».
وی در مورد شقة درونی نظام در اثر بحران بی راه حلی افزود:« در حال حاضر به صورت مداوم یکدیگر را بر سر موضوعات مختلف محکوم میکنیم غافل از اینکه این محکوم کردن ها همان بمبی است که نیروی خارجی در زمین نظام انداخته و حتی شماری را مجروح کرده است».
مهدی مطهرنیا یک کارشناس حکومتی، با اشاره به این بحرانها هشدار داده: «حالا دولت با چنین وضعیتی وارد سال ۹۸ شده است. سالی که بسیار داغ خواهد بود. زیرا از یک سو با محاصره منطقهای و تلاش قدرتهای خارجی برای تضعیف جمهوری اسلامی شدت پیدا خواهد کرد و از سوی دیگر مشکلات اقتصادی بسیار زیاد شده است؛ لذا اینها میتوانند راه دولت را بیشتر از این باریک و حتی مسدود کنند».
س: تحریمها که شما اشاره کردید که تازگی ندارد، مقامات خود رژیم میگویند که ما ۴۰ سال است که تحریم هستیم، این موج جدید تحریمها چه ویژگیای دارد؟
ج: رژیم ابداً تحریم نبوده بلکه دائماً مورد حمایت دولتها و قدرتهای غربی بوده است. وزارت خزانهداری آمریکا روز سهشنبه ۶فروردین (۲۶مارس) ۲۵فرد حقیقی و شرکت را به فهرست تحریمهای ایران افزود. در سایت وزارت خزانهداری آمریکا آمده است که این وزارتخانه ۲۵فرد حقیقی و شرکت را که مقر آنها در ایران، ترکیه و امارات متحده عربی است، به لیست تحریمهای خود علیه رژیم ایران افزوده است.
اظهارات سیگال مندلکر در سیگاپور: در روزهای آینده در ملاقات با مقامهای دولتی در مالزی، سنگاپور و هند بر خطرات اساسی در معاملات با ایران تأکید خواهد کرد. معاون وزیر خزانهداری آمریکا در امور اطلاعات تروریسم و مالی در جریان سفر آسیایی خود در نشستی خبری در سنگاپور همچنین از تلاشهای آمریکا برای "تشدید فشارها" بر رژیم ایران سخن گفت.
مندلکر گفت: "این مهم است که این کشورها، راههایی که رژیم ایران برای دور زدن تحریمها از طریق تجارت نفتی و فریب جامعه جهانی استفاده میکند آگاه باشند". رویتر: ژاپن بعد از خرید ۱۵و ۳دهم میلیون بشکه نفت بین ژانویه و مارس در آستانه انقضای مدت معافیت موقت از تحریمهای آمریکا، بر واردات نفت از ایران نقطه توقف گذاشت.
سیل طبیعت
بهترین توصیف را پدرام سلطانی نایب رئیس سابق اتاق بازرگانی رژیم نیز چشمانداز را در سال پیش رو، این گونه ترسیم میکند: «سال ۹۸ با سیل طبیعت آغاز شد، اما سیل بزرگتر در اقتصادمان خواهد افتاد. تورم طغیان خواهد کرد و رشد اقتصادی به زیر آب خواهد رفت. فشار نقدینگی نرخ ارز را چو تخته پارهیی بر آبهای متلاطم خواهد انداخت و آنرا از ساحل امن خواهد کند». وی با کنایه به اقدامات نمایشی سردمداران رژیم و سرکردگان سپاه در مناطق سیلزده افزود: « اما با این سیل کسی عکس یادگاری نخواهد گرفت».
دنیای سیاست دنیای تعادل قواست، وقتی کشورهای دیگر، اروپا، روسیه و چین میبینند که رژیم به لحاظ اقتصادی و اجتماعی وضعش چنین است بیش از پیش از آن فاصله میگیرند. تحریمهای اروپا. محکومیتهای بینالمللی ( در زمینه حقوق بشر و تروریسم)
س: بالاخره رژیم با این وضعیت میخواهد چه کار کند؟ نقشه مسیرش چیست؟
ج: هیچ کاری نمیتواند بکند. بلاتکلیفی، بی راه حلی، بی تصمیمی و... تنها راهش سرکوب است، اما در سرکوب به شدت دستش بسته است. دو راهی: اگر شل بدهد، شعلههای اعتراض بالا میگیرد و اگر سرکوب کند، احتمال جرقه و انفجار را بیشتر میکند.
مطالب مرتبط:
سیل هراس حکومت و تشدید سرکوب و ارعاب
سیل بحرانها و هراس رژیم