منتکشی ملتمسانه حکومت آخوندی از آمریکا
اسدالله مثنی:سفر وزیر خارجه حکومت آخوندی به آمریکا و منتکشی ملتمسانه
ظریف که از روز ۳ اردیبهشت به نیویورک سفر کرده و به قول خودش دارای اختیارات برای مذاکره و معامله است، به هر دری میزند و به هر منتکشی زبونانهیی متوسل میشود تا قبل از هر چیز اطمینان پیدا کند که آمریکا با رژیم وارد قهر و جنگ نخواهد شد.
ظریف در مصاحبهیی با شبکة تلویزیونی فاکس نیوزبا مجیزگویی از رئیس جمهور امریکا گفت: این سایرین هستند که می خواهند رژیم ایران را تغییر دهند و آمریکا را به جنگ بکشانند، ولی پرزیدنت ترامپ خواستار این نیست زیرا درکارزار انتخاباتی قول داد آمریکا را وارد جنگ دیگری نکند. این مجیزگوییها و منتکشیهای حقیرانه که روشن است چراغ سبز خامنهای را دارد، در تناقض با تبلیغات و رجزخوانیهای سردمداران رژیم، تضاد درونی رژیم را تشدید کرده است. گزارشی در این باره:
تلویزیون رژیم از این که ظریف با فاکس نیوز که شبکة تلویزیونی محبوب رئیس جمهور آمریکاست مصاحبه کرده و بعد هم با یکی از مجریان این شبکه عکس سلفی گرفته، به طور مشمئزکنندهیی ابراز خوشحالی کرد. «بعد از این مصاحبه، جرالدو ریورا، یکی از مجریهای شبکة امریکایی فاکس نیوز که از نظر رئیس جمهور آمریکا محبوب ترین شبکة جهانه با محمد جواد ظریف سلفی گرفت».
ظریف در مصاحبه دیگری که شب گذشته با شبکه سی.بی.اس به عمل آورد در پاسخ به این پرسش که «شما ایده مبادله زندانیان با آمریکا را مطرح کردید» اظهار داشت: خب، ما قبلا این کار را کرده ایم. این امکان مهیا شد که برخی از ایرانی های زندانی یا تحت آزادی مشروط در آمریکا را آزاد کنیم. ما آنها را از آن وضعیت خارج کرده و برخی از آمریکایی-ایرانی هایی را که در ایران در زندان بودند، آزاد کردیم. من فکر می کنم که دوباره می توان این کار را انجام داد».
منتکشیهای حقیرانة ظریف واکنش باند رقیب را به دنبال داشته است: کیهان خامنهای در شمارة امروز خود طی مقالهیی با عنوان « آقای ظریف! برای دشمن پیام ضعف نفرستید» مینویسد: «وزیر خارجه کشورمان در روزهای گذشته گفته بود که «پیشنهاد تبادل زندانیان میان ایران و آمریکا را روی میز گذاشتم و از اختیار لازم نیز برخوردار هستم». این اظهارنظر تأملبرانگیز وزیر امور خارجه که از موضع ضعف و انفعال بیان شد، استقبال و ذوقزدگی رسانههای زنجیرهای را در پی داشت».
سایت حکومتی بهار (۸ اردیبهشت) به تناقضات متعددی که تلاشهای ظریف در درون رژیم ایجاد کرده و با اشاره به ضد و نقیض گویی سردمداران رژیم مینویسد: «ساعتی از تشبیه رییسجمهور آمریکا به چاقوکشها و اعلام عدم تمایل به مذاکره بر اساس الگوی چاقوکشی از سوی حسن روحانی نگذشته بود که جواد ظریف... در نیویورک اعلام کرد که آماده مذاکره با آمریکا جهت تبادل زندانیان است».
این سایت حکومتی با اشاره به همین تناقض،با بیان این که «چرا نمیتوان به گزینهیی در ابعاد بزرگتر اندیشید؟!» مینویسد: « وقتی میتوان برای آزادی چند گروگان به مذاکره جدی با آنان که چاقوکش نامیده شدهاند اندیشید چرا نباید برای رهایی چند ده میلیون گروگان در چنگال تحریم فکری دیگر کرد؟ تناقض اساسی همینجاست».
سایت بهار با اشارة تلویحی به حرف خامنهای که «مذاکره نمیکنیم» مینویسد: « به نظر میآید که تصمیمگیران حوزه سیاست خارجی دچار نوعی تناقض استراتژیک شدهاند که نمود عینی آن در برنامهها (اگر بهتر بگوییم بی برنامگی) دستگاه سیاست خارجی مشهود است».
سایت حکومتی فرارو (۷ اردیبهشت)، از رسانههای باند روحانی نیز طی مطلبی با عنوان «رمزگشایی از سفر غیرمعمولی ظریف به آمریکا» مینویسد: «واضح است که ظریف در سفر به آمریکا به دنبال گشودن باب مذاکرات با این کشور است. اما شرایط فعلی در واشنگتن به گونهای است که زمینهسازی برای مذاکرات، حتی از خود مذاکرات هم دشوارتر است...».
فرارو میافزاید: «به نظر میرسد که تصمیمگیران نظام به این جمعبندی رسیدهاند که مقامات - مشخصا جان بولتون و مایک پومپئو - را دور بزنند و مستقیما باب گفتگو با دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، را بگشایند». این سایت حکومتی هشدار میدهد: «ظریف رویکرد بسیار حساسی را در پیش گرفته است که ممکن است نتایج مخاطرهآمیزی به بار بیاورد».
تاجیک یکی از دیپلوماتهای سابق رژیم از باند روحانی نیز در پاسخ بهاین سؤال که چرا ظریف «فاکس نیوز» را برای مصاحبه انتخاب کرد؟ ضمن تایید این اقدام می گوید: فاکس نیوز رسانه ترامپ است. این اقدام نشان دهنده این است که ظریف می خواهد با ترامپ مستقیما صحبت کند».
تاجیک ضمن اذعان به این که پیشنهاد ظریف در مورد مبادلة زندانیان مورد اعتنای آمریکا قرار نگرفته، گفت« ما نباید از این سفر انتظار داشته باشیم که همه مسائل حل شود یا خیلی سریع مشکلات رو به حل شدن برود. همین که دو کشور زمینهای را فراهم کنند که حرف یکدیگر بشنوند و از تخریب روابطشان جلوگیری کنند خودش پنجره خوبی است».
یکی دیگر از رسانههای حکومتی در مطلبی با عنوان «هدفهای ظریف در نیویورک، به راهبرد مداران نظام در برابر ترامپ و تیم جنگجویش که هنوز ادامه دارد اشاره کرده و با طرح این سؤال که «آیابرخی تحلیل ها را باید باورکرد که حضور ظریف درنیویورک برای نشان دادن چراغ سبز به رهبری آمریکاست؟» به شرایط فوقالعاده بحرانی رژیم که آن را «ویژه» مینامد اشاره کرده و نتیجهگیری میکند: « می دانیم (نظام) در مقاطع خاص واجد شرط انعطاف پذیری است».
این گزارش را دیدیم، آنچه در این گزارش برجسته بود، این است که ظریف که از روز سوم اردیبهشت به امریکا سفر کرده، در مصاحبههایی که طی این مدت داشته، با بیانهای مختلف مستمراً خواستار گفتگو و مذاکره با امریکا بوده و در این رابطه پیشنهادهای مشخصی هم مانند آزادی متقابل زندانیان مطرح کرده است.
در این مورد سؤالهای متعددی مطرح می شود، از جمله این که آیا به راستی رژیم پای مذاکره با امریکا آمده و این یک خط جدید است یا یک ترفند و فریب است؟ رویکرد و پاسخ آمریکا به التماس و درخواستهای ظریف چیست؟ واکنش باند خامنهای به فعالیتها و اقدامات ظریف و دولت روحانی چگونه است؟ اینها سؤالاتی است که در بحث و گفتگوی امروز با اسدالله مثنی در میان میگذاریم.
ج: پس از کلان ضربههای لیستگذاری و قطع معافیتهای تحریم نفت از سوی امریکا، رژیم در واقع پایان کار خود را میبیند و سخت به دست و پا افتاده که به هر نحو ممکن برای خودش زمان بخرد؛ یکی از اینها همین فرستادن ظریف به آمریکا و مجیزگوییهایش از رئیس جمهور آمریکاست. خامنهای ظریف را به آمریکا فرستاده تا قبل از هر چیز اطمینان پیدا کند که آمریکا با رژیم وارد جنگ و قهر نخواهد شد.
خامنهای قبلاً گفته بود که جنگ نمیشود، ما هم مذاکره نمیکنیم، اما به نطر میرسد برخی اقدامات دولت امریکا و اظهارات بالاترین مقامهای دولت آمریکا، خامنهای را در مورد صحت آنچه که خودش گفته بود که جنگ نمی شود، دچار تردید و ترس کرده، بنابراین اولین هدف ظریف در این سفر اطمینان پیدا کردن نسبت به ین است که جنگ نمیشود و میخواهد نه جنگ را آب بندی کند.
همچنین تلاش می کند که راهی به سوی رئیس جمهور آمریکا پیدا کند و در این رابطه به طور سخیفی تلاش میکند که مشاوران و نهادهای رئیس جمهور را دور بزند و حتی به خیال خودش روی تضاد رئیس جمهور با دستیارانش سرمایهگذاری کرده است. چون به زعم آنچه دستگاه تبلیغاتی رژیم و رسانههایش که علناً هم میگویند، ترامپ تحت تأثیر مشاوران و دستیارانش قرار دارد، آنها هم تحت تأثیر مجاهدین هستند و به این ترتیب رئیس جمهور آمریکا به این ترتیب خط مجاهدین را اجرا میکند.
ج: تا آنجا که به حرف مربوط است، سرمداران رژیم به تأسی از خمینی هر حرفی را میزنند و هیچ ابایی ندارند که روز بعد یا همان روز خلاف آن را بگویند. کمااین که روحانی روز چهارشنبة گذشته هم گفت که ما مرد مذاکره هستیم، این آمریکاست که اصلا آمادگی برای مذاکره ندارد» اما از طرف دیگر در همان سخنرانی گفت که با چاقوکش چه مذاکرهیی، مذاکرهیی که امریکا میخواهد تسلیم و ذلت ماست و ما هرگز به آن تن نمیدهیم!
اما این بار فراتر از حرف صرف است و ظریف رفته آمریکا و حداقل به طور علنی پیشنهاد مشخصی را که عبارت است از مبادلة زندانیان مطرح کرده است و تصریح هم کرده که اختیارات دارم، که روشن است منظورش اختیار از جانب خامنهای است.
اما این به معنی این نیست که رژیم واقعاً خط عوض کرده و در خط مذاکره افتاده است.
چون دولت امریکا شروط خود برای مذاکره را از اردیبهشت سال گذشته در ۱۲شرط توسط پمپئو وزیر خارجهاش بیان کرده و پذیرش این شروط مطلقا درتوان رژیم نیست و به معنی نابودی است. بسیار نامحتمل است که رژیم پای چیزی بیاید که نفی و نابودی خودش در آن است. بنابراین رژیم تنها میخواهد زمان بخرد و سرنوشتی را که از آن فرار میکند، ولو چند صباحی به تأخیر بیندازد.
البته قبلاً خط کار رژیم این بود که دو سالة باقی مانده از دورة ریاست جمهوری رژیم را سپری کند، به این امید که در دور بعد دموکراتها سر کار بیایند و برای رژیم فرجی حاصل شود، اما الان فکر نمیکنم این بحث در رژیم به طور جدی مطرح باشد چون خودشان هم می گویند که وضعیت ترامپ مستحکم است و علاوه بر این میخهایی در سیاست خارجی و بخصوص در رابطه با رژیم کوبیده است که هر دموکراتی هم بیاید نمی تواند از آن تخطی کند.
فکر میکنم حرف فلاحتپیشه، رئیس کمیسیون امنیت و سیاسیت خارجی مجلس ارتجاع یشتر مقرون واقعیت است که اولاً تصریح کرد «اکنون راهبردی برای مذاکره بین تهران و واشنگتن وجود ندارد ولی این بدان معنا نیست که راهبرد و گفتمان جنگ بین دو کشور ایجاد شده است.»
فلاحتپیشه با اشاره به سخنان ظریف در نیویورک گفت: «گفتههای ظریف در جریان سفر به نیویورک در حقیقت برای جلوگیری از تصاعد و گسترش بحران بین تهران و واشنگتن صورت گرفته است.» رئیس کمیسیون روابط خارجی مجلس رژیم گفت: «با این حال، این اظهارات به معنی تنشزدایی بین ایران و آمریکا نیست چرا که تنشهای فعلی بین جمهوری اسلامی و ایالات متحده بسیار جدیتر از آن است که با این اظهارات برطرف شود.
افزود: «علاوه بر این موضوع، تجربه نشان داده مذاکرات بین جمهوری اسلامی و ایالات متحده میانجیناپذیر است به همین دلیل اعتقاد دارم که دو کشور نباید خطوط ارتباطی خود را از بین ببرند.».
ج: واکنشها در مجموع بسیار ضعیف و بسیار کمتر از آن چیزی بود که ما در موارد خیلی کمتر از این از این باندها دیده بودیم. اغلب ساکت بودهاند چون مشخص است که ظریف با دستور خامنهای به این سفر رفته و مواضع او را بازگو میکند. حرفهای قدری جدی تر را کیهان زده و نوشته است: «آقای ظریف! پیام ضعف، دشمن را گستاختر میکند. اکنون تجربه عبرتآموز برجام در مقابل دیدگان افکار عمومی است. دشمن در پی تعمیم مدل خسارت بار «اقدامات نقد ایران در مقابل وعدههای نسیه» به دیگر مولفههای قدرتساز کشورمان است».
اما در مقابل باند روحانی و مهرههای و رسانههای این باند خیلی از اظهارات و اقدامات ظریف حمایت کردهاند. از جمله سایت بهار رنوشته است: «وقتی میتوان برای آزادی چند گروگان به مذاکره جدی با آنان که چاقوکش نامیده شدهاند اندیشید چرا نباید برای رهایی چند ده میلیون گروگان در چنگال تحریم فکری دیگر کرد؟».
ج: در یک کلام امریکا هیچ اعتنایی نکرده، در مورد پیشنهاد مبادلة زندانیان قاطعانه این پیشنهاد را رد کرده است. یک سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پاسخی مکتوب نوشت که از سخنان جواد ظریف مطلع شده و ایالات متحده بارها خواستار راه حل انسانی برای آمریکاییهای به ناحق زندانی شده در ایران گردیده است.
در واکنش به این پاسخ، سخنگوی وزارتخارجه رژیم با سرزدگی و سوتهدلی گفت: واکنش شتابزده مقامات آمریکایی و درخواست آزادی یکطرفه زندانیان آمریکایی نشان دهنده عدم درک درست آنان از مفاهیم مذاکره، توافق و تبادل است. این ناراحتی را علی بیگدلی یکی از مهرههای باند اصلاح طلب با این بیان بروز داد که مبادله زندانیان روشی شناخته شده در مذاکرات بینالمللی است» اما واکنش آمریکاییها منطقی نبود».
و بعد اضافه کرده بود: :اگر قرار بود مذاکره میان ایران و آمریکا در این زمینه آغاز شود میشد به شیوههای دیگری برای نیل به این مقصود بهره برد. کانالهای رسمی دیپلماتیک ما کُند کار میکند. در این زمینه تاجیک از دیپلوماتهای سابق رژیم هم حرف جالبی دارد و میگوید اگر چه پیشنهادهایی که ظریف داده اگر چه از جانب آمریکا هیچ پاسخی نگرفته اما »این پیشنهاد اصطلاحا میتواند روابط میان تهران-واشنگتن را روغنکاری کند».
ج: سایت بهار که به جملهیی از آن اشاره کردم، با اشاره به ضد و نقیض گوییهای سردمداران رژیم، مینویسد: «« به نظر میآید که تصمیمگیران حوزه سیاست خارجی دچار نوعی تناقض استراتژیک شدهاند که نمود عینی آن در برنامهها (اگر بهتر بگوییم بی برنامگی) دستگاه سیاست خارجی مشهود است».
مسئولان ارشد کشور از ممنوعیت مذاکره با دولت آمریکا میگویند، رییسجمهور از عدم تمایل برای مذاکره با چاقوکشها میگوید، قوهقضاییه بر غیر سیاسی بودن پروندههای قضایی شهروندان خارجی تاکید دارد و وزیر امور خارجه هم از آمادگی برای مذاکره با آمریکاییها برای تبادل زندانیان دو طرف گفته است».
سایت بهار بعد اضافه میکند: مجموع این موارد نشانگر آن است که اولاً نظام تصمیمگیری در حوزه سیاست خارجی دچار اختلال جدی شده است... و برنامه مشخصی برای مواجه شدن با شرایط ویژه کنونی حداقل تا این لحظه دیده نمیشود!». این جان کلام در مورد این تلاش و تقلاهای رژیم است که نه تنها فاقد مضمون خطی و استراتژیک است، بلکه بیانگر سرگشتگی استراتژیک و بن بست مطلقی است که رژیم در آن دست و پا میزند و راهی به هیچ طرفی نمی یابد.
زیرا هر یک از دو راه، پذیرش شروط آمریکا، به قول روحانی به معنی ذلت و تسلیم و نتیجة آن نابودی است و ایستادگی در برابر آن هم به معنی نابودی است.
مطالب مرتبط
سرخوردگی سران رژیم پس از شکست تلاشهای ظریف در سفر به آمریکا
پاسخ وزارتخارجه آمریکا به ادعاهای وزیر خارجه آخوندی: ظریف «پروفسور خودخوانده حقوقبشر » در آمریکا از آزادیهایی استفاده میکند که از مردم ایران دریغ میکند
ظریف که از روز ۳ اردیبهشت به نیویورک سفر کرده و به قول خودش دارای اختیارات برای مذاکره و معامله است، به هر دری میزند و به هر منتکشی زبونانهیی متوسل میشود تا قبل از هر چیز اطمینان پیدا کند که آمریکا با رژیم وارد قهر و جنگ نخواهد شد.
ظریف در مصاحبهیی با شبکة تلویزیونی فاکس نیوزبا مجیزگویی از رئیس جمهور امریکا گفت: این سایرین هستند که می خواهند رژیم ایران را تغییر دهند و آمریکا را به جنگ بکشانند، ولی پرزیدنت ترامپ خواستار این نیست زیرا درکارزار انتخاباتی قول داد آمریکا را وارد جنگ دیگری نکند. این مجیزگوییها و منتکشیهای حقیرانه که روشن است چراغ سبز خامنهای را دارد، در تناقض با تبلیغات و رجزخوانیهای سردمداران رژیم، تضاد درونی رژیم را تشدید کرده است. گزارشی در این باره:
گزارش:
تلویزیون رژیم از این که ظریف با فاکس نیوز که شبکة تلویزیونی محبوب رئیس جمهور آمریکاست مصاحبه کرده و بعد هم با یکی از مجریان این شبکه عکس سلفی گرفته، به طور مشمئزکنندهیی ابراز خوشحالی کرد. «بعد از این مصاحبه، جرالدو ریورا، یکی از مجریهای شبکة امریکایی فاکس نیوز که از نظر رئیس جمهور آمریکا محبوب ترین شبکة جهانه با محمد جواد ظریف سلفی گرفت».
ظریف در مصاحبه دیگری که شب گذشته با شبکه سی.بی.اس به عمل آورد در پاسخ به این پرسش که «شما ایده مبادله زندانیان با آمریکا را مطرح کردید» اظهار داشت: خب، ما قبلا این کار را کرده ایم. این امکان مهیا شد که برخی از ایرانی های زندانی یا تحت آزادی مشروط در آمریکا را آزاد کنیم. ما آنها را از آن وضعیت خارج کرده و برخی از آمریکایی-ایرانی هایی را که در ایران در زندان بودند، آزاد کردیم. من فکر می کنم که دوباره می توان این کار را انجام داد».
منتکشیهای حقیرانة ظریف واکنش باند رقیب را به دنبال داشته است: کیهان خامنهای در شمارة امروز خود طی مقالهیی با عنوان « آقای ظریف! برای دشمن پیام ضعف نفرستید» مینویسد: «وزیر خارجه کشورمان در روزهای گذشته گفته بود که «پیشنهاد تبادل زندانیان میان ایران و آمریکا را روی میز گذاشتم و از اختیار لازم نیز برخوردار هستم». این اظهارنظر تأملبرانگیز وزیر امور خارجه که از موضع ضعف و انفعال بیان شد، استقبال و ذوقزدگی رسانههای زنجیرهای را در پی داشت».
ضد و نقیض گویی
سایت حکومتی بهار (۸ اردیبهشت) به تناقضات متعددی که تلاشهای ظریف در درون رژیم ایجاد کرده و با اشاره به ضد و نقیض گویی سردمداران رژیم مینویسد: «ساعتی از تشبیه رییسجمهور آمریکا به چاقوکشها و اعلام عدم تمایل به مذاکره بر اساس الگوی چاقوکشی از سوی حسن روحانی نگذشته بود که جواد ظریف... در نیویورک اعلام کرد که آماده مذاکره با آمریکا جهت تبادل زندانیان است».
این سایت حکومتی با اشاره به همین تناقض،با بیان این که «چرا نمیتوان به گزینهیی در ابعاد بزرگتر اندیشید؟!» مینویسد: « وقتی میتوان برای آزادی چند گروگان به مذاکره جدی با آنان که چاقوکش نامیده شدهاند اندیشید چرا نباید برای رهایی چند ده میلیون گروگان در چنگال تحریم فکری دیگر کرد؟ تناقض اساسی همینجاست».
سایت بهار با اشارة تلویحی به حرف خامنهای که «مذاکره نمیکنیم» مینویسد: « به نظر میآید که تصمیمگیران حوزه سیاست خارجی دچار نوعی تناقض استراتژیک شدهاند که نمود عینی آن در برنامهها (اگر بهتر بگوییم بی برنامگی) دستگاه سیاست خارجی مشهود است».
سایت حکومتی فرارو (۷ اردیبهشت)، از رسانههای باند روحانی نیز طی مطلبی با عنوان «رمزگشایی از سفر غیرمعمولی ظریف به آمریکا» مینویسد: «واضح است که ظریف در سفر به آمریکا به دنبال گشودن باب مذاکرات با این کشور است. اما شرایط فعلی در واشنگتن به گونهای است که زمینهسازی برای مذاکرات، حتی از خود مذاکرات هم دشوارتر است...».
فرارو میافزاید: «به نظر میرسد که تصمیمگیران نظام به این جمعبندی رسیدهاند که مقامات - مشخصا جان بولتون و مایک پومپئو - را دور بزنند و مستقیما باب گفتگو با دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، را بگشایند». این سایت حکومتی هشدار میدهد: «ظریف رویکرد بسیار حساسی را در پیش گرفته است که ممکن است نتایج مخاطرهآمیزی به بار بیاورد».
فاکس نیوز
تاجیک یکی از دیپلوماتهای سابق رژیم از باند روحانی نیز در پاسخ بهاین سؤال که چرا ظریف «فاکس نیوز» را برای مصاحبه انتخاب کرد؟ ضمن تایید این اقدام می گوید: فاکس نیوز رسانه ترامپ است. این اقدام نشان دهنده این است که ظریف می خواهد با ترامپ مستقیما صحبت کند».
تاجیک ضمن اذعان به این که پیشنهاد ظریف در مورد مبادلة زندانیان مورد اعتنای آمریکا قرار نگرفته، گفت« ما نباید از این سفر انتظار داشته باشیم که همه مسائل حل شود یا خیلی سریع مشکلات رو به حل شدن برود. همین که دو کشور زمینهای را فراهم کنند که حرف یکدیگر بشنوند و از تخریب روابطشان جلوگیری کنند خودش پنجره خوبی است».
یکی دیگر از رسانههای حکومتی در مطلبی با عنوان «هدفهای ظریف در نیویورک، به راهبرد مداران نظام در برابر ترامپ و تیم جنگجویش که هنوز ادامه دارد اشاره کرده و با طرح این سؤال که «آیابرخی تحلیل ها را باید باورکرد که حضور ظریف درنیویورک برای نشان دادن چراغ سبز به رهبری آمریکاست؟» به شرایط فوقالعاده بحرانی رژیم که آن را «ویژه» مینامد اشاره کرده و نتیجهگیری میکند: « می دانیم (نظام) در مقاطع خاص واجد شرط انعطاف پذیری است».
گفتگوی سیاسی
این گزارش را دیدیم، آنچه در این گزارش برجسته بود، این است که ظریف که از روز سوم اردیبهشت به امریکا سفر کرده، در مصاحبههایی که طی این مدت داشته، با بیانهای مختلف مستمراً خواستار گفتگو و مذاکره با امریکا بوده و در این رابطه پیشنهادهای مشخصی هم مانند آزادی متقابل زندانیان مطرح کرده است.
در این مورد سؤالهای متعددی مطرح می شود، از جمله این که آیا به راستی رژیم پای مذاکره با امریکا آمده و این یک خط جدید است یا یک ترفند و فریب است؟ رویکرد و پاسخ آمریکا به التماس و درخواستهای ظریف چیست؟ واکنش باند خامنهای به فعالیتها و اقدامات ظریف و دولت روحانی چگونه است؟ اینها سؤالاتی است که در بحث و گفتگوی امروز با اسدالله مثنی در میان میگذاریم.
س: ظریف ۵ روز است که در آمریکا به سر میبرد، حرفش و مضمون فعالیتهایش طی این مدت چیست؟
ج: پس از کلان ضربههای لیستگذاری و قطع معافیتهای تحریم نفت از سوی امریکا، رژیم در واقع پایان کار خود را میبیند و سخت به دست و پا افتاده که به هر نحو ممکن برای خودش زمان بخرد؛ یکی از اینها همین فرستادن ظریف به آمریکا و مجیزگوییهایش از رئیس جمهور آمریکاست. خامنهای ظریف را به آمریکا فرستاده تا قبل از هر چیز اطمینان پیدا کند که آمریکا با رژیم وارد جنگ و قهر نخواهد شد.
خامنهای قبلاً گفته بود که جنگ نمیشود، ما هم مذاکره نمیکنیم، اما به نطر میرسد برخی اقدامات دولت امریکا و اظهارات بالاترین مقامهای دولت آمریکا، خامنهای را در مورد صحت آنچه که خودش گفته بود که جنگ نمی شود، دچار تردید و ترس کرده، بنابراین اولین هدف ظریف در این سفر اطمینان پیدا کردن نسبت به ین است که جنگ نمیشود و میخواهد نه جنگ را آب بندی کند.
همچنین تلاش می کند که راهی به سوی رئیس جمهور آمریکا پیدا کند و در این رابطه به طور سخیفی تلاش میکند که مشاوران و نهادهای رئیس جمهور را دور بزند و حتی به خیال خودش روی تضاد رئیس جمهور با دستیارانش سرمایهگذاری کرده است. چون به زعم آنچه دستگاه تبلیغاتی رژیم و رسانههایش که علناً هم میگویند، ترامپ تحت تأثیر مشاوران و دستیارانش قرار دارد، آنها هم تحت تأثیر مجاهدین هستند و به این ترتیب رئیس جمهور آمریکا به این ترتیب خط مجاهدین را اجرا میکند.
س: با این که خامنهای خیلی به صراحت گفت که ما مذاکره نمیکنیم و روحانی هم گفت که ما چه مذاکرهیی میتوانیم با چاقوکش داشته باشیم، آیا این حرفها و التماس و درخواستهای ظریف به معنی این است که رژیم خط عوض کرده و در خط مذاکره افتاده است؟
ج: تا آنجا که به حرف مربوط است، سرمداران رژیم به تأسی از خمینی هر حرفی را میزنند و هیچ ابایی ندارند که روز بعد یا همان روز خلاف آن را بگویند. کمااین که روحانی روز چهارشنبة گذشته هم گفت که ما مرد مذاکره هستیم، این آمریکاست که اصلا آمادگی برای مذاکره ندارد» اما از طرف دیگر در همان سخنرانی گفت که با چاقوکش چه مذاکرهیی، مذاکرهیی که امریکا میخواهد تسلیم و ذلت ماست و ما هرگز به آن تن نمیدهیم!
اما این بار فراتر از حرف صرف است و ظریف رفته آمریکا و حداقل به طور علنی پیشنهاد مشخصی را که عبارت است از مبادلة زندانیان مطرح کرده است و تصریح هم کرده که اختیارات دارم، که روشن است منظورش اختیار از جانب خامنهای است.
اما این به معنی این نیست که رژیم واقعاً خط عوض کرده و در خط مذاکره افتاده است.
چون دولت امریکا شروط خود برای مذاکره را از اردیبهشت سال گذشته در ۱۲شرط توسط پمپئو وزیر خارجهاش بیان کرده و پذیرش این شروط مطلقا درتوان رژیم نیست و به معنی نابودی است. بسیار نامحتمل است که رژیم پای چیزی بیاید که نفی و نابودی خودش در آن است. بنابراین رژیم تنها میخواهد زمان بخرد و سرنوشتی را که از آن فرار میکند، ولو چند صباحی به تأخیر بیندازد.
البته قبلاً خط کار رژیم این بود که دو سالة باقی مانده از دورة ریاست جمهوری رژیم را سپری کند، به این امید که در دور بعد دموکراتها سر کار بیایند و برای رژیم فرجی حاصل شود، اما الان فکر نمیکنم این بحث در رژیم به طور جدی مطرح باشد چون خودشان هم می گویند که وضعیت ترامپ مستحکم است و علاوه بر این میخهایی در سیاست خارجی و بخصوص در رابطه با رژیم کوبیده است که هر دموکراتی هم بیاید نمی تواند از آن تخطی کند.
گفتمان جنگ
فکر میکنم حرف فلاحتپیشه، رئیس کمیسیون امنیت و سیاسیت خارجی مجلس ارتجاع یشتر مقرون واقعیت است که اولاً تصریح کرد «اکنون راهبردی برای مذاکره بین تهران و واشنگتن وجود ندارد ولی این بدان معنا نیست که راهبرد و گفتمان جنگ بین دو کشور ایجاد شده است.»
فلاحتپیشه با اشاره به سخنان ظریف در نیویورک گفت: «گفتههای ظریف در جریان سفر به نیویورک در حقیقت برای جلوگیری از تصاعد و گسترش بحران بین تهران و واشنگتن صورت گرفته است.» رئیس کمیسیون روابط خارجی مجلس رژیم گفت: «با این حال، این اظهارات به معنی تنشزدایی بین ایران و آمریکا نیست چرا که تنشهای فعلی بین جمهوری اسلامی و ایالات متحده بسیار جدیتر از آن است که با این اظهارات برطرف شود.
افزود: «علاوه بر این موضوع، تجربه نشان داده مذاکرات بین جمهوری اسلامی و ایالات متحده میانجیناپذیر است به همین دلیل اعتقاد دارم که دو کشور نباید خطوط ارتباطی خود را از بین ببرند.».
س: واکنش باند خامنهای و بخصوص دلواپسان در قبال اظهارات و مواضع ظریف چه بوده؟
ج: واکنشها در مجموع بسیار ضعیف و بسیار کمتر از آن چیزی بود که ما در موارد خیلی کمتر از این از این باندها دیده بودیم. اغلب ساکت بودهاند چون مشخص است که ظریف با دستور خامنهای به این سفر رفته و مواضع او را بازگو میکند. حرفهای قدری جدی تر را کیهان زده و نوشته است: «آقای ظریف! پیام ضعف، دشمن را گستاختر میکند. اکنون تجربه عبرتآموز برجام در مقابل دیدگان افکار عمومی است. دشمن در پی تعمیم مدل خسارت بار «اقدامات نقد ایران در مقابل وعدههای نسیه» به دیگر مولفههای قدرتساز کشورمان است».
اما در مقابل باند روحانی و مهرههای و رسانههای این باند خیلی از اظهارات و اقدامات ظریف حمایت کردهاند. از جمله سایت بهار رنوشته است: «وقتی میتوان برای آزادی چند گروگان به مذاکره جدی با آنان که چاقوکش نامیده شدهاند اندیشید چرا نباید برای رهایی چند ده میلیون گروگان در چنگال تحریم فکری دیگر کرد؟».
س: واکنش آمریکا و مقامات دولت آمریکا به التماس و درخواستهای رژیم تا الان چه بوده است؟
ج: در یک کلام امریکا هیچ اعتنایی نکرده، در مورد پیشنهاد مبادلة زندانیان قاطعانه این پیشنهاد را رد کرده است. یک سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پاسخی مکتوب نوشت که از سخنان جواد ظریف مطلع شده و ایالات متحده بارها خواستار راه حل انسانی برای آمریکاییهای به ناحق زندانی شده در ایران گردیده است.
در واکنش به این پاسخ، سخنگوی وزارتخارجه رژیم با سرزدگی و سوتهدلی گفت: واکنش شتابزده مقامات آمریکایی و درخواست آزادی یکطرفه زندانیان آمریکایی نشان دهنده عدم درک درست آنان از مفاهیم مذاکره، توافق و تبادل است. این ناراحتی را علی بیگدلی یکی از مهرههای باند اصلاح طلب با این بیان بروز داد که مبادله زندانیان روشی شناخته شده در مذاکرات بینالمللی است» اما واکنش آمریکاییها منطقی نبود».
و بعد اضافه کرده بود: :اگر قرار بود مذاکره میان ایران و آمریکا در این زمینه آغاز شود میشد به شیوههای دیگری برای نیل به این مقصود بهره برد. کانالهای رسمی دیپلماتیک ما کُند کار میکند. در این زمینه تاجیک از دیپلوماتهای سابق رژیم هم حرف جالبی دارد و میگوید اگر چه پیشنهادهایی که ظریف داده اگر چه از جانب آمریکا هیچ پاسخی نگرفته اما »این پیشنهاد اصطلاحا میتواند روابط میان تهران-واشنگتن را روغنکاری کند».
س: نتایج و چشمانداز کارهایی را که رژیم میکند، چگونه ارزیابی میکنید؟ بالاخره این مسیر به کجا میانجامد
ج: سایت بهار که به جملهیی از آن اشاره کردم، با اشاره به ضد و نقیض گوییهای سردمداران رژیم، مینویسد: «« به نظر میآید که تصمیمگیران حوزه سیاست خارجی دچار نوعی تناقض استراتژیک شدهاند که نمود عینی آن در برنامهها (اگر بهتر بگوییم بی برنامگی) دستگاه سیاست خارجی مشهود است».
مسئولان ارشد کشور از ممنوعیت مذاکره با دولت آمریکا میگویند، رییسجمهور از عدم تمایل برای مذاکره با چاقوکشها میگوید، قوهقضاییه بر غیر سیاسی بودن پروندههای قضایی شهروندان خارجی تاکید دارد و وزیر امور خارجه هم از آمادگی برای مذاکره با آمریکاییها برای تبادل زندانیان دو طرف گفته است».
سایت بهار بعد اضافه میکند: مجموع این موارد نشانگر آن است که اولاً نظام تصمیمگیری در حوزه سیاست خارجی دچار اختلال جدی شده است... و برنامه مشخصی برای مواجه شدن با شرایط ویژه کنونی حداقل تا این لحظه دیده نمیشود!». این جان کلام در مورد این تلاش و تقلاهای رژیم است که نه تنها فاقد مضمون خطی و استراتژیک است، بلکه بیانگر سرگشتگی استراتژیک و بن بست مطلقی است که رژیم در آن دست و پا میزند و راهی به هیچ طرفی نمی یابد.
زیرا هر یک از دو راه، پذیرش شروط آمریکا، به قول روحانی به معنی ذلت و تسلیم و نتیجة آن نابودی است و ایستادگی در برابر آن هم به معنی نابودی است.
مطالب مرتبط
سرخوردگی سران رژیم پس از شکست تلاشهای ظریف در سفر به آمریکا
پاسخ وزارتخارجه آمریکا به ادعاهای وزیر خارجه آخوندی: ظریف «پروفسور خودخوانده حقوقبشر » در آمریکا از آزادیهایی استفاده میکند که از مردم ایران دریغ میکند