یاد مجاهد قهرمان شهید غلامرضا خسروی اولین کانون شورشی۳۵۰
یاد مجاهد قهرمان غلامرضا خسروی در سالگرد شهادتش گرامی باد
از پیام مسعود رجوی ۱۲ خرداد۹۳:
یار تمام عیار اشرف نشان، غلامرضا خسروی،
پس از ۱۲ سال پایداری در اوین و سایر زندانهای رژیم،
پس از ۴۰ ماه ایستادگی در سلول انفرادی،
در پنجمین سالی که زیر حکم اعدام می زیست و ۵۵ ماه شب را با حکم اعدام در ”آماده باش“ به صبح میرساند،
پس از ضرب و شتم و پاره شدن گوش در ۲۸ فروردین امسال در بند ۳۵۰ اوین،
پس از سلول انفرادی و ۲۳ روز اعتصاب غذا ،
و پس از چندین دور که تا آستانه اعدام پیش رفت ، در روز میلاد امام حسین، پر کشید. بر آستان پیامبر جاودان آزادی سر سایید و به معراج و دیدار رفیق اعلی شتافت.
میخواستند او را به زانو درآورند، اما او هیبت و صولت خلیفه و جلادان و تمامی فرّاشان و ردیه نویسان و روضه خوانان نظام را در حوزه های داخل و خارج کشور، در هم شکست. به آنها تُف کرد شاید که چگونه زیستن و چگونه مردن بیاموزند.
........................................................................
از مصاحبة غلامرضا خسروی
گفتگو با غلامرضا خسروی منتشرشده در اینترنت در سال ۹۲
من هر لحظه آمادة شهادت در راه خلق و آرمانهای رهایی بخش مجاهدین خلق ایران می باشم و همین حکم اعدام را هم در چارچوب قضا و قدر الهی دانسته و هر شرایطی و هر حکمی را خیر مطلق می دانم و با جان و دل می پذیرم و برای آن هم افتخار میکنم.
نامه فرزند مقاوم خلق غلامرضا خسروی
از بند ۳۵۰اوین -۱۱اردیبهشت ۹۳
رئیس جمهور برگزیده مقاومت خواهر مجاهد مریم رجوی
با سلام و درودهای بیکران
پس از ۱۵ روز و با بازگشت به بند ۳۵۰ از سلول های ۲۴۰ زندان اوین، در جریان تلاش های مستمر و پیگیر شما در حمایت از حقوق زندانیان مظلوم و بی دفاع و آسیب دیده از یورش وحشیانه مزدوران رژیم ضدبشری آخوندی قرار گرفتم. لذا برخود دیدم تا از همه مجاهدتهای شما و سایر خواهران و برادران مجاهدم واعضا و وابستگان شورای ملی مقاومت تشکر و قدردانی نمایم. باشد تا این رنج ها و شکنج ها ره به پیروزی نهایی مردم ایران که همانا استقرار دمکراسی و آزادی است بازنماید.
سلام بر خلق
سلام بر آزادی
فرزند کوچک خلق قهرمان ایران غلامرضا خسروی
۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
از سخنرانی مریم رجوی در ۶ تیر ۹۳ در گردهمایی سالانه مقاومت در پاریس
از اجتماع بزرگ امروزمان، به زندانیان سیاسی و خانواده‌های شجاع آنها درود می‌فرستیم.
آنها که با مقاومت خود، رژیم ضدانسانی را با یک جام زهر دیگر در قلمرو حقوق بشر روبه‌رو کرده‌اند.
حمله وحشیانة رژیم به بند ۳۵۰ در زندان اوین، همان کانون شورشی اشرف۳۵۰، وسیله‌یی برای آزار و ارعاب زندانیان سیاسی و جامعة ایران بود.
درود بر غلامرضا خسروی که خود را با سرخترین و ممنوع‌ترین نام، یعنی مجاهدین، معرفی نمود و در منتهای بی‌باکی به قلب ارتجاع شلیک کرد و این چنین آرمانش را جاودانه کرد.
غلامرضا گفت: «من هوادار سازمان پرافتخار مجاهدین خلق ایران بوده و هستم... »
مردم ایران از قهرمانی او به خود بالیدند و جوانان از جسارت او درس آزادگی و پیکار گرفتند.
آری، زندانیان دلیر از غلامرضا تا دیگر زندانیان مجاهد و مبارز، زندانیان کرد و عرب و بلوچ و اهل سنت که این روزها در معرض اعدام و شهادت هستند، به خوبی اثبات کردند که مقاومتشان ولو با دستهای بسته و در کنج زندانها عین نبرد و کارزار سرنگونی است. دست زدن مبارزه‌یی که مبارزه‌یی که در آن، جلاد هر دم در مقابل عزم زندانی به زانو در می‌آید وتاریخ گواهی می‌دهد که تا چنین مبارزه‌یی هست، دیکتاتورها هرگز در امان نخواهند بود.
سلام بر شهیدان
و سلام بر ایستادگان.
سلام بر شهیدان
و سلام بر ایستادگان.
(کانون شورشی شماره ۳۵۰)
سوگند وفا و خروش مجسّم « بیا، بیا»
مجاهد اشرف نشان غلامرضا خسروی
قهرمانی که مرگ را مُسَخّر کرد
خلیفه خبیث و خونریز ولایت و عملة مزدور جنایت و شقاوت
را در پای طناب دار و افتخار، به باد تمسخر گرفت
مسعود رجوی- ۱۲ خرداد ۱۳۹۳