پیشنهاد مذاکره بدون پیش شرط، آب در لانه مورچگان
آبی به نام پیشنهاد مذاکره بدون شرط در لانه مورچگان
گزارش و گفتگو با اسدالله مثنی
وزیر خارجه آمریکا در یک کنفرانس مشترک خبری با وزیر خارجة سوییس، ضمن ابراز آمادگی برای مذاکره بدون پیش‌شرط با رژیم ایران، ولی تصریح کرد تلاش آمریکا برای به عقب راندن فعالیت شرورانه این رژیم و نیروی افراطی آن ادامه می
یابد.
اما پیش از آن، روز جمعه، مایک پمپئو، برای سومین بار در یک ماه، با محوریت مسألة ایران، به اروپا رفت. او در آغاز تور اروپایی پنج روزه‌اش یک دیدار ۴۵ دقیقه‌ای با آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، در برلین داشت که ایران یکی از موضوعات آن بود. پمپئو پیش از این دیدار، در یک کنفرانس خبری مشترک با مرکل، تلاش کرد اختلافات اروپا و آمریکا را کم‌اهمیت جلوه دهد.
مرکل نیز در این کنفرانس اعلام کرد دو طرف مسائل زیادی را بررسی خواهند کرد؛ چراکه جهان در یک ناآرامی عظیم قرار دارد. او سپس افزود: «اول از همه، مسئله ایران (مطرح است) و اینکه چگونه جلوی دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای را بگیریم و نیز چگونه مانع اقدامات تهاجمی بیشتر از جانب ایران شویم».
پمپئو با همتای آلمانی‌اش، هایکو ماس، نیز دیدار کرد. ماس در نشستی خبری با پمپئو به وجود اختلاف‌نظر میان برلین و واشنگتن در مسئله ایران اذعان کرد و گفت: «درباره ضرورت جلوگیری از دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای (با آمریکا) توافق داریم، اما پنهان نیست که ما درباره (نحوه) رسیدن به این امر دیدگاه‌های متفاوتی داریم».
مایک پمپئو سپس در ادامة سفر خود به سوییس رفت و در یک کنفرانش مشترک مطبوعاتی با وزیر خارجة سوییس پس از قدردانی از خدمات سوییس که سفارتش در تهران به عنوان حافظ منافع آمریکا عمل می‌کند، گفت: حرف رئیس جمهور ترامپ در باره آمادگی مذاکره با رژیم ایران چیز جدیدی نیست و ترامپ این حرف را مدت مدیدی است که گفته است . ما مسلماً مایل هستیم گفتگو داشته باشیم ولی در زمانی که رژیم ایران به این نتیجه برسد که میخواهد مانند یک کشور معمولی رفتار کند.
من فقط این را اضافه میکنم که شما از هر دوی ما سوال کردید، و گفتید که رئیس جمهور ترامپ تمایل خود به گفتگو با ایران را در چند روز گذشته نشان داد. او این حرف را مدت مدیدی گفته است نه فقط چند روز گذشته. ما مسلما مایل هستیم که این گفتگو را داشته باشیم در زمانی که ایران به این نتیجه برسد که میخواهد مانند یک کشور معمولی رفتار کند.
وزیرخارجة آمریکا افزود: چالشهای واقعی الان در داخل ایران وجود دارد. این چالشها بر اثر تحریمهای اقتصادی ما بوجود نیامده است. این چالشها بر اثر چهل سال بی توجهی رژیم اسلامی به مردم خودش بوجود آمده است. و استفاده از منابع برای خراب کردن زندگی مردم، استفاده از منابع برای پشتیبانی مالی از حزب الله، استفاده از منابع برای جنگیدن در سوریه جایی که شش میلیون، شش میلیون نفر آواره شده اند بدلیل فعالیت ایران در حمایت از رژیم اسد در آنجا.
در واکنش نسبت به ارائة پیشنهاد مذاکرات بدون پیش‌شرط از جانب وزیر خارجة آمریکا شاهد واکنشهای ضد و نقیضی از جانب دو باند حاکم بودیم. روزنامة حکومتی جهان صنعت (۱۲خرداد) این پیشنهاد را یک فرصت برای مصالحه با آمریکا دانسته و نوشت: « با تصمیم و اقدام جدیدی که قرار است مقامات کاخ‌سفید به آن دست یابند، توپ مذاکره بار دیگر در زمین تهران قرار گرفته است.
بنابر‌این لازم است که دستگاه دیپلماسی ایران از فرصت به دست آمده تصمیم جدید کاخ‌سفید را دستمایه مصالحه با واشنگتن کند». اما کیهان خامنه‌ای طی مطلبی با عنوان « فریب پمپئو در طرح مذاکره بدون پیش‌شرط فقط دیوانگان را ذوق‌زده می‌کند» نوشت: آمریکا به مرگ (جنگ) گرفت تا ما را به تب (مذاکره مجدد) راضی کند».
کیهان سپس می‌افزاید: « دولت ترامپ توافق قبلی (برجام) را زیر پا گذاشته و تقلا می‌کند تا توافق جدیدی با محتوای کامل‌تر (دائمی کردن برجام و تعمیم برجام به حوزه‌های موشکی و منطقه‌ای) را دیکته کند. این نامش مذاکره نیست، بلکه محاکمه ایران و تحمیل خواسته‌های سلطه گرانه و به عبارتی همان اجرای ۱۲ شرط است.
شب گذشته، روحانی در دیداری که با گروهی از پزشکان حکومتی داشت، راجع به موضوعات مختلفی حرف زد و در قسمتی از سخنانش دربارة مذاکره هم صحبت کرد.ما گفتگوی امروز خودمون با اسدالله مثنی را به این موضوع اختصاص داده‌ایم. با ما همراه باشید.
ج: روحانی مثل همیشه انبوهی پوشال به هم بافت، ولی در حرفهایش دو محور برجسته بود، یکی تاکید بر شرایط سختی که رژیم گرفتار آن است و این را چند بار تکرار کرد: مثلاً گفت: امروز شرایط کشور ما شرایط ویژه‌یی هست، شرایطی که امروز به وجود آورده‌اند سخت‌تر از هر زمان دیگر است
و اشاراتی که به این روزهای سخت داشت و آنجا که گفت: « خود آمریکاییها مدعی هستند که هیچ زمان تا امروز این‌چنین فشاری را بر ملت ایران وارد نکرده بودند این را خودشان بارها و بارها به صراحت گفته‌اند خود ما هم شاهدیم شرایط سختی که امروز به وجود آوردند از هر زمان دیگر بیشتر است».
آه وناله از شرایط سخت، مدتی است که ترجیع‌بند ثابت همة سخنرانیهای اخیر روحانی است. اگر یادتان باشد روحانی در دیداری که به قول خودشان با اصحاب فرهنگ و هنر داست، حرف خیلی بامعنایی زد و گفت شرایط بیش از آنچه شما بتوانید تصور بکنید سخت است و همانجا بود که گفت اگر من شب بتوانم دو ساعت بخوابم خدا را شکر میکنم.
باور کردن و فهم این نکته که رژیم در یک شرایط سختی و فشار مافوق تصور قرار دارد، کلید فهم بسیاری از تناقضات موجود در سیاست و عملکرد رژیم است. اما موضوع و محور مهم و قابل توجه دیگر در حرفهای دیشب روحانی، جواب رد به مذاکره با آمریکا و تاکید بر ایستادن در برابر آن بود. آنجا که گفت: «در این شرایط خاص راه ما ایستادگی است. راه ما مقاومت است.
من اینجا به صراحت عرض میکنم اگر راه دیگری جز مقاومت بود من می‌گفتم غیر از مقاومت ما امروز راه دیگری داریم. طرفی که میز مذاکره را برهم زده، طرفی که پیمان را زیرپا گذاشته باید به شرایط عادی برگردد. تا او برنگشته ما راهی جز ایستادگی و مقاومت نداریم».
در این سخنان او به وضوح داشت جواب پمپئو را می‌داد. پمپئو گفته بود « مایل به گفتگو هستیم، هر زمانی که رژیم ایران به این نتیجه برسد که میخواهد مانند یک کشور نرمال رفتار کند» و حالا روحانی می‌گوید این شما هستید که باید نرمال باشید و به شرایط نرمال برگردید.
ج: حرف شما درست است. حرف دیروز روحانی در نقطه مقابل حرف پریروزش است و هیچ نسبتی با آن ندارد. این هم درست است که روحانی و خامنه‌ای با هم تضاد دارند و خیلی هم با هم جنگ قدرت دارند. اما این رنگ عوض کردن روحانی ناشی از تضاد و جنگ قدرت او و خامنه‌ای نیست. عین همین دوگانه‌گویی درباره مذاکره و در مورد برجام را خامنه‌ای هم به کرات تکرار کرده است.
یک موقع خودش را شروع کنندة مذاکره با آمریکا معرفی کرد و بعد مذاکره با آمریکا را سم مهلک توصیف کرد. یک موقع از برجام و از تیم مذاکره برجام چقدر تعریف و تمجید کرد و یک موقع هم برجام را خسارت محض نامید و غیره... صرف نظر از این که این جماعت خمینی مثل خمینی، که هیچ پرنسیپی ندارند و حرفشان هم هیچ اعتباری ندارد و مثل دستمال کاغدی حرف قبلی‌شان را دور می‌اندازند و حرف به کلی متضادی با حرف و موضع قبلی می‌زنند...
اما این رنگ عوض کردن و ضد و نقیض‌گویی بیش از آن که ناشی از بی‌پرنسیپی و ابتذال آنها باشد، ناشی از بن‌بستی است که در آن گرفتارند و در آن در هیچ زمینه‌یی نه راه پس دارند و نه راه پیش! اجازه بدهید به بعضی از مطالبی که این روزها مهره‌ها و رسانه‌های رژیم می‌گویند یا می‌نویسند، هر کدام از وجهی این بن‌بست را نمایان می‌کند:
مثلاً روزنامة جوان (۱۳خرداد) وابسته به سپاه پاسداران می نویسد: «پمپئو دیروز گفت که «حاضریم با ایران بدون پیش‌شرط مذاکره کنیم.» اما مذاکره بر سر چی؟! در این باره توضیح بیشتری نمی‌دهد، به جز آنکه می‌گوید «ایران باید یک کشور عادی باشد.» اگر بپرسیم عادی بودن یعنی چه یا چطور عادی باشیم، تازه می‌رسیم به همان ۱۲ شرط کذایی!».
ج: ببینید جواب در همان شرایط سختی است که عرض کردم و روحانی هم مرتب تکرار می‌کند. این شرایط سخت به این معناست که مذاکره کردن یا مذاکره نکردن و گردنکشی هر دو به یک اندازه مرگبار و خطرناک است. و همین عامل اصلی است که سبب می‌شود در عرض ۲۴ ساعت حرف شان را عوض کنند. اما از این که بگذریم، عواملی مانند اجلاس سه‌گانة مکه و ضربة شدید سیاسی که رژیم از این بابت خورد، چه بسا در این قضیه مؤثر بوده باشد.
ج: در این قضیه آمریکا یک برد سیاسی کرد و رژیم یک ضربة اساسی خورد. آمریکا موفق شد مارک جنگ طلبی را از خودش دور کند و به عکس الان رژیم است که در انظار جهانیان مارک جنگ طلب و مذاکره ناپذیر خورده است. این آن قدر واضح است که روزنامة حکومتی آرمان (۱۳خرداد) نوشته است: «به نظرمی‌رسد وزیر خارجه آمریکا با اعلام جدید خود در صدد ایجاد فشار از نوع دیگری روی مقامات ایرانی است.
درواقع موضع تازه کاخ سفید ارسال این پیام به جهان است که آمریکا برای دوری از تشنج و درگیری با ایران حداکثر انعطاف را به‌خرج می‌دهد ولی پاسخ مناسبی از جمهوری اسلامی دریافت نمی‌کند و ایران از عرف رایج دیپلماتیک جهان پیروی نمی‌کند و به میزمذاکره باز نمی‌گردد».
البته حرف روحانی به این معنی نیست که دیگر مسیر مذاکره کاملاً گل گرفته شده است. بنا به تجربه رژیم تلاش می‌کند که بین این دو ستون مذاکره کردن و مذاکره نکردن بازی کند. البته لفظ بازی کردن را که نوعی ابتکار عمل را تداعی می‌کند با مسامحه به کار می‌برم. اینجا فقط و فقط اجبار در کار است کما این که خود روحانی هم در حرفهای دیروزش هم به صراحت گفت: « اگر راه دیگری جز مقاومت بود من می‌گفتم». البته لفظ مقاومت هم اینجا معنی‌اش بیچارگی و استیصال مطلق است.
مذاکره نمی‌کند نه به دلیل این که تصمیم گرفته مقاومت کند. قادر به مذاکره نیست. مذاکره که به قول روزنامة جوان که الان ذکر کردم معنایش جز نرمال شدن و نرمال شدن معنایی جز پذیرش شروط ۱۲گانه آمریکا و پذیرش این شروط معنایی جز نابودی و سرنگونی ندارد. مذاکره نکردن هم به همین اندازه مرگبار است که معنایش از یک طرف خفگی اقتصادی بر اثر تحریمها و از طرف دیگر رفتن به شورای امنیت و عملکرد مکانیسم ماشه است.
مطالب مرتبط
رو در رو -تنش میان آمریکا و رژیم و سفرهای ظریف برای مذاکره
آخوند روحانی مذاکره با آمریکا را رد کرد: ما راهی جز ایستادگی نداریم
گزارش و گفتگو با اسدالله مثنی
خبر و نظر:
وزیر خارجه آمریکا در یک کنفرانس مشترک خبری با وزیر خارجة سوییس، ضمن ابراز آمادگی برای مذاکره بدون پیش‌شرط با رژیم ایران، ولی تصریح کرد تلاش آمریکا برای به عقب راندن فعالیت شرورانه این رژیم و نیروی افراطی آن ادامه می
یابد. اما پیش از آن، روز جمعه، مایک پمپئو، برای سومین بار در یک ماه، با محوریت مسألة ایران، به اروپا رفت. او در آغاز تور اروپایی پنج روزه‌اش یک دیدار ۴۵ دقیقه‌ای با آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، در برلین داشت که ایران یکی از موضوعات آن بود. پمپئو پیش از این دیدار، در یک کنفرانس خبری مشترک با مرکل، تلاش کرد اختلافات اروپا و آمریکا را کم‌اهمیت جلوه دهد.
مرکل نیز در این کنفرانس اعلام کرد دو طرف مسائل زیادی را بررسی خواهند کرد؛ چراکه جهان در یک ناآرامی عظیم قرار دارد. او سپس افزود: «اول از همه، مسئله ایران (مطرح است) و اینکه چگونه جلوی دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای را بگیریم و نیز چگونه مانع اقدامات تهاجمی بیشتر از جانب ایران شویم».
تسلیحات هسته‌ای
پمپئو با همتای آلمانی‌اش، هایکو ماس، نیز دیدار کرد. ماس در نشستی خبری با پمپئو به وجود اختلاف‌نظر میان برلین و واشنگتن در مسئله ایران اذعان کرد و گفت: «درباره ضرورت جلوگیری از دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای (با آمریکا) توافق داریم، اما پنهان نیست که ما درباره (نحوه) رسیدن به این امر دیدگاه‌های متفاوتی داریم».
مایک پمپئو سپس در ادامة سفر خود به سوییس رفت و در یک کنفرانش مشترک مطبوعاتی با وزیر خارجة سوییس پس از قدردانی از خدمات سوییس که سفارتش در تهران به عنوان حافظ منافع آمریکا عمل می‌کند، گفت: حرف رئیس جمهور ترامپ در باره آمادگی مذاکره با رژیم ایران چیز جدیدی نیست و ترامپ این حرف را مدت مدیدی است که گفته است . ما مسلماً مایل هستیم گفتگو داشته باشیم ولی در زمانی که رژیم ایران به این نتیجه برسد که میخواهد مانند یک کشور معمولی رفتار کند.
من فقط این را اضافه میکنم که شما از هر دوی ما سوال کردید، و گفتید که رئیس جمهور ترامپ تمایل خود به گفتگو با ایران را در چند روز گذشته نشان داد. او این حرف را مدت مدیدی گفته است نه فقط چند روز گذشته. ما مسلما مایل هستیم که این گفتگو را داشته باشیم در زمانی که ایران به این نتیجه برسد که میخواهد مانند یک کشور معمولی رفتار کند.
چالشهای واقعی
وزیرخارجة آمریکا افزود: چالشهای واقعی الان در داخل ایران وجود دارد. این چالشها بر اثر تحریمهای اقتصادی ما بوجود نیامده است. این چالشها بر اثر چهل سال بی توجهی رژیم اسلامی به مردم خودش بوجود آمده است. و استفاده از منابع برای خراب کردن زندگی مردم، استفاده از منابع برای پشتیبانی مالی از حزب الله، استفاده از منابع برای جنگیدن در سوریه جایی که شش میلیون، شش میلیون نفر آواره شده اند بدلیل فعالیت ایران در حمایت از رژیم اسد در آنجا.
در واکنش نسبت به ارائة پیشنهاد مذاکرات بدون پیش‌شرط از جانب وزیر خارجة آمریکا شاهد واکنشهای ضد و نقیضی از جانب دو باند حاکم بودیم. روزنامة حکومتی جهان صنعت (۱۲خرداد) این پیشنهاد را یک فرصت برای مصالحه با آمریکا دانسته و نوشت: « با تصمیم و اقدام جدیدی که قرار است مقامات کاخ‌سفید به آن دست یابند، توپ مذاکره بار دیگر در زمین تهران قرار گرفته است.
بنابر‌این لازم است که دستگاه دیپلماسی ایران از فرصت به دست آمده تصمیم جدید کاخ‌سفید را دستمایه مصالحه با واشنگتن کند». اما کیهان خامنه‌ای طی مطلبی با عنوان « فریب پمپئو در طرح مذاکره بدون پیش‌شرط فقط دیوانگان را ذوق‌زده می‌کند» نوشت: آمریکا به مرگ (جنگ) گرفت تا ما را به تب (مذاکره مجدد) راضی کند».
کیهان سپس می‌افزاید: « دولت ترامپ توافق قبلی (برجام) را زیر پا گذاشته و تقلا می‌کند تا توافق جدیدی با محتوای کامل‌تر (دائمی کردن برجام و تعمیم برجام به حوزه‌های موشکی و منطقه‌ای) را دیکته کند. این نامش مذاکره نیست، بلکه محاکمه ایران و تحمیل خواسته‌های سلطه گرانه و به عبارتی همان اجرای ۱۲ شرط است.
گفتگوی سیاسی
شب گذشته، روحانی در دیداری که با گروهی از پزشکان حکومتی داشت، راجع به موضوعات مختلفی حرف زد و در قسمتی از سخنانش دربارة مذاکره هم صحبت کرد.ما گفتگوی امروز خودمون با اسدالله مثنی را به این موضوع اختصاص داده‌ایم. با ما همراه باشید.
س: حرف اصلی روحانی در سخنرانی دیشب خطاب به گروهی از پزشکان حکومتی چی بود؟
ج: روحانی مثل همیشه انبوهی پوشال به هم بافت، ولی در حرفهایش دو محور برجسته بود، یکی تاکید بر شرایط سختی که رژیم گرفتار آن است و این را چند بار تکرار کرد: مثلاً گفت: امروز شرایط کشور ما شرایط ویژه‌یی هست، شرایطی که امروز به وجود آورده‌اند سخت‌تر از هر زمان دیگر است
و اشاراتی که به این روزهای سخت داشت و آنجا که گفت: « خود آمریکاییها مدعی هستند که هیچ زمان تا امروز این‌چنین فشاری را بر ملت ایران وارد نکرده بودند این را خودشان بارها و بارها به صراحت گفته‌اند خود ما هم شاهدیم شرایط سختی که امروز به وجود آوردند از هر زمان دیگر بیشتر است».
آه وناله از شرایط سخت، مدتی است که ترجیع‌بند ثابت همة سخنرانیهای اخیر روحانی است. اگر یادتان باشد روحانی در دیداری که به قول خودشان با اصحاب فرهنگ و هنر داست، حرف خیلی بامعنایی زد و گفت شرایط بیش از آنچه شما بتوانید تصور بکنید سخت است و همانجا بود که گفت اگر من شب بتوانم دو ساعت بخوابم خدا را شکر میکنم.
باور کردن و فهم این نکته که رژیم در یک شرایط سختی و فشار مافوق تصور قرار دارد، کلید فهم بسیاری از تناقضات موجود در سیاست و عملکرد رژیم است. اما موضوع و محور مهم و قابل توجه دیگر در حرفهای دیشب روحانی، جواب رد به مذاکره با آمریکا و تاکید بر ایستادن در برابر آن بود. آنجا که گفت: «در این شرایط خاص راه ما ایستادگی است. راه ما مقاومت است.
مقاومت
من اینجا به صراحت عرض میکنم اگر راه دیگری جز مقاومت بود من می‌گفتم غیر از مقاومت ما امروز راه دیگری داریم. طرفی که میز مذاکره را برهم زده، طرفی که پیمان را زیرپا گذاشته باید به شرایط عادی برگردد. تا او برنگشته ما راهی جز ایستادگی و مقاومت نداریم».
در این سخنان او به وضوح داشت جواب پمپئو را می‌داد. پمپئو گفته بود « مایل به گفتگو هستیم، هر زمانی که رژیم ایران به این نتیجه برسد که میخواهد مانند یک کشور نرمال رفتار کند» و حالا روحانی می‌گوید این شما هستید که باید نرمال باشید و به شرایط نرمال برگردید.
س: روحانی یک روز پیش از این حرفها یعنی روز شنبه (۱۱خرداد) در دیدار با گروهی از ورزشکاران حکومتی از آمادگی رژیم برای مذاکره حرف زده بود، در حالی که حرفهای دیشب او هیچ قرابت و شباهتی به آن حرفها نداشت، آیا به خاطر فشار خامنه‌ای یا ترس از اوست که این طور به سرعت حرفش را عوض کرده؟
ج: حرف شما درست است. حرف دیروز روحانی در نقطه مقابل حرف پریروزش است و هیچ نسبتی با آن ندارد. این هم درست است که روحانی و خامنه‌ای با هم تضاد دارند و خیلی هم با هم جنگ قدرت دارند. اما این رنگ عوض کردن روحانی ناشی از تضاد و جنگ قدرت او و خامنه‌ای نیست. عین همین دوگانه‌گویی درباره مذاکره و در مورد برجام را خامنه‌ای هم به کرات تکرار کرده است.
یک موقع خودش را شروع کنندة مذاکره با آمریکا معرفی کرد و بعد مذاکره با آمریکا را سم مهلک توصیف کرد. یک موقع از برجام و از تیم مذاکره برجام چقدر تعریف و تمجید کرد و یک موقع هم برجام را خسارت محض نامید و غیره... صرف نظر از این که این جماعت خمینی مثل خمینی، که هیچ پرنسیپی ندارند و حرفشان هم هیچ اعتباری ندارد و مثل دستمال کاغدی حرف قبلی‌شان را دور می‌اندازند و حرف به کلی متضادی با حرف و موضع قبلی می‌زنند...
اما این رنگ عوض کردن و ضد و نقیض‌گویی بیش از آن که ناشی از بی‌پرنسیپی و ابتذال آنها باشد، ناشی از بن‌بستی است که در آن گرفتارند و در آن در هیچ زمینه‌یی نه راه پس دارند و نه راه پیش! اجازه بدهید به بعضی از مطالبی که این روزها مهره‌ها و رسانه‌های رژیم می‌گویند یا می‌نویسند، هر کدام از وجهی این بن‌بست را نمایان می‌کند:
مثلاً روزنامة جوان (۱۳خرداد) وابسته به سپاه پاسداران می نویسد: «پمپئو دیروز گفت که «حاضریم با ایران بدون پیش‌شرط مذاکره کنیم.» اما مذاکره بر سر چی؟! در این باره توضیح بیشتری نمی‌دهد، به جز آنکه می‌گوید «ایران باید یک کشور عادی باشد.» اگر بپرسیم عادی بودن یعنی چه یا چطور عادی باشیم، تازه می‌رسیم به همان ۱۲ شرط کذایی!».
س: به هر حال این سؤال همچنان به قوت خود باقی است که چه عامل یا عوامل جدیدی وارد معادله شده و موجب شده روحانی که همیشه از ضرورت تعامل و مذاکره حرف می‌زد ظرف ۲۴ساعت این طور رنگ عوض کند و بگوید جز ایستادگی راه دیگری نداریم.
ج: ببینید جواب در همان شرایط سختی است که عرض کردم و روحانی هم مرتب تکرار می‌کند. این شرایط سخت به این معناست که مذاکره کردن یا مذاکره نکردن و گردنکشی هر دو به یک اندازه مرگبار و خطرناک است. و همین عامل اصلی است که سبب می‌شود در عرض ۲۴ ساعت حرف شان را عوض کنند. اما از این که بگذریم، عواملی مانند اجلاس سه‌گانة مکه و ضربة شدید سیاسی که رژیم از این بابت خورد، چه بسا در این قضیه مؤثر بوده باشد.
س: با این جواب رد روحانی به پیشنهاد مذاکره، تحولات به چه سمتی به حرکت در خواهد آمد؟
ج: در این قضیه آمریکا یک برد سیاسی کرد و رژیم یک ضربة اساسی خورد. آمریکا موفق شد مارک جنگ طلبی را از خودش دور کند و به عکس الان رژیم است که در انظار جهانیان مارک جنگ طلب و مذاکره ناپذیر خورده است. این آن قدر واضح است که روزنامة حکومتی آرمان (۱۳خرداد) نوشته است: «به نظرمی‌رسد وزیر خارجه آمریکا با اعلام جدید خود در صدد ایجاد فشار از نوع دیگری روی مقامات ایرانی است.
درواقع موضع تازه کاخ سفید ارسال این پیام به جهان است که آمریکا برای دوری از تشنج و درگیری با ایران حداکثر انعطاف را به‌خرج می‌دهد ولی پاسخ مناسبی از جمهوری اسلامی دریافت نمی‌کند و ایران از عرف رایج دیپلماتیک جهان پیروی نمی‌کند و به میزمذاکره باز نمی‌گردد».
البته حرف روحانی به این معنی نیست که دیگر مسیر مذاکره کاملاً گل گرفته شده است. بنا به تجربه رژیم تلاش می‌کند که بین این دو ستون مذاکره کردن و مذاکره نکردن بازی کند. البته لفظ بازی کردن را که نوعی ابتکار عمل را تداعی می‌کند با مسامحه به کار می‌برم. اینجا فقط و فقط اجبار در کار است کما این که خود روحانی هم در حرفهای دیروزش هم به صراحت گفت: « اگر راه دیگری جز مقاومت بود من می‌گفتم». البته لفظ مقاومت هم اینجا معنی‌اش بیچارگی و استیصال مطلق است.
مذاکره نمی‌کند نه به دلیل این که تصمیم گرفته مقاومت کند. قادر به مذاکره نیست. مذاکره که به قول روزنامة جوان که الان ذکر کردم معنایش جز نرمال شدن و نرمال شدن معنایی جز پذیرش شروط ۱۲گانه آمریکا و پذیرش این شروط معنایی جز نابودی و سرنگونی ندارد. مذاکره نکردن هم به همین اندازه مرگبار است که معنایش از یک طرف خفگی اقتصادی بر اثر تحریمها و از طرف دیگر رفتن به شورای امنیت و عملکرد مکانیسم ماشه است.
مطالب مرتبط
رو در رو -تنش میان آمریکا و رژیم و سفرهای ظریف برای مذاکره
آخوند روحانی مذاکره با آمریکا را رد کرد: ما راهی جز ایستادگی نداریم