قیام ایران _ راز گشوده بنبست رژیم در سیاست خارجی
بنبست حکومت آخوندی در سیاست خارجی و راز گشوده آن
گزارش و گفتگو با میثم ناهید
به گزارش رسانههای وابسته به روحانی، او عصر روز دوشنبه در دیدار با «هایکو ماس» وزیر خارجه آلمان، ضمن تملقگویی از او و اشاره به روابط دوستانه، صمیمانه و تاریخی ایران و آلمان، گفت: اراده ما بر توسعه روابط سیاسی و اقتصادی با کشورهای اتحادیه اروپا بویژه آلمان است».
روحانی پس از این تملقگویی زبان به گلایه گشود و گفت: «اما متأسفانه در این راستا شاهد عکسالعمل مسوولانه و مناسبی از سوی اروپا در قبال آمریکا نبودیم... و در مقام عمل شاهد هیچ اقدام جدی از سوی اروپا نبودیم».
روحانی ملتمسانه افزود: «ما از اروپا انتظار داریم به تعهدات خود در برجام عمل کند... برجام که میتوانست و می تواند پایهای برای گفتگو و دیپلماسی در جهان باشد، به دلیل اقدامات یکجانبه آمریکا و بدعهدیهای صورت گرفته به عاملی برای بدبینی به اصل مذاکره تبدیل شده است... اما معتقدیم هنوز فرصت نجات این توافق وجود دارد و اتحادیه اروپا میتواند در این مسیر نقشآفرینی مثبتی داشته باشد».
در برابر این التماس و درخواستها، هایکو ماس پیشاپیش و در نشست خبری مشترک با ظریف، آب پاکی روی دست مقامات رژیم ریخه و گفته بود «تلاش میکنیم به تعهدات خود در برجام عمل کنیم البته معجزه هم نمیتوانیم بکنیم». از سوی دیگر رژیم در تبلیغات خود خیلی روی این موضوع که آژانس بینالمللی انرژی اتمی عدم انحراف پروژههای اتمی رژیم را مورد تأیید قرار داده، تأکید میکند و از این بابت از اروپا طلبکاری میکند.
ظریف، روز گذشته در ابتدای نشست مشترک خبری ضمن خوشامدگویی به وزیر خارجه آلمان،اظهار داشت: ایران ثابت کرده که به تعهدات بینالمللی خود پایبند است و ۱۵ گزارش آژانس بینالمللی انرژی اتمی نیز این واقعیت را به اثبات رسانده است
اما روز گذشته آمانو مدیر کل آژانس تمام این تبلیغات رژیم را به باد فنا سپرد و گفت که رژیم به ۱۲ سؤال و ابهام که آژانس از سال ۲۰۰۳مطرح کرده همچنان جواب نداده است.
آمانو که در یک کنفرانس مطبوعاتی سخن میگفت در پاسخ به سؤال یک خبرنگار رژیمی که میخواست از وی تایید پایبندی رژیم را بگیرد، گفت: ما موضوعاتی مورد نگرانی را شناسایی کردیم و از (رژیم) ایران درخواست کردیم که روشن کند. متاسفانه این به مدتی طولانی محقق نشده است.
موضوع اتمی (رژیم) ایران در این رابطه از ۲۰۰۳ (مطرح بود)، در ۲۰۰۹ من یک ارزیابی روشن از وضعیت دادم و در ۲۰۱۱ من ۱۲ زمینه را شناسایی کردم و گفتم ایران لازم است این سوالها را پاسخ دهد و هیات حکام از ایران و آژانس خواست تا دیالوگ را تشدید کند تا این مقولات را حل و فصل نماید.
با اینحال مدتی طولانی شد تا توافق امضا شد و در نهایت در ۲۰۱۳ ما به توافق رسیدیم که چگونه این موضوعات را روشن کنیم. شما ممکن است بپرسید این چرا حل و فصل نشد دلیلش این بود که همکاریی وجود نداشت». به گزارش رسانههای، به نقل از رویترز، یوکیو آمانو، روز دوشنبه در نشست شورای حکام اعلام کرد که (رژیم) ایران سرعت تولید اورانیم غنیسازی شده خود را افزایش داده است.
رویترز خاطرنشان میکند: توافق هستهای (رژیم) ایران با قدرتهای جهانی، توانایی ایران برای تولید اورانیم با غنای پایین را محدود کرده است. یوکیو آمانو در ادامه بدون اشاره به میزان افزایش تولید اورانیم غنیسازی شده توسط (رژیم) ایران تصریح کرد که مشخص نیست (رژیم) ایران در چه زمانی به سر حد محدودیت خود برای غنیسازی اورانیم خواهد رسید.
آمانو گفت: تعهدات (رژیم) ایران ذیل برجام دستاوردی مهم در راستیآزمایی هستهای محسوب میشود. بنابراین امیدوارم از طریق گفتوگو، راههایی برای کاهش تنشهای کنونی پیدا شود. ضروریست که (رژیم) ایران به طور کامل تعهدات برجامی خود را اجرا کند.
دیروز آمانو مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی در جلسه آژانس گفت: «ما موضوعاتی مورد نگرانی را شناسایی کردیم و از (رژیم) ایران درخواست کردیم که روشن کند. متاسفانه این به مدتی طولانی محقق نشده است». موضوعی که توسط کارشناسان از اهمیت بسیار بالایی برخورداره.
اما چرا؟ آیا این موضعگیری میتونه زمینهسازی پیامدهای بعدی برای رژیم باشه؟ اگر آری چه پیامدهایی؟ برای پاسخ به این سوالات، گفتگویی داریم با میثم ناهید.
ج: این موضعگیری به خاطر یک کلیدواژه از اهمیت بسیار بالایی برخورداره. اون کلیدواژه هم موضوع PMD است. البته آمانو یعنی این موضع رئیس آژانس میتونه راه ببره به باز شدن داستان بسیار حساس PMD برای رژیم.
ج: PMD یعنی «ابعاد احتمالی نظامی برنامه هستهای رژیم ایران». این موضوع یک تاریخچه داره که برای فهم اهمیت موضع دیروز آمانو، مروری بر این تاریخچه نیازه. بعد از سرکشیدن زهرآتش بس توسط خمینی، شورای عالی امنیت رژیم به این نتیجه رسیدن که برای بقای نظام نیاز به سلاح هستهای دارن.
این پروژه به سپاه پاسداران سپرده شد و در پی اون سراغ دانشمندان هستهای کشورهای دیگه رفتن. از جمله عبدالقادرخان از پاکستان و همچنین دانشمندان جمهوریهای شوروی که اون موقع تازه فروپاشیده بود. اما بعد از اشغال عراق و افغانستان رژیم به این نتیجه رسید که الان آمریکا کنار ماست و به این پروژه سرعت داد.
شورای ملی مقاومت در یک افشاگری روز ۱۹اسفند۸۲ گفت: در بهمن ماه (فوریة ۲۰۰۴) بهدنبال افشای برخی از فعالیتهای اتمی رژیم آخوندی، شورایعالی امنیت رژیم در جلسه محرمانهیی بهریاست خامنهای گفت: «بهزودی جهان بهدو قطب تقسیم خواهد شد «کشورهای عضو باشگاه اتمی و کشورهای غیرعضو... در کمتر از ۱۰ سال دایرهٴ این باشگاه جهانی بسته خواهد شد. بنابراین جمهوری اسلامی باید هرچه سریعتر خود را به این باشگاه جهانی تحمیل کند».
مقاومت ایران از سالها پیش دست به افشای همین پروژه بمبسازی رژیم زده بود، اما به طور مشخص در اوت ۲۰۰۲ سایتهای طنز و اراک رو افشا کرد. از اون موقع جهان به یکباره نسبت به خطر بمبسازی اتمی رژیم هوشیار شد و تبدیل شد به بحرانی بین رژیم و جامعه جهانی.
و در پی آن، آژانس بینالمللی انرژی اتمی هم وارد شد. یکی از موضوعات مطرح شده بحث PMD بود. یعنی ابعاد نظامی پروژه هستهای رژیم. یعنی همون بمبسازی. حرف آژانس این بود که رژیم باید اجازه بده از سایتهای افشا شدهاش (توسط مقاومت ایران) بازدید به عمل بیاد. برای نمونه سایت شیان لویزان. اما رژیم اجازه چنین بازدیدی را نداد و بعد عکسهای ماهوارهای نشون داد که تمام خاک سطح سایت شیان لویزان رو عوض کرد و درختهایش را هم کند.
همون موقع، یعنی در سال ۱۳۹۲ «هرمان ناکارتس» معاون مدیر کل آژانس بینالمللی انرژی اتمی گفت: «با توجه به پاکسازیهای صورت گرفته در سایت پارچین امکان دارد بازرسان این نهاد سازمان ملل نتوانند شواهدی دال بر انجام آزمایش هستهای در آن پیدا کنند». بنابراین موضوع برنامه هستهای رژیم و ابعاد نظامیش تبدیل به یک بحران بسیار جدی شد.
ج: موضوع برنامه هستهای رژیم از همون اوت ۲۰۰۲ مطرح شد. اما بهطور خاص موضوع PMD زمانی جدیتر شد که آمریکا اعلام کرد از کامپیوتر شخصی یکی از کارمندان فراری رژیم اطلاعاتی درباره ابعاد نظامی برنامه رژیم به دست آورده. همون موقع شورای ملی مقاومت ایران یک افشاگری جدید کرد. یعنی روز ۸نوامبر۲۰۱۱-۱۷ آبان۱۳۹۰.
شورا گفت: «پروژه دستیابی به بمب اتمی در ستادی بهریاست محسن فخریزاده مهابادی کنترل میشود... بسیاری از مدارکی که نشان میدهد رژیم ایران در پی دستیابی به سلاح اتمی است، به امضای محسن فخریزاده و در مرکزی به نام آماد است. این مرکز ابتدا در سایت شیان لویزان در تهران مستقر شد که در مه ۲۰۰۳ (اردیبهشت ۱۳۸۲) توسط مقاومت ایران افشا گردید».
این افشاگریها و اطلاعات منجر به این شد که آژانس بینالمللی انرژی اتمی در گزارش نوامبر سال ۲۰۱۱ رٰژیم را به انجام فعالیتهایی در زمینه ساخت سلاحهای هستهای متهم کرد. یعنی همین PMD. بعدها حمید بعیدینژاد عضو تیم مذاکره کننده هستهای رژیم در آذر ۹۴ به این واقعیت اعتراف کرد
و گفت: «آمریکا و متحدین نظامی آنها در ناتو در قالب یک همکاری سازماندهی شده توسط سرویسهای اطلاعاتی...و سازمان مجاهدین، به این ترتیب پروژهای را برای متهم ساختن ایران به دستیابی به سلاح هستهای آغاز کردند و در این قالب هزاران صفحه سند کتبی، عکس و تصویر ساخته و پرداخته کرده و همه را نیز به آژانس ارسال کردند».
بعد هم توضیح داد: با تکمیل ساختن این پروژه نیز با توجه به فشار کشورهای قدرتمند بر آژانس، در سال ۲۰۱۱ آژانس بینالمللی انرژی اتمی به ارائه یک دادخواست سیاسی علیه ایران پرداخت که در ذیل دوازده بخش اتهامات این کشورها علیه ایران را منظم و طبقهبندی کرد. همون که دیروز آمانو گفت: «در ۲۰۱۱ من ۱۲ زمینه را شناسایی کردم و گفتم ایران لازم است این سوالها را پاسخ دهد».
ج: برجام! یعنی سیاست مماشات وارد شد. اون موقع به خاطر اینکه دولت اوباما راه برونرفت آمریکا از مشکلاتش در خاورمیانه، مثل عراق و افغانستان رو در کنار اومدن با رژیم میدید، میخواست هرطور شده برجام رو امضا کنه. یکی از مهمترین موانع پیش روی برجام همین موضوع PMD بود که تعیین تکلیف نشده بود. PMD یک موضوع فنی بود. اما در نهایت به صورت سیاسی وارد شدن و روی اون سرپوش گذاشتن.
شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی، روز سهشنبه ۲۴ آذر۹۴ به اتفاق آراء پیشنویس قطعنامهای که آلمان ارائه کرده بود، یعنی قطعنامه پیشنهادی گروه ۱+۵ درباره پرونده «ابعاد نظامی احتمالی» برنامه هستهای را تصویب کرد. این قطعنامه پرونده PMD رو مختومه اعلام میکرد و آژانس رو موظف میساخت دیگه PMD رو دنبال نکنه و به جاش حسن اجرای برجام رو دنبال کنه.
همون موقع مقامات و رسانههای رژیم تاکید کردند که سیاست غرب (یعنی سیاست مماشات) باعث مختومه شدن PMD شد. سایت حکومتی مشرق روز ۲۵ آذر۹۴: «بسته شدن پرونده پی.ام.دی، غلبة اراده سیاسی بر مسائل فنی» حمید بعیدی نژاد هم گفت: «هیچ تردیدی در اینکه حل و فصل اتهامات ساختگی علیه ایران فقط با یک تفاهم سیاسی ممکن است، وجود ندارد، وگرنه بحث و بررسی این موضوع هر چقدر هم که طول بکشد نمیتواند به رفع این اتهامات کمکی کند».
ج: آمانو دیروز گفت: «در نهایت در ۲۰۱۳ ما به توافق رسیدیم که چگونه این موضوعات را روشن کنیم. شما ممکن است بپرسید این چرا حل و فصل نشد دلیلش این بود که همکاریی وجود نداشت». دقت کنید: میگه همکاری وجود نداشت! این حرف یک معنای جدی سیاسی داره. چرا؟
اگه در سال ۹۴ به خاطر سیاست مماشات پرونده PMD رو بستن، پس الان که این سیاست به ویژه در آمریکا دیگه حاکم نیست، معناش اینه که حرف دیروز آمانو میتونه زمینهساز باز شدن دوباره پرونده PMD باشه.
ج: نه. همون موقع هم در واقع مختومه نکردن. بلکه روش سرپوش گذاشتن. چون موضوع تسلیحات اتمی بود و بسیار جدی. به این صورت که آمانو در همون گزارش که PMD رو از برنامه آژانس خارج کرد، گفت: «هنوز نقاط خاکستری در پرونده ایران وجود دارد... در مورد موشکها اطلاعات کافی نداریم و در مورد پارچین توضیحاتِ داده شده با تحلیلهای ما همخوانی ندارد». (آذر۹۴)
«هنری انشر» نماینده آمریکا در آژانس بینالمللی انرژی اتمی-سال ۹۴ گفت: «هرچند پرونده ایران مختومه شد اما باید بدانیم که آژانس درباره هر نگرانی دوبارهای امکان تحقیق دارد». هدف هم این بود که اهرمی علیه رژیم داشته باشن. رسانههای رژیم هم این موضوع رو دریافتند.
مشرق-۲۵ آذر ۹۴: «آژانس..نقطه ابهامی در گذشته برنامه هستهای کشورمان باقی گذاشته است. نقطهای که میتواند با کجروی آژانس در آینده دردسرساز شود. چراکه پرونده پیام دی با یک تصمیم سیاسی بعد از گزارش ارزیابی آژانس با ضعفهایی که داشت بسته شد...»
مهدی محمدی-۲۴آذر۹۴: «با شرایطی که امروز از برجام حاصل ایران شده است باید گفت که نام دولت روحانی به عنوان دولتی که برای منافع زودگذر سیاسی خود خسارتهای راهبردی به کشور وارد کرد در تاریخ خواهد ماند». حتی همون موقع سایتهای باند روحانی گفتند اگر میخوایم PMD دوباره باز نشه، باید با کشورهای منطقه تعامل کنیم و تنش آفرینی رو کنار بذاریم. (مشرق ۲۵ اذر۹۴)
الان با سوختن سیاست مماشات-بعد از اینکه رژیم به تنشهای تروریستی و دخالت منطقهای ادامه داده-در شرایطی که آمریکا سیاست فشار حداکثری رو در پیش گرفته-میشه گفت حرف دیروز آمانو زمینهساز باز شدن دوباره پرونده PMD هست. موضوعی که بسیار خطرناکه.
این که موضوع PMD و بازخوانی پروندة اتمی رژیم دوباره مطرح میشود، پروندهیی که روزی مجاهدین و مقاومت ایران پیش روی جامعة بینالمللی گشود، اما سیاست مماشات کوشید آن را ببندد و از انظار مخفی کند، البته بیدلیل و بیحکمت نیست و نشانی دیگر از پایان دوران حاکمیت مماشات و نیز آغاز پایان رژیم است.
مطالب مرتبط
سم مذاکره و بنبست نظام ولایت فقیه
زخم ناسور مذاکره
گزارش و گفتگو با میثم ناهید
خبر و نظر
به گزارش رسانههای وابسته به روحانی، او عصر روز دوشنبه در دیدار با «هایکو ماس» وزیر خارجه آلمان، ضمن تملقگویی از او و اشاره به روابط دوستانه، صمیمانه و تاریخی ایران و آلمان، گفت: اراده ما بر توسعه روابط سیاسی و اقتصادی با کشورهای اتحادیه اروپا بویژه آلمان است».
روحانی پس از این تملقگویی زبان به گلایه گشود و گفت: «اما متأسفانه در این راستا شاهد عکسالعمل مسوولانه و مناسبی از سوی اروپا در قبال آمریکا نبودیم... و در مقام عمل شاهد هیچ اقدام جدی از سوی اروپا نبودیم».
روحانی ملتمسانه افزود: «ما از اروپا انتظار داریم به تعهدات خود در برجام عمل کند... برجام که میتوانست و می تواند پایهای برای گفتگو و دیپلماسی در جهان باشد، به دلیل اقدامات یکجانبه آمریکا و بدعهدیهای صورت گرفته به عاملی برای بدبینی به اصل مذاکره تبدیل شده است... اما معتقدیم هنوز فرصت نجات این توافق وجود دارد و اتحادیه اروپا میتواند در این مسیر نقشآفرینی مثبتی داشته باشد».
در برابر این التماس و درخواستها، هایکو ماس پیشاپیش و در نشست خبری مشترک با ظریف، آب پاکی روی دست مقامات رژیم ریخه و گفته بود «تلاش میکنیم به تعهدات خود در برجام عمل کنیم البته معجزه هم نمیتوانیم بکنیم». از سوی دیگر رژیم در تبلیغات خود خیلی روی این موضوع که آژانس بینالمللی انرژی اتمی عدم انحراف پروژههای اتمی رژیم را مورد تأیید قرار داده، تأکید میکند و از این بابت از اروپا طلبکاری میکند.
ابهام آژانس
ظریف، روز گذشته در ابتدای نشست مشترک خبری ضمن خوشامدگویی به وزیر خارجه آلمان،اظهار داشت: ایران ثابت کرده که به تعهدات بینالمللی خود پایبند است و ۱۵ گزارش آژانس بینالمللی انرژی اتمی نیز این واقعیت را به اثبات رسانده است
اما روز گذشته آمانو مدیر کل آژانس تمام این تبلیغات رژیم را به باد فنا سپرد و گفت که رژیم به ۱۲ سؤال و ابهام که آژانس از سال ۲۰۰۳مطرح کرده همچنان جواب نداده است.
آمانو که در یک کنفرانس مطبوعاتی سخن میگفت در پاسخ به سؤال یک خبرنگار رژیمی که میخواست از وی تایید پایبندی رژیم را بگیرد، گفت: ما موضوعاتی مورد نگرانی را شناسایی کردیم و از (رژیم) ایران درخواست کردیم که روشن کند. متاسفانه این به مدتی طولانی محقق نشده است.
موضوع اتمی (رژیم) ایران در این رابطه از ۲۰۰۳ (مطرح بود)، در ۲۰۰۹ من یک ارزیابی روشن از وضعیت دادم و در ۲۰۱۱ من ۱۲ زمینه را شناسایی کردم و گفتم ایران لازم است این سوالها را پاسخ دهد و هیات حکام از ایران و آژانس خواست تا دیالوگ را تشدید کند تا این مقولات را حل و فصل نماید.
عدم همکاری
با اینحال مدتی طولانی شد تا توافق امضا شد و در نهایت در ۲۰۱۳ ما به توافق رسیدیم که چگونه این موضوعات را روشن کنیم. شما ممکن است بپرسید این چرا حل و فصل نشد دلیلش این بود که همکاریی وجود نداشت». به گزارش رسانههای، به نقل از رویترز، یوکیو آمانو، روز دوشنبه در نشست شورای حکام اعلام کرد که (رژیم) ایران سرعت تولید اورانیم غنیسازی شده خود را افزایش داده است.
رویترز خاطرنشان میکند: توافق هستهای (رژیم) ایران با قدرتهای جهانی، توانایی ایران برای تولید اورانیم با غنای پایین را محدود کرده است. یوکیو آمانو در ادامه بدون اشاره به میزان افزایش تولید اورانیم غنیسازی شده توسط (رژیم) ایران تصریح کرد که مشخص نیست (رژیم) ایران در چه زمانی به سر حد محدودیت خود برای غنیسازی اورانیم خواهد رسید.
آمانو گفت: تعهدات (رژیم) ایران ذیل برجام دستاوردی مهم در راستیآزمایی هستهای محسوب میشود. بنابراین امیدوارم از طریق گفتوگو، راههایی برای کاهش تنشهای کنونی پیدا شود. ضروریست که (رژیم) ایران به طور کامل تعهدات برجامی خود را اجرا کند.
گفتگوی سیاسی
دیروز آمانو مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی در جلسه آژانس گفت: «ما موضوعاتی مورد نگرانی را شناسایی کردیم و از (رژیم) ایران درخواست کردیم که روشن کند. متاسفانه این به مدتی طولانی محقق نشده است». موضوعی که توسط کارشناسان از اهمیت بسیار بالایی برخورداره.
اما چرا؟ آیا این موضعگیری میتونه زمینهسازی پیامدهای بعدی برای رژیم باشه؟ اگر آری چه پیامدهایی؟ برای پاسخ به این سوالات، گفتگویی داریم با میثم ناهید.
س: اهمیت موضعگیری دیروز مدیرکل آژانس در چیه؟
ج: این موضعگیری به خاطر یک کلیدواژه از اهمیت بسیار بالایی برخورداره. اون کلیدواژه هم موضوع PMD است. البته آمانو یعنی این موضع رئیس آژانس میتونه راه ببره به باز شدن داستان بسیار حساس PMD برای رژیم.
س: اگه میشه درباره PMD توضیح بدین.
ج: PMD یعنی «ابعاد احتمالی نظامی برنامه هستهای رژیم ایران». این موضوع یک تاریخچه داره که برای فهم اهمیت موضع دیروز آمانو، مروری بر این تاریخچه نیازه. بعد از سرکشیدن زهرآتش بس توسط خمینی، شورای عالی امنیت رژیم به این نتیجه رسیدن که برای بقای نظام نیاز به سلاح هستهای دارن.
این پروژه به سپاه پاسداران سپرده شد و در پی اون سراغ دانشمندان هستهای کشورهای دیگه رفتن. از جمله عبدالقادرخان از پاکستان و همچنین دانشمندان جمهوریهای شوروی که اون موقع تازه فروپاشیده بود. اما بعد از اشغال عراق و افغانستان رژیم به این نتیجه رسید که الان آمریکا کنار ماست و به این پروژه سرعت داد.
شورای ملی مقاومت در یک افشاگری روز ۱۹اسفند۸۲ گفت: در بهمن ماه (فوریة ۲۰۰۴) بهدنبال افشای برخی از فعالیتهای اتمی رژیم آخوندی، شورایعالی امنیت رژیم در جلسه محرمانهیی بهریاست خامنهای گفت: «بهزودی جهان بهدو قطب تقسیم خواهد شد «کشورهای عضو باشگاه اتمی و کشورهای غیرعضو... در کمتر از ۱۰ سال دایرهٴ این باشگاه جهانی بسته خواهد شد. بنابراین جمهوری اسلامی باید هرچه سریعتر خود را به این باشگاه جهانی تحمیل کند».
مقاومت ایران از سالها پیش دست به افشای همین پروژه بمبسازی رژیم زده بود، اما به طور مشخص در اوت ۲۰۰۲ سایتهای طنز و اراک رو افشا کرد. از اون موقع جهان به یکباره نسبت به خطر بمبسازی اتمی رژیم هوشیار شد و تبدیل شد به بحرانی بین رژیم و جامعه جهانی.
ابعاد نظامی
و در پی آن، آژانس بینالمللی انرژی اتمی هم وارد شد. یکی از موضوعات مطرح شده بحث PMD بود. یعنی ابعاد نظامی پروژه هستهای رژیم. یعنی همون بمبسازی. حرف آژانس این بود که رژیم باید اجازه بده از سایتهای افشا شدهاش (توسط مقاومت ایران) بازدید به عمل بیاد. برای نمونه سایت شیان لویزان. اما رژیم اجازه چنین بازدیدی را نداد و بعد عکسهای ماهوارهای نشون داد که تمام خاک سطح سایت شیان لویزان رو عوض کرد و درختهایش را هم کند.
همون موقع، یعنی در سال ۱۳۹۲ «هرمان ناکارتس» معاون مدیر کل آژانس بینالمللی انرژی اتمی گفت: «با توجه به پاکسازیهای صورت گرفته در سایت پارچین امکان دارد بازرسان این نهاد سازمان ملل نتوانند شواهدی دال بر انجام آزمایش هستهای در آن پیدا کنند». بنابراین موضوع برنامه هستهای رژیم و ابعاد نظامیش تبدیل به یک بحران بسیار جدی شد.
س: مشخصا PMD در همین مقطع مطرح شد؟
ج: موضوع برنامه هستهای رژیم از همون اوت ۲۰۰۲ مطرح شد. اما بهطور خاص موضوع PMD زمانی جدیتر شد که آمریکا اعلام کرد از کامپیوتر شخصی یکی از کارمندان فراری رژیم اطلاعاتی درباره ابعاد نظامی برنامه رژیم به دست آورده. همون موقع شورای ملی مقاومت ایران یک افشاگری جدید کرد. یعنی روز ۸نوامبر۲۰۱۱-۱۷ آبان۱۳۹۰.
شورا گفت: «پروژه دستیابی به بمب اتمی در ستادی بهریاست محسن فخریزاده مهابادی کنترل میشود... بسیاری از مدارکی که نشان میدهد رژیم ایران در پی دستیابی به سلاح اتمی است، به امضای محسن فخریزاده و در مرکزی به نام آماد است. این مرکز ابتدا در سایت شیان لویزان در تهران مستقر شد که در مه ۲۰۰۳ (اردیبهشت ۱۳۸۲) توسط مقاومت ایران افشا گردید».
این افشاگریها و اطلاعات منجر به این شد که آژانس بینالمللی انرژی اتمی در گزارش نوامبر سال ۲۰۱۱ رٰژیم را به انجام فعالیتهایی در زمینه ساخت سلاحهای هستهای متهم کرد. یعنی همین PMD. بعدها حمید بعیدینژاد عضو تیم مذاکره کننده هستهای رژیم در آذر ۹۴ به این واقعیت اعتراف کرد
و گفت: «آمریکا و متحدین نظامی آنها در ناتو در قالب یک همکاری سازماندهی شده توسط سرویسهای اطلاعاتی...و سازمان مجاهدین، به این ترتیب پروژهای را برای متهم ساختن ایران به دستیابی به سلاح هستهای آغاز کردند و در این قالب هزاران صفحه سند کتبی، عکس و تصویر ساخته و پرداخته کرده و همه را نیز به آژانس ارسال کردند».
بعد هم توضیح داد: با تکمیل ساختن این پروژه نیز با توجه به فشار کشورهای قدرتمند بر آژانس، در سال ۲۰۱۱ آژانس بینالمللی انرژی اتمی به ارائه یک دادخواست سیاسی علیه ایران پرداخت که در ذیل دوازده بخش اتهامات این کشورها علیه ایران را منظم و طبقهبندی کرد. همون که دیروز آمانو گفت: «در ۲۰۱۱ من ۱۲ زمینه را شناسایی کردم و گفتم ایران لازم است این سوالها را پاسخ دهد».
س: اما ما شاهد بودیم که یکباره این موضوع، یعنی PMD فروکش کرد. چه اتفاقی افتاد؟
ج: برجام! یعنی سیاست مماشات وارد شد. اون موقع به خاطر اینکه دولت اوباما راه برونرفت آمریکا از مشکلاتش در خاورمیانه، مثل عراق و افغانستان رو در کنار اومدن با رژیم میدید، میخواست هرطور شده برجام رو امضا کنه. یکی از مهمترین موانع پیش روی برجام همین موضوع PMD بود که تعیین تکلیف نشده بود. PMD یک موضوع فنی بود. اما در نهایت به صورت سیاسی وارد شدن و روی اون سرپوش گذاشتن.
شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی، روز سهشنبه ۲۴ آذر۹۴ به اتفاق آراء پیشنویس قطعنامهای که آلمان ارائه کرده بود، یعنی قطعنامه پیشنهادی گروه ۱+۵ درباره پرونده «ابعاد نظامی احتمالی» برنامه هستهای را تصویب کرد. این قطعنامه پرونده PMD رو مختومه اعلام میکرد و آژانس رو موظف میساخت دیگه PMD رو دنبال نکنه و به جاش حسن اجرای برجام رو دنبال کنه.
همون موقع مقامات و رسانههای رژیم تاکید کردند که سیاست غرب (یعنی سیاست مماشات) باعث مختومه شدن PMD شد. سایت حکومتی مشرق روز ۲۵ آذر۹۴: «بسته شدن پرونده پی.ام.دی، غلبة اراده سیاسی بر مسائل فنی» حمید بعیدی نژاد هم گفت: «هیچ تردیدی در اینکه حل و فصل اتهامات ساختگی علیه ایران فقط با یک تفاهم سیاسی ممکن است، وجود ندارد، وگرنه بحث و بررسی این موضوع هر چقدر هم که طول بکشد نمیتواند به رفع این اتهامات کمکی کند».
س: خب این موضوع چه ربطی به موضع دیروز آمانو داره؟
ج: آمانو دیروز گفت: «در نهایت در ۲۰۱۳ ما به توافق رسیدیم که چگونه این موضوعات را روشن کنیم. شما ممکن است بپرسید این چرا حل و فصل نشد دلیلش این بود که همکاریی وجود نداشت». دقت کنید: میگه همکاری وجود نداشت! این حرف یک معنای جدی سیاسی داره. چرا؟
اگه در سال ۹۴ به خاطر سیاست مماشات پرونده PMD رو بستن، پس الان که این سیاست به ویژه در آمریکا دیگه حاکم نیست، معناش اینه که حرف دیروز آمانو میتونه زمینهساز باز شدن دوباره پرونده PMD باشه.
س: چطوری؟ مگه مختومه نشده بود؟
ج: نه. همون موقع هم در واقع مختومه نکردن. بلکه روش سرپوش گذاشتن. چون موضوع تسلیحات اتمی بود و بسیار جدی. به این صورت که آمانو در همون گزارش که PMD رو از برنامه آژانس خارج کرد، گفت: «هنوز نقاط خاکستری در پرونده ایران وجود دارد... در مورد موشکها اطلاعات کافی نداریم و در مورد پارچین توضیحاتِ داده شده با تحلیلهای ما همخوانی ندارد». (آذر۹۴)
«هنری انشر» نماینده آمریکا در آژانس بینالمللی انرژی اتمی-سال ۹۴ گفت: «هرچند پرونده ایران مختومه شد اما باید بدانیم که آژانس درباره هر نگرانی دوبارهای امکان تحقیق دارد». هدف هم این بود که اهرمی علیه رژیم داشته باشن. رسانههای رژیم هم این موضوع رو دریافتند.
مشرق-۲۵ آذر ۹۴: «آژانس..نقطه ابهامی در گذشته برنامه هستهای کشورمان باقی گذاشته است. نقطهای که میتواند با کجروی آژانس در آینده دردسرساز شود. چراکه پرونده پیام دی با یک تصمیم سیاسی بعد از گزارش ارزیابی آژانس با ضعفهایی که داشت بسته شد...»
مهدی محمدی-۲۴آذر۹۴: «با شرایطی که امروز از برجام حاصل ایران شده است باید گفت که نام دولت روحانی به عنوان دولتی که برای منافع زودگذر سیاسی خود خسارتهای راهبردی به کشور وارد کرد در تاریخ خواهد ماند». حتی همون موقع سایتهای باند روحانی گفتند اگر میخوایم PMD دوباره باز نشه، باید با کشورهای منطقه تعامل کنیم و تنش آفرینی رو کنار بذاریم. (مشرق ۲۵ اذر۹۴)
در نتیجه:
الان با سوختن سیاست مماشات-بعد از اینکه رژیم به تنشهای تروریستی و دخالت منطقهای ادامه داده-در شرایطی که آمریکا سیاست فشار حداکثری رو در پیش گرفته-میشه گفت حرف دیروز آمانو زمینهساز باز شدن دوباره پرونده PMD هست. موضوعی که بسیار خطرناکه.
این که موضوع PMD و بازخوانی پروندة اتمی رژیم دوباره مطرح میشود، پروندهیی که روزی مجاهدین و مقاومت ایران پیش روی جامعة بینالمللی گشود، اما سیاست مماشات کوشید آن را ببندد و از انظار مخفی کند، البته بیدلیل و بیحکمت نیست و نشانی دیگر از پایان دوران حاکمیت مماشات و نیز آغاز پایان رژیم است.
مطالب مرتبط
سم مذاکره و بنبست نظام ولایت فقیه
زخم ناسور مذاکره