کودتای نافرجام – آزمایش بزرگ مقاومت – قسمت دهم

توطئه ۱۷ ژوئن برعلیه مقاومت ایران در زد و بند با رژیم ایران


کودتای نافرجام – آزمایش بزرگ مقاومت – قسمت دهم

۱۷ژوئن۲۰۰۳ -۲۷خرداد۱۳۸۲
از سیمای آزادی تلویزیون ملی ایران

رویارویی آزادی و عدالت با زدوبند و تجارت

 

نگاهی به حمایتهای سیاسی و اجتماعی از مقاومت ایران در فرانسه


 وقایع ۱۷ژوئن ۲۰۰۳آثار گسترده ای در مردم فرانسه برجای گذاشت و حمایتهای سیاسی چشمگیری برانگیخت. از همسایگان و شهروندان عادی تا برجسته ترین چهره ها و شخصیتهای سیاسی

-رادیوی فرانسوی ار.ت.ال در ۱۳تیر۱۳۸۲ گفت :


مجاهدین توانستند درام بازداشت رهبرشان و ضبط اموال را تبدیل به برسمیت شناختن جنبش خود کنند

در این سالها صدها هزارتن از مردم فرانسه حمایت خود را از جنبش مقاومت ایران به رهبری مریم رجوی اعلام کرده اند.

در ژوئن ۲۰۰۷ نیز همزمان با چهارمین سالگرد ۱۷ژوئن , ۲۵۰هزار شهروند فرانسوی دربیانیه« همبستگی با مردم تحت ستم ایران ـ عدالت برای مقاومت ایران » اعلام کردند:

«عدالت ایجاب می کند که شورای اتحادیه اروپا, رسما اسم مجاهدین خلق را از لیست تروریستی حذف نماید. در۱۷ ژوئن۲۰۰۳ به بهانه لیست تروریستی و بخاطر معامله با تهران, دفتر اپوزیسیون شورای ملی مقاومت ایران و منازل پناهندگان ایرانی در فرانسه مورد حمله قرار گرفت.

با وجودیکه همه اذعان دارند پرونده خالی است و هیچ شواهدی علیه مخالفان ایرانی وجود ندارد, پرونده بدرخواست ملایان ادامه دارد و عواقب آن گریبانگیر مردم و اپوزیسیون ایران می باشد.

ما ضمن ابراز انزجار از قربانی کردن مخالفان ایرانی بخاطر منافع اقتصادی خواستار بسته شدن فوری پرونده علیه مخالفین ایرانی در فرانسه و پایان دادن به این بی عدالتی بزرگ هستیم..... ما همچنین نگرانی خود را نسبت به پافشاری رژیم ایران برای کسب سلاح اتمی که صلح و امنیت جهانی را بمخاطره انداخته است ابراز می داریم.

ما متعتقدیم همچنانکه رهبر مخالف ایرانی, مریم رجوی, اعلام کرده ,راه حل این بحران نه در مداخله نظامی خارجی و نه در امتیاز دادن به رژیم ایران است. تغییر بدست مردم و مقاومت ایران محقق خواهد شد».

مناسبات همسایگان شهرک اورسورواز با مقاومت ایران و مریم رجوی داستان بیهمتای دیگری است :

این خانم ژینت است, دوستی فوق العاده صمیمی و مهربان و فعال که در اثر بیماری درگذشت. ژینت به گفته خودش تا اشرف هم پر میکشد: همسایگانی که به اشرف رفته اند مشتاقند به نمایندگی از همشهریان خود همه چیز را در مورد مجاهدین به چشم ببینند. علاوه براین آنها هر روز جزوات و نوشته های بسیاری از سوی رژیم آخوندی ووزارت اطلاعات و مزدوران آن دریافت میکنند و پاکتهای قطور حاوی این لجن نامه ها را اغلب باز نکرده در سطل آشغال می ریزند.

میشل توبیانا روشنفکر نامدار فرانسوی و رئیس لیگ حقوق بشر در نخستین سالگرد ۱۷ژوئن رژیم ایران را رژیمی معرفی کرد « که خودش تروریسم دولتی اعمال می‌کند». توبیانا افزود: «دولتی که تلی از مدارک مختلف تبلیغاتی توسط سفارت ایران در فرانسه پخش می‌کند، و این‌گونه اعمالش هیچ‌گونه تأثیری در موضع ما مبنی بر رد اصولی لیستهای تروریستی و ثبت کردن نام سازمانهای مخالف ایرانی بر این لیستها نمی‌تواند داشته باشد»

سخنان همسایگان به زبان خودشان بسیار گویاست :

در سومین سالگرد ۱۷ژوئن شماری از شهرداران شهرهای مختلف فرانسه در بورژه پاریس در باره مقاومت ایران سخن گفتند :

ژان پیر بکه، شهردار اور سور اواز:


دادگاههای  فرانسوی، آن فرانسه‌یی که مدافع حقوق و عدالت است، یکی بعد از دیگری قضاوت کردند و مشخص شد که هیچ چیز وجود ندارد، نه سلاحی و نه  جرمی  و نه توطئه‌یی. اکنون باید هرچه زودتر این روند قضایی به اتمام برسد.

ونسان کاپوکانلا، شهرداربورژه:


خانم رئیس‌جمهور،جنبش شما باید مورد حمایت و تشویق قرارگیرد، همان‌طور که از جنبش ژنرال دوگل حمایت شد

دومینیک لوفِور، شهردار سرژی:


مبارزة شما برای آزادی و دموکراسی مبارزة ما نیز هست. …ما در مبارزة شما برای آزادی و دموکراسی شریک هستیم. چون با وجود رژیم ملاها، صلح و دموکراسی در جهان در معرض خطر قرار دارد.

بوریس بوسکاوه، شهردار تاورنی:


نه‌به‌دیکتاتوری مذهبی درایران، آری به‌آزادی

فطعاً تمام کسانی که برای دموکراسی و حقوق‌بشر احترام قائلند در کنار شما هستند. شما پیروز خواهید شد.

ژان کلود وانر، شهردار بوآزمون:


امیدوارم که مبارزة شما به‌پیروزی برسد و دموکراسی در ایران برقرار شود

ژاکت فت، شهردار نویل سور اواز:


باید بدانید که ما در کنار شما قرار داریم

ژان‌پیر مولر، دبیر اول فدراسیون حزب سوسیالیست فرانسه در استان والدواز و شهردار مانی‌آن‌وکسن:


اکنون نه زمان استمالت، بلکه زمان حمایت از جنبش مقاومت مردم ایران است

ما برای تحقق یک ایران آزاد و دموکراتیک علیه یک رژیم آزادی‌کش در کنار شما قرار داریم. مبارزه شما مبارزه ماست، این باید مبارزه همه دموکراتهایی باشد که به شعار جمهوری‌خواهان فرانسه، یعنی آزادی، برابری و برادری  معتقدند

در حمایت از مردم و مقاومت ایران, ارزشهای انقلاب کبیر فرانسه و خاطرات دوران مقاومت در برابر فاشیسم هیتلری بار دیگر برجسته میشود:  بسیاری از نهادها و چهره‌های برجسته قضایی و حقوق‌بشری فرانسه به این کارزار می پیوندند و تعهد خود به حمایت از مقاومت ایران را که در حقیقت دفاع از ارزشهای انسانی و ارزشهای انقلاب کبیر فرانسه و مقاومت ضدفاشیستی آن است، ابراز می کنند:

دانیل میتران میگوید:


باید به آن‌چه ایرانیان روش مناسب برای مبارزه با یک رژیم فاشیست و متعصب در کشور خود تلقی می‌کنند، احترام گذاشته شود

میشل توبیانا، رئیس لیگ حقوق بشر فرانسه میگوید:


این یک انحراف مطلقاً خطرناک است. آنها برای اتهامهای خود به نام مجاهدین در لیست سازمانهای تروریستی‌ استناد می‌کنند. این اقدامی است که با آن می‌توان مخالفان دولتهایی که ابتدایی‌ترین حقوق دموکراتیک را لگدمال می‌کنند، تحت فشار قرار داد.

-توبیانا در روز ۲۰ژوئن ۲۰۰۳ صریحاً به روزنامه اومانیته گفت : عملیات ۱۷ژوئن « خدمتی است » که پاریس به تهران کرده است .  وی اضافه کرد « اتهام انجمن بزهکاری برای آماده سازی یک عمل تروریستی  » اتهامی که بنا بر آن ۱۷ تن از مجاهدین منجمله مسئولشان مریم رجوی تحت بازدداشت قرار گرفته اند « یک اتهامی است که در هر جایی از این مارک استفاده میشود»

-توبیانا در ۲۳ ژوئن به خبرگزاری فرانسه گفت :این یک خدمتگزاری است تا اینکه یک کار قضایی باشد .ما نمیتوانیم اجازه بدهیم که اپوزیسیون یک رژیمی که هر روز شاهد اعمالش هستیم جنایتکار نشان داده شود ,  آنهم فقط به این دلیل که اپوزیسیون است  , ما اینگونه جنایتکار نشان دادن را رد میکنیم و آنرا غیر قابل قبول میدانیم . این اتحاد مقدس بین دولتها  غیر قابل قبول است

-توبیانا در ۲۲ژوئیه به فرانس کولتور در مورد مجاهدین گفت : آیا فقط بدلیل اینکه مخالفین چنین رژیم های هستیم و از خشونت علیه دولت استفاده میکنیم دقت کنید گفتم خشونت علیه دولت و نه افراد غیر نطامی آیا این یعنی یک عمل تروریستی؟ به نظر ما و در تاریخ جهان , نه و مسلما نه .

.... در این جریان سیستم قضایی وسیله ای است برای یک خواست سیاسی . من جرات نمیکنم کلمه گروگان را بکار بگیرم ولی در هر صورت  این کار نوعی اخطار است براینکه مجاهدین را نه بخاطر خودشان بلکه بخاطر طرف دیگری گرفتند...

آبه پیر فقید محبوب ترین شخصیت اجتماعی فرانسه گفت:


ما اقدامات سرکوبگرانه‌یی را که علیه شما در این‌جا وجود دارد ناموجه و بی‌اساس می‌دانیم. کسانی که برای آزادی ملتشان مقاومت می‌کنند در نزد ما از احترام زیادی برخوردار هستند

ادیت کرسون، نخست‌وزیر سابق فرانسه: به‌راستی چگونه می‌توان در کنار شما قرار نگرفت؟

به‌راستی چگونه می‌توان در کنار شما قرار نگرفت؟ به‌خصوص امروز که با حکم دادگاه عدالت فرانسه، ظن و تردیدهای ناعادلانه نسبت به شما برطرف شده‌است. وقتی که شما در سرزمین حقوق‌بشر از حقوق‌بشر حمایت می‌کنید ما چگونه می‌توانیم  از شما حمایت نکنیم؟

ژاک لوک، رئیس امائوس لیبرته (جنبشی که توسط آبه‌پیر بنیان گذاشته شد):


اجابت خواست ‌آیت‌الله‌های ایران به‌یک رژیم سرکوبگر این امکان را خواهد داد که از دموکراسی ما سوءاستفاده نماید

ژوزه بووه سخنگوی جنبش جهانی دهقانان:


دولت فرانسه برای خوشآمد ملاها عمل کرد. دولت فرانسه تلاش داردبرای خوشایند دولت ملاها عمل کند.  متأسفانه شرکتهای فرانسوی برای پول، دموکراسی را نادیده می‌گیرند.

اسقف گایو:


شما مبارزان آزادی هستید نه تروریست. من به شمـا به‌عنوان اعضـای مقـاومت درود می‌فرستم

من همیشه وقتی که  درمیان شما هستم احساس خوشحالی می‌کنم. چون شما حامل نوری در قلبهایتان هستید. این نورها قلب مرا پر از شوق و شور می‌کند.

ژان فرا:


خواننده و آهنگساز معروف  فرانسوی: خانم رجوی زنی است فوق‌العاده و من سمپاتی زیادی نسبت به‌ وی دارم. امروز این‌جا و بین شما هستم و در حد امکانم از نبردی که شما دارید پیش می‌برید،  حمایت می‌کنم…

مارک ریمن عضو کمیسیون خارجه مجلس ملی فرانسه:


خانم مریم رجوی، در رأس شورای ملی مقاومت ایران به‌یک دموکراسی پارلمانی،  اصول لائیسیته و تساوی تمام شهروندان عینیت می‌بخشد.فرانسه می‌بایستی در کنار میلیونها ایرانی قرار گیرد، نه در طرف یک رژیم بنیادگرا و سرکوبگر.

برنارد استازی، وزیر پیشین:


من با تمام قلب و تمام احساسم با شما همراه هستم. ایران متأسفانه حکومتی دارد که به‌هیچ چیز و از‌جمله دموکراسی و حقوق بشر پایبند نیست.

ژرژ هاژ، رئیس سنی مجلس ملی فرانسه:


متعهد می‌شوم که زد‌و‌بندهای زشت میان ایران و شرکتهای بزرگی را که به ایران رفته‌اند افشا کنم از کشورم سرشکسته هستم که در زمینه دفاع از مردم ایران و دموکراسی در ایران آن‌چنان که در تاریخ سابقه داشته است، تلاشی نمی‌کند  در مقابل همه متعهد می‌شوم که زدوبندهای زشت بین رژیم ایران و شرکتهای بزرگی که می‌شناسید و به ایران رفته‌اند را به‌طور گسترده افشا کنم.

-ما نمی‌توانیم به درخواست ملاها، بدون اهانت به نماد میهن حقوق بشری خود، پاسخ مثبت بدهیم

مولود آئونیت، دبیرکل جنبش علیه نژادپرستی و دوستی خلقها:


آنها که به بهانه برهم زدن نظم عمومی می‌خواستند در مقابل یک معامله شنیع شما را اخراج کنند امروز باید پاسخگوی مسئولیتشان باشند

برای جنبشی مثل مراپ که در مقاومت علیه نازیسم تشکیل شد طبیعی است که امروز با کسانی که علیه یک نوع دیگر فاشیسم مبارزه می‌کنند، همبسته باشد.

ما بابت مبارزه‌یی که شما به پیش می‌برید و همبستگی که در این مبارزه جلب کرده‌اید و کارزاری که راه انداخته‌اید، از شما بسیار تشکر می‌کنیم چون اجازه دادید که یک بار دیگر ارزشهای واقعی فرانسه را زنده کنیم

-قبول درخواست مقامهای ایران خیانت به حق پناهندگی و همدستی با دیکتاتور وحشی تهران است

ژان میشل بلورژه، نماینده سابق مجلس فرانسه:


همه هموطنانم را که دارای مسئولیتهای سیاسی با هر تعلق حزبی هستند فرا می‌خوانم  که تا دیر نشده به‌خود آیند. پیروزی از آن شماست چرا که شما عدالت را نمایندگی می‌کنید.

رنه آندره نماینده و عضو کمیسیون خارجی مجلس از حزب او.ام.پ و معاون هیأت فرانسه در اتحادیه اروپا:


برای مبارزه شما به منظور استقرار آزادی در ایران و به‌خاطر خطرهای زیادی که به‌همین منظور در کشورتان و هم‌چنین در کشور من به‌جان می‌خرید، احترام زیادی قائل هستم. این شجاعت شما مایه ستایش ماست، زیرا که مقاومت شما بدون ریسک نبوده است.

آنهایی که در لندن به ژنرال دوگل پیوستند بلافاصله تروریست خوانده شدند. اما آنها برای بازگرداندن افتخار و احترام و دموکراسی به‌فرانسه به او پیوسته بودند و یقین دارم که مبارزه شما در این راستاست.

ژرار شاراس نماینده و عضو کمیسیون دفاع مجلس ملی فرانسه از حزب رادیکال چپ:


حمایت از جنبش شما باید فراتر برود. شما نماینده سازمانیافته‌ترین مقاومت ایران هستید و شایسته حمایت ما هستید و بدانیدکه ما همواره در کنار شما قرار خواهیم داشت.

سناتور ژان‌پیر میشل:


ما به‌عنوان پارلمانترهای مسئول، موظفیم و اگر اقدامی می‌کنیم، با آگاهی تمام از ماهیت گروه شماست… این وضعیت قضایی غیر‌قابل‌قبول است. می‌دانیم که از قوه قضاییه برای اهداف سیاسی، استفاده ابزاری شده است. برای مذاکره و معامله با خاتمی و استمالت از وی در ژوئن 2003 عملیات پلیسی در اورسور‌اواز جایی‌که شما سکونت دارید انجام شد.

میشل ترو، نماینده و عضو کمیسیون خارجی مجلس فرانسه از حزب او.ام.پ (حزب حاکم):


اتهاماتی که علیه شما مطرح شده غیرقابل‌قبول است. آرمانها و سیاستهایی که شما با اراده و پرنسیپ زیاد از آن حمایت می‌کنید سزاوار ستایش است.

ژان پل بنوا، مسئول روابط بین‌الملل حزب رادیکال چپ:


به‌عنوان یک نماینده سابق و به عنوان یک وکیل، می‌توانم تأیید کنم که این نقض آشکار اصول قانون است. روی این موضوع باید تأکید بشود که تروریستها در تهران هستند و نه در اورسوراواز.

ژان پل نه، دبیرکل مرکز بین‌المللی تحقیقات درباره تروریسم:


اگر امروز، توسط دولت کشور من و بعضی از سرویسهای آن با مجاهدین خلق به‌عنوان تروریست برخورد می‌شود، یعنی مبارزه علیه یک رژیم تروریست و ناقض حقوق‌بشر، تروریسم است، پس سازمان مبارزه با تروریسم و ما سازمان قربانیان تروریسم و رئیس آن و صدها عضو آن و پارلمانترها  و خود من هم تروریست خواهیم بود.

سناتور وین آلارد:


مبارزه خانم رجوی را به‌رسمیت می‌شناسیم و مقاومت ایشان را تحسین می‌کنیم. مبارزه علیه فاشیسم نباید مارک تروریستی بخورد.

ماریو استازی رئیس سابق کانون وکلای پاریس


ما با هم می‌توانیم در این مبارزه پیروز شویم. «امه سزر» شاعر بزرگ می‌گوید که وکلا باید صدای بی‌صدایان باشند. باور کنید که با حمایت شما و با نیرویی که اعتقادمان به ما می‌دهد با همبستگی که  شما با حضورتان بیان می‌کنید، ما می‌توانیم صدای خودمان را به گوشها برسانیم.

پیر برسی، رئیس سازمان حقوق‌بشر نوین:


ما اخباری را که پخش شد باور نکردیم و بلافاصله در کنار مریم رجوی قرار گرفتیم

رژین دفورژ، نویسنده معروف فرانسوی:


من به این‌جا آمده‌ام که حمایت خود را از مریم رجوی و یارانش در مقاومت ایران اعلام کنم. می‌خواهم به‌سادگی بگویم که شما الگویی هستید که نبودن دموکراسی، نابرابری بین زن و مرد و دست درازی مذهب به امور دولتی را نمی پذیرد.

آندره شاسین، نمایندة مجلس ملی فرانسه:


گشودن پرونده جدید تحقیق قضایی کاملاً غیرقابل توضیح است

به این ترتیب، با ضربات رسوا کنندة پیاپی که از سوی مقاومت ایران و نیز از سوی جبهة گستردهیی از وجدانهای بیدار بشری بر پروندة 17ژوئن وارد آمده از این محصول ننگین توطئهگران ارتجاعی و استعماری جز پوستهیی بیارزش و برای بانیانش جز رسوایی بر جا نمانده است.

لیگ حقوق بشـر و برجسته‌ترین حقوقدانان فرانسه خواستار مختومه شـدن «پرونـده ۱۷ژوئن‌۲۰۰۳» شـدنـد.

-سخنرانان لیگ حقوق بشر در روز ۲۱ژوئن۲۰۰۷ در سالن هُش در پاریس بر این خواسته پای فشردند:

ژان پیر دوبوآ، رئیس لیگ حقوق‌بشر فرانسه:


این پرونده که در آغاز طی یک حمله پلیس فرانسه با نقض حقوق اولیه شهروندان آغاز شد، بیش از حد به درازا کشیده شده است و باید هر چه زودتر به سرانجام برسد. لیگ حقوق بشر فرانسه همواره علیه نقض قانون توسط دستگاه قضایی مبارزه کرده است و معتقد است که پرونده مخالفان ایرانی از مصادیق بارز نقض حقوق محسوب می‌شود.

ایوبونه، رئیس پیشین سازمان ضد جاسوسی فرانسه د.اس.ت


در پائیز ۱۳۸۷  در  مصاحبه با سیمای آزادی : من هرگز عملیاتی با چنین ابعادی را ندیده بودم. نمونة دیگری از عملیاتی با چنین ابعادی در تاریخ پلیس و قضاییه فرانسه وجود ندارد.  همچنین  نمونة دیگری از عملیاتی که با چنین شکستی مواجه شود و تا این حد مایة سرافکندگی باشد, در تاریخ فرانسه وجود ندارد. متأسفانه ما آنقدر ادمهای روشن و با شهامتی نیستیم که از قربانیان چنین بدرفتاری بیسابقهیی عذرخواهی کنیم. اینجا دیگر شوخی ندارم و به جد میگویم که این مایة افتخار ما نیست، ما باید این شهامت را داشته باشیم که به خطاهایمان اذعان کنیم.

پاتریک بودوئن، رئیس افتخاری فدراسیون بین‌المللی حقوق‌بشر:


۴سال پیش توسط بروگیر بازپرس ویژه در دادسرای پاریس یک حمله وسیع پلیسی علیه مقاومت مردم ایران صورت گرفت و اتهاماتی در مورد ارتباط این مقاومت با تروریسم مطرح شد، آن‌چه قابل‌توجه است همزمانی این حمله گسترده و مذاکرت اقتصادی میان دولت فرانسه و رژیم ایران برای قراردادهای تجاری بود. از همان آغاز مشخص بود که این یک پرونده سیاسی است. اما طولی نکشید که دادگاه استان پاریس با حکم آزادی متهمان، یک سیلی قضایی محکم به بروگیر به‌عنوان مسئول این پرونده وارد کرد. آزادی همه دستگیرشدگان یک واقعه نادر در این‌گونه پرونده‌هاست. این بیانگر خالی‌بودن پرونده از هر‌گونه اتهام تروریستی بود. متأسفانه 4‌سال بعداز این ماجرا پرونده هنوز باز نگهداشته شده است که علت آن نمی‌تواند چیزی جز اهداف سیاسی باشد. یک ضربه دیگر که اخیراً به سازندگان این پرونده وارد آمد، حکم دادگاه عدالت اروپا بود که رأی به لغو اتهام تروریستی علیه سازمان مجاهدین داد.

هانری لکلرک، برجسته‌ترین حقوقدان فرانسه:


۴‌سال پیش در چنین روزی من در شعبه‌های مختلف دادگستری، پرونده دستگیرشدگان ایرانی را دنبال می‌کردم، از همان آغاز تردیدهای زیادی در باره انگیزه‌های دست‌زدن به چنین حمله گسترده نمایشی وجود داشت. بعداً معلوم شد که این حمله مصادف بوده است با سفر دوویلپن وزیر خارجه وقت فرانسه به ایران، جهت بستن قراردادهایی برای شرکت توتال. آن‌چه قابل‌توجه است خالی‌بودن این پرونده از هر‌گونه اتهام تروریستی است. به‌همین دلیل اکثر متهمان این پرونده به‌ندرت برای بازجویی به دادگاه احضار شده‌اند. پلیس نیز هیچ سندی دال بر هیچ مورد تروریستی پیدا نکرده است، تنها چیزی که مطرح کرده‌اند اینست که ساکنان اشرف ممکن است تهدیدی علیه رژیم ایران به‌وجود بیاورند. در برابر خالی‌بودن پرونده اکنون آنها تلاش می‌کنند به آن بعد مالی بدهند. این امر با هدف طولانی‌کردن پرونده انجام می‌شود زیرا که پرونده یک پرونده سیاسی است.

ویلیام بوردون، حقوقدان سرشناس فرانسه:


از نظر من قاضی باید بلافاصله دستور منع تعقیب را صادر کند. کشاندن پرونده به مسائل مالی هدفی جز طولانی‌تر کردن پرونده به دلائل سیاسی ندارد. حق مقاومت علیه دیکتاتوری توسط حقوق بین‌الملل به‌رسمیت شناخته شده است و قاضی نمی‌تواند خلاف جهت این اصل شناخته‌شده حقوق بین‌المللی حرکت کند. ما هم‌چنین شاهد تلاش عوامل رژیم ایران برای رخنه در پرونده مخالفان ایرانی بوده‌ایم، اما خوشبختانه آنها در این‌رابطه شکست خوردند و سرویسهای اطلاعاتی رژیم ایران قادر به دستیابی به این پرونده نشدند.

پناهندگان ایرانی در هجوم عوامل رژیم ایران در پاریس مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. یکی از مهاجمین فردی بود بنام سبحانی که پلیس او را بازداشت کرد. این فرد در گذشته خود را به‌عنوان شاهد علیه سازمان مجاهدین معرفی کرده بود و سعی داشت در پرونده رخنه کند. این موضوع بار دیگر نشاندهنده اینست که از ابتدا همه شواهد علیه مخالفان ایرانی توسط رژیم ایران هدایت شده است تا دستگاه قضایی فرانسه را آلت دست خود قرار دهد.

آلن ویوین، وزیر مشاور سابق در امور خارجه فرانسه و بنیانگذار کمیته دولتی علیه سکت:


حقوق مخالفان ایرانی به‌وضوح پایمال شده است. این امر ناقض اصولی است که فرانسه بر پایه آن ساخته شده است، به‌همین دلیل است که تعدادی از نمایندگان مجلس و قضات با تشکیل کمیته‌یی سعی کرده‌اند به‌روشنگری در مورد روابط مرموز میان دولت سابق فرانسه و رژیم ملاهای ایران بپردازند باید به‌یاد بیاوریم که ما نیز در گذشته برای آزادی خود به مقاومت علیه ستم پرداختیم. در کشور ما مقاومت یک مفهوم خاصی دارد و ما قطعاً در کنار ایرانیانی قرار داریم که علیه دیکتاتوری مبارزه می‌کنند و حقوقشان پایمال شده است.

فرانسوا کولکومبه قاضی و نماینده سابق از حزب سوسیالیست:


من از مدتها پیش حامی مقاومت ایران هستم. برای پیشبرد این مبارزه‌ در کنار شما هستم.

-آنچه محرز می‌باشد اینست که عدالت همواره به نفع مجاهدین خلق عمل کرده است. زیرا هر‌گاه که دادگاهی به قضاوت پرداخته است نظر به رفع اتهام از آنها داده است.

در ششمین سالگرد حمله ننگین ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ نیز در  یک کنفرانس مطبوعاتی که  در مقر لیگ حقوق بشر درپاریس برپا تأکید شد: «با حذف نام مجاهدین از لیست تروریستی اتحادیه اروپا، اساس این پرونده مثل یک ساختمان بی بنیاد فروریخته است».

دراین کنفرانس ژان پیر دوبوآ رئیس لیگ حقوق بشرفرانسه گفت:


این یک پرونده قضایی کاملاً بی پایه و اساس است که شش سال از آن می گذرد، این یک بیعدالتی بزرگ است و بدلایل کاملاً سیاسی تشکیل شده. ما در این اصرار خودمان سماجت داریم، زیرا  هر سال که میگذرد، عناصر حقوقی بیشتر بدست می آید که ادعای ما را اثبات می کند. دیدیم که دادگاههای بریتانیا ثبت نام مجاهدین را در لیست تروریستی این کشور محکوم کردند و از زمانیکه دولت انگلستان دیگر در مورد نامگذاری مجاهدین در لیست اروپایی ادعایی نداشت، دولت فرانسه جای آنرا در شرایط مفتضحانه ای پر کرد. آن ملاحظات سیاسی- دیپلماتیک که در آغاز این ماجرا وجود داشت، امروز دیگر کاملاً غیر واقعی بنظر می رسند. بخصوص وقتیکه از زاویه آنچه که امروز در ایران می گذرد به آن نگاه می کنیم.

در این کنفرانس ویلیام بوردون از وکلای سرشناس فرانسوی گفت : اراده لجوجانه دولت فرانسه برای نگه داشتن مجاهدین در لیست تروریستی با استناد به این پرونده، چند بار با شکست مواجه شد. هم در حکم ۴ دسامبر ۲۰۰۸ دادگاه عدالت اروپا و بخصوص در تصمیم شورای وزیران اتحادیه اروپا در ۲۶ ژانویه ۲۰۰۹ که تصمیم به حذف نام مجاهدین از این لیست گرفتند. همین اصراری که فرانسه در این قضیه داشت خود نشاندهنده خصلیت سیاسی این پرونده است.ما از پیش بارها گفته بودیم که سروصدای مطبوعاتی که از ابتدا بر سر این پرونده براه انداخته شد، برای جلب توجه مقامات تهران بود. رژیمی که امروز چنانکه در خیابانهای ایران شاهد آن هستیم، ابتدا با تقلب انتخاباتی و سپس با خشونت خود را سرپا نگه داشته است. ما وکلای پرونده کاملا یقین داریم که روزی فرا خواهد رسید که  عدالت فرانسه حکم خواهد داد که اتهامات تروریسم و تإمین مالی تروریسم هیچ پایه و اساسی نداشته است. نبرد حقوقی اصلی ما برای ختم این پرونده است و این را با به آخر دنبال خواهیم کرد.

پاتریک بودوئن رئیس افتخاری فدراسیون بین المللی حقوق بشر واز وکلای پرونده نیز گفت: شکست مفتضحانه آن عملیات جنجالی پلیسی که ۶ سال پیش در اور-سور-اوآز رخ داد، از همان روز اول آشکار بود و ما بر آن تإکیدکرده بودیم و حالا در کتابی که امروز که نویسنده اش در اینجا حضور دارد، می خوانیم که دومینیک دوویلپن بخاطر مشتی قرار داد یا امتیازات دیگر سیاسی، چه مداخلاتی را در دستگاه قضایی مجاز شمرده است، از خود می پرسیم آیا واقعاً در کشوری بسر می بریم که در آن قوه قضاییه مستقل است؟ فکر می کنم هیچ پرونده ای باندازه ی این پرونده برای مقامات فرانسوی هزینه برنداشته، چه بلحاظ هزینه ترجمه و چه هزینه استخراج مطالب کامپیوترها و بعد معلوم شد که اینها هیچ فایده ای نداشته است. و بهانه های کلاهبرداری وقتی مطرح شد که سایر تحقیقات به بن بست رسید. این اتلاف وقت قضات تحقیق است ، آنهم در یک دستگاه قضایی که اینهمه پرونده روی دست دارد. با خروج مجاهدین از لیست تروریستی اتحادیه اروپا اساس این پرونده مثل یک ساختمان بی بنیاد فروریخته است.

دراین کنفرانس همچنین فرانسوا کلکومبه قاضی و نماینده پیشین مجلس فرانسه گفت : آنچه که امروز در ایران می گذرد باعث می شود که ما از خود سؤال کنیم که این پرونده چرا در چنین نقطه ایست. پروسه قضایی طی شده در مورد پرونده تهاجم پلیسی اور-سور-اواز یک مثال بارز است. صاحب این پرونده و قاضی تحقیق معروف آن کسی بود که نه تنها استقلال عمل یک مقام قضایی را نداشت، بلکه اساساً خودش را با خواست وزرا و دولت کوک می کرد. همه می دانند که این قبل از آنکه یک پروسه قضایی باشد، از پیش تدارک دیده شده بود که یک مونتاژ برای مطبوعات باشد ادامه این پرونده به رژیمی خدمت رسانده است که این گونه در اعدام و شکنجه شهروندان خودش دست باز دارد.دولت فرانسه اگر امروز بدنبال اینست که از خواستهای مردمی که به خیابانها آمده اند، حمایت کند، یک راه آن اینست که به این پرونده خاتمه دهد و بپذیرد که مجاهدین خلق ایران مردم ایران را نمایندگی می کنند.

در این سالیان خالی بودن و مرگ پروندة ۱۷ژوئن، و نظرات حقوقدانان در این باره، مورد توجه رسانهها نیز قرار گرفته است. روزنامه لاپرس مونترال _ کانادا- در ۵مارس۲۰۰۹ تحت عنوان «ستاره مقاومت» نوشت: در ژوئن ۲۰۰۳، تحت عنوان فعالیتهای تروریستی، ۱۳۰۰ پلیس فرانسه یک عملیات عظیم در ستاد مرکزی مجاهدین در اور سور اواز انجام دادند. مریم رجوی و ۱۶۳ نفر دیگر دستگیر و برخی از بازداشت شدگان ماهها نگه داشته شدند. تقریبا ۶ سال بعد از آن، کماکان ۲۳ نفر متهم به فعالیتهای تروریستی هستند بدون اینکه یک تاریخ دادگاه داشته باشند. در این بین، اتحادیه اروپا رسما مجاهدین را از لیست سازمانهای تروریستی حذف کرد. به گفته وکیل مجاهدین ویلیام بوردون "پرونده اتهام خالی است. تنها توجیه این پرونده، نامگذاری تروریستی مجاهدین بود که دیگر وجود ندارد".

در دهمین سال کودتای نافرجام ۱۷ژوئن، دوسال از اعلام رسمی حذف اتهام تروریسم در پرونده ۱۷ ژوئن توسط قضات فرانسه که دستاویز و پایه  اصلی پرونده سازی و تهاجم بیسابقه به مقاومت ایران بر اساس یک معامله و زد و بند ننگین بین دولت وقت فرانسه با رژیم آخوندی بود، همچنان شاهد محکومیت مجدد این حمله و زد و بند رسوا از سوی شخصیتهای برجستة سیاسی فرانسوی و اروپایی بودیم:

ژان پیر بکه، شهردار اور سوراواز در جریان دیدار ژیلبر میتران رئیس فرانس لیبرته و میشل ژولی دبیرکل فرانس لیبرته  با رئیس جمهور برگزیده مقاومت در تیرماه ۹۲ از جمله گفت:

«…دانیل میتران همیشه برای عدالت مبارزه می کرد، بعد از حمله پلیس به اور سوراوآز نمی توانم یاد آوری نکنم که او از اولین شخصیتهایی بود که به اینجا آمد تا خشم خود را نسبت به این موضوع نشان دهد. از طرف دیگر مریم گرامی چند روز بعد شما دوباره  فاتحانه برگشتید. النهایه هشت سال موضوع پرونده کان لم یکن اعلام شد زیرا پر واضح است که پرونده خالی بود. من هم صریحاً آن را گفته بودم. اولین روز  این حمله من گفته بودم که آنها چیزی پیدا نخواهند کرد. مسلماً ما میدانستیم که در این محل نه تروریست و نه تسلیحاتی وجود ندارد. اینجا فقط مقاومین و کسانی  اقامت گزیده اند که خیر و خوبی مردم خود را می خواهند و آزادی وطنشان را خواستارند. این حمله تنها می توانست چند قرار داد نفت و ماشین را شامل شود و لاغیر.

من این موضوع را به شدیدترین  لحن بیان کرده بودم.

سناتور ژان پیر میشل ، عضو مجلس سنای فرانسه Jean-Pierre Miche  در کنفرانس کمیته پارلمانی برای ایران دموکراتیک در سالن ویکتورهوگو گفت:( ۹آبان ۱۳۹۲) :

ما همواره گفته ایم که رفتار دولتهای پیاپی فرانسه همواره یک سیاست غیرمتعادل بوده است. بی تعادل از بابت داشتن سیاست مماشات در مقابل حکومت مذهبی در ایران. چرا؟ شاید به خاطر اینکه منافع اقتصادی در اولویت قرار داشته اند، شاید مدیرکل شرکت نفتی توتال و سفیر ما در ایران مؤثر بوده‌اند. لذا دیپلوماسی ما به نظر من تنها روی این منافع سوار بوده است. اما رؤسای جمهور فرانسه وقتی روی کار آمدند خلاف آن را می‌گفتند، باید باور کرد که آنها به ما دروغ گفته اند.

ما چه چیزهایی دیدیم؟ دیدیم که تعدادی پروندة قضایی ساختگی گشوده شد، که بعد به دنبال نبردهای قضایی سنگین آنها را لغو کردند.

ژان پیر برار نمایندةمجلس ملی فرانسه در۴ بهمن ۹۲ در گردهمایی همبستگی با مقاومت ایران با حضور شهرداران و منتخبان فرانسوی به مناسبت سال نو میلادی ۲۰۱۴ طی سخنانی  خطاب به رئیس جمهور برگزیدة مقاومت ایران گفت:

خانم رئیس جمهور، ما فراموش نمی کنیم چطور دولت ما رفتار شرم‌آوری با شما داشت. من خیلی خوشحال هستم که مبارزة پارلمانترها به شیوه پلورالیسم، ادامه دارد و امروز خانم رئیس جمهور! اکثریت نمایندگان و سناتورها از اهداف شما دفاع می کنند.

در سخنان قبلی صحبت از بی عملی شد. من از کلمه «بی عملی» استفاده نمی کنم. می گویم «همدستی در جرم». همدستی و دست در دست جنایت گذاشتن. می خواهد این همدستی در آمریکا باشد یا سازمان ملل. می دانیم که نمایندة سازمان ملل، کوبلر چه نقشی برای اشرف بازی کرد. او طرف ملاها بود، علیه مقاومت بود. و همه ضربات شر را پوشش داد. به دلیل اینکه برای برخی، قبل از حقوق بشر، تجارت اولویت دارد. «توتال» است، «رنو» است، «آروا» و کسان دیگری که در ایران کاسبی داشتند ولی با ملاها.

در یازدهمین سال پس از کودتای بی فرجام هفده ژوئن استاندار ایو بونه - رئیس پیشین اطلاعات فرانسه در (7فوریه2015)۱۸ بهمن ۱۳۹۳در یک کنفرانس بین‌المللی در پاریس با حضور رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت  تحت عنوان بنیادگرایی و تروریسم تحت نام اسلام  ریشه‌ها، راه‌حل‌ها و نقش حکومت آخوندی گفت

«تاریخچة مقاومت ایران که شما آن‌را رهبری می‌کنید، بدون آنکه تملقی درآن باشد، آن‌را با این ایمان و با قدرت رهبری می‌کنیدعملیات ۱۷ژوئن ۲۰۰۳عملیاتی بود که باید به‌روشنی از آن شرم کنیم، چون امکانات وسیعی را برای آن بسیج کردند، امکانات وسیعی که هیچ‌گاه از عملیات ولدیو در ۱۹۴۲ به بعد به کار گرفته نشده بود، با ۱۵۰۰ مأمور پلیس و یکان‌های ویژه برای بازداشت ۱۶۴ نفر که بخش اعظم آنان زنان بودند. و متعاقب آن یک روند قضایی که سرانجام سه روز پیش به‌پایان رسید. این نقطه‌یی است که می‌خواهم بیشتر روشن کنم.

این روند قضایی به‌دست یک بازپرس به‌نام ژان-لویی بروگیر سپرده شده بود که شخصاً با وی آشنایی دارم، او یک مالیخولیای ویژه در پیدا کردن ادله برای مخدوش کردن چهره مقاومت ایران داشت؛ تحقیقاتی که هیچ‌گاه تاکنون دیده نشده بود آنچنانکه تا تخریب استخر دکتر صالح رجوی پیش می‌رفت، انگار که وی در زیر سیمان استخر چیزی را پنهان کرده باشد؛ جستجو می‌کردند و پیدا نمی‌کردند، یک مبلغ پول را ضبط کردند که معلوم نیست کدام سازمانی می‌تواند بدون پول به کار ادامه بدهد، لذا میزان پول و ۲۰۰ کامپیوتر را ضبط کردند. برای گشتن ۲۰۰ کامپیوتر باید امکانات بسیاری را به کار گرفت و برای سال‌ها و سال‌ها دستگاه دادگستری باید به تحقیق و تفحص در این‌باره می‌پرداخت. بسیار زود با اولین شکست‌ها مواجه شدند، چند حکم اخراج برای شهروندان ایرانی عضو شورای ملی مقاومت ایران صادر شد و قصد داشتند آنها را از فرانسه اخراج کنند، ولی اولین قضاییه که جرأت می‌کند حاکمیت را به چالش بطلبد، دیوان اداری بود. در فرانسه قضاتی هستند که استخدام دولت و در دادگاه‌های استیناف هستند و دادگاه اداری پونتواز شروع به ابطال سیستماتیک احکام اخراج می‌کند و هیچ‌یک از این احکام اجرا نشد. از دادگاه‌های اداری باید تجلیل کرد، چون قاضی دادگاه اداری وابسته به وزارت کشور است؛ ضمناً باید به کسانی که فراموش می‌کنند یادآوری کنم که در آن زمان وزیر کشور نیکولا سارکوزی بود؛ البته این فقط بخش کوچکی از جزییات است که بازگو می‌کنم. سپس دوباره جستجو می‌کنند و تلاش می‌کنند ادله‌یی جمع‌آوری کنند که پیدا نمی‌شوند و چون پیدا نمی‌کنند، تلاش می‌کنند اتهامات را تغییر بدهند، اتهامات از تروریسم، به اتهام تشکیلات و سازمان خلافکاری و سپس به اتهام مالی و پولشویی تغییر جهت داده می‌شود و در هر مرحله، هیچ‌چیز پیدا نمی‌کنند. بر خلاف رویة قضایی آنگلوساکسون، وکلا نیستند که در مقابل قاضی قرار می‌گیرند، امتیاز روند قضایی فرانسه این است که در آن بسیار موشکافی می‌شود و مزیت قابل توجه این تحقیقات که بسیار هم طولانی بود و تا وقتی ادامه یافت که بروگیر به بازنشستگی که شایستة آن بود رسید و قاضی تری ویدیک جایگزین او شد، البته من او را شخصاً نمی‌شناسم ولی شخص بسیار سخت‌گیری است، خلاصه او به این استنباط رسید که این پرونده خالی است. این مانع از تکثیر استیناف‌ها نمی‌شود که مضحک‌ترین و اگر جرأت کنم بگویم «بامزه‌ترین» آن استیناف شخصی است که ۹ سال پیش مرده بود. وکیل این شخص، دو وکیل بودند و اسمشان را می‌گویم، چون بد نیست کمی برای آنها تبلیغ هم بکنیم!! وکیل ژلیناس و وکیل اینشوسپه، و در نهایت دادگاه تا آخرین ویرگول و تا آخرین پاراگراف آن‌ را مختومه اعلام کرد که در نتیجه امروز بدون هیچ تشویش و دغدغه‌یی از تکذیب‌شدن، می‌توانیم بگوییم که پرونده خالی خالی بود و هیچ‌چیزی وجود نداشت. یعنی اذعان به خطا. یعنی اذعان به اشتباهی که در حق آنها شده است،

 این چیزی است که می‌خواستم امروز به شما بگویم.  با تشکر.

« به آخوندها و پاسداران دور و نزدیکشان میگویم که در تاراج و تجارت شما برندهاید اما در قانون و عدالت ما برندهایم. به تاراج دادن بیتالمال ملّت ایران و تجارت نفت وخون حیطة شما و انصاف و قانون قلمرو ماست.

مگر رئیس جمهور برگزیده مقاومت در این سالها, در هر مناسبت و در هر اجتماعی, درخواست برگزاری دادگاه نکرده است.

مگر مریم در برابر هزاران نفر و در برابر خبرنگاران و رسانهها بارها با صدای بلند اعلام نکرده است که اگر مقاومت برای آزادی جرم است, ما به آن افتخار میکنیم» - مسعودرجوی ۲۸آذر ۱۳۸۶

مطالب مرتبط:

کودتای نافرجام – آزمایش بزرگ مقاومت – قسمت اول

کودتای نافرجام – آزمایش بزرگ مقاومت – قسمت دوم

کودتای نافرجام – آزمایش بزرگ مقاومت – قسمت سوم

کودتای نافرجام – آزمایش بزرگ مقاومت – قسمت چهارم

کودتای نافرجام – آزمایش بزرگ مقاومت – قسمت پنجم

کودتای نافرجام – آزمایش بزرگ مقاومت – قسمت ششم

کودتای نافرجام – آزمایش بزرگ مقاومت – قسمت هفتم

کودتای نافرجام – آزمایش بزرگ مقاومت – قسمت هشتم

کودتای نافرجام – آزمایش بزرگ مقاومت – قسمت نهم

لطفا به اشتراک بگذارید: