میلاد آفتاب تابان خراسان علی بن موسی الرضا(ع)
یازدهم ذیقعده میلاد هشتمین پیشوای تشیع انقلابی
آفتاب تابان خراسان ، ضامن و پناه بی پناهان
علی بن موسی الرضا ( ع )
مبارک باد
میلاد خجستة هشتمین پیشوای تشیع انقلابی، امام رضا (ع) روز یازدهم ذیقعده سال ۱۴۸ هجری واقع شد و در سال ۱۸۳هجری، پس از شهادت امام موسی کاظم در شرایطی که ارتجاع ستمگر و غاصب بر شدت خفقان و سرکوب شیعیان و خاندان علی (ع) افزوده بود، علی بن موسی الرضا زمام رهبری شیعیان را به دست گرفت.
کشمکش و درگیری بین امین و مأمون بر سر قدرت و جانشینی پس ازمرگ پدرشان هارون درگرفته بود و سرانجام مأمون با پیروزی بر برادرش به حکومت رسید و «مرو » درخراسان را به عنوان پایتخت خود برگزید. وی سپس در صدد برآمد برای کسب اعتبار و جلب نظر مردم، خود را بهعلی‌بن موسی‌الرضا که در میان مردم محبوبیت بسیارداشت، ریاکارانه نزدیک کند. از همین رو توطئة ولایتعهدی آن حضرت را به مورد اجرا گذاشت و امام رضا را نزد خود به «مرو» دعوت کرد. این توطئه امام رضا را در موقعیت بسیار دشواری قرار داد. اگر این پیشنهاد را نمیپذیرفت به لحاظ سیاسی خلع سلاح می شدو در میان مردم منزوی میگردید و اگر میپذیرفت بهمثابة مشروعیت دادن به مأمون بود و او میتوانست با سهولت بیشتری توطئه های بعدی خود را برای نابود کردن جنبش به مرحلة اجرا بگذارد.
امام رضا علیه‌السلام با آگاهی نسبت به ماهیت این توطئه و به منظور تبدیل آن بهفرصتی برای افشای دشمن وکسب دستاوردهایی در جهت گسترش جنبش و آرمان اسلام انقلابی، عازم خراسان شد و از آن جا که میدانست قدم در راهی بی بازگشت میگذارد. هنگام عزیمت با خانواده‌اش وداع کرد و به صراحت گفت دیگر او را هرگز نخواهند دید.
کارزار روشنگرانة امام از بدو سفر آغاز شد و سپس در تمام طول این سفر طولانی ادامه یافت. هنگام ورود کاروان حضرت رضا به شهر بزرگ نیشابور صدهزار تن از مردم گرداگرد هودج او را گرفته بودند
حضرت رضا برای آن جمعیت انبوه دوبار سخن گفت و راویان تاریخ سخنان آن حضرت را که بر رهبری ذیصلاح و مردمگرا در بینش توحید و تعالیم پیامبر تاکید داشت، برانگیختن آشکار مردم علیه نظام و خلافت غاصب و ستمگر دانسته اند.
از آن پس امام رضا (ع) در هر جا و هر فرصتی و به رغم تمامی محدودیتهای حکومتی، پرچم پایداری و آرمان عدالتخواهانة اسلام انقلابی و مردم گرا را رو در روی جباریت حاکم برمی افراشت.
هم چنین با ارائة رهنمودهای آرمانی یارانش را در مسیر رهایی هدایت می کرد. از کلمات آن حضرت است:
«رهایی و اندیشة مسلمان تمام نیست ، مگر این که ده ویژگی را دارا باشد : دیگران از اوامید خیر داشته باشند / از بدی او در امان باشند/ نیکی اندک دیگری را بسیار شمارد ، خیر بسیار خود را اندک شمارد ، هرچه از او بخواهند دلتنگ نشود ، در عمر خود از دانش‌طلبی خسته نشود ، فقر در راه خدا برایش از توانگری محبوبتر باشد ، خواری در راه خدا برایش از عزت با دشمن خدا محبوبتر باشد ، گمنامی را از پرنامی خواهانتر باشد / هیچ یک از یاران را ننگرد جز این که بگوید او از من بهتر و پرهیزگارتر است».
کار بهجایی رسید که پس از ۳ سال مأمون دریافت توطئة ولایتعهدی بهضد خود او تبدیل شده و پایههای حکومتش را به لرزه انداخته است، از این رو در سال ۲۰۳ هجری قمری امام رضا (ع) را طی توطئه‌یی مسموم کرد و به شهادت رساند.