اروه سولیناک: مقاومت ایران یک الگوست که قدردانی می‌کنم
اروه سولیناک - نماینده مجلس ملی فرانسه
می‌خواهم قبل از هر چیز واکنش خودم را ابراز کنم؛ واکنشی که مملو از احساسات است. این اولین بار است که فرصت اینرا یافتم که به اینجا بیایم. تحت تاثیر قرار گرفتم از شنیدن شهادتهای بسیار و تکاندهنده زنان و مردانی که در معرض خشونتهای این حکومت قرار گرفته اند. همچنین بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم از مشاهده اینکه حمایت از استقرار آزادی در ایران، هر روز بیشتر واضح می‌شوند.
هزاران ایرانی در تبعید دست به تظاهرات زدند و مشخصا اشاره ام به آنهایی است که در بروکسل تظاهرات کردند. همچنین بسیاری از مردان و زنان غیر ایرانی نیز به پاخاسته اند تا حکومت جنایتکار آخوندها را افشا کنند و در بین آنها پارلمانترهای فرانسوی را می‌یابیم، سناتورها و نمایندگان مجلس، و همچنین نمایندگان سابق مجلس که فعالیتهایشان را در این زمینه ادامه می‌دهند.
من بر این عقیده‌ام که همه این صداها ازجمله صداهایی که در اشرف ۳ به گوش می‌رسد، باید حتما به اطلاع مردم ایران برسد. الآن صداهایی شنیدیم که از ایران و مخفیانه ابراز وجود کردند، با قبول خطرات بسیار جدی. فکر می‌کنم مهمترین چیز این است که در برگشت، صدای ما هم برسد به زنان و مردانی که در داخل ایران مشغول سازمان دادن مبارزه برای استقرار آزادی هستند.
معتقدم که با دمیدن در امید و با نشان دادن همبستگی حول مریم رجوی، ما می‌توانیم کمک کنیم که زنان و مردانی که با جانفشانی در حال مبارزه برای آزادی هستند نیروی لازم را برای به نتیجه رساندن فعالیتهایشان بیابند. چون هیچ حکومتی بدون حمایت مردمش نمی‌تواند سر پا بماند.
در چشم جهانیان مقاومت ایران یک الگوست و می‌خواهم از این الگو قدردانی کنم. این الگو دست از مبارزه بر نمی‌دارد تا روزی که آزادی و دموکراسی در ایران مستقر شود.
در پایان، می‌خواهم به‌شما بگویم که من فارسی صحبت نمی‌کنم و از این بابت عذر می‌خواهم. ولی امروز اینرا فهمیدم که شما می‌توانید آن‌را به‌شکل بسیار نمادین به‌خاطر بسپارید: حاضر، حاضر، حاضر.
ممنونم.
می‌خواهم قبل از هر چیز واکنش خودم را ابراز کنم؛ واکنشی که مملو از احساسات است. این اولین بار است که فرصت اینرا یافتم که به اینجا بیایم. تحت تاثیر قرار گرفتم از شنیدن شهادتهای بسیار و تکاندهنده زنان و مردانی که در معرض خشونتهای این حکومت قرار گرفته اند. همچنین بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم از مشاهده اینکه حمایت از استقرار آزادی در ایران، هر روز بیشتر واضح می‌شوند.
هزاران ایرانی در تبعید دست به تظاهرات زدند و مشخصا اشاره ام به آنهایی است که در بروکسل تظاهرات کردند. همچنین بسیاری از مردان و زنان غیر ایرانی نیز به پاخاسته اند تا حکومت جنایتکار آخوندها را افشا کنند و در بین آنها پارلمانترهای فرانسوی را می‌یابیم، سناتورها و نمایندگان مجلس، و همچنین نمایندگان سابق مجلس که فعالیتهایشان را در این زمینه ادامه می‌دهند.
من بر این عقیده‌ام که همه این صداها ازجمله صداهایی که در اشرف ۳ به گوش می‌رسد، باید حتما به اطلاع مردم ایران برسد. الآن صداهایی شنیدیم که از ایران و مخفیانه ابراز وجود کردند، با قبول خطرات بسیار جدی. فکر می‌کنم مهمترین چیز این است که در برگشت، صدای ما هم برسد به زنان و مردانی که در داخل ایران مشغول سازمان دادن مبارزه برای استقرار آزادی هستند.
معتقدم که با دمیدن در امید و با نشان دادن همبستگی حول مریم رجوی، ما می‌توانیم کمک کنیم که زنان و مردانی که با جانفشانی در حال مبارزه برای آزادی هستند نیروی لازم را برای به نتیجه رساندن فعالیتهایشان بیابند. چون هیچ حکومتی بدون حمایت مردمش نمی‌تواند سر پا بماند.
در چشم جهانیان مقاومت ایران یک الگوست و می‌خواهم از این الگو قدردانی کنم. این الگو دست از مبارزه بر نمی‌دارد تا روزی که آزادی و دموکراسی در ایران مستقر شود.
در پایان، می‌خواهم به‌شما بگویم که من فارسی صحبت نمی‌کنم و از این بابت عذر می‌خواهم. ولی امروز اینرا فهمیدم که شما می‌توانید آن‌را به‌شکل بسیار نمادین به‌خاطر بسپارید: حاضر، حاضر، حاضر.
ممنونم.