حلقه انزوا تنگتر می‌شود – قیام ایران
بحران ناشی از گروگان گرفتن نفتکش انگلیسی
گزارش و گفتگو با علیرضا معدنچی
طی روزهای اخیر، شاهد تغییر نخست‌وزیر انگلستان و تغییر در ترکیب وزیران کابینه این کشور بودیم و این همزمان بود با جابه‌جایی وزیران دفاع در آمریکا و آلمان و این تغییرات همچنین همزمان بود با مطرح شدن با ابتکار عمل دولت انگلستان مبنی بر ایجاد یک ائتلاف امنیتی دریایی برای مقابله با تهدیدات تروریستی رژیم علیه کشتی‌های تجاری در خلیج فارس. گزارشی دربارة ارتباط و مضمون این تحولات در ارتباط با رژیم از نظرتون می‌گذره.
خبر و نظر:
به دنبال پیشنهاد انگلستان مبنی بر ایجاد یک نیروی ائتلافی از کشورهای مختلف به منظور حفاظت از کشتی‌های تجاری در برابر تهدیدهای تروریستی رژیم آخوندی، وزیر دفاع جدید آمریکا این طرح را مورد تأیید قرار داد. مارک اسپر وزیر دفاع جدید آمریکا در اولین اظهارات خود در مراسم معارفة خود، رژیم ایران را یک تهدید دانست و گفت که این رژیم به دامن زدن اختلافات و تهدید همسایگانش در سراسر خاورمیانه ادامه میدهد.
مارک اسپر طی اظهارات دیگری که روز چهارشنبه توسط سایت وزارت دفاع آمریکا منتشر شده، در پاسخ به سؤال یک خبرنگار که از وی دربارة چگونگی همکاری آمریکا در این طرح که به «عملیات نگهبان» معروف شده، گفت: آنچه ما مستمر گفته ایم این است که مسأله کلیدی روی دو پایه سوار است، یکی حفظ و نگهداری آزادی کشتیرانی در تنگه هرمز، خلیج فارس و دریای عمان و پایه دوم ایجاد بازدارندگی در برابر اعمال تحریک آمیز از جانب (رژیم) ایران.
و از این رو چه ما این کار را بعنوان یک گروه بزرگ چه بعنوان چند زیر گروه انجام دهیم، فکر میکنم تا زمانی که این دو یکدیگر را تکمیل کنند – مسلما هماهنگی بین همه ما وجود خواهد داشت و ارگان هماهنگ کننده سنتکام خواهد بود. در همین حال سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز روز گذشته در نشست خبری خود در پاسخ به سؤالی در مورد این ابتکار عمل امنیت دریایی گفت: « این چیزی است که برایان هوک و وزیر پمپئو کاملا تنگاتنگ با شرکایمان کار میکنند،
امنیت در تنگه هرمز
منظورم متحدینمان در سراسر دنیا است. هدف در این کار طبعا امنیت در تنگه هرمز است و ما روی حقوق ناوبری دریایی و آزادی در دریاها در تنگه متمرکزیم. و این یک ابتکار عمل امنیتی است که ما فکر میکنیم صرفنظر از موضع سیاسی در قبال آمریکا، متحدین و دوستان ما میتوانند از این ابتکار استقبال کنند. این چیزی است در سطح کل منطقه».
از سوی دیگر وزیر دفاع آلمان که او هم به تازگی به این سمت منصوب شده، از احتمال پیوستن آلمان به این ائتلاف سخن گفت. خانم آنه گرت کرامپ -کارن باوئر،وزیر دفاع آلمان گفت امکان شرکت ارتش آلمان در ائتلاف نظامی اروپایی برای حفاظت از کشتی های تجاری در تنگه هرمز وجود دارد، اما هنوز درخواستی از آلمان نشده
خبرگزاری رویترز به نقل از شرکت کنندگان در نشست کمیته روابط بین الملل پارلمان آلمان، گزارش داده است که آلمان آماده شرکت در طرح بریتانیا برای ماموریت دریایی به رهبری اروپا برای تردد آزاد و امن کشتی ها در تنگه هرمز است. هایکو ماس، وزیر خارجه آلمان نیز، در نشست ویژه کمیته در روز چهارشنبه گذشته گفته است: «ما می خواهیم آنجا باشیم.»
برخورد با کشتی ماهیگیری
از سوی دیگر نمایندة رژیم در سازمان ملل متحد در نامه‌ای به شورای امنیت این سازمان، نکتة جدیدی را در مورد علت توقیف نفتکش عنوان کرد. در این نامه اشاره شده که این نفتکش روز ۲۸ تیرماه پس از برخورد با یک کشتی ماهیگیری ایرانی، بدون اینکه به هشدارهای نیروهای ایرانی توجه کند، قصد فرار داشت که توقیف شد.
در این نامه همچنین گفته شده «حال برخی از خدمه کشتی ماهیگیری ایرانی که در این حادثه دچار خسارت شده، وخیم است». در همین حال، کارشناسان رژیم هشدار می‌دهند که ادامة وضعیت موجود عواقب وخیم اقتصادی برای رژیم خواهد داشت.
در همین رابطه یکی از کارشناسان به نام محمد قلی یوسفی در گفت و گو با سایت حکومتی دیپلماسی ایرانی پیرامون آینده اقتصادی در سایه تحریم ها گفت: «در پس ۱۴ ماه تحریم وضعیت اقتصادی، تولیدی و معیشتی کشور به یک نقطه شکننده رسیده است و یقینا با تاثیرگذاری بیشتر تحریم در مرور زمان هر لحظه امکان در هم شکسته شدن اقتصاد ایران وجود دارد. کما این که اکنون بخش عمده اقتصاد در حوزه تولید فشل و نابود شده است».
گفتگوی سیاسی
در گزارشی که دیدیم، شاهد تحولات و جابه‌جاییهایی در سطوح بالای بعضی دولتهای غربی بودیم؛ جهت این تحولات تا جایی که به موضوع ایران برمی‌گرده، چیه؟ این تحولات چه ارتباطی با تحولات داخل ایران و مشخصاً تعادل قوای میان رژیم و آلترناتیو و جایگزین سیاسی آن دارد؟ اینها از جمله سؤالاتی است که در گفتگوی امروز با علیرضا معدنچی در میان می‌گذاریم.
س: در چند روز اخیر شاهد تغییر نخست‌وزیر انگلستان و تغییر ترکیب کابینة این کشور بودیم؛ همزمانی این رویداد با بحران ناشی از گروگان گرفتن نفتکش انگلیسی، اون رو در رابطه با مسألة ایران و روابط رژیم با کشورهای اروپایی از معنی و اهمیت خاصی برخوردار کرده. مضمون این تحولات در رابطه با مسألة ایران و رژیم آخوندی چیه؟
ج: از واکنش رژیم و از تبلیغا منفی‌اش در رسانه‌ها و حتی در رادیو تلویزیون دولتی به وضوح پیداست که رژیم از تحولاتی که در دولت انگلستان اتفاق افتاده، به شدت ناراحت و نگران است. رسانه‌های رژیم از بوریس جانسون با عناوینی از قبیل ترامپ انگلیسی، نسخة لندنی ترامپ و امثالهم نام می‌برند و گفته‌اند او به همان راه ترامپ خواهد رفت. مواضعی هم که او تا به حال در مورد رژیم اتخاذ کرده، همین را نشان میدهد.
از جمله حملة سختی که او در جلسة پارلمان انگلستان به جرمی کوربین رهبر حزب کارگر کرد، تحت این عنوان که او طرفدار رژیم ایران است و در مناقشة میان این رژیم با آمریکا، طرف رژیم را می‌گیرد، به خاطر این که رژیم ایران از طریق شبکة پرس تی وی به او پول میدهد.
جالب است که رژیم آن قدر بی‌آبروست که دوری و نزدیکی به آن به عامل سنجش نیروها و عناصر سیاسی در غرب تبدیل شده و نزدیکی به رژیم به مثابه یک لکه ننگ می‌تواند یک فرد یا جریان سیاسی را بسوزاند و ار دور خارج کند.
در آمریکا هم، مارک اسپر که به تازگی به عنوان وزیر دفاع معرفی شده، هم در اولین سخنرانی و هم در سایر موضعگیریهای خود، مواضع صریحی بر ضد رژیم گرفته است.
اما صرفنظر از این فرد و آن فرد، دورانی عوض شده که در این دوران هر تغییر و تحولی نمی‌تواند به نفع رژیم باشد. کما این که در جناح‌بندیهای داخل کشورهای غربی، آنها به رغم اختلافات زیادی که با هم دارند، اما در یک نقطه وحدت دارند و آن نقطه ایران است، همة آنها رژیم آخوندی را به عنوان سردمدار تروریسم بین‌المللی نفی و محکوم میکنند و همة آنها مواضع مجاهدین و مقاومت ایران را تأیید و حمایت میکنند.
دو سر طیف
این در کهکشان و سخنرانی نمایندگان و شخصیتهایی که گاه در کشورهایشان در دو سر طیف بودند، خیلی بارز بود. کمااین که در کشور میزبان، دو حزب اصلی این کشور، به شدت در برابر هم صف‌آرایی دارند و به قول خودشان در مورد همة مسائل با هم اختلاف نظر دارند، اما باز هم در مورد ایران، رژیم آخوندی و مجاهدین باز هم به گفتة خودشان با هم اتفاق نظر دارند.
در همین کهکشان امسال آقای لنس گودن که به تازگی به عنوان نمایندة کنگره انتخاب شده و جوانترین عضو کنگره است، در سخنرانی خود گفت: « اولین چیزی که در رابطه با ایران آموختم این بود که یکی از مورد احترامترین شخصیتها در جنبش شما خانم رجوی است. نکته دیگری که آموخته ام این بود که با وجود اختلافاتمان در واشینگتن و با وجود مسائلی که اغلب در مورد آنها اختلاف نظر داریم،
یکی از موضوعاتی که ما در کنگره آمریکا در مورد آن توافق داریم و پرزیدنت ترامپ نیز در آن با ما همراه است و رهبری آن را بر عهده دارد این است که رژیم در ایران باید تغییر کند. همین الان». به عنوان یک شاخص دیگر رأی گیری در مورد قطعنامه‌های محکومیت رژیم بود که لابد به یاد دارید در مجلس سنا با اکثریت مطلق آرا و فقط یک رأی مخالف به تصویب رسید
و در مجلس نمایندگان در برابر ۴۱۷ رأی مثبت، تعداد انگشت شماری به آن رأی منفی دادند که به گفتة خود رژیم، خواست آنها اتخاذ لحن‌سخت‌تر علیه رژیم بود. در انگلستان و پارلمان این کشور هم وضعیت تقریباً به همین منوال است و حامیان مجاهدین و مقاومت ایران در هر دو حزب حاکم حضوری قوی دارند. بنابراین جابه‌جا شدن افراد در دولت تأثیر تعیین کننده‌یی بر سمت و شیب تحولات که علیه رژیم است، ندارد.
س: خب از واکنشهای رژیم می توان فهمید که ناراضی و نگران است اما رژیم همیشه مواضع متناقض هم می گیرد، فردا ممکن است عکس اینها را بگوید؟
ج: درست است، رژیم به هیچ اصل و پرنسیپی جز منافع خودش پایبند نیست؛ بنابراین بعید نیست که به قول شما فردا موضعی عکس بگیرد. اما می‌خواهم بگویم که این هم تعیین کننده نیست. بالاخره رژیم در یک بن‌بست و بر سر یک دو راهی است، مذاکره و پذیرش شروط آمریکا یا اروپا که در اساس تفاوت زیادی با هم ندارند یا ادامة مسیر کنونی و ایستادن در برابر جامعة جهانی و لگدپرانیهای تروریستی. که هر دو راه نهایتاً به نفی و نابودی رژیم راه می‌برد.
رژیم برای غلبه بر بحرانها، تنها یک راه دارد. حل بحرانهای داخلی، از میان برداشتن بحرانهای اقتصادی و اجتماعی و از میان برداشتن آلترناتیو. اما مگر رژیم می‌تواند؟ مگر این رژیم قرون وسطایی توان و ظرفیت حل مسائل و بحرانهای پیچیدة جامعة ایران را که بر اثر وجود همین رژیم به این نقطه رسیده‌اند را دارد؟ با این رژیم بحرانها بنا به تجربة ۴۰ ساله، روز به روز و سال به سال مسیر تشدید طی میکنند. بنابراین تا وقتی که رژیم نتواند در داخل مسأله‌یی حل کند که نمی‌تواند در خارج و در بحرانهای خارجی خودش هم قادر به حل هیچ مسأله‌یی نیست.
س: تحولات داخل ایران و مشخصاً تحولات مربوط به مجاهدین و مقاومت ایران به چه ترتیب روی موقعیت رژیم در صحنة بین‌المللی تأثیر می‌گذارد؟
ج: صورت مسألة ایران عبارت است از جنگ آشتی‌ناپذیری که میان رژیم و ریشة بحرانهای خارجی رژیم هم در داخل کشور و مشخصاً ناشی از وجود مجاهدین و آلترناتیو این رژیم است. آخوند پور محمدی جلاد پیشانی سیاه قتل‌عام اخیراً در اظهاراتی که از تلویزیون رژیم پخش شد، گفت: « هیچ تخریبی در این ۴۰ سال اتفاق نیفتاده مگر آنکه پای اصلی آن مجاهدین بوده است...به خاطر مجاهدین ما...کلی شکست خوردیم!».
واقعیت هم همین است که تمام بحرانهای گریبانگیر رژیم را مجاهدین برای رژیم ایجاد کرده‌اند. این سازمان مجاهدین و مقاومت ایران بود که پروژة مخفیانة‌اتمی رژیم را افشا کردند و آن را در تلة اتمی گیر انداختند. این مجاهدین بودند که نقش رژیم به عنوان بانکدار مرکزی تروریسم و بنیادگرایی را در منطقه و جهان برملا کردند. این مجاهدین بودند که سرشت ضدبشری و سرکوبگرانة رژیم را در داخل افشا کردند.
سفیر رابرت جوزف که از سیاستمداران صاحب فکر آمریکایی است در کنفرانس بین‌المللی و پنلی که برای بحث پیرامون سیاست دربارة ایران ترتیب یافته بود، با اشاره به سابقه خود در حل و فصل و تصمیم گیری در بسیاری از مسائل سیاسی گفت شیوه کار در این قبیل مسائل این است که مسائل و اجزای مختلف مسأله را غربال میکنند تا ببینند در انتها کدام مسائل اصلی باقی می‌مانند.
او گفت اگر مسائل ایران را غربال و تجزیه و تحلیل کنیم، در انتها دو موضوع اصلی باقی می‌مانند، یکی رژیم ایران با این ماهیت و عملکرد که می‌شناسیم و یکی هم مقاومت ایران و مجاهدین که آن را هم می‌شناسیم. مسأله نهایتاً در جنگ بین این دو تعیین تکلیف می‌شود. رابرت جوزف بعد در مورد بحران اتمی رژیم گفت: «هیچ راه حل منحصر به فردی برای موضوع اتمی وجود ندارد. تنها راه حل، تغییر رژیم است که موجب تغییر بنیادین چیزی می شود که با آن مواجه هستیم.
و من فکر می کنم که این یک آلترناتیو پایدار است که حیاتی می باشد و این چیزی است که فکر می کنم مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت و بطور خاص ساکنان اینجا در اشرف ۳ نقش و مسئولیتی برای ایفا دارند». بنابراین مبتنی بر این واقعیتهاست که خانم مریم رجوی رئیس جمهور برگزیدة مقاومت بارها تصریح کرده‌اند (از جمله در اردیبهشت ۹۴ در جلسه‌یی در سنای فرانسه که: «زمان آن است که قدرت‌های بزرگ، دست از مماشات و امتیاز دادن به استبداد خونریز دینی و بانکدار مرکزی تروریسم و رکوردار جهانی اعدام بردارند و حق مردم ایران برای مقاومت و آزادی را به‌رسمیت بشناسند».
مطالب مرتبط
نمود دیگری از تشدید انزوای رژیم – قیام ایران
بن‌بست دوجانبه در روابط رژیم و اروپا