گوشهیی از چپاول افسار گسیخته دزدان حاکم – قیام ایران
فساد و چپاول در نظام آخوندی
گزارش و گفتگو با رضا هفت برادران
خبر و نظر
مجری:یه خرده برگردیم عقب، اولین فساد مالی که شما ملاحظه کردید به انضمام اینکه شما دادستان هم بودید چی بوده تو چه سالی است مال کی است مبلغ چقدر بوده؟
یوسفیان ملا: فساد مالی که رسانهیی شد و ما در قوه قضاییه اونوقت بودیم پیگیر بودیم مسأله فاضل خداداد بود و مرتضی رفیقدوست اونوقت صحبت از ۱۲۳میلیارد تومان بانک دولتی... دهه هفتاد بود دیگه نیمه خب عدد بالایی بود اونوقت ۱۷هزار تومان یک خودرو میخریدند عدد بسیار بالا بود... ۱۲۳میلیارد تومان از یک بانک
مجری: آقای فاضل خداداد و مرتضی رفیقدوست که با آقا محسن چه نسبتی؟
یوسفیان ملا: برادرشان هستند بله خب حرف و حدیث زیاد بود متأسفانه به هر حال فاضل خداداد اعدام شد و رفیقدوست هم به حبس طولانی محکوم شد در حبس هم باز هم اعتراضات اونوقت زیاد بود که اقا این چه حبسی است چون این دائم بیرون است مسافرت است مثلاً مرخصی میرود یا مأمور خرید هست حرفها به هر حال یک چیزی مردم ببینند یک عدهیی.
مجری:که البته شایعهای بود که حالا نمیدانم شما تأیید میکنید یا تکذیب میگفتند مأمور خرید زندان اوین در آلمان
یوسفیان ملا:حتی همین هم گفتند سفر هم رفته من واقعاً ندیدم ولی ایشان واقعاً راحت بودند در زندان در ورود خروج تا آنجایی که به ما گزارش میدادند مشکل آنچنانی نداشتند مثل یک زندانی عادی تقریباً نبودند حالا شاید از تجاربش استفاده میخواستند بکنند
وام و تسهیلات
یوسفیان ملا: بانکها الآن ده درصد باید اختیار جابهجایی اموال و املاک را دارند ۹۰ درصد شان باید فقط در دادن وام و تسهیلات باشند... همین دیروز گذشته ما در خدمت معاون اول رئیسجمهور و بزرگان اقتصادی کشور جلسه ستاد بود چهار بعد ازظهر شروع شد یکی از بانکها آمد اسم فردی برده شد گفتند این ۳۰هزار میلیارد تومان بدهکار است
مجری:چقدر؟؟؟؟؟؟ سی هزار میلیارد
یوسفیان ملا: این ۳۰هزار میلیارد تومان اتفاقاً رئیس ستاد آمد گفت آقا این اول چقدر بود که اینقدر شد؟ این عدد برای مردم قابلتحمل نیست و به نقطه جوش هم رسیده امکان نداره این دیگه بتواند پرداخت بکند یعنی تمام زندگیاش را جمع بکنی همین بابک زنجانی تهران را تقریباً وزارت نفت جارو کرد به ۲۰هزار میلیارد نرسید
در حالیکه دو میلیارد و ۱۷۰میلیون یورو این بدهکار است یعنی پول گرفته با یک دستخط اونها نه بهنام خودش بهنام دیگری اصلاً این حواله اینهم یک چیز عجیب و غریبی بود که گرفتند. یازده میلیارد و ۲۰۰میلیون دلار به افرادی دادند که ما میدانیم فقط دو میلیارد و۲۰۰میلیون دلار را لیست دادند که آقا این پولی که به ما دادید اینها را ما وارد کردیم ۹میلیارد دلار لیست ندادند هنوز هم ندادند این مماشات نیست چیه؟
مجری: خب ایستادیم که دزدی بیشتر بکنند. مردم پرسیدن که تهش چیء خب همت اینا بوده اما چرا برخورد نمیشه؟ چرا اون فرمایش مقام معظم رهبری رعایت نمیشه؟ و الآن هم دوباره هی داره جدید میآید ما سه هزار میلیارد را شنیدیم یک حالی شدیم همهمان عصبانی شدیم و کلی ناراحت الآن شما دارید در مورد ۱۰هزار میلیارد صحبت میکنید که با سودش شده ۳۰هزار میلیارد هی داریم میشنویم انگار که یک دروازهای باز است که هر کی دوست داره بدزده.
گفتگوی سیاسی
در این گزارش که شنیدیم گوشه هایی از چپاول غیر قابل تصور و فزاینده را که در رژیم جریان دارد دیدیم. این در حالی است که بنا به گزارش منابع خود رژیم درآمد نفت بیش از ۸۵درصد نسبت به قبل کاهش پیدا کرده است سوال این است که با این کاهش در آمد افزایش غارت و چپاول چگونه امکان پذیر است. در گفتگو با رضا هفت برادران می کوشیم به این سوال پاسخ دهیم.
س:در حالی که پیش از این دولت روحانی و خودش مدعی بودند که تحریمها هیچ اثری ندارد و رژیم کماکان به صدور نفت خود امکان می دهد، روز چهارم مرداد معاون نوبخت رییس سازمان برنامه و بودجه اعلام کرد که بودجه ۹۸را براساس ۳۰۰هزار بشکه نفت بسته اند. سوال این است که با کاهش بیش از ۸۵درصدی درآمد نفت رژیم چطور هزینه های خود را تامین می کند؟
ج: اول اجازه بدهید روی یک نکته بیشتر تامل کنیم و آن اینکه روحانی، ظریف و زنگنه وزیر نفت تا چندی پیش همیشه می گفتند که خیالاتان جمع باشند نمی توانند جلوی صادرات نفت ما را بگیرند. و ما راههای متعددی برای فروش نفت خود داریم. ظریف می گفت ما دکترای دور زدن تحریمها را داریم. اما یکباره الان فاش می کنند بودجه را روی فروش ۳۰۰هزار بشکه نفت بسته اند. پیش از این هم منابع خارجی همین عدد را داده بودند.
اما همین ۳۰۰هزار بشکه هم چشم انداز پایداری ندارد. و با بسته شدن همة منافذ رژیم برای دور زدن تحریمها از جمله توقیف نفت کشهایش رژیم در آینده نزدیک قادر به فروش همین میزان هم نخواهد بود. فعلا از این می گذریم و فرض کنیم که درآمد رژیم براساس فروش ۳۰۰هزار بشکه محقق شود. رژیم تا سال گذشته بیش از یک و نیم میلیون بشکه نفت صادر می کرد،
معنی کاهش آن به ۳۰۰هزار بشکه و با توجه به اینکه رژیم مجبور است برای فروش نفت آنرا با تخفیف های گزاف عرضه کند در آمد نفت رژیم به ده الی ۱۵درصد درآمد قبلی رسیده است. خبرها حاکی از این است که بودجه سال ۹۸ با ۱۵۰هزار میلیارد تومان کسری مواجه است. واقعا در وهلة اول یک معما به نظر می رسد که رژیم از کجا و با چه منبع درآمدی می خواهد این درة عظیم ۱۵۰هزار میلیاردی را پر کند و از آن عبور کند.
یک نکته دیگر اینکه پس از گذشت ۴ماه از سال جاری معلوم می شود که رکن اصلی بودجه یعنی درآمد اصلی کشور روی هواست. چرا که بودجه ۹۸ ابتدا براساس صادرات یک و نیم میلیون بشکه بسته شده بود. اما امروز صحبت از بستن بودجه با ۳۰۰هزار بشکه می شود و همین هم تعیین تکلیف نشده است. این دقیقا وضعیت رژیم ورشکسته و در گل تپیده است.
کمااینکه محمدقلی یوسفی اقتصاددان حکومتی گفته است:« در پس ۱۴ ماه تحریم وضعیت اقتصادی، تولیدی و معیشتی کشور به یک نقطه شکننده رسیده است و یقینا با تاثیرگذاری بیشتر تحریم در مرور زمان هر لحظه امکان در هم شکسته شدن اقتصاد ایران وجود دارد. کما این که اکنون بخش عمده اقتصاد در حوزه تولید فشل و نابود شده است».
س: اما بنا بر گفته های معاون امور اقتصادی و هماهنگی سازمان برنامه و بودجه، رژیم ۴راهکار برای تامین کسری بودجه خود اعلام کرده آیا به این ترتیب نمی تواند از این تنگه و از این بحران عبور کند.
ج: ۴راهکاری که شما اشاره کردید از این قرارند: « واگذاری و مولدسازی داراییهای دولت، استفاده از حساب ذخیره ارزی، فروش اوراق مالی اسلامی و برداشت ۴۵ هزار میلیارد تومانی از صندوق توسعه ملی». اجازه بدهید یکی یکی آنها را بررسی کنیم و ببینیم چقدر واقعی است. اول واگذاری دارایی های دولت. به زبان ساده یعنی فروش املاک و اموال دولتی.
مثلا فرض کنید ساختمان یک وزارتخانه را می فروشند اولا به کی؟ جز همان باندهای غارتگر و آقا زادهها که بنا به تجربه خصولتی ها این املاک به ثمن بخس در تملک آنها در می آید با این تفاوت که وزارتخانه مربوطه مستاجر مالک جدید می شوند و دولت بایستی هر سال مبالغ بسیار کلانی را بابت آن بپردازد.
استفاده از حساب ذخیره ارزی هم که البته معلوم نیست دقیقا چقدر است؟ چرا که بخشی از آن پیش از این مصرف شده است و مصرف الباقی هم جز اندکی زمان خریدن معنی دیگری ندارد. فروش اوراق مالی هم مانند فروش دارایی های دولت است. که باید پرسید به کی و چگونه؟ عامة مردم که پولی برای خرید این اوراق در بساط ندارند نتیجتا خریدار آنها اگر اگر خریداری داشته باشد بازهم همان باندهای مافیایی و آقا زاده ها نخواهند بود.
برداشت از صندوق توسعه ملی هم که البته میزان دقیق آن مشخص نیست منجر به تعطیلی پروژههایی خواهد شد که متکی به این صندوق بودند. در مجموع این راهکارها به میزان زیادی خیالی و تبلیغاتی است و برای سرپوش گذاشتن بر بحران بی راهحلی است و بر فرض هم که محقق شود به مثابه کباب خوردن از ران خود است. یعنی در یک گام بعد تورم بیشتر، رکود بیشتر و غارت بیشتر منابع ملی توسط باندهای مافیایی حاکم را به دنبال دارد.
س:بالاخره تحمل مردم حدی دارد آیا رژیم نمی ترسد که فشارها از مرز تحمل ناپذیری مردم عبور کند؟ آیا از به خیابان سرازیر شدن ارتش گرسنگان نمی ترسد؟
ج: چرا رژیم می ترسد و به شدت هم می ترسد. اما بر حسب طینت خود یک راه بیشتر نمی شناسد آنهم سرکوب هر صدای مخالفی است. ببینید با کارگران نیشکر هفته تپه و با کارگران فولاد اهواز ، کارگران محروم معدن، کامیونداران زحمت کش چه برخوردی کرده؟ و چگونه به آنها جواب داده است. جواب رژیم تهدید و اخراج و زندان و دستگیری فعالان هر قشر بوده است. بنابراین رژیم برای سرکوب نیاز دارد که پیوسته نیروهای سرکوبگر خود را راضی نگهدارد.
و این کار معمولا از طریق باز گذاشتن دست آنها در غارت و سرکوب انجام می گیرد. این سیکل جهنمی را نگاه کنید مردم و محرومان را غارت می کنند آنها به اعتراض بر می خیزند آنها را با نیروهایی سرکوب می کند که این نیروها با چپاول مردم انگیزه پیدا می کنند این دور باطل ناگزیر از یک نقطه می شکند. هشدارهایی که مدام از مهرهها رژیم، از مجلس ارتجاع تا رسانههای حکومتی می شنویم مضمونش همین است.
وحشت از اینکه به هر حال در یک نقطه فشارها از آستانه تحمل مردم می گذرد. بخصوص که محرومان و غارت شدگان از یک نقطه که همان مقاومت سازمانیافته و پیشتاز است امید و انگیزه می گیرند. راز گسترش اعجاب انگیز کانونهای شورشی در سراسر کشور همین است.
و علت واکنشهای جنون آمیز رژیم و عقده گشایی هایی که این روزها در همة تریبونهای تبلیغاتی رژیم از نمایشهای جمعه و جماعت تا رادیو تلویزیون و تا سایتهای حکومتی می بینیم ناشی از آن است که آنها به خوبی از این واقعیت خبر دارند. آنها البته تلاش بسیار می کنند تا از گردهمایی سالانه مقاومت که ما آنرا با عنوان کهکشان می شناسیم و امسال در اشرف سه برگزار شد چیزی نگویند حتی اشاره یی نکنند.
عصر ارتباطات
اما در عصر ارتباطات و انفجار اطلاعات مگر می توانند جلوی امواج برانگیزانندهیی را که از اشرف سه این کانون استراتژیک مقاومت ساطع می شود را بگیرد. این را همة شخصیتهای شرکت کننده در کهکشان امسال (گردهمایی سالانة مقاومت ایران) در اشرف۳ گواهی دادند از جمله سناتور لیبرمن گفت: «اکنون نیروهای آزادی به هم پیوستهاند، مردم خشمگین و مضطرب هستند، از آزادیشان محروم شدهاند، از فرصتهایشان محروم شدهاند،
از این دیکتاتوری بنیادگرای مذهبی منزجر شدهاند که کشور بزرگی را تصرف نموده و به اسارت گرفته است، آنها آرزو دارند که آزاد شوند. اکنون ما سازمانهای مقاومت را داریم که در شورای ملی مقاومت به هم پیوستهاند. شبکهای از مقاومت در سراسر کشور ایجاد کردهاند، و اکنون آمریکا وارد شده است و خوشبختانه متحدان ما در سراسر اروپا و سراسر جهان آزاد بر علیه این رژیم در تهران و در کنار مردم ایران ایستادهاند. آری، روز آزادی ایران بزودی طلوع میکند».
مطالب مرتبط:
مجلس ارتجاع-برملاشدن یک فقره چپاول حکومتی به مبلغ۱۴میلیارد دلار
حرکتهای اعتراضی هموطنان به ستوه آمده از سرکوب و چپاول آخوندی
آب و برقی که قرار بود مجانی شود؟