کشتی‌ربایی بحران جدیدی برای نظام آخوندی – قیام ایران
قیام ایران - کشتی‌ربایی بحران جدیدی برای نظام آخوندی
گزارش و گفتگو با میثم ناهید
خبر و نظر:
خبرگزاری رویترز گزارش داد انگلستان روز دوشنبه این ایده را که میتواند نفتکش ایرانی را در ازای کشتی با پرچم انگلستان که توسط جمهوری اسلامی در خلیج تصرف شد مبادله کند رد کرد. رویترز می‌افزاید: تنشها بین (رژیم) ایران و انگلستان از زمانی که کماندوهای ایرانی نفتکش انگلیسی را اوایل این ماه تصرف کردند بالا گرفته است.
این واقعه بعد از این رخ داد که نیروهای انگلیسی یک نفت کش ایرانی را با اتهام نقض تحریمهای سوریه در نزدیک جبل الطارق تسخیر کردند،. دومینیک راب وزیر خارجه جدید انگلستان به رادیو بی بی سی گفت ”هیچ مبادله ای وجود ندارد، این موضوع داد و ستد کالا نیست. این راجع به قوانین بین المللی و سیستم قضایی است که نقض شده اند و به همین دلیل است که ما کماکان روی آن مصر هستیم».
رویترز در گزارش دیگری گفت: «دومینیک راب وزیر خارجه به اسکای نیوز گفت« اگر (رژیم) ایران می خواهد از تاریکی خارج شود و بعنوان یک عضو مسئول جامعه بین المللی پذیرفته شود نیاز دارد که از قوانین مبتنی بر سیستم جامعه بین المللی تبعیت کنداو تصریح کرد: «شما نمی توانید دست به بازداشت غیر قانونی کشتی های خارجی بزنید» .
ایدة تبادل کشتی‌ها را اولین بار روحانی رئیس جمهور رژیم آخوندی در روز ۲مرداد مطرح کرد و گفت: اگر کشورهای اروپایی «از اقدامات خلاف خود از جمله آنچه در جبل الطارق انجام دادند دست بردارند، پاسخ متناسبی نیز از ایران دریافت خواهند کرد».
به گزارش خبرگزاری حکومتی ایسنا، کمال خرازی از مهره‌های خامنه‌ای هم گفت: «اگر انگلیسی ها هر چه زودتر نفتکش ایران را آزاد کنند، ما هم می توانیم مراحل قضایی رسیدگی به تخلفات نفتکش انگلیسی را تسریع کنیم». روزنامة د تلگراف، چاپ انگلستان با اشاره به پیشنهاد تبادل کشتی‌ها نوشت: رژیم ایران پیشنهاد کرده که نفتکش استنا ایمپرو Stena Impero با پرچم انگلستان با نفتکش )گریس1 Grace (مبادله شوند.
اما مقامات انگلستان اقدام رژیم ایران را یک راهزنی دولتی خوانده اند و دومینیک راب از متحدین اروپایی انگلستان خواست در مقابل طرح حفاظت کشتیرانی در خلیج فارس خود را در گیر یک کشمکش ژئو پلیتیک اروپا در برابر آمریکا نکنند.
راب گفت ما می خواهیم با یک طرح اروپایی وارد صحنه شویم ولی در واقع این نباید یک مقابله ژئوپلیتیک در برابر آمریکا باشد. وی افزود: به نظر من این مهم است که ابتکار اروپایی را با کمک آمریکا پایدار کنیم».
جواب قاطع انگلستان به پیشنهاد مبادله، بحران جدیدی را در رژیم شکل داده است. پاسدار حسین شریعتمداری رئیس کیهان خامنه‌ای در شمارة (۷مرداد) این روزنامه نوشت: «انتظار آن است که دست‌اندر‌کاران سیاست خارجی کشورمان اجازه ندهند نمایش اقتدار مثال‌زدنی ایران در توقیف نفتکش متجاوز انگلیس از فهرست افتخارات ایران اسلامی خط بخورد!
در مقابل قاسم محبعلی از دیپلوماتهای سابق باند اصلاح طلب رژیم با انتقاد از مطرح شدن علنی پیشنهاد مبادله در سایت حکومتی فرارو (۷مرداد) با بیان اینکه «بعید بود انگلیس به صورت مستقیم چنین پیشنهادی را بپذیرد»، گفت: این موضوع نیاز به یک مجموعه مقدمات داشت که شاید بهتر بود تمهیداتی در مورد این پیشنهاد در مذاکرات خصوصی پیش بینی می شد».
محبعلی با اشاره به این که کشورهایی مثل عمان و میانجیگرها می توانند تلاش هایی برای حل مناقشه پیش آمده انجام دهند، افزود: «اما از آنجا که ما با انگلیس روابط دیپلماتیک داریم، بهتر است به جای اظهارات علنی، از مسیر دیپلماتیک این ماجرا را پیگیری و حل و فصل کنیم».
روزنامة جهان صنعت (۸مرداد) نیز با اشاره به ضد و نقیض‌گویی‌های رژیم در مورد تبادل کشتی‌ها نوشت: در خصوص پیشنهاد ایران برای تبادل کشتی‌های دوطرف این سوال مطرح است که مگر مقامات ارشد تهران نمی‌گویند توقیف نفتکش انگلیسی اقدامی متقابل نبوده و به دلیل نقض قوانین دریانوردی بوده است پس چرا سخن از مبادله می‌شود آن هم وقتی که اقدام انگلیسی را دزدی دریایی می‌خوانند؟
به نظر می‌رسد دستگاه دیپلماسی و دولت از اقدام صریح خود در برابر توقیف نفتکش ایرانی پشیمان هستند و شاید هم گمان نمی‌کردند که این اتفاق موجب تنش بیشتر در خلیج فارس و تنگه هرمز شود. این روزنامة حکومتی می‌افزاید: «رویه‌ای که جمهوری اسلامی در برابر آمریکا و اروپا در پیش گرفته به اعتقاد برخی موجب عقب‌نشینی دشمن می‌شود اما باید اذعان داشت که با این رویکرد نه تنها این عقب‌نشینی صورت نگرفت بلکه تنشها در منطقه دامان ایران و انگلیس را هم گرفته است».
چنان که در این گزارش هم دیدیم، بحران ناشی از کشتی‌ربایی رژیم به نقاط حساسی رسیده. وزیر خارجه انگلیس پیشنهاد رژیم برای مبادله کشتی‌ها رو رد کرده. سؤالاتی در ارتباط با این رویداد مطرح می‌شود؛ از جمله: چرا رژیم در شرایط بحرانی کنونی دست به چنین اقدامی زد؟ پیامدهای این اقدام رژیم تا کنون چه بوده و چه خواهد بود؟ برای پاسخ به این سوالات، گفتگویی داریم با میثم ناهید.
ج: بعد از اینکه کشتی گریس۱ رژیم به علت نقض تحریمهای اروپا علیه رژیم بشار اسد در تنگة جبل‌الطارق توقیف شد، رژیم بعد از بی‌فایدگی دست و پا زدنها و التماسها، دست به ربودن یک نفتکش انگلیسی زد. این اقدام رژیم یک تنش بین‌المللی و به‌طور خاص با انگلیس رو برای رژیم در پی داشت.
روحانی روز ۲مرداد پیشنهاد تبادل دو نفتکش رو داد. دولت انگلیس اون موقع پاسخی نگفت. احتمالا به این علت که در اون تاریخ و برای چند روز اساسا درگیر جابجایی دولت بودند. دیروز هم دوباره کمال خرازی پیشنهاد روحانی رو به نوعی تکرار کرد. اما دیشب وزیر خارجه دولت جدید انگلیس قاطعانه اون رو رد کرد و گفت: «هیچ مبادله‌ای وجود نخواهد داشت». و اضافه کرد که اگر رژیم می‌خواهد از تاریکی خارج شود، باید نفتکش انگلستان را رها کند.
ج: این تناقضی هست که وزیر خارجه انگلیس هم به صورت هشدار به رژیم، یادآوری کرده. بعد از رد پیشنهاد مبادله رژیم، دومینیک راب میگه: این موضوع داد و ستد کالا نیست. نقض قوانین بین المللی و سیستم قضایی است». اما به نظرم سوال
پایه‌ای‌تر که می‌تونه به این تناقض رژیم پاسخ بده، اینه که اصلا چرا رژیم دست به چنین کاری زد؟
به ویژه که به اعتراف همة سردمداران و مهره‌های نظام... رژیم در سخت‌ترین شرایط خودش طی ۴۰سال گذشته است. یک بخش جدی این شرایط سخت هم برمی‌گرده به روابط بین‌المللی رژیم. تحریمها و سیاست فشار حداکثری آمریکا هم محصول همین وضعیت هست. در چنین شرایطی رژیم بسیار نیازمند اروپاست تا اون رو سپر بخشی از فشارهای آمریکا بکنه.
پس چرا با دست خودش کاری می‌کنه که اروپا رو هرچه بیشتر به سمت آمریکا در برابر خودش هل بده؟ مگه موقع کشتی‌ربایی متوجه نبود که انگلیس در آستانه تغییر دولته و این اقدام رژیم می تونه تاثیر بسیار منفی در تعیین سیاست دولت جدید این کشور علیه رژیم داشته باشه؟
واقعیت اینه که این رژیم به علت ماهیت، راه‌برون‌رفت خودش از بحرانها رو در استراتژی ترور، گروگانگیری و باج‌خواهی می‌بینه. اصلا کشتی انگلیسی رو هم برای همین گرفته که بتونه باج بگیره و کشتی خودش رو آزاد کنه...
ج: خب این بر می‌گرده به شرایط فوق بحرانی که رژیم در اون گرفتاره. شرایطی که از نظر داخلی با یک جامعه انفجاری طرفه. از نظر بین‌المللی هم در بی‌سابقه‌ترین انزواست. تحریمها هم که همین الان رژیم رو به آستانه خفگی رسونده. در این
وضعیت ۲ پارامتر رژیم رو وامی‌داره که با عجله دست به این کارها بزنه:
وضعیت روحی نیروهاش بسیار بحرانیه. تا جایی که بارها از خود خامنه‌ای تا امام جمعه‌هاش هشدار می‌دن: نترسید، ناامید نشوید و... حتی این هفته آخوند احمد خاتمی اعتراف کرد که نماز جمعه‌ها که شاخص حضور نزدیک‌ترین نیروهای رژیمه خالی است. یعنی ریزش اونقدر جدی شده که نزدیک‌ترین لایه به رژیم هم خورده، فرسوده و وارفته شدن.
این بریدگی و ریزش هم حاصل همون وضعیت بحرانی رژیمه. چون نیروهاش می‌بینن هر چه می‌گذره چشم‌انداز نظام تیره و تارتر میشه در این وضعیت وقتی بسیجی‌ها و پاسدارها می‌بینن مثلا یک ابرکشتی رژیم رو هم توقیف کردن، اگر رژیم واکنشی نشون نده، ضعف و ناتوانی رژیم بیشتر روشن میشه و این موضوع تاثیر جدی در تشدید ریزش داره. برای همین رو میاره به لگدپرانی و کشتی‌ربایی.
علت دوم اینه که رژیم هنوز در دوران مماشات سیر می‌کنه و هنوز حساب می‌کنه با این کارش شاید باج‌خواهیش جواب بده و بتونه کشتی‌ش رو پس بگیره. این پارامتر دوم هم بر پایه یک واقعیت استوار است. اینکه طی ۴ دهه گذشته که اساسا شیوه رژیم تروریسم و باج‌گیری بوده، نه تنها در مقابل خودش قاطعیت ندیده، بلکه پیاپی بهش باج داده.
کما اینکه همین الان خانم نازنین زاغری رو برای چی گروگان گرفتن؟ برای همین همواره طی این ۴دهه حرف مقاومت ایران با جامعه جهانی این بوده که اگر می‌خواین در برابر تروریسم و گروگانگیری رژیم در امان باشید، باید در برابر رژیم قاطعیت به خرج بدین، این تنها زبانی است که رژیم می‌فهمه.
خانم مریم رجوی در کهکشان اشرف (۲۲تیر) گفتن: «رژیم می‌خواهد با ایجاد تنش، جامعه بین‌المللی را پس بزند. می‌خواهد با گرد و خاک و آشوب، بحران سرنگونی را پنهان کند. می‌خواهد دوباره سیاست استمالت را جایگزین قاطعیت کند. و می‌خواهد ترس و وحشت بسیجی‌ها و پاسدارانش را مهار و تعادل درونی رژیم را حفظ کند». تو پرانتز بگم: الان در روزهای حماسه ۶و۷ مرداد هستیم.
در اون زمان مزدوران رژیم ۳۶ مجاهد رو گروگان گرفتن. اما چون مجاهدین با دست خالی، اما با پایداری و اعتصاب‌غذا ایستادن و قاطعیت به خرج دادن و سر سوزنی باج به رژیم ندادن، بعد از ۷۲ روز رژیم مجبور شد آزادشون کنه. آقای ایو بونه رئیس پیشین سازمان اطلاعات و امنیت فرانسه در همین رابطه گفت: این تنها نمونه گروگانگیری رژیم است که بدون اینکه گروگان‌گیرها باجی بگیرن مجبور شدن گروگانها رو آزاد کنن.
ج: یک علت اینه که به خاطر همون دو پارامتر که گفتیم نیاز سریع به این معامله داشتن. چون کانالهای مخفی زمان‌بر هست. اما علت اصلی اینه که راه مماشات تنگ شده. برای همین دیگه مثل قبل نمی‌تونن پشت پرده خیلی کارها رو بکنن. اینکه همیشه می‌گیم سیاست مماشات در نقطه‌ای (مشخصا بعد از رفتن دولت اوباما) شکست خورد، یعنی در جامعه جهانی هم قالی از زیر پای رژیم کشیده شده.
خب این پیامدهای خودش رو داره. یکی از این پیامدها هم اینه که باج دادن به رژیم مشکل‌تر شده که این رو در موضع دیشب وزیر خارجه انگلیس می‌بینیم که پیشنهاد مبادله کشتی‌ها رو رد کرد. الان هم امیدواریم که انگلیس و جامعه جهانی همین سیاست قاطعیت رو ادامه بدن و تقویت کنن و وارد مسیر باج‌دهی به رژیم نشن. چرا که تنها باعث جری‌تر شدن این رژیم میشه. که البته گویا اروپا هم به این واقعیت داره نزدیک میشه.
دیروز آقای جولیانی در مصاحبه با اسکای نیوز گفت: «برخی داده‌ها در مورد انگلستان خصوصاً با آمدن نخست‌وزیر جدید تغییر کرده است و نخست‌وزیر جدید انگلستان به ما توضیح داد که با پایداری و قدرت برای تضعیف رژیم مستبد ایران که تروریسم را در منطقه گسترش داده و آنرا تا اروپا نیز کشانده کار خواهد کرد.»
خود این نزدیک شدن هم که حاصل شکست سیاست مماشات است، به این خاطره که مقاومتی در برابر این رژیم قرار دارد که ۴۰ سال ایستاد، افشاگری کرد و در برابر فریبکاری مماشاتگران که تلاش می کردن یک جناح مدره در رژیم پیدا بکنند و سیاست مماشات خودشون رو به این بهانه پیش ببرند، مجاهدین پیوسته گفتند که هیچ میانه‌رو و مدره‌یی در این رژیم وجود نداره و افعی ولایت هرگز کبوتر نمی‌زاید تا این که این واقعیت رو به صورت یک باور در آورد.
کما اینکه آقای استفان هارپر نخست‌وزیر پیشین کانادا در کهکشان در اشرف۳ روی همین واقعیت انگشت گذاشت و گفت: «آیا ما واقعاً فاقد آن هوشمندی هستیم که باور کنیم هر کسی و هر فرد ارشدی در رژیمی مانند این، هر فرد ارشدی در این رژیم افراط گرا، بی رحم و تنفرانگیز میتواند هرگز یک میانه‌رو باشد؟ مضحک است. سیاست درست و تنها سیاست واقعگرایانه، قاطعیت و قدرت است».
ج: چرا هست، خیلی هم هست. کما اینکه امروز روزنامه حکومتی جهان صنعت نوشت: «به نظر می‌رسد دستگاه دیپلماسی و دولت از اقدام صریح خود در برابر توقیف نفتکش پشیمان هستند و شاید هم گمان نمی‌کردند که این اتفاق موجب تنش بیشتر در خلیج فارس و تنگه هرمز شود».
این رو هم در نظر بگیرید که وقتی بحث از افزایش تنش با رژیم در منطقه میشه، در شرایط کنونی بحث بود و نبود برای رژیمه. کما اینکه روزنامه حکومتی همدلی (امروز) اعتراف کرد بن علوی که چند روز پیش به تهران رفت، پیام هشدار در همین زمینه برای رژیم برد و به آنها هشدار داد: «اگر جنگی در بگیرد، بحث بحث یک هفته و دو هفته یا یک ماه و دو ماه نیست... بحث بودن یا نبودن است».
اما چرا با این وضعیت رژیم چنین کاری می‌کنه؟ این همون اجباریه که رژیم در فاز پایانی و در باتلاق بی‌راه‌حلی مجبوره بهش دست بزنه. همون که مقاومت ایران ازش با عنوان «خودزنی» نام می‌بره که الان رژیم گرفتارش هست و با دست خودش شرایط رو به سمت نقطه تعیین تکلیف نزدیک می‌کنه.
مطالب مرتبط
وزیرخارجه انگلستان به رژیم: کشتی را آزاد کنید تا از تاریکی بیرون بیایید
وقتی دزد دریایی به حکومت می‌رسد
گزارش و گفتگو با میثم ناهید
خبر و نظر:
خبرگزاری رویترز گزارش داد انگلستان روز دوشنبه این ایده را که میتواند نفتکش ایرانی را در ازای کشتی با پرچم انگلستان که توسط جمهوری اسلامی در خلیج تصرف شد مبادله کند رد کرد. رویترز می‌افزاید: تنشها بین (رژیم) ایران و انگلستان از زمانی که کماندوهای ایرانی نفتکش انگلیسی را اوایل این ماه تصرف کردند بالا گرفته است.
این واقعه بعد از این رخ داد که نیروهای انگلیسی یک نفت کش ایرانی را با اتهام نقض تحریمهای سوریه در نزدیک جبل الطارق تسخیر کردند،. دومینیک راب وزیر خارجه جدید انگلستان به رادیو بی بی سی گفت ”هیچ مبادله ای وجود ندارد، این موضوع داد و ستد کالا نیست. این راجع به قوانین بین المللی و سیستم قضایی است که نقض شده اند و به همین دلیل است که ما کماکان روی آن مصر هستیم».
رویترز در گزارش دیگری گفت: «دومینیک راب وزیر خارجه به اسکای نیوز گفت« اگر (رژیم) ایران می خواهد از تاریکی خارج شود و بعنوان یک عضو مسئول جامعه بین المللی پذیرفته شود نیاز دارد که از قوانین مبتنی بر سیستم جامعه بین المللی تبعیت کنداو تصریح کرد: «شما نمی توانید دست به بازداشت غیر قانونی کشتی های خارجی بزنید» .
تبادل کشتی‌ها
ایدة تبادل کشتی‌ها را اولین بار روحانی رئیس جمهور رژیم آخوندی در روز ۲مرداد مطرح کرد و گفت: اگر کشورهای اروپایی «از اقدامات خلاف خود از جمله آنچه در جبل الطارق انجام دادند دست بردارند، پاسخ متناسبی نیز از ایران دریافت خواهند کرد».
به گزارش خبرگزاری حکومتی ایسنا، کمال خرازی از مهره‌های خامنه‌ای هم گفت: «اگر انگلیسی ها هر چه زودتر نفتکش ایران را آزاد کنند، ما هم می توانیم مراحل قضایی رسیدگی به تخلفات نفتکش انگلیسی را تسریع کنیم». روزنامة د تلگراف، چاپ انگلستان با اشاره به پیشنهاد تبادل کشتی‌ها نوشت: رژیم ایران پیشنهاد کرده که نفتکش استنا ایمپرو Stena Impero با پرچم انگلستان با نفتکش )گریس1 Grace (مبادله شوند.
اما مقامات انگلستان اقدام رژیم ایران را یک راهزنی دولتی خوانده اند و دومینیک راب از متحدین اروپایی انگلستان خواست در مقابل طرح حفاظت کشتیرانی در خلیج فارس خود را در گیر یک کشمکش ژئو پلیتیک اروپا در برابر آمریکا نکنند.
راب گفت ما می خواهیم با یک طرح اروپایی وارد صحنه شویم ولی در واقع این نباید یک مقابله ژئوپلیتیک در برابر آمریکا باشد. وی افزود: به نظر من این مهم است که ابتکار اروپایی را با کمک آمریکا پایدار کنیم».
جواب قاطع انگلستان به پیشنهاد مبادله، بحران جدیدی را در رژیم شکل داده است. پاسدار حسین شریعتمداری رئیس کیهان خامنه‌ای در شمارة (۷مرداد) این روزنامه نوشت: «انتظار آن است که دست‌اندر‌کاران سیاست خارجی کشورمان اجازه ندهند نمایش اقتدار مثال‌زدنی ایران در توقیف نفتکش متجاوز انگلیس از فهرست افتخارات ایران اسلامی خط بخورد!
مذاکرات خصوصی
در مقابل قاسم محبعلی از دیپلوماتهای سابق باند اصلاح طلب رژیم با انتقاد از مطرح شدن علنی پیشنهاد مبادله در سایت حکومتی فرارو (۷مرداد) با بیان اینکه «بعید بود انگلیس به صورت مستقیم چنین پیشنهادی را بپذیرد»، گفت: این موضوع نیاز به یک مجموعه مقدمات داشت که شاید بهتر بود تمهیداتی در مورد این پیشنهاد در مذاکرات خصوصی پیش بینی می شد».
محبعلی با اشاره به این که کشورهایی مثل عمان و میانجیگرها می توانند تلاش هایی برای حل مناقشه پیش آمده انجام دهند، افزود: «اما از آنجا که ما با انگلیس روابط دیپلماتیک داریم، بهتر است به جای اظهارات علنی، از مسیر دیپلماتیک این ماجرا را پیگیری و حل و فصل کنیم».
روزنامة جهان صنعت (۸مرداد) نیز با اشاره به ضد و نقیض‌گویی‌های رژیم در مورد تبادل کشتی‌ها نوشت: در خصوص پیشنهاد ایران برای تبادل کشتی‌های دوطرف این سوال مطرح است که مگر مقامات ارشد تهران نمی‌گویند توقیف نفتکش انگلیسی اقدامی متقابل نبوده و به دلیل نقض قوانین دریانوردی بوده است پس چرا سخن از مبادله می‌شود آن هم وقتی که اقدام انگلیسی را دزدی دریایی می‌خوانند؟
به نظر می‌رسد دستگاه دیپلماسی و دولت از اقدام صریح خود در برابر توقیف نفتکش ایرانی پشیمان هستند و شاید هم گمان نمی‌کردند که این اتفاق موجب تنش بیشتر در خلیج فارس و تنگه هرمز شود. این روزنامة حکومتی می‌افزاید: «رویه‌ای که جمهوری اسلامی در برابر آمریکا و اروپا در پیش گرفته به اعتقاد برخی موجب عقب‌نشینی دشمن می‌شود اما باید اذعان داشت که با این رویکرد نه تنها این عقب‌نشینی صورت نگرفت بلکه تنشها در منطقه دامان ایران و انگلیس را هم گرفته است».
گفتگوی سیاسی
چنان که در این گزارش هم دیدیم، بحران ناشی از کشتی‌ربایی رژیم به نقاط حساسی رسیده. وزیر خارجه انگلیس پیشنهاد رژیم برای مبادله کشتی‌ها رو رد کرده. سؤالاتی در ارتباط با این رویداد مطرح می‌شود؛ از جمله: چرا رژیم در شرایط بحرانی کنونی دست به چنین اقدامی زد؟ پیامدهای این اقدام رژیم تا کنون چه بوده و چه خواهد بود؟ برای پاسخ به این سوالات، گفتگویی داریم با میثم ناهید.
س: در نقطة کنونی بحران کشتی‌ربایی رژیم در چه نقطه‌ای است؟
ج: بعد از اینکه کشتی گریس۱ رژیم به علت نقض تحریمهای اروپا علیه رژیم بشار اسد در تنگة جبل‌الطارق توقیف شد، رژیم بعد از بی‌فایدگی دست و پا زدنها و التماسها، دست به ربودن یک نفتکش انگلیسی زد. این اقدام رژیم یک تنش بین‌المللی و به‌طور خاص با انگلیس رو برای رژیم در پی داشت.
روحانی روز ۲مرداد پیشنهاد تبادل دو نفتکش رو داد. دولت انگلیس اون موقع پاسخی نگفت. احتمالا به این علت که در اون تاریخ و برای چند روز اساسا درگیر جابجایی دولت بودند. دیروز هم دوباره کمال خرازی پیشنهاد روحانی رو به نوعی تکرار کرد. اما دیشب وزیر خارجه دولت جدید انگلیس قاطعانه اون رو رد کرد و گفت: «هیچ مبادله‌ای وجود نخواهد داشت». و اضافه کرد که اگر رژیم می‌خواهد از تاریکی خارج شود، باید نفتکش انگلستان را رها کند.
س: رژیم میگه کشتی انگلیسی نقض قوانین کرده و سپاه به این علت اون رو گرفته! پس چرا در عین حال روحانی و خرازی با مطرح کردن مبادله کشتی‌ها این ادعای رژیم رو باطل می‌کنند؟
ج: این تناقضی هست که وزیر خارجه انگلیس هم به صورت هشدار به رژیم، یادآوری کرده. بعد از رد پیشنهاد مبادله رژیم، دومینیک راب میگه: این موضوع داد و ستد کالا نیست. نقض قوانین بین المللی و سیستم قضایی است». اما به نظرم سوال
پایه‌ای‌تر که می‌تونه به این تناقض رژیم پاسخ بده، اینه که اصلا چرا رژیم دست به چنین کاری زد؟ به ویژه که به اعتراف همة سردمداران و مهره‌های نظام... رژیم در سخت‌ترین شرایط خودش طی ۴۰سال گذشته است. یک بخش جدی این شرایط سخت هم برمی‌گرده به روابط بین‌المللی رژیم. تحریمها و سیاست فشار حداکثری آمریکا هم محصول همین وضعیت هست. در چنین شرایطی رژیم بسیار نیازمند اروپاست تا اون رو سپر بخشی از فشارهای آمریکا بکنه.
پس چرا با دست خودش کاری می‌کنه که اروپا رو هرچه بیشتر به سمت آمریکا در برابر خودش هل بده؟ مگه موقع کشتی‌ربایی متوجه نبود که انگلیس در آستانه تغییر دولته و این اقدام رژیم می تونه تاثیر بسیار منفی در تعیین سیاست دولت جدید این کشور علیه رژیم داشته باشه؟
واقعیت اینه که این رژیم به علت ماهیت، راه‌برون‌رفت خودش از بحرانها رو در استراتژی ترور، گروگانگیری و باج‌خواهی می‌بینه. اصلا کشتی انگلیسی رو هم برای همین گرفته که بتونه باج بگیره و کشتی خودش رو آزاد کنه...
س: درسته، اما چرا الان در شرایطی که توضیح دادین؟ رژیم چرا نذاشت مدتی بگذره و مثلا دولت جدید انگلستان سیاستش رو تعیین کنه و این موضوع به عنوان یک پارامتر با تاثیر منفی در این سیاست علیه رژیم نشه؟
ج: خب این بر می‌گرده به شرایط فوق بحرانی که رژیم در اون گرفتاره. شرایطی که از نظر داخلی با یک جامعه انفجاری طرفه. از نظر بین‌المللی هم در بی‌سابقه‌ترین انزواست. تحریمها هم که همین الان رژیم رو به آستانه خفگی رسونده. در این
وضعیت ۲ پارامتر رژیم رو وامی‌داره که با عجله دست به این کارها بزنه: وضعیت روحی نیروهاش بسیار بحرانیه. تا جایی که بارها از خود خامنه‌ای تا امام جمعه‌هاش هشدار می‌دن: نترسید، ناامید نشوید و... حتی این هفته آخوند احمد خاتمی اعتراف کرد که نماز جمعه‌ها که شاخص حضور نزدیک‌ترین نیروهای رژیمه خالی است. یعنی ریزش اونقدر جدی شده که نزدیک‌ترین لایه به رژیم هم خورده، فرسوده و وارفته شدن.
این بریدگی و ریزش هم حاصل همون وضعیت بحرانی رژیمه. چون نیروهاش می‌بینن هر چه می‌گذره چشم‌انداز نظام تیره و تارتر میشه در این وضعیت وقتی بسیجی‌ها و پاسدارها می‌بینن مثلا یک ابرکشتی رژیم رو هم توقیف کردن، اگر رژیم واکنشی نشون نده، ضعف و ناتوانی رژیم بیشتر روشن میشه و این موضوع تاثیر جدی در تشدید ریزش داره. برای همین رو میاره به لگدپرانی و کشتی‌ربایی.
علت دوم اینه که رژیم هنوز در دوران مماشات سیر می‌کنه و هنوز حساب می‌کنه با این کارش شاید باج‌خواهیش جواب بده و بتونه کشتی‌ش رو پس بگیره. این پارامتر دوم هم بر پایه یک واقعیت استوار است. اینکه طی ۴ دهه گذشته که اساسا شیوه رژیم تروریسم و باج‌گیری بوده، نه تنها در مقابل خودش قاطعیت ندیده، بلکه پیاپی بهش باج داده.
نازنین زاغری
کما اینکه همین الان خانم نازنین زاغری رو برای چی گروگان گرفتن؟ برای همین همواره طی این ۴دهه حرف مقاومت ایران با جامعه جهانی این بوده که اگر می‌خواین در برابر تروریسم و گروگانگیری رژیم در امان باشید، باید در برابر رژیم قاطعیت به خرج بدین، این تنها زبانی است که رژیم می‌فهمه.
خانم مریم رجوی در کهکشان اشرف (۲۲تیر) گفتن: «رژیم می‌خواهد با ایجاد تنش، جامعه بین‌المللی را پس بزند. می‌خواهد با گرد و خاک و آشوب، بحران سرنگونی را پنهان کند. می‌خواهد دوباره سیاست استمالت را جایگزین قاطعیت کند. و می‌خواهد ترس و وحشت بسیجی‌ها و پاسدارانش را مهار و تعادل درونی رژیم را حفظ کند». تو پرانتز بگم: الان در روزهای حماسه ۶و۷ مرداد هستیم.
در اون زمان مزدوران رژیم ۳۶ مجاهد رو گروگان گرفتن. اما چون مجاهدین با دست خالی، اما با پایداری و اعتصاب‌غذا ایستادن و قاطعیت به خرج دادن و سر سوزنی باج به رژیم ندادن، بعد از ۷۲ روز رژیم مجبور شد آزادشون کنه. آقای ایو بونه رئیس پیشین سازمان اطلاعات و امنیت فرانسه در همین رابطه گفت: این تنها نمونه گروگانگیری رژیم است که بدون اینکه گروگان‌گیرها باجی بگیرن مجبور شدن گروگانها رو آزاد کنن.
س: سوالی که پیش میاد اینه که چرا رژیم پیشنهاد مبادلة کشتی‌ها رو علنی کرد که با پاسخ رد انگلیس، یک ضربه سیاسی بخوره؟ چرا از طریق کانالهای مخفی به انگلیس پیشنهاد ندادن!
ج: یک علت اینه که به خاطر همون دو پارامتر که گفتیم نیاز سریع به این معامله داشتن. چون کانالهای مخفی زمان‌بر هست. اما علت اصلی اینه که راه مماشات تنگ شده. برای همین دیگه مثل قبل نمی‌تونن پشت پرده خیلی کارها رو بکنن. اینکه همیشه می‌گیم سیاست مماشات در نقطه‌ای (مشخصا بعد از رفتن دولت اوباما) شکست خورد، یعنی در جامعه جهانی هم قالی از زیر پای رژیم کشیده شده.
خب این پیامدهای خودش رو داره. یکی از این پیامدها هم اینه که باج دادن به رژیم مشکل‌تر شده که این رو در موضع دیشب وزیر خارجه انگلیس می‌بینیم که پیشنهاد مبادله کشتی‌ها رو رد کرد. الان هم امیدواریم که انگلیس و جامعه جهانی همین سیاست قاطعیت رو ادامه بدن و تقویت کنن و وارد مسیر باج‌دهی به رژیم نشن. چرا که تنها باعث جری‌تر شدن این رژیم میشه. که البته گویا اروپا هم به این واقعیت داره نزدیک میشه.
دیروز آقای جولیانی در مصاحبه با اسکای نیوز گفت: «برخی داده‌ها در مورد انگلستان خصوصاً با آمدن نخست‌وزیر جدید تغییر کرده است و نخست‌وزیر جدید انگلستان به ما توضیح داد که با پایداری و قدرت برای تضعیف رژیم مستبد ایران که تروریسم را در منطقه گسترش داده و آنرا تا اروپا نیز کشانده کار خواهد کرد.»
خود این نزدیک شدن هم که حاصل شکست سیاست مماشات است، به این خاطره که مقاومتی در برابر این رژیم قرار دارد که ۴۰ سال ایستاد، افشاگری کرد و در برابر فریبکاری مماشاتگران که تلاش می کردن یک جناح مدره در رژیم پیدا بکنند و سیاست مماشات خودشون رو به این بهانه پیش ببرند، مجاهدین پیوسته گفتند که هیچ میانه‌رو و مدره‌یی در این رژیم وجود نداره و افعی ولایت هرگز کبوتر نمی‌زاید تا این که این واقعیت رو به صورت یک باور در آورد.
رژیم افراط‌گرا
کما اینکه آقای استفان هارپر نخست‌وزیر پیشین کانادا در کهکشان در اشرف۳ روی همین واقعیت انگشت گذاشت و گفت: «آیا ما واقعاً فاقد آن هوشمندی هستیم که باور کنیم هر کسی و هر فرد ارشدی در رژیمی مانند این، هر فرد ارشدی در این رژیم افراط گرا، بی رحم و تنفرانگیز میتواند هرگز یک میانه‌رو باشد؟ مضحک است. سیاست درست و تنها سیاست واقعگرایانه، قاطعیت و قدرت است».
س: آیا رژیم نگران پیامدهای این اقداماتش نیست؟
ج: چرا هست، خیلی هم هست. کما اینکه امروز روزنامه حکومتی جهان صنعت نوشت: «به نظر می‌رسد دستگاه دیپلماسی و دولت از اقدام صریح خود در برابر توقیف نفتکش پشیمان هستند و شاید هم گمان نمی‌کردند که این اتفاق موجب تنش بیشتر در خلیج فارس و تنگه هرمز شود».
این رو هم در نظر بگیرید که وقتی بحث از افزایش تنش با رژیم در منطقه میشه، در شرایط کنونی بحث بود و نبود برای رژیمه. کما اینکه روزنامه حکومتی همدلی (امروز) اعتراف کرد بن علوی که چند روز پیش به تهران رفت، پیام هشدار در همین زمینه برای رژیم برد و به آنها هشدار داد: «اگر جنگی در بگیرد، بحث بحث یک هفته و دو هفته یا یک ماه و دو ماه نیست... بحث بودن یا نبودن است».
اما چرا با این وضعیت رژیم چنین کاری می‌کنه؟ این همون اجباریه که رژیم در فاز پایانی و در باتلاق بی‌راه‌حلی مجبوره بهش دست بزنه. همون که مقاومت ایران ازش با عنوان «خودزنی» نام می‌بره که الان رژیم گرفتارش هست و با دست خودش شرایط رو به سمت نقطه تعیین تکلیف نزدیک می‌کنه.
مطالب مرتبط
وزیرخارجه انگلستان به رژیم: کشتی را آزاد کنید تا از تاریکی بیرون بیایید
وقتی دزد دریایی به حکومت می‌رسد