هفتم ذیحجه شهادت پنجمین پیشوای تشیع انقلابی امام محمدباقر(ع)
هفتم ذیحجه شهادت پنجمین پیشوای تشیع انقلابی امام محمدباقر(ع)
شکافنده علوم زمان، خصم مرتجعان و جباران
هفتم ذیحجه ۱۱۴ هجری،
سالروز شهادت پنجمین پیشوای تاریخی تشیع انقلابی، حضرت محمد بن علی، امام محمد باقر علیه السلام است.
امام محمد باقر نوة امام حسین و فرزند امام سجاد،
در حماسه عاشورا ۳ ساله و درشمار کودکانی بود که به اسارت رفت
و فروغ جاویدان عاشورای حسینی و لحظه لحظة رنجهای اسارت و شکوه پایداری کاروان اسیران
در برابر جباریت یزیدی را که با پرچمداری زینب کبری رقم خورد، تجربه کرد.
وقتی امام باقر هدایت جنبش انقلابی تشیع را به عهده گرفت،
اختناق مطلق خلفای اموی که تحت نام اسلام مردم را چپاول و سرکوب می کردند در اوج بود،
اما حماسة جاودان عاشورا تأثیرات عمیقی بر جامعة آن روزگار گذاشت
و خلفای جور تلاش کردند علاوه بر زندان و شکنجه و کشتار، با ترویج افکار ارتجاعی و طبقاتی بارنگ ولعاب اسلامی،
تن دادن به ظلم و نابرابری و اجبارات بنده ساز راتحت عنوان قضا و قدرتوجیه کنند،
و روح ظلم ستیز و رهایی بخش اسلام اصیل را به محاق ببرند و از میان بردارند.
برای عبور دادن جنبش از این سرفصل خطیر، امام باقر دو کار سترک را به موازات هم پیش برد:
اول:
تقویت و تداوم جنبش مخفی نیرومند و گسترده شیعیان رزمنده، پاکباز و آگاه.
جنبشی که از شرق خراسان تا ماورای خَزَر و از ری تا آذربایجان و از فارس تا کوفه و بصره و اهواز گسترده بود.
دوم:
مبارزه نظری علیه مدعیان ریایی دین و فقاهت و ترسیم مرزهای اسلام انقلابی
با انواع گرایشهای انحرافی که حکومت اموی به آنها دامن می‌زد.
در همین زمینه از امام محمد باقر
که به دلیل همین فعالیتهای عمیق علمی باقر العلوم یعنی شکافندة علوم نام گرفته، احادیث زیادی نقل شده است.
ازجمله این کلام که «مَا أَحَدٌ یَظْلِمُ بِمَظْلِمَةٍ إِلاَّ أَخَذَهُ اَللَّهُ بِهَا فِی نَفْسِهِ وَ مَالِهِ»
یعنی هیچ ستمگری نیست که بساط ظلم بگستراند و به گونه یی تمام عیار با جانش و مالش مورد حسابرسی قرار نگیرد.
هم چنین ازکلام آن حضرت است که «لافضیلهَ کالجهاد و لاجهاد کمجاهدهِ الهوی»،
یعنی هیچ فضیلتی برابر با فضیلت جهاد نیست و هیچ جهادی اهمیت مبارزه با هوای نفس را ندارد.
خلیفه اموی هشام‌بن عبدالملک که از جانب جنبش تحت هدایت امام باقر احساس خطر می کرد،
طی توطئه‌یی جنایتکارانه ای توسط والی خود در مدینه، آن حضرت را مسموم کرد و به شهادت رساند.
فروغ حیات امام محمد باقر علیه السلام،
روز هفتم ذیحجة سال۱۱۴ هجری در ۵۷ سالگی خاموش شد،
اما ارزشهایی که او خلق کرد و نوری که بر مسیر جنبش انقلابی تشیع تاباند،
الهام بخش همه نسلهایی گردید که درمسیر رهایی و یگانگی و برای مجاهدت علیه سرکوب و ستم و ارتجاع و استثمار به پا میخیزند
مطالب مرتبط:
سالروز شهادت جواد الائمه امام محمد تقی علیه السلام
بیست‌وپنجم شوال شهادت امام جعفرصادق(ع)ششمین پیشوای تشیع انقلابی
شکافنده علوم زمان، خصم مرتجعان و جباران
هفتم ذیحجه ۱۱۴ هجری،
سالروز شهادت پنجمین پیشوای تاریخی تشیع انقلابی، حضرت محمد بن علی، امام محمد باقر علیه السلام است.
امام محمد باقر نوة امام حسین و فرزند امام سجاد،
در حماسه عاشورا ۳ ساله و درشمار کودکانی بود که به اسارت رفت
و فروغ جاویدان عاشورای حسینی و لحظه لحظة رنجهای اسارت و شکوه پایداری کاروان اسیران
در برابر جباریت یزیدی را که با پرچمداری زینب کبری رقم خورد، تجربه کرد.
وقتی امام باقر هدایت جنبش انقلابی تشیع را به عهده گرفت،
اختناق مطلق خلفای اموی که تحت نام اسلام مردم را چپاول و سرکوب می کردند در اوج بود،
اما حماسة جاودان عاشورا تأثیرات عمیقی بر جامعة آن روزگار گذاشت
و خلفای جور تلاش کردند علاوه بر زندان و شکنجه و کشتار، با ترویج افکار ارتجاعی و طبقاتی بارنگ ولعاب اسلامی،
تن دادن به ظلم و نابرابری و اجبارات بنده ساز راتحت عنوان قضا و قدرتوجیه کنند،
و روح ظلم ستیز و رهایی بخش اسلام اصیل را به محاق ببرند و از میان بردارند.
برای عبور دادن جنبش از این سرفصل خطیر، امام باقر دو کار سترک را به موازات هم پیش برد:
اول:
تقویت و تداوم جنبش مخفی نیرومند و گسترده شیعیان رزمنده، پاکباز و آگاه.
جنبشی که از شرق خراسان تا ماورای خَزَر و از ری تا آذربایجان و از فارس تا کوفه و بصره و اهواز گسترده بود.
دوم:
مبارزه نظری علیه مدعیان ریایی دین و فقاهت و ترسیم مرزهای اسلام انقلابی
با انواع گرایشهای انحرافی که حکومت اموی به آنها دامن می‌زد.
در همین زمینه از امام محمد باقر
که به دلیل همین فعالیتهای عمیق علمی باقر العلوم یعنی شکافندة علوم نام گرفته، احادیث زیادی نقل شده است.
ازجمله این کلام که «مَا أَحَدٌ یَظْلِمُ بِمَظْلِمَةٍ إِلاَّ أَخَذَهُ اَللَّهُ بِهَا فِی نَفْسِهِ وَ مَالِهِ»
یعنی هیچ ستمگری نیست که بساط ظلم بگستراند و به گونه یی تمام عیار با جانش و مالش مورد حسابرسی قرار نگیرد.
هم چنین ازکلام آن حضرت است که «لافضیلهَ کالجهاد و لاجهاد کمجاهدهِ الهوی»،
یعنی هیچ فضیلتی برابر با فضیلت جهاد نیست و هیچ جهادی اهمیت مبارزه با هوای نفس را ندارد.
خلیفه اموی هشام‌بن عبدالملک که از جانب جنبش تحت هدایت امام باقر احساس خطر می کرد،
طی توطئه‌یی جنایتکارانه ای توسط والی خود در مدینه، آن حضرت را مسموم کرد و به شهادت رساند.
فروغ حیات امام محمد باقر علیه السلام،
روز هفتم ذیحجة سال۱۱۴ هجری در ۵۷ سالگی خاموش شد،
اما ارزشهایی که او خلق کرد و نوری که بر مسیر جنبش انقلابی تشیع تاباند،
الهام بخش همه نسلهایی گردید که درمسیر رهایی و یگانگی و برای مجاهدت علیه سرکوب و ستم و ارتجاع و استثمار به پا میخیزند
مطالب مرتبط:
سالروز شهادت جواد الائمه امام محمد تقی علیه السلام
بیست‌وپنجم شوال شهادت امام جعفرصادق(ع)ششمین پیشوای تشیع انقلابی